Και όμως υπάρχουν μέτρα. Αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο η κάθε κυβέρνηση θέλει να πάρει μέτρα που αγγίζουν φίλους και γνωστούς και υποστηρικτές, ή τους άγνωστους που αποτελούν και τα εύκολα θύματα. Η Τρόικα επιμένει λοιπόν να ζητά… αίμα αλλά και εμείς κάνουμε τα πάντα για να αποφύγουμε το αίμα; Γιατί και εγώ φωνάζω ότι πρέπει να βάλει νερό στο κρασί της η Τρόικα, αλλά έχουμε κάνει και εμείς πράματα που είναι αυτονόητα;
Γιατί άποψή μου είναι ότι υπάρχουν μέτρα και… μέτρα! Μέτρα με κοινωνικό πρόσωπο αλλά και… μέτρα για το φέρετρο σαν αυτά που μας φορτώνουν συνεχώς. Ακούω και προσέχω με ενδιαφέρον τις σκέψεις της κυβέρνησης. Και της κάθε κυβέρνησης.
Δεν κρύβω ότι μ αρέσει η σκέψη της παρούσας κυβέρνησης και του οικονομικού επιτελείου που ειδικά ο Μαυραγάνης αλλά και ο Σταϊκούρας δείχνουν να κάνουν καλή δουλειά και την λεγόμενη “βρώμικη” δουλειά, με την έννοια να ψάχνουν για δύσκολες αποφάσεις και να ξεψαχνίζουν τα οικονομικά για να λάβουν ορθά μέτρα και κινήσεις. Κάνουν δηλαδή δουλειά όχι βιτρίνας, αλλά ουσίας και μπράβο τους έχουν παρουσιάσει ιδέες και σκέψεις.
Μ’ αρέσει λοιπόν αυτό που πάνε να περάσουν για την φορολογία. Να έχουμε αμερικανικό τρόπο φορολόγησης. Δεν μας το έχουν επεξηγήσει ακριβώς το αρχικό σχέδιο και πλάνο αλλά σε γενικές γραμμές με ότι έχει κυκλοφορήσει υπάρχει σωστή σκέψη. Δηλαδή εισπράττεις πχ 20χιλ ευρώ. Αφαιρείς τα έξοδα (δεν έχει ξεκαθαριστεί αν μιλάμε για όλα ή για τα δεύτερα έξοδα που λέμε, δηλαδή έξω τα πάγια, ενοίκια, ΔΕΗ, τηλέφωνα κλπ) και στην συνέχεια φορολογείσαι για το ποσό που προκύπτει. Ξόδεψες πχ και τα 20χιλ;
Θα έχεις ένα ελάχιστο ή και καθόλου (δεν έχει αποσαφηνιστεί αυτό και σε τι μέγεθος) φόρο. Που σημαίνει όμως ότι πρέπει να μαζεύεις αποδείξεις. Και βασικά να καταναλώνεις.
Οι ΗΠΑ έχουν βασικά στηριχθεί στην κατανάλωση που το 70% του ΑΕΠ τους εξαρτάται από αυτή. Και ο τρόπος φορολόγησης ευνοεί την κατανάλωση που βοηθά σημαντικά να τρέχει η οικονομικά και να καταπολεμάται η ανεργία.
Αν λοιπόν και εδώ έχουμε κίνητρο να ξοδέψουμε για να μην μας τα πάρει… τζάμπα η εφορία, θα παίζουμε σημαντικό ρόλο στην είσπραξη του ΦΠΑ, στον φόρο που θα πληρώσουν μετά οι επιχειρήσεις που εισέπραξαν τα δικά μας χρήματα και φυσικά θα υποχωρήσει η φοροδιαφυγή των επιχειρήσεων.
Θα επιβάλλεται δηλαδή να ζητάμε απόδειξη από τον γιατρό και τον δικηγόρο ακόμα και από τον ταξιτζή. Από το μπαράκι. Από παντού. Και έτσι θα ξοδεύουμε ενισχύοντας την οικονομία ποικιλοτρόπως αλλά και από την άλλη θα μειώνουμε κατά πολύ την ατομική μας εφορία.
Γιατί μην κρυβόμαστε, ένα φυσικό πρόσωπο με απολαβές 1200-1500 ευρώ είναι βέβαιο ότι ένα 30-40% του ποσού, το καταναλώνει χωρίς να κόβεται απόδειξη. Συνεπώς βάλτε πόσα χρήματα χάνει το κράτος. Αν βάλετε ένα 400αρι στο άτομο το μήνα που δεν υπάρχουν παραστατικά και άρα δεν εισπράττει τίποτα το κράτος, μιλάμε για απώλειες του κράτους από ΦΠΑ και εισόδημα της τάξης των 150 τουλάχιστον ευρώ. Αυτό σημαίνει 2000 το χρόνο πάνω κάτω. Αν βάλουμε επί 5εκ έστω άτομα, μιλάμε για 10 δις!!!
