Αντικρίζοντας τον τότε ρούκι των Φοίνιξ Σανς -και μετέπειτα (σ.σ.: 1998-99) σέντερ του Ηρακλείου- Όλιβερ Μίλερ, ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ είχε αστειευτεί(;) το 1992 για το μεγάλο βάρος του νεαρού. Λέγοντας ότι «για να καταφέρει να πάρει ριμπάουντ, θα πρέπει να βάλουμε ένα χάμπουργκερ στο καλάθι!». Ο Κέιλεμπ Σουάνιγκαν δεν έχει πρόβλημα να κάνει χιούμορ με τα (πρώην, πάντως) κιλά του, καθώς παραδέχεται ότι «είμαι ”dessert guy” (=«τύπος των γλυκών») και δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος του junk food, όπως πατατάκια ή κάτι άλλο». Αυτό που, άλλωστε, ενδιαφέρει τους μπασκετόφιλους και τους ρέκτες της «March Madness» του NCAA που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη είναι το ταλέντο και οι ικανότητές του, που έφεραν το πανεπιστήμιο Περντιού (ρεκόρ 27-7) φέτος στους «16» και στην επερχόμενη αναμέτρηση με το Νο1 της Μεσοδυτικής Περιφέρειας Κάνσας (30-4), στις 3:39 τα ξημερώματα της Παρασκευής (24/3), στο Μιζούρι. Οι παλιές φωτογραφίες του άλλοτε ευτραφούς και με βάρος… 183 κιλά στα 13 του(!) Σουάνιγκαν είναι όμως παρελθόν. Όπως επίσης και τα δύσκολα παιδικά χρόνια σε Χιούστον, Ιντιάνα και Γιούτα, τα οποία όταν δεν ήταν δίπλα στον εθισμένο στην κοκαΐνη και για λίγο φυλακισμένο πατέρα του, περιελάμβαναν διαμονή σε κέντρα αστέγων, γεύματα σε δημόσια συσσίτια και ένα μέλλον που μόνο στην μεγαλύτερη «σκηνή» του κολεγιακού μπάσκετμπολ δεν θα μπορούσε να τον φέρει…

Ο 19χρονος και ύψους 2,08μ. φόργουορντ/σέντερ των Boilermakers, όμως, επέλεξε να μην κοιτάζει πίσω, αλλά να αγναντεύει ψηλά. Όσο ψηλά θεωρούν οι ειδικοί της «Τρέλας του Μαρτίου» και οι σκάουτερ του ΝΒΑ προβλέπουν πως μπορεί να φτάσει. Ο Σουάνιγκαν κατόρθωσε να «μεταμορφώσει» φέτος το σχολείο του και χάρη στους μ.ό. 18,5π.-12,6ριμπ. (με 52,7% στα δίποντα, 43,2% στα τρίποντα και 3 ασίστ) που κατέγραψε είναι ένας από τους φιναλίστ για το βραβείο Naismith που απονέμεται στον κορυφαίο παίκτη του κολεγιακού πρωταθλήματος των ΗΠΑ. Υποψήφιοι για την μεγάλη αυτή ατομική τιμή είναι επίσης οι Τζος Χαρτ (Βιλανόβα), Λόνζο Μπολ (UCLA) και ο επόμενος αντίπαλος του Περντιού, Φρανκ Μέισον ο 3ος (Κάνσας), όμως η ιστορία της ζωής του Σουάνιγκαν είναι ξεχωριστή, εκτός παρκέ. Ο νεαρός κατόρθωσε να ανεβάσει κατακόρυφα τις περσινές επιδόσεις των μ.ό. 10,2π.-8,3ριμπ. (με 46,1%διπ., 29,2%τριπ. και 1,8 ασιστ), αποδεικνύοντας ότι εκτός από τα αγαπημένα του τσίζκεϊκ, λατρεύει το μπάσκετμπολ και, κυρίως, την ευκαιρία να ζήσει και να αλλάξει την μοίρα του. Κάποτε, αν και χωρίς πολλά χρήματα, κατάφερνε να κρύβει γλυκά στα φαρδιά ρούχα του ή στα αποδυτήρια των 9 δημοτικών και 5 γυμνασίων που άλλαξε λόγω της άστατης οικογενειακής κατάστασής του. Πλέον, το όνομά του έχει «αποθηκευτεί» στα μπλοκάκια των GM του ΝΒΑ, ενώ ο ίδιος κρατά την σκληρή εφηβεία μόνο ως κίνητρο.

