Η πρώτη φάση της Ευρωλίγκας ολοκληρώθηκε με τον Παναθηναϊκό να έχει μπροστά του ένα… μαραθώνιο 14 αγώνων στο ΤΟΡ 16 με αρκετό ενδιαφέρον. Ρεάλ Μαδρίτης, Ζαλγκίρις Κάουνας, Μάλαγα, ΤΣΣΚΑ, Έφες Αναντολού, Άλμπα Βερολίνου, Μπάμπεργκ είναι οι αντίπαλοι του “τριφυλλιού” στην επόμενη φάση και σίγουρα αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τον Αργύρη Πεδουλάκη και τους παίκτες του.
Η πρώτη φάση τα είχε όλα. Σασπένς, φήμες, πάνω – κάτω απογοητεύσεις, αποδοκιμασίες, επικρίσεις, παράπονα. Είδαμε μια ομάδα να έχει πολλά σκαμπανεβάσματα, να κάνει μια μεγάλη “κοιλιά” ειδικά μετά την ήττα από τον Ίκαρο, αλλά στο τέλος να δείχνει πως έχει φτιαχτεί από ατσάλι. Παρά τα προβλήματά της πάλεψε σε όλα τα παιχνίδια και ήταν σαφέστατα βελτιωμένη. Να κερδίζει κάθε μέρα και κάτι.
Σαφώς και έχει ατέλειες. Αρκετές. Πολλά αβίαστα λάθη, τον Διαμαντίδη να παίζει σχεδόν πάνω από τριάντα λεπτά στην Ευρωλίγκα, τον Ούκιτς να “ψάχνεται” ακόμα, τον Σχορτσιανίτη να ταλαιπωρείται από τραυματισμό και να μένει τελικά σχεδόν ένα μήνα έξω, τη “φροντ λαϊν” με λίγα κορμιά που να μπορούν αξιόπιστα να κάνουν τη δουλειά.
Τώρα μάλιστα με την απουσία του “Σόφο” θα πρέπει να βρεθούν λύσεις… μακράς διαρκείας, μέσω κάποιας προσθήκης, καθώς ο Λάσμε, όσο αξιόπιστος κι αν είναι δεν μπορεί να… λιώνει μέσα στο παρκέ.
Από εδώ και πέρα στο ΤΟΡ 16 τα πράγματα είναι σαφή για τον Παναθηναϊκό. Εάν καταφέρει να κρατήσει, όσο μπορεί περισσότερο, αλώβητη την έδρα του, θα έχει πολλές πιθανότητες να περάσει στην επόμενη φάση. Είναι ένα… μίνι πρωτάθλημα με πολλά παιχνίδια στα οποία μπορεί να γίνουν εκπλήξεις και η κάθε ομάδα πρέπει να αντιμετωπίζει το κάθε ματς ξεχωριστά ξεχνώντας το προηγούμενο.
Η παρουσία της Ζαλγκίρις, της Εφές, της ΤΣΣΚΑ και της Ρεάλ Μαδρίτης, κάνουν ασφαλώς πολύ δύσκολη την αποστολή των “πρασίνων”. Αυτή είναι όμως η κατάσταση και θα πρέπει να την αντιμετωπίσουν. Τώρα πλέον είναι η στιγμή που θα κληθούν να δείξουν ότι δεν τους αρκεί μόνο να παλεύουν τα παιχνίδια. Πρέπει και να τα κερδίζουν…
Όσο για το παιχνίδι με την Κίμκι. Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε καλά. Ειδικότερα στο πρώτο μέρος ήταν κακός στην άμυνα, καθώς… έτρεχε να διορθώσει τα πράγματα στα προβλήματα που έβαζε πρώτη η ρωσική ομάδα. Στο β’ μέρος διορθώθηκε, αλλά έχασε πολλές βολές και αρκετά ριμπάουντ με συνέπεια να έχει λιγότερες κατοχές. Τουλάχιστον περιόρισε (σε σχέση με τα… συνηθισμένα) τα λάθη του.
Όσο για τη διαιτησία; Ο, τι και να σφύριζαν οι ρέφερι, αν οι παίκτες του Παναθηναϊκού έβαζαν τις βολές (είχαν 22/34) και αν δεν έκαναν παιδαριώδη λάθη δεν έχαναν. Είναι απλό. Εξάλλου ποτέ δεν πρέπει να δίνεις άλλοθι στον παίκτη τη διαιτησία. Την επόμενη ημέρα στο βίντεο θα σου πει: “Έχασα από τους διαιτητές”.
Α, και για τα πουκάμισα του Πεδουλάκη, όποιον τον χαλάνε, να ξέρει ότι υπάρχει και ο Σκαριόλο με το μοδάτο γυαλάκι και τη μπριγιαντίνη. Μπορεί να έχει άλλα προβλήματα ο Πεδουλάκης, όχι πάντως στυλιστικά…