Δεν ξέρω αν έχετε συλλάβει το νόημα…. Μιλάμε καλά ακούσατε για 10 δις ευρώ ΧΑΜΕΝΑ!!! Κοινώς αν ζητάγαμε όλοι αποδείξεις για όλα και υπήρχαν αποδείξεις και παραστατικά για όλα, μιλάμε ότι θα καλύπταμε (γιατί δεν μπορείς να πιάσεις το 100% σαν στόχο και είναι λογικό )το πακέτο των νέων μέτρων μέσα σε ένα μόνο έτος! Δηλαδή το κράτος θα είχε έσοδα 10 δις ευρώ. Άντε 8 λέω εγώ.
Συνεπώς πρέπει και επιβάλλεται να προχωρήσει το αμερικάνικο πρότυπο φορολόγησης που πολύ ορθά προωθεί και μπράβο της αυτή η κυβέρνηση. Διορθωμένο μάλιστα γιατί η προηγούμενη είχε παρατραβήξει το σχοινί λέγοντας ότι θα προσμετρά καταθέσεις και έξοδα. Δηλαδή αν εγώ ήθελα να θάβω και όχι να βάζω στην τράπεζα τα λεφτά μου για να τα βλέπει, θα ήταν απαγορευμένο; Ήμαρτον….
Αυτή η κυβέρνηση με όσα διαβάζω κινείται στο σωστό μέτρο καθώς στο ήμισυ να το πετύχει μιλάμε για κέρδη 3-5 δις το χρόνο τουλάχιστον στο κρατικό κουρβανά. Υπάρχουν βέβαια και οι γκρίζες περιοχές που όμως έχουν παράπλευρα κέρδη. Όπως για παράδειγμα ότι μπορεί ο έμπορος ή και ο καταναλωτής να λένε “μην κόψουμε απόδειξη και ρίχνουμε 20-30% την τιμή”.
ΟΚ, θα παίξει και αυτό αλλά και πάλι ένα παράπλευρο κέρδος είναι ότι θα υπάρχει κατανάλωση και θα βοηθά κάπως στην μη αύξηση της ανεργίας και κλείσιμο επιχειρήσεων. Βεβαίως υπάρχουν και κάποιοι όπως γιατροί για παράδειγμα που θα πουν ανεβάζω την επίσκεψη από τα 100 στα 150 ευρώ αφού πλέον πληρώνω όταν μου ζητά απόδειξη ο πελάτης. Για να έχουν το ίδιο κέρδος με πριν.
Εκεί όμως πρέπει να μιλήσει η κοινωνική ευσυνειδησία. Να βάλουμε τέλος σε όλους αυτούς που επιμένουν να κερδοσκοπούν. Αν σαμποτάρουμε τον γιατρό των 150 ευρώ όσο καλός και αν είναι και πάμε σε αυτούς που λόγω ανταγωνισμού θα ρίξουν τις τιμές στα 80 ευρώ, θα υπάρξει μια αλυσίδα στην συνέχεια που θα οδηγήσει αυτόματα σε αναπροσαρμογή των τιμών προς τα κάτω.
Άλλωστε αυτό που λέει ο Σαμαράς είναι σωστό για την εφορία. Να υπάρξει συνείδηση των πολιτών και εμπιστοσύνη πλέον με την εφορία. Να καταλάβουμε όλοι ότι όταν ο κολλητός μας δεν κόβει μια απόδειξη των 100 ευρώ, το κράτος χάνει 30-40 και με την λογική αυτή σε λίγα χρόνια θα μας τα ζητά πίσω με αύξηση των φόρων άμεσων και έμμεσων και τελικά θα έχουμε κάνει μάγκα τον πρώτο, τον φίλο που δεν του παίρναμε απόδειξη και θα πληρώνουμε εμείς την νύφη όταν ο άλλος με κρατικά-δικά μας λεφτά θα κάνει διακοπές στην Μύκονο.
Συνεπώς είναι σημαντικό για τα έσοδα στα επόμενα χρόνια το κομμάτι αυτό της φορολογίας. Που θα φέρει μεγάλη ένεση στα ταμεία μας.
Σημαντικό δεύτερο θέμα είναι τα λεφτά που βγήκαν στο εξωτερικό. Εγώ λέω μάγκες καλά κάνατε και τα βγάλατε έξω, καλύτερα, μαζί σας! Μας λέτε που τα βρήκατε όμως; Έβγαλες 1εκ κύριε; Φέρε μας τα παραστατικά και τις αποδείξεις, πόθεν έσχες δηλαδή και κράτα τα πάντα εκτός. Αν όμως μου φέρεις 500χιλ τότε σημαίνει πολύ απλά ότι τα άλλα είναι μαύρα ή στην καλύτερη ξέχασες να τα δηλώσεις.