Στην ηλικία των 13 ετών, ο Σουάνιγκαν ζύγιζε 183 κιλά με ύψος μόλις 1,88μ.. Ήταν οι μέρες που ζούσε μεταξύ κέντρων αστέγων σε Τέξας ή Ιντιανάπολις, αφού ο πατέρας του, Καρλ σίνιορ δεν είχε το μυαλό του στην πατρότητα και η μητέρα του, Τάνια προσπαθούσε συνεχώς να πάρει τα έξι παιδιά της μακριά από τον ευτραφή και εθισμένο στις ουσίες σύζυγό της. Το μέλλον του μπάσκετμπολ δεν έδειχνε ελκυστικό για τον μικρό Κέιλεμπ μέχρι το 2013, όταν ο αδερφός του, Καρλ τζούνιορ, έχασε το δεξί μάτι του από ατυχή εκπυρσοκρότηση πλαστικής σφαίρας όπλου φίλου του, τον ανάγκασε να χάσει και την μπασκετική υποτροφία του στο κολέγιο Ole Miss«Ήταν η στιγμή να πω ”ως εδώ” και να αποφασίσω να μην χάσω κι εγώ την ευκαιρία μου», τόνισε ο Κέιλεμπ στο ESPN, που ανέδειξε την ιστορία της ζωής του. Αν και υπήρξαν άλλες δύο καθοριστικές για τον ίδιο στιγμές -μία ευχάριστη και μία μακάβρια- που έκαναν τον μέχρι τότε ατίθασο έφηβο να αλλάξει στάση. Η πρώτη ήταν σε ηλικία 15 ετών υιοθετήθηκε από τον παλαίμαχο σταρ ράγκμπι του πανεπιστήμιου Πέρντιου, Ρούζβελτ Μπαρνς, που πλέον εργάζεται ως ατζέντης αθλητών, με περιουσία, σύμφωνα με το Forbes, 14.000.000 δολαρίων. Ο Μπαρνς πήρε τον Κέιλεμπ μαζί του στην Ιντιάνα και του πρόσφερε σπιτική σταθερότητα και φυσικά πολύτιμες συμβουλές για τα σπορ.

Το 2013, λίγο πριν από την μετακόμισή του στην οικία Μπαρνς, ο Σουάνιγκαν έμαθε για τον θάνατο του πατέρα του, τον οποίο είχε επισκεφθεί στο νοσοκομείο λίγες εβδομάδες νωρίτερα… Ο Καρλ σίνιορ άφησε την τελευταία πνοή του λόγω επιπλοκών του διαβήτη κι ενώ είχε φτάσει να ζυγίσει 224 κιλά. Ο πατέρας του είχε συναινέσει στην απόσταση που επέλεξε η σύντροφός του για να μην επηρεάζει τα παιδιά. Η ζωή του Καρλ του πρεσβύτερου ήταν περιπετειώδης πριν καν γεννηθεί ο Κέιλεμπ. Καθώς το 1983 συνελήφθη -αφού πυροβολήθηκε- για επίθεση σε αστυφύλακα και το 1995 καταδικάστηκε προσωρινά για την δολοφονία ενός άνδρα στο Σολτ Λέικ. Πέρασε πέντε μήνες στο κελί, πριν αθωωθεί λόγω έλλειψης στοιχείων. Ο γιος του, πάντως, δεν τον κατηγόρησε ποτέ, ούτε καν και για τις συχνές «εκρήξεις» κατά της μητέρας του. Λέγοντας πάντα ότι «ήταν άρρωστος» και ευχαριστώντας «την μαμά που ήταν πάντα εκεί για εμάς, ακόμη και όταν μετακόμισα με τον κ. Μπαρνς». Η Τάνια Σουάνιγκαν, παρά την σχεδόν μόνιμη ανεργία της, αποφάσισε να μεγαλώσει τα έξι(!) παιδιά της με την μεγαλύτερη δυνατή ηρεμία. Είναι χαρακτηριστικό της φοβίας της για τις αντιδράσεις του συζύγου της, ότι όταν ο σταρ του Περντιού ήταν βρέφος, της έπεσε από τα χέρια και χτύπησε το πρόσωπο.. Η μητέρα του, βλέποντας την μεγάλη μελανιά στο μέτωπο του γιου της, έβαλε τα έξι παιδιά της σε λεωφορείο για την Γιούτα, προκειμένου να μην συναντήσει τον οργισμένο σύζυγο!

Από τότε, όλοι τους πέρασαν πολλά… Ο Κέιλεμπ Σουάνιγκαν αφοσιώθηκε στο μπάσκετμπολ, αναδείχθηκε All-American στο γυμνάσιο Χόμστεντ την Ιντιάνα και αρχικά επέλεξε (προφορικά) το Μίσιγκαν Στέιτ, πριν αλλάξει απόφαση για χάρη του Περντιού και απορρίψει επίσης και Ντιούκ, Αριζόνα, Καλιφόρνια και Κεντάκι. Οι «κακές γλώσσες» έκαναν λόγο για (εύλογη) επιρροή του Ρούζβελτ Μπαρνς, που είχε παίξει ράγκμπι στο Περντιού, αν και κάτι τέτοιο, ακόμη και για νόμιμους κηδεμόνες, απαγορεύεται από τους αυστηρούς κανονισμούς του NCAA. Ο νεαρός φόργουορντ/σέντερ αιτιολόγησε την αλλαγή απόφασης στην «ζεστασιά» που ένιωσε στην Ιντιάνα (όπου εδρεύει το Περντιού) και επισήμανε πως «θέλω να κατακτήσω έναν τίτλο του NCAA σε αυτή την πόλη». Λίγο πριν φορέσει τη φανέλα των Boilermakers, ο Σουάνιγκαν αγωνίστηκε με την Εθνική ΗΠΑ U19 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Ηράκλειο της Κρήτης το καλοκαίρι του 2015 και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο κόντρα στην Κροατία, νικώντας (82-76) στον ημιτελικό την Ελλάδα των Τάιλερ Ντόρσεϊ, Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, Γιώργου Παπαγιάννη, Ντίνου Μήτογλου. Μία εικόνα που έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό του Αμερικανού είναι η χρήση ηρωίνης που έκαναν μπροστά του σε κέντρα αστέγων, λέγοντας πια ότι «απλώς συνηθίζεις να το βλέπεις». Μία άλλη είναι η εικόνα των άλλων για τον ίδιο, λόγω της λατρείας του για το φαγητό. Με τον θετό πατέρα του, Ρούζβελτ Μπαρνς, να λέει πλέον πως ακόμη και σήμερα που ο γιος του ζυγίζει («μόλις») 112 κιλά ότι «προσπαθούμε να μην τον αφήνουμε ποτέ μόνο του με φαγητό! Άλλωστε, η διατροφή του ελέγχεται και καθορίζεται καθημερινά από διατροφολόγους του σχολείου του». Μονάχα που, πια, η μόνη εικόνα που έχει σημασία είναι εκείνη του Κέιλεμπ Σουάνιγκαν να διαπρέπει στο παρκέ.