Το παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε αποτέλεσε για τον Παναθηναϊκό τον πλέον αποκαλυπτικό… καθρέφτη για τα θετικά και αρνητικά σημεία που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του. Ετσι πρέπει να αντιμετωπίζουν στον Παναθηναϊκό τα ματς αυτά και ΚΥΡΙΩΣ να μην δίνουν σημασία σε εκείνα του ελληνικού πρωταθλήματος. Τι χρησιμότητα έχει δηλαδή να… σαρώνει ο Αρμστρονγκ και ο Κίτσεν απέναντι στο Ρέθυμνο και τον Ικαρο, όταν στην Ευρωλίγκα δεν μπορούν να μπουν καν στο γήπεδο;
Την Πέμπτη λοιπόν οι “πράσινοι” είχαν την ίδια εικόνα με εκείνη στα άλλα δυο ντέρμπι με Ρεαλ Μαδρίτης και Ολυμπιακό. Πάλεψαν, μόχθησαν, αλλά δεν ανάγκασαν τον αντίπαλό τους να κινδυνεύσει. Ίσως να είναι μέχρι εκεί το ταβάνι της ομάδας, ίσως αυτή τη στιγμή, αυτή την δυναμική να έχει, το σίγουρο είναι πως πλέον η καλή προσπάθεια δεν φτάνει.
Υπάρχει μια καλή βάση, ένα καλό προπονητικό πρόγραμμα, αλλά σίγουρα χρειάζεται το κάτι παραπάνω για να μπορέσει να ανταγωνιστεί τις top ομάδες της Ευρωλίγκας. Πως θα γίνει αυτό;
Με την απόκτηση δυο παικτών με ισχυρή προσωπικότητα και τη δυνατότητα μαζί με τους Διαμαντίδη, Ούκιτς να αποτελέσουν τους πυλώνες στους οποίους θα στηριχθούν οι υπόλοιποι. Αυτό φυσικά προϋποθέτει χρήματα, αλλά και σωστό “διάβασμα” των απαιτήσεων που υπάρχουν.
Εκείνο που επείγει είναι σαφώς η απόκτηση ενός σκόρερ. Ενός παίκτη δηλαδή που θα φτιάξει φάσεις και θα τις κάνει καλάθια. Ενός παίκτη που θα βγει ελεύθερος από το σύστημα και θα “τελειώσει” τη φάση με αξιοπιστία. Που θα πάρει τη μπάλα στα κρίσιμα και θα σκοράρει. Μέχρι στιγμής αυτό το ρόλο, για διαφορετικούς ο καθένας λόγους, ούτε ο Ούκιτς, ούτε ο Διαμαντίδης, ούτε ο Μασιούλις μπορούν να εκτελέσουν.
Από εκεί και πέρα ο Άρμστρονγκ είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει και θα είναι τεράστιο λάθος του Παναθηναϊκού να τον περιμένει. Ίσως η περίπτωση του Μασεϊ να είναι περισσότερο ελκυστική τώρα που πλέον φάνηκε πως ο Λάσμε δεν μπορεί να παίξει “τεσσάρι”.
Οσο για το ματς με τη Φενέρ, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι από τα 23 λάθη, τα περισσότερα έγιναν αβίαστα, χωρίς πίεση, με πάσες στο μισό μέτρο και με κακή τοποθέτηση. Λάθη που έδωσαν στη Φενέρ τη δυνατότητα να έχει περισσότερες ευκαιρίες.
Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει δώδεκα μεταγραφές και δεν είναι δυνατόν να βγουν και οι δώδεκα. Το κακό είναι να επιμένει κάποιος σε περιπτώσεις παικτών που είναι προφανές πως δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους υπόλοιπους.