Συγχωρέστε μου προκαταβολικά το αδόκιμο του τίτλου, όμως αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό την στιγμή της λήξης του 2ου Τελικού του ΝΒΑ. Βλέπετε, η Οκλαχόμα Σίτι είναι μία ομάδα που συνήθως… “προσφέρει ένα πρόβλημα για κάθε λύση του αντιπάλου”! Ωστόσο, τα ξημερώματα της Παρασκευής (15/6), το Μαϊάμι ήταν εκείνο που βρήκε λύσεις για τα δικά του προβλήματα μετά την ήττα της πρεμιέρας.
Κάτι που φαίνεται πως οι Χιτ πετυχαίνουν γενικώς στα φετινά πλέι-οφς. Οι περσινοί φιναλίστ νίκησαν μέσα στην Οκλαχόμα Σίτι κυρίως γιατί ενώ κατάφεραν να επιβάλλουν το δικό τους τέμπο στην επίθεση, περιόρισαν τον φρενήρη ρυθμό των γηπεδούχων.
Οι παίκτες του κόουτς Έρικ Σπόελστρα μπήκαν στο παρκέ με το κουράγιο που έδειξαν και όταν βρέθηκαν πίσω στις σειρές με Πέισερς και Σέλτικς. Μετά το 1-2, στην πρώτη περίπτωση, “άλωσαν” την Ιντιάνα και μετά το 2-3, στην δεύτερη, πέρασαν από τη Βοστόνη και έγιναν “αφεντικά” εκείνων των αγώνων. Το αν θα πετύχουν κάτι ανάλογο και στην συνέχεια των Τελικών, θα φανεί στην πορεία, γιατί οι ισορροπίες με τους Θάντερ είναι πιο λεπτές από τους προηγούμενους αντιπάλους στην φετινή post-season.
To Μαϊάμι προσπάθησε να προτάξει την ταχύτητά του εναντίον των Νικς, Πέισερς και Σέλτικς, όμως μάλλον έμαθε το μάθημά του. Όπου “μάθημα” τα προβλήματα που συνάντησε από έναν μόνο γρήγορο παίκτη της Βοστόνης (Ρόντο) και του πρόσφερε ένα δείγμα του τι το περιμένει κόντρα στην Οκλαχόμα Σίτι.
Στον 1ο Τελικό οι Χιτ έβλεπαν τους Θάντερ να τρέχουν ασταμάτητα και να γυρίζουν από το –13, διαπιστώνοντας πως κάτι πρέπει ν’ αλλάξουν στην αμυντική τακτική τους, για να έχουν μεγαλύτερη τύχη. Το Μαϊάμι δεν άφησε τους γηπεδούχους να πετύχουν πόντους στον αιφνιδιασμό και μετά τους 24π. που δέχθηκε στο ανοικτό γήπεδο στο πρώτο ματς, περιόρισαν την Οκλαχόμα Σίτι στους 7 και κατόρθωσαν έτσι να έχουν τον πρώτο λόγο.
Μπορεί οι φιλοξενούμενοι να μην σταμάτησαν τον Κέβιν Ντουράντ (πέτυχε 16 από τους 32π. του στην 4η περίοδο), όμως αυτό που πέτυχαν ήταν να μην “πληγωθούν” από τον πάγκο των αντιπάλων. Εκτός του Ντουράντ και των Χάρντεν (21π.-7/11 σουτ) και Ουέστμπρουκ (27π., αλλά με 10/26 σουτ), κανένας άλλος παίκτης του κόουτς Σκοτ Μπρουκς δεν σκόραρε διψήφιο αριθμό πόντων, σε αντίθεση με την πρεμιέρα των Τελικών και την βοήθεια των Σεφολόσα, Κόλισον και Φίσερ.
Το ματς του Ράσελ Ουέστμπρουκ μπορεί να ολοκληρώθηκε με καλά νούμερα, όμως το γεγονός ότι σούταρε πάλι περισσότερο από τον ηγέτη των Θάντερ, Κέβιν Ντουράντ, τον έφερε ξανά στο επίκεντρο της κριτικής (άρχισε το ματς με 2/10 σουτ). Μάλιστα, ο θρυλικός γκαρντ των Λέικερς, “Μάτζικ” Τζόνσον, χαρακτήρισε τον Ουέστμπρουκ “τον χειρότερο πλέι-μέικερ που αγωνίστηκε σε Τελικούς”!
Το γεγονός ότι η ομάδα του, πάντως, “επέστρεψε” και πάλι από το αρχικό 2-18 των Χιτ (στο 7΄) δείχνει πως πλήρωσε περισσότερο το κακό ξεκίνημα. Αλλά κυρίως τις προσαρμογές του Μαϊάμι, που τούτη τη φορά είχε εκείνο περισσότερες λύσεις. Η ομάδα του Σπόελστρα παρουσίασε εξαιρετική κυκλοφορία, βρήκε λύσεις από τον Κρις Μπος (16π.-15ριμπ.) και ειδικότερα από τον Σέιν Μπάτιερ.
