Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να επικρατήσει της Μάλαγα και να κάνει το 2-1 στις νίκες παραμένοντας έτσι σε τροχιά πρόκρισης στα πλεϊ οφ. Το κατάφερε μάλιστα όταν και πάλι ήταν απών ο Δημήτρης Διαμαντίδης, που τραυματίστηκε και θα μείνει περίπου δέκα ημέρες έξω.
Αυτό ίσως είναι ένα από τα θετικά συμπεράσματα από την εμφάνιση των “πρασίνων“, όπως επίσης και το γεγονός ότι ο Τζεϊμς Γκιστ αρχίζει να προσαρμόζεται στη λογική και τη νοοτροπία της ομάδας παίζοντας σωστά στην επίθεση. Όχι επειδή έβαλε τα τρίποντα, αλλά επειδή πήρε τις προσπάθειες έχοντας βέβαια και το προσωπικό κίνητρο να δώσει τις δικές του απαντήσεις στον προπονητή που τον απέρριψε. Η Μάλαγα έκλεισε τη ρακέτα της κόβοντας το πικ εντ ρολ του Παναθηναϊκού και άφησε τα σουτ από την περιφέρεια. Ο Πεδουλάκης το είδε και έδωσε εντολή στα τεσσάρια του, Γκιστ και Μασιούλις, να σουτάρουν. Ετσι εξηγείται και η επιλογή για επιθέσεις με τρίποντα.
Το θέμα όμως είναι να συνεχίσει να προσπαθεί ο Αμερικανός και να μην επαναπαυθεί θεωρώντας ότι κερδίζοντας τη Μάλαγα του Ρέπεσα έκανε το καθήκον του. Η αντίδραση και η συσπείρωση των παικτών μετά τον τραυματισμό του Διαμαντίδη είναι ένα ακόμα θετικό στοιχείο, τη στιγμή που ενώ απέμεναν 4 λεπτά για τη λήξη και με το ματς ισόπαλο, ελάχιστοι πίστευαν πως μπορεί να βρεθεί άκρη.
Πάμε τώρα στα αρνητικά. Κατ αρχήν το γεγονός ότι όσες φορές πήραν διαφορές στο ματς με τη Μάλαγα (και όχι μόνο σε αυτό) τις έχασαν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Είναι ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται και δεν έχει βρεθεί λύση.
Η αμυντική προσφορά του Γκιστ. Ο Αμερικανός είναι μονίμως εκτός θέσης στις περιστροφές, δεν έχει μπει ακόμα στη λογική των υπολοίπων, υστερεί στα ριμπάουντ, καθώς αναγκασμένος να κυνηγά στην περιφέρεια τα “χεντς άουτ” μένει εκεί, κοιτώντας τι γίνεται στη ρακέτα! Θέλει πάρα πολλή δουλειά, αλλά κυρίως θέληση να τρέξει στην άμυνα, καθώς η προσπάθεια στον τομέα αυτό είναι κυρίως θέμα θέλησης.
Ο Ούκιτς είναι ένα πρόβλημα που χρονολογείται ουσιαστικά από την… προετοιμασία. Ο Κροάτης ακόμα δεν έχει καταφέρει να βρει τι μπορεί να κάνει καλά μέσα στην ομάδα. Κάνει τα πάντα από λίγο; Δεν μπορεί να κάνει τίποτε σωστά; Δεν του έχουν δώσει σαφή ρόλο; Δεν μπορεί να παίξει μαζί με τον Διαμαντίδη;
Το τι από όλα συμβαίνει είναι κάτι που αυτός και ο προπονητής του πρέπει να καθίσουν να το συζητήσουν και να βρουν λύση. Διαφορετικά τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και η ψυχολογία του παίκτη θα συνεχίσει να καταρρακώνεται. Συν τοις άλλοις εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη “τρύπα” στον πλεϊ μεϊκερ απόντος του Διαμαντίδη και εκεί το πρόβλημα αρχίζει να γιγαντώνεται.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη οδός. Την 7η αγωνιστική του ΤΟΡ 16 έχει μεταγραφική περίοδο…
Οσο για τον Καπόνο, θα πρέπει η ομάδα να τον βοηθήσει να προσφέρει. Έχει πλέον αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος λίγο αν βρει χώρο, το έβαλε. Αν βρει χώρο όμως και για να βρει θα πρέπει να τον βοηθήσουν και το τεχνικό τιμ και οι συμπαίκτες του. Με σωστές αποστάσεις, αυτοματοποιημένες κινήσεις και στοχευμένα plays. Το να παλεύει να περάσει τον παίκτη του με ντρίμπλα και να προσπαθεί να σουτάρει, δεν προσφέρει σε κανέναν.
Τώρα το αν ο Παναθηναϊκός παίζει καλό ή κακό μπάσκετ είναι ένα ζήτημα. Οι “πράσινοι” με τις αλλαγές που έγιναν, ουσιαστικά κάνουν μίνι προετοιμασία μέσα στο ΤΟΡ 16 και θα έχουν πολλά “σκαμπανεβάσματα”. Το θέμα είναι να κερδίζουν σε βελτίωση παιχνίδι με το παιχνίδι και να βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους.