Το τέταρτο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα ήταν περισσότερο μυαλού και λιγότερο τακτικής. Οι μεν “πράσινοι” με τον τίτλο του φαβορί στη σειρά να τους πιέζει το μυαλό, έπρεπε να ανταποκριθούν και να… τελειώσουν τη δουλειά. Βρίσκονταν μόλις μια νίκη από το Λονδίνο και έπαιζαν στο “καυτό” ΟΑΚΑ.
Οι δε Καταλανοί ήταν “στριμωγμένοι” στη γωνία και έπρεπε να ορθώσουν το ανάστημά τους για να μην γυρίσουν στη Βαρκελώνη με κατεβασμένα κεφάλια.
Εκεί ουσιαστικά ήταν και το “κλειδί” της αναμέτρησης. Οι άπειροι στην πλειοψηφία τους παίκτες του Παναθηναϊκού “λύγισαν” από το ΠΡΕΠΕΙ του αγώνα. Αντιλήφθηκαν πως απείχαν μόλις σαράντα λεπτά από τη μεγαλύτερη φετινή τους επιτυχία, την πρόκριση στο Λονδίνο και τα… έχασαν.
Όταν, μάλιστα, αστόχησαν και στα δυο – τρία πρώτα σουτ τριών πόντων, η ζώνη του Πασκουάλ “γιγαντώθηκε” και άρχισε να τους πνίγει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Σχορτσιανίτη να απειλήσει.
Στο μεταξύ η Μπαρτσελόνα είχε πάρει προβάδισμα δέκα πόντων, είχε βάλει το παιχνίδι εκεί που ήθελε, είχε ξεπεράσει την πίεση και της έδρας και του αποτελέσματος και είχε βάλει τις πρώτες γερές βάσεις για τη νίκη της.
Μάλιστα, η ζώνη που εφάρμοσε την Πέμπτη ήταν λίγο πιο διαφορετική από της Τρίτης. Ήταν ματς απ στον Διαμαντίδη. Από όποια πλευρά κι αν πήγαινε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού υπήρχε παίκτης να ελέγχει τον χώρο του.
Έτσι ο Διαμαντίδης δεν μπορούσε, ούτε να απειλήσει το καλάθι, ούτε να δημιουργήσει μπαίνοντας στο κενό που υπήρχε στο χάι ποστ. Αναγκαστικά η μπάλα πήγαινε στον σέντερ που, ή απειλούσε, ή δημιουργούσε για σουτ τριών πόντων. Η άμυνα έκλεισε πάνω στον ψηλό που αναγκαστικά οδηγείτο στη δεύτερη επιλογή και τα σουτ πήγαιναν… στεφάνι.
Μέχρι και συστήματα απέναντι σε μαν του μαν επιστράτευσε ο Πεδουλάκης για να δώσει λύσεις στην επίθεσή του. Το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο όταν ο Σχορτσιανίτης δεν μπορούσε να ακολουθήσει τα γρήγορα πόδια του Τόμιτς και είχε πρόβλημα στην άμυνα με τη διαφορά στους δεκατέσσερις πόντους.
Ο Παναθηναϊκός έρχεται πλέον ξανά σε μια… γνώριμη σε αυτόν κατάσταση. Αουτσάιντερ, που είναι υποχρεωμένο να πάει να πολεμήσει μέσα σε μια δύσκολη έδρα. Έτσι παίκτες όπως ο Ούκιτς (κυρίως), ο Ματσιούλις, ο Μπράμος δεν θα έχουν το άγχος της έδρας και του “πρέπει” και θα είναι πιο απελευθερωμένοι.
Φυσικά, είναι ξεκάθαρο πως η Μπαρτσελόνα και πάλι με ζώνη και με συγκέντρωση στην επίθεσή της δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Δεν θα αυτοκτονήσει… Εκτός αν ο Παναθηναϊκός προλάβει και τραβήξει πρώτος το πιστόλι…