Το δείγμα μπορεί πια να χαρακτηριστεί ενδεικτικό. Αλλά έχοντας ακόμη… “ολόκληρη” την μισή υπόλοιπη σεζόν, τα συμπεράσματα μπορεί να είναι ασφαλή, αλλά ποιος θα ρισκάρει πια να προβλέψει το τέλος της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ; Ο τολμηρός δημοσιογράφος του ESPN που προέβλεψε πως οι Λέικερς θα τερματίσουν στην ρέγκιουλαρ σίζον με ρεκόρ 63-19, μάλλον δέχεται κάθε μέρα την καζούρα των συναδέλφων του!
Δεν ξέρω αν θα τον έβαλαν να… καταπιεί το χαρτί που δημοσίευσε με την πρόβλεψή του, όμως δύσκολα θα του πάρει κανείς παρόμοια κουβέντα στο άμεσο μέλλον.
Φτάνοντας λοιπόν, στα μισά του δρόμου, η πιο εύκολη απάντηση στις απορίες Τύπου και κοινού είναι η μεγαλύτερη ως τώρα απογοήτευση. Οι Λέικερς των Κόμπι Μπράιαντ, Πάου Γκασόλ, Στιβ Νας, Ντουάιτ Χάουαρντ και Metta World Peace (σ.σ.: εκείνος που είπε πως “στόχος μας είναι ένα ρεκόρ σαν το 73-9”, αλλά είναι χαρακτήρας που θα το… ξαναπεί του χρόνου!) όχι μόνο δεν δείχνουν ικανοί να κατακτήσουν τον τίτλο, αλλά με ρεκόρ 17-24 είναι μόνιμα 11οι ή 12οι στην Δυτική Περιφέρεια και “τρέχουν” να προλάβουν απλώς τα πλέι-οφς.
Σε αντίθεση με το παραπάνω ερώτημα, η απορία για την μέχρι τώρα “ομάδα της χρονιάς” δεν έχει εύκολη απάντηση… Η πιο απλή απόκριση θα ήταν οι Νικς, που παρά τον μεγάλο μ.ο. ηλικίας δείχνουν πως αντέχουν να κάνουν κάτι παραπάνω από την απλή συμμετοχή στον 1ο γύρο των πλέι-οφς (όπως το 2011 και το 2012). Μάλιστα, ξεκίνησαν τη σεζόν με εντός έδρας ρεκόρ 10-0, έστω και χωρίς τον τραυματία Στάνταμαϊρ, αλλά οι τελευταίες ασταθείς βραδιές τους είναι κυρίως αποτέλεσμα της κούρασης του μεγάλου σταρ τους -και υποψήφιου φέτος για τον τίτλο του MVP- Καρμέλο Άντονι και της απώλειας για 4-6 εβδομάδες του βασικού πόιντ-γκαρντ τους, Ρέιμοντ Φέλτον. Παρόλα αυτά, ο κόουτς Γούντσον έχει εμφυσήσει αμυντική φιλοσοφία, η Νέα Υόρκη έχει πλάνο στο παρκέ και είναι η ομάδα με τα λιγότερα λάθη στη Λίγκα!
Η 2η υποφιότητα για την έκπληξη της (μισής) σεζόν θα ήταν το Γκόλντεν Στέιτ. Η νεολαία του κόουτς Μαρκ Τζάκσον (Στίβεν Κάρι, Κλέι Τόμπσον, Χάρισον Μπαρνς) “παντρεύτηκε” εξαιρετικά με την εμπειρία των Τζάρετ Τζακ, Ντέιβιντ Λι, Καλ Λάντρι και οι Ουόριορς ετοιμάζονται να επιστρέψουν στα πλέι-οφς, καθώς βρίσκονται σταθερά στην 5η θέση της Δύσης! Όταν γίνεται κουβέντα για την “ομάδα της σεζόν”, μην περιμένει να ακούσει και να διαβάσει για την Οκλαχόμα Σίτι ή τους Κλίπερς.
Αφ’ ενός γιατί οι περσινοί φιναλίστ Θάντερ ήταν εξαρχής το φαβορί στην Δύση και το επιβεβαιώνουν με την παρουσία τους στην 1η θέση της Περιφέρειας. Και αφ’ ετέρου διότι οι “μικροί” του Λ.Α., “Κλιπς” φάνηκε να “μεγαλώνουν” από πέρυσι και φέτος έχουν πετάξει μπόι και κομπάζουν ως τα αφεντικά της πόλης!
Αν και ίσως κάποιος να έδινε παραπάνω εύσημα στους Θάντερ γιατί ανταποκρίθηκαν παρά την ανταλλαγή του Χάρντεν, αντί του (καλού σκόρερ, όχι όμως all-around) Μάρτιν, ήταν είναι και θα είναι απλώς το δυτικό φαβορί. Οι Θάντερ δεν στηρίζονται πια μόνο στον μεγάλο σταρ τους, Κέβιν Ντουράντ και τον Ράσελ Ουέστμπρουκ. Ο Σερζ Ιμπάκα δεν είναι πλέον μόνο φόβητρο στην άμυνα, αλλά βελτίωσε το σουτ από μέση απόσταση και είναι πραγματική απειλή και στην επίθεση.