Ο ρολίστας των Χιτ, στην παρθενική του εμφάνιση σε Τελικούς, μετρά στα δύο ματς της σειράς μ.ο. 17π. με συνολικά 9/13τριπ. και ποσοστό 69,2%! Ενώ στα πλέι-οφς είχε 42% από τα 7,25μ. εντός έδρας και μόλις 31% εκτός Μαϊάμι!!! Και επιβεβαίωσε αυτό που λέγαμε μετά τον 1ο Τελικό, ότι θα μετρήσει το ποια ομάδα θα βάλει περισσότερους παίκτες στο rotation της.
Το Μαϊάμι υποχρέωσε την Οκλαχόμα Σίτι στην πρώτη εντός έδρας ήττα της στην φετινή post-season (μετά το 9-0 επί Μάβερικς, Λέικερς, Σπερς), αφού την ανάγκασε να μείνει κάτω από τους 100π. για πρώτη φορά μετά τον 1ο δυτικό τελικό στο Σαν Αντόνιο (ήττα με 98-101) και έπειτα από 6 διαδοχικά ματς με τριψήφιο αριθμό στην επίθεση!
Και έχοντας φυσικά σε μεγάλη μέρα και πάλι τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη του, ΛεΜπρον Τζέιμς, ο οποίος μετρά στους δύο πρώτους Τελικούς 31π. μ.ο., ενώ στις δύο προηγούμενες παρουσίες του είχε μόλις 19,5π. (22π. το 2007, στο 0-4 του Κλίβελαντ από το Σαν Αντόνιο και 17,8π. πέρυσι, στο 2-4 των Χιτ από το Ντάλας)!
Επιπλέον, ο ΛεΜπρον, έγινε ο πρώτος παίκτης μετά τον Ντουέιν Ουέιντ -από το 2006- που σκοράρει +30π. σε τρία εκτός έδρας παιχνίδια της ομάδας του, κι ενώ βρίσκεται πίσω στη σειρά. Ο Τζέιμς πέτυχε 40π. στο 2-2 μέσα στην Ιντιάνα, πρόσθεσε 45π. στο 3-3 στην Βοστόνη και στον 2ο Τελικό έβαλε άλλους 32π., στο ρεκόρ του σε Τελικούς (και έπειτα από 11 αγώνες)!!!
Το κέρδος του αγώνα της Πέμπτης για την Οκλαχόμα Σίτι ήταν η νέα μεγάλη εμφάνιση του Κέβιν Ντουράντ, παρότι είχε μόλις 8π. στο πρώτο ημίχρονο, τελείωσε το παιχνίδι με 32 (και 16 στο τελευταίο δωδεκάλεπτο), αν και έπαιζε με 5 φάουλ από το 38΄. Αλλά κυρίως, η εμφάνιση του Τζέιμς Χάρντεν στους Τελικούς, καθώς ο κορυφαίος 6ος παίκτης της σεζόν είχε μόνο 5π. στην πρεμιέρα και στο 2ο ματς έφτασε τους 21, με μόλις 11 σουτ.
Οι Θάντερ πλήρωσαν το κακό ξεκίνημα και κατάλαβαν πως δεν μπορούν σε κάθε αγώνα να πετυχαίνουν comebacks. Είχαν κατορθώσει να κάνουν το 2-0 επί των Λέικερς στον 2ο αγώνα του 2ου γύρου, παρά το –7 στο τελευταίο δίλεπτο, πέτυχαν να φτάσουν στο 3-1 στην ίδια σειρά, παρά το –13 στο Λ.Α. στο 41΄ και γύρισαν και τον 1ο Τελικό!
Όμως (απ)έδειξαν φέτος ότι δεν ποντάρουν απλώς στον νεανικό ενθουσιασμό τους, στα γρήγορα πόδια και στην άγνοια κινδύνου. Αλλά και στην εμπειρία που αποκτούν. Και επιβεβαιώθηκε με την πρόκριση επί των Μαβς, Λέικερς και Σπερς, των τριών δηλαδή ομάδων που έφτασαν στους 13 τελευταίους Τελικούς από την Δύση και με τις 4 σερί νίκες επί του Σαν Αντόνιο!
Υ.Γ.: Το αναφέρω ως υστερόγραφο γιατί ως τέτοιο το αντιμετωπίζουν στις ΗΠΑ. Το κοινό των Θάντερ διαμαρτυρήθηκε έντονα για το (καθαρό) φάουλ του ΛεΜπρον πάνω στον Ντουράντ στην τελευταία επίθεση, που θα έστελνε το παιχνίδι στην παράταση. Ωστόσο, ο Ντουράντ επιβεβαίωσε την διαφορετική κουλτούρα στο ΝΒΑ, καθώς ενώ στην Ελλάδα θα είχαμε αναλωθεί σε ατελείωτα replays, “θεωρίες συνωμοσίας” και… ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων, εκείνος δήλωσε μόνο ότι “απλώς αστόχησα”!