Το τέλος των Τελικών του ΝΒΑ και το φινάλε της σεζόν υποχρεώνει πολλούς οπαδούς του ΝΒΑ να αναρωτηθούν “και τώρα τι κάνουμε μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου;“! Κάποιες φορές αναμένουν την Εθνική Η.Π.Α. σε Μουντομπάσκετ ή Ολυμπιακούς Αγώνες, προκειμένου να απολαύσουν τους σταρ της αμερικανικής Λίγκας μέσα στο καλοκαίρι.
Ωστόσο, αν και τα περίφημα summer-leagues είναι ζήτημα μόνο των παικτών, των προπονητών και των παραγόντων, οι φαν του ΝΒΑ μπορούν να αναζητήσουν αλλού και εκτός παρκέ την αγωνία που βιώνουν κατά την διάρκεια των Playoffs. Έστω και με άγνωστους -αλλά φιλόδοξους- νέους παίκτες…
Το ντραφτ του ΝΒΑ αποτελεί σαφώς την επιβεβαίωση της σπουδαιότητας ενός πρωταθλήματος σαν αυτό των Η.Π.Α.. Με στόχο την αναζήτηση, εξέλιξη και παρουσίαση των πιτσιρικάδων από τα κολέγια ή την Ευρώπη και τον, όπως λένε οι Αμερικανοί, “υπόλοιπο κόσμο”. Η φετινή διαδικασία θα διεξαχθεί στο “Barclays Center” του Μπρούκλιν, από πέρυσι νέα έδρα των Νετς (που άφησαν το Νιου Τζέρσεϊ για το προάστιο της Νέας Υόρκης), τα ξημερώματα της Παρασκευής (28/6). Και δεν έχει απλώς ελληνικό ενδιαφέρον, με την πιθανή επιλογή του Γιάννη Αντετοκούμπο, αλλά και μπόλικη αγωνία.
Για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, κανείς δεν γνωρίζει το Νο1 του ντραφτ… Ίσως δεν το ξέρουν ακόμη και οι Κλίβελαντ Καβαλίερς, που είχαν πάλι την τύχη να επιλέξουν πρώτοι (όπως πρόπερσι με τον Κάιρι Ίρβινγκ)!
Σε αντίθεση με το 2003, όταν ήταν κοινό μυστικό πως οι “Πολεμιστές” θα διάλεγαν τον ΛεΜπρον Τζέιμς, την περσινή επιλογή του Άντονι Ντέιβις από τη Νέα Ορλεάνη, αλλά και τις επιλογές των Γκρεγκ Όντεν (Πόρτλαντ-2007), Ντέρικ Ρόουζ (Σικάγο-2008), Μπλέικ Γκρίφιν (Κλίπερς-2009), Τζον Ουόλ (Ουάσινγκτον-2010), που ήταν ονόματα γνωστά για την κορυφή του ντραφτ για μέρες, το αποψινό βράδυ μοιάζει με αυτό του 2006, όταν το Τορόντο επέλεξε ελαφρώς απρόσμενα τον Ιταλό Αντρέα Μπαρνιάνι. Αν και το όνομά του είχε ακουστεί τότε, αλλά κανείς δεν πίστευε το ρίσκο των Ράπτορς.
Το βράδυ της Πέμπτης (27/6) ο Τύπος θα μάθει κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή την απόφαση των Καβαλίερς, αν και τα λεγόμενα “mock drafts“, όπως αποκαλούν τις προβλέψεις των ειδικών, δείχνουν να καταλήγουν σε 3-4 παίκτες που έχουν στην λίστα τους στο Κλίβελαντ.
Ο Νέρλενς Νοέλ, πρωτοετής φόργουορντ/σέντερ του Κεντάκι θα φάνταζε ιδανική επιλογή για μία ομάδα που αναζητά ψηλό, καθώς ο Βαρεζάο θα αποτελέσει πιθανότητα παρελθόν, όμως ο σοβαρός τραυματισμός του μέσα στη σεζόν, στο γόνατο, κάνει πολλές ομάδες να σκέφτονται το ρίσκο. Ο Νοέλ αντιμετώπισε αρχικά κίνδυνο να ολοκληρώσει πρόωρα την καριέρα του, όμως η αποθεραπεία του εξελίσσεται καλά και οι γιατροί αναφέρουν πως θα είναι έτοιμος και γερός τα Χριστούγεννα…
Παρά την αμφιβολία πολλών ομάδων για την κατάσταση του Νοέλ, 7 από τις 12 εγκυρότερες ιστοσελίδες (μεταξύ των οποίων το NBA.com, το ESPN, το Sports Illustrated, το Draft-Express και το Sporting News) εξακολουθούν να τον “χρίζουν” φαβορί για το Νο1, θεωρώντας πως αν οι Καβς επιλέξουν ψηλό, αντί για παίκτη στην θέση “3”, θα τον προτιμήσουν από τον Κόντι Ζέλερ του πανεπιστημίου της Ιντιάνα ή τον Ουκρανό Άλεξ Λεν, από το Μέριλαντ.
Ο Ντέιβιντ Όλντριντζ, αρθρογράφος στο NBA.com, πάντως, θεωρεί πως το Κλίβελαντ θα προτιμήσει να διαλέξει έναν σμολ-φόργουορντ, για να τον τοποθετήσει πλάι στον Ίρβινγκ και στον Ντιόν Ουέιτερς, που διάλεξε πέρυσι στο Νο4 και να δημιουργήσει μία ικανή περιφερειακή γραμμή.
Μέχρι πριν από μερικές μέρες, στην λίστα τους υπήρχε ο Ότο Πόρτερ (μ.ο. 16,2π.-7,5ριμπ. φέτος) του Τζορτζτάουν, αλλά ο κ. Όλντριντζ πιστεύει πως οι Καβς θα επιλέξουν τον Μπεν ΜακΛεμόρ από το Κάνσας. Ενός παιδιού που πέρυσι είχε μ.ο. 15,9π.-5,2ριμπ., μεγάλωσε μέσα στην φτώχεια στο Ουέλστον του Μιζούρι, χωρίς πατέρα, με την μητέρα του να εργάζεται όλη μέρα και τον ένα αδερφό του να εκτίει το 5ο από τα 15 χρόνια κάθειρξης για οπλοκατοχή… Και πήγαινε αρχικά στο σχολείο για να βρίσκει φαγητό να τρώει!
Άλλα ονόματα που αναμένεται να επιλεγούν στην πρώτη 10αδα (ή, τουλάχιστον στο λεγόμενο “lottery-pick“, των 14 ομάδων που έμειναν εκτός Playoffs και μπήκαν στην κλήρωση για τα Νο1-Νο14) είναι ο Άντονι Μπένετ, πάουερ-φόργουορντ από το UNLV (Νεβάδα-Λας Βέγκας), Βίκτορ Ολαντίπο (σούτινγκ-γκαρντ, Ιντιάνα), ο πόιντ-γκαρντ του Μίσιγκαν, Τρέι Μπερκ, ο Σι-Τζέι ΜακΚόλουμ, κόμπο-γκαρντ του Λίχαϊ, οι σούτινγκ-γκαρντ Σαμπάζ Μοχάμαντ και Κεντάβιους Κάλντουέλ-Ποπ, από UCLA και Τζόρτζια αντίστοιχα και ο πλέι-μέικερ του Σίριακιουζ, Μάικλ Κάρτερ-Ουίλιαμς.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, οι περιφερειακοί “κατακτούν” και φέτος τις ψηλές θέσεις και μεγαλώνουν την αγωνία των σκάουτερ και των παραγόντων, που αναζητούν ψηλά κορμιά κυρίως στο εξωτερικό. Αν και ο Γερμανός πλέι-μέικερ, Ντένις Σρέντερ της Μπραουνσβάιγκ (γιος Γερμανού πατέρα και μητέρας από την Γκάμπια), φαίνεται να έχει για την ώρα την προτίμηση των ειδικών, ώστε να επιλεγεί ακόμη και στην πρώτη 15αδα! Ενώ ψηλά θεωρείται πως μπορεί να καταλήξει και ο Σεργκέι Καράσεφ, ύψους 2,02μ. φόργουορντ της Λιούμπερτσι και γιος του παλαίμαχου Ρώσου γκαρντ, Βασίλι Καράσεφ, που τη σεζόν 2000-2001 πέρασε και από τον Ηρακλή!
Στο Μπρούκλιν θα βρίσκεται και ο Γιάννης Αντετοκούμπο, που ευελπιστεί να επιλεγεί στον 1ο γύρο. Μέχρι πριν από μερικές ώρες θεωρούνταν πιθανή επιλογή ως το Νο20, αλλά η υψηλότερη πιθανή θέση που του δίνουν είναι το Νο15 του Μιλγουόκι ή ένα εκ των Νο17 και Νο18, που είναι διαδοχικά πικ της Ατλάντα. Ο Ντέιβιντ Όλντριντζ, πάντως, τον “τοποθέτησε” στο Νο30, από το Φοίνιξ, εξηγώντας πως οι Σανς μπορούν τρόπον τινά να “σπαταλήσουν” ένα πικ 1ου γύρου, αλλά και να τον περιμένουν.
Ο 19χρονος γκαρντ/φόργουορντ του Φιλαθλητικού έχει ήδη συμφωνήσει με την ισπανική Σαραγόσα και δεν είναι απίθανο (κάθε άλλο) όποια κι αν είναι η θέση του, να μείνει στην ανταγωνιστική ACB για 1-2 χρόνια. Άλλωστε, παρότι στις Η.Π.Α. τον συγκρίνουν στο σουλούπι με τον Κέβιν Ντουράντ και στο στυλ με τον Γάλλο γκαρντ του Πόρτλαντ, Νίκολα Μπατούμ, ο Αντετοκούμπο αποκαλείται ακόμη “international man of mystery” (=”διεθνής μυστηριώδης άνδρας”)!
Τα scouting reports αναφέρουν συνεχώς πως μπορεί, αν δυναμώσει, να αγωνιστεί σε 4 θέσεις (εκτός σέντερ!), έχει ύψος 2,06μ. και άνοιγμα χεριών κοντά στα 2,20μ. (!!!) και καλό χειρισμό της μπάλας. Όμως θυμίζουν πως χρειάζεται να ωριμάσει γιατί δεν έχει σημαντικές επαγγελματικές παραστάσεις και απαιτείται να βελτιώσει το αμυντικό του παιχνίδι, για να “επιβιώσει” στο ΝΒΑ.