Οι Κλίπερς (3οι, ρεκόρ 32-11) δεν έχουν απαιτήσεις να χαρακτηριστούν “έκπληξη“, γιατί από πέρυσι “φώναξαν” τις φιλοδοξίες τους. Μάλιστα, αν δεν είχαν το νωθρό ξεκίνημα και τον πρόσφατο τραυματισμό του Κρις Πολ (έχασε 4 ματς) θα μπορούσαν να είχαν γλιτώσει ήττες από Θάντερ και Ουόριορς και να είναι και 1οι στην Δύση! Ούτως ή άλλως, πάντως, απολαμβάνουν την σεζόν καθώς πέρα των Πολ – Γκρίφιν, έχουν εξαιρετικούς ρολίστες (Τζόρνταν, Μπάτλερ) και παγκίτες (Κρόφορντ, Όντομ, Μπλέντσο) με προσφορά.
Ομάδα με βάση (όπως εξηγήσαμε παραπάνω, δεν χρειάζονται περιττά λόγια για σταθερές αξίες όπως οι Σπερς, κυρίως, και οι Χιτ) είναι σαφώς και οι Γκρίζλις. Το Μέμφις είναι 4ο στη Δύση, δεν επηρεάστηκε από την συνεχόμενη φημολογία για ανταλλαγή του Ρούντι Γκέι και εκτός της καλής πορείας, κέρδισε και ένα απρόσμενο εξώφυλλο στο επερχόμενο τέυχος του φημισμένου περιοδικού “SLAM“! Στην ίδια Περιφέρεια, σύνολα όπως οι Ρόκετς, οι Τζαζ και οι Μπλέιζερς εκμεταλλεύονται την καλή πορεία των Λέικερς και διατηρούν τα όνειρα για την 8αδα των πλέι-οφς.
Ενώ απογοητεύει το Ντάλας (που όμως ξεκίνησε χωρίς Νοβίτσκι) και οι Χόρνετς, που όμως έχουν προοπτική, όχι μόνο λόγω του Νο1 στο ντραφτ, Άντονι Ντέιβις, αλλά και γιατί ο Έρικ Γκόρντον είναι πλέον υγιής. Η νεανική και φιλόδοξη Μινεσότα ταλαιπωρήθηκε πάλι από τραυματισμούς (Λαβ, Ρούμπιο) και υποχώρησε στην 10η θέση.
Απογοήτευση στην Ανατολή είναι κι η Βοστόνη, αν και παραμένει στην 8η θέση της Περιφέρειας. Οι Σέλτικς ήταν και πέρυσι γερασμένοι, ωστόσο φέτος δείχνουν ιδιαιτέρως κουρασμένοι, δυσκολεύονται στα συνεχόμενα παιχνίδια και το κίνητρο είναι κάτι που αναζητείται… Για την Φιλαδέλφεια, που έχει πέσει στην 9η θέση υπάρχει άλλοθι, αφού παραχώρησε τον Ιγκουοντάλα για να αποκτήσει τον Μπάινουμ από τους Λέικερς. Όμως ο κυρίαρχος ψηλός που βρήκαν δεν έχει πατήσει ακόμη στο παρκέ, λόγω των προβλημάτων στα γόνατα. Παρά την κακή πορεία, μέλλον δείχνουν να έχουν Κλίβελαντ, Σάρλοτ και Ορλάντο.
Καταλήγοντας, στο θέμα της “ομάδας της σεζόν“, η απάντηση δεν είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια μας. Αλλά πάνω στα μπλοκάκια του κόουτς Θίμποντο… Μπορεί το Μπρούκλιν να έχει σαφώς καλό ρόστερ και να έχει και όνειρα (αλλά να είναι ασταθές), αλλά η ομάδα που εντυπωσιάζει, δίχως να είναι “λαμπερή” ή να αναζητά πρωτοσέλιδα δεν είναι άλλη από το Σικάγο!
Οι Μπουλς αναγκάστηκαν να ολοκληρώσουν τα περσινά πλέι-οφς (αποκλείστηκαν, αν και οι 1οι, από τους 8ους Σίξερς…) και να ξεκινήσουν τη χρονιά χωρίς τον μεγάλο σταρ τους, Ντέρικ Ρόουζ, όμως το ρεκόρ 24-16 που έχουν δεν τους φέρνει απλώς στην 5η Ανατολική θέση. Αλλά αποδεικνύει πως στην “πόλη των ανέμων” δεν γίνεται τίποτε στον… άνεμο.
Οι “Ταύροι” έχουν εξαιρετικό προπονητή, έχουν σαφές πλάνο και αυτό φαίνεται. Αρκεί να αναρωτηθεί κανείς πώς θα αντιδρούσαν οι υπόλοιπες 29 ομάδες αν τις υποχρέωνε η ατυχία να αγωνιστούν χωρίς τον ηγέτη τους (π.χ. το Μαϊάμι χωρίς ΛεΜπρον, οι Λέικερς χωρίς Κόμπι, οι Θάντερ χωρίς Ντουράντ, οι Νικς χωρίς “Melo”, οι Σέλτικς χωρίς έναν εκ των Πιρς, Γκαρνέτ, Ρόντο, οι “Κλιπς” χωρίς Πολ κ.α.);
Μία απορία που συνοδεύεται από μία νέα ερώτηση για το πού μπορούν να φτάσουν οι Μπουλς αν ο Ρόουζ (που ετοιμάζεται να επιστρέψει στα παρκέ) γυρίσει δυνατός και πατάει γερά στα πόδια του ενόψει των πλέι-οφς του Απριλίου…