Στο Μαϊάμι επιφυλάσσονται γιατί και πέρυσι, την ίδια περίοδο, ήταν ακριβώς στο ίδιο σημείο. Κοινώς, είχαν “αλώσει” το Ντάλας, είχαν ανακτήσει το πλεονέκτημα έδρας και με το 2-1 ήταν βέβαιοι πως θα επιστρέψουν στην Φλόριντα. Προτού “καταρρεύσουν” και χάσουν τον τίτλο από το Ντάλας και μάλιστα σε 6ο ματς μέσα στο “σπίτι” τους. Φέτος, όμως, οι Χιτ, που πέτυχαν τα ξημερώματα της Δευτέρας (18/6) το 2-1 επί της Οκλαχόμα Σίτι, μπορεί να μην το φωνάζουν, αλλά δείχνουν πιο σκληροί. Και, επιπλέον, παίζουν τα “μισά” της σειράς στην έδρα τους και έχουν την μεγάλη ευκαιρία να την κλείσουν εκεί.
Η παρέα των ΛεΜπρον Τζέιμς και Ντουέιν Ουέιντ αποδεικνύει τον χαρακτηρισμό του φαβορί κόντρα στους Θάντερ, καθώς εκτός του ταλέντου, προτάσσει και την εμπειρία της σε παρόμοιες καταστάσεις. Ευελπιστώντας ότι μπορεί να αποφύγεί το νέο ταξίδι στην Οκλαχόμα Σίτι και να στεφθεί πρωταθλήτρια στην Σάουθ Μπιτς. Άλλωστε, αν και από την καθιέρωση του συστήματος “2-3-2” στους Τελικούς, η νίκη του γηπεδούχου και στα λεγόμενα 3 “μεσαία” ματς, είναι σπάνια, το Μαϊάμι είναι μία από τις μόλις δύο ομάδες που το έχουν πετύχει… Με τις 3 νίκες το 2006 εναντίον του Ντάλας και την “στέψη” μέσα στο Τέξας, στον 6ο αγώνα! Η άλλη ομάδα που κατάφερε κάτι τέτοιο, ήταν οι Πίστονς το 2004, όταν μετά το 1-1 στο Λ.Α. κόντρα στους Λέικερς, φόρεσαν το δαχτυλίδι με 3 διαδοχικές νίκες στο Ντιτρόιτ.
Οι Θάντερ, από την άλλη, δεν κατόρθωσαν να “αλώσουν” το Μαϊάμι και να επιχειρήσουν να γίνουν η 4η ομάδα που θα πάρει 3 νίκες στα “μεσαία” παιχνίδια εκτός έδρας. Κάτι που μόνο οι Πίστονς (1990-στο Πόρτλαντ), οι Μπουλς (1991-στο Λ.Α.) και οι Λέικερς (2001-στην Φιλαδέλφεια) έχουν κάνει, κατακτώντας τον τίτλο σε “εχθρικό” έδαφος, στον 5ο αγώνα! Ο 3ος Τελικός της Κυριακής (17/6) ήταν ο χειρότερος της σειράς. Αλλά και ένα ματς καθαρά (μη) ευκαιριών…
Οι Χιτ δεν πλήρωσαν τα 9 λάθη στα οποία υπέπεσαν στην 4η περίοδο, όταν απώλεσαν σε ένα δίλεπτο το +7 (με 86-79 στο 45′), βλέποντας τους φιλοξενούμενους να μειώνουν προσωρινά σε 86-85. Μάλιστα, στους γηπεδούχους, χάρη στην κυριαρχία τους μέσα στο καλάθι (με 20 από τους 24π. της 1ης περιόδου μέσα στο “ζωγραφιστό” και τον ΛεΜπρον να σκοράρει “in the paint” και στο κρίσιμο φινάλε) δεν στοίχισε η αστοχία (24/61διπ.- 4/13τριπ. – συνολικό ποσοστό 37,8%), αν και είχαν προλάβει να “επιστρέψουν” από το -10 του 31′ (με 54-64) χάρη σε ένα τρίποντο του ΛεΜπρον και από 3 βολές των Σέιν Μπάτιερ και Τζέιμς Τζόουνς.
Το βασικό για το Μαϊάμι, όμως, είναι η άμυνά του. Οι Χιτ, με το τελικό 91-85, υποχρέωσαν τους Θάντερ στην δεύτερη χαμηλότερη παραγωγική βραδιά των φετινών πλέι-οφς, καθώς είχαν πετύχει 77π. κόντρα στους Λέικερς, στον 2ο αγώνα του 2ου γύρου, αλλά είχαν νικήσει με 77-75!!! Η ομάδα του Έρικ Σπόελστρα γνωρίζει πως δεν μπορεί να συναγωνιστεί την Οκλαχόμα Σίτι στην ταχύτητα και από το 2ο παιχνίδι των Τελικών και μετά επιχειρεί να μειώσει το τέμπο και τις κατοχές.
Στον 3ο αγώνα, μάλιστα, δεν “πληγώθηκε” στο 4ο δωδεκάλεπτο από τον μεγάλο σταρ των αντιπάλων, Κέβιν Ντουράντ. Ο κορυφαίος σκόρερ του ΝΒΑ τις τρεις τελευταίες σεζόν είχε 17π. στην 4η περίοδο της 1ης αναμέτρησης και 16 σε αυτήν της 2ης, όμως κόντρα στον ΛεΜπρον, την Κυριακή, είχε 2/6 σουτ, δέχθηκε δύο τάπες και δεν βοήθησε την ομάδα του.
Οι Θάντερ, πάντως, περισσότερο πλήρωσαν την απειρία τους. Με αβίαστα λάθη στο φινάλε και κυρίως με τις 9 χαμένες βολές. Η Οκλαχόμα Σίτι ήταν στην κανονική περίοδο η ομάδα με το καλύτερο ποσοστό από την “γραμμή της φιλανθρωπίας”, με 81,2%. Όμως στο Μαϊάμι οι παίκτες του Μπρουκς είχαν μόλις 15/24 (62,5%), έναντι 31/35 και 88,6% των Χιτ… Και αυτή η διαφορά του 26,1% είναι η μεγαλύτερη σε Τελικούς μετά το 36,4% στις 6 Ιουνίου 2001, όταν η Φιλαδέλφεια πέρασε από το Λ.Α. στον 1ο Τελικό, και υποχρέωσε τους μετέπειτα πρωταθλητές Λέικερς (55,6% βολές) στην μοναδική τους ήττα στην ποστ-σίζον, σουτάροντας 92% από τη γραμμή!
Η ουσία είναι πως η Οκλαχόμα Σίτι, εκτός του ότι βρίσκεται πια με την “πλάτη στον τοίχο”, βρέθηκε σε μία κατάσταση στην οποία καλείται να βρει λύσεις για τις βολές, για τα λάθη, για την αποφυγή των φάουλ (ο Ντουράντ είχε για 2ο διαδοχικό αγώνα 5, με μικρή γκρίνια από τους ανθρώπους της ομάδας του) και την διαχείριση της απειρίας σε τέτοιο επίπεδο. Με τον κόουτς Σκοτ Μπρουκς να είναι αισιόδοξος, καθώς οι παίκτες του κατάφεραν στους δυτικούς τελικούς να “γυρίσουν” από 0-2 με το Σαν Αντόνιο, πετυχαίνοντας 4 σερί νίκες επί των Σπερς!
Το Μαϊάμι, όμως, ξέροντας φυσικά πως οι Θάντερ δεν θα τα παρατήσουν εύκολα, έχει φέρει την σειρά σε… σειρά και επιπλέον, μοιάζει να έχει βρει την “συνταγή” της επικράτησης. Με μείωση του ρυθμού, με επίθεση κοντά στο καλάθι και με προσήλωση στην άμυνα. Και τον ΛεΜπρον σε εξαιρετική κατάσταση, παρότι τα ξημερώματα της Δευτέρας, μετά τους 29π.-14ριμπ. του, είδε το σερί των 5 αγώνων (και 8 στα τελευταία 9) με +30π. να σταματά.
Ο Τζέιμς έχει αφήσει τα περσινά… σουτάκια κόντρα στο Ντάλας και μπορεί να μην πασάρει όπως συνήθως (έχει περίπου 3 ασίστ μ.ο.), όμως στο τέλος μαρκάρει τον Ντουράντ και δεν σταματά να επιτίθεται κοντά στο καλάθι. Μάλιστα, ένα μέλος του τεχνικού επιτελείου του Κλίβελαντ, που διατήρησε την ανωνυμία του, δήλωσε μετά το κυριακάτικο ματς ότι “κι εμείς στους Καβαλίερς (σ.σ.: πρώην ομάδα του ΛεΜπρον) θέλαμε συχνά να τον ποστάρουμε στη ρακέτα, όμως τότε αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να συνηθίσει”.
Όπως δεν φάνηκε να συνηθίζουν το ότι έμειναν αμφότεροι στον πάγκο οι Ντουράντ και Ουέστμπρουκ (ο πρώτος είχε, πάντως, 4 φάουλ τότε) στα μέσα της 3ης περιόδου, όταν οι Θάντερ έχασαν σε 4-5 λεπτά την διαφορά των 10π…. Αν και ο Μπρουκς είχε μία λύση στην συνέχεια, χρησιμοποιώντας τον (άστοχο, με 2/10 σουτ, αλλά καλό οργανωτικά) Χάρντεν σε θέση “1” και απελευθερώνοντας τον Ουέστμπρουκ. Χωρίς, ωστόσο, να πάρει στο τέλος το παιχνίδι…