Υπάρχουν δύο λύσεις λοιπόν. Φορολογείσαι αναδρομικά για τα 500χιλ και ο φόρος είναι περίπου 300χιλ. Σου χαρίζονται και πρόστιμα και προσαυξήσεις και καθάρισες. Αν δεν δεχτείς πας για κακούργημα, ξέπλυμα χρήματος. Και τα 300χιλ που είπαμε είναι άμεσα εισπρακτέα καθώς αφορούν κατατεθειμένα χρήματα. Και δεν είναι σαν εκείνη την λίστα που μας έβγαλαν προ έτους με τις πτωχευμένες εταιρείες και τα πτωχευμένα φυσικά πρόσωπα από τα οποία να πάρεις τι; Το σώβρακο…;
Έχουμε σκεφτεί λοιπόν πόσα λεφτά έχουν βγει εκτός; Το ίδιο το “Σπίγκελ” προ έτους μίλαγε από πηγές του για 600 δις που έχουν βγει στην Ελβετία. Προ ολίγου καιρού ακούσαμε για 20 δις από ελληνικές πηγές βάση εμβασμάτων. Εν πάση περιπτώσει επειδή λόγω τρομοκρατίας υπάρχουν πολύ αυστηρά μέτρα στις μεταφορές κεφαλαίων είναι πολύ εύκολο να δούμε πόσα χρήματα βγήκαν εκτός από όλους την τελευταία 20ετία.
Εδώ μιλάμε για 500-600 δις. Πόσα από αυτά είναι φορολογημένα στην Ελλάδα και βγήκαν μετά νομίμως εκτός πατρίδας; Έχουν κάνει ποτέ στο ΥΠΟΙΚ ένα έλεγχο σχετικό έστω σε προσέγγιση; Δηλαδή αν έχουν βγει 600 δις σε 20 χρόνια, σημαίνει ότι αυτοί που τα έβγαλαν αν έχουν φορολογηθεί έχουν πληρώσει 40-45%, συνεπώς μιλάμε για 1,1 τρις δηλωμένα και φορολογημένα.
Αν εξαιρέσουμε μισθωτούς και συνταξιούχους και ας μην ψάξουμε τα ίδια τα ΑΦΜ και τα πρόσωπα αρχικά. έχει εισπράξει η χώρα εξαιρώντας τις κατηγορίες αυτά και όσα πλήρωσαν αυτές, τα υπόλοιπα 450 δις; Δεν νομίζω γιατί τότε σημαίνει ότι έχουμε “φάει” σαν έθνος και άλλα 2 ΑΕΠ και άλλα τόσα όσο χρωστάμε συν κάτι περισσότερο!
Συνεπώς καλείς όλους αυτούς και τους λες ότι είπαμε παραπάνω. Αν τους καλέσεις έτσι απλά να τα δηλώσουν και να τα φέρουν πίσω τι κερδίσαμε; Να επιβραβεύσουμε δηλαδή αυτούς που δεν πλήρωναν εφορία και τώρα πληρώνει και τα σπασμένα ένας λαός επειδή δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να κάνει ότι αυτοί οι κλέφτες;
Έχει υπολογίσει λοιπόν το κράτος και το ΥΠΟΙΚ ότι με την μέθοδο αυτή μπορεί να εισπράξει άμεσα αφού εδώ μιλάμε για ζεστό χρήμα που βγήκε έξω και όχι για πτωχευμένες εταιρείες, τουλάχιστον 100-200 δις; Που αυτόματα συνιστούν ένα υγιέστατο haircut της τάξης του 50% και καθιστούν το χρέος μας άμεσα βιώσιμο και μας βγάζουν αυτόματα επίσης στις αγορές καθώς θα έχουμε κερδίσει και την χαμένη μας εμπιστοσύνη;
Δηλαδή θα έχουμε διπλό και πολλαπλό κέρδος. Αλλά εδώ μιλάμε ότι το μαχαίρι μπαίνει στο κόκκαλο αυτών που ουσιαστικά κυβερνούν την χώρα έχοντας τακιμιάσει ή και εκβιάζοντας πολιτικούς. Εδώ μιλάμε ότι χαμένοι βγαίνουν και πολιτικοί και οι δικοί τους άνθρωποι. Αλλά δεν αξίζει να βάλετε κύριοι κάποια στιγμή την χώρα πάνω από το προσωπικό συμφέρον έστω και την ύστατη στιγμή;
Όπως κάνουν οι Αμερικανοί τόσα χρόνια που όταν η πατρίδα τους έχει πρόβλημα είναι περισσότερο πατριώτες από εμάς και ας μην έχουν ουσιαστικά πατρίδα σαν την δική μας όλοι αυτοί; Όταν όμως οι πλούσιοι και το κεφάλαιο βάζουν πλάτη και εις βάρος τους για κάποια χρόνια προκειμένου να μην μπατάρει το καράβι, μάγκες και μπράβο τους!
Οι δικοί μας καρχαρίες λειτουργώντας κοντόφθαλμα, λένε στον διπλανό τους “ψόφα εσύ να μείνω μόνος μάγκας εγώ”! Μόνο που έτσι κάποια στιγμή θα τους πάρει και αυτούς η μπάλα και αν όχι αυτούς τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Τέλος υπάρχει μια ακόμα εξαιρετική λύση για όλους μας πάνω στο δύσκολο πρόβλημα της ανεύρεσης πόρων για τα νέα μέτρα. Μπορεί να μπει ένα tax, ένας έκτακτος φόρος της τάξης του 1% έστω σε ότι κινείται! Δηλαδή 1% φόρος στο ψωμί, 1% φόρος στο ποτό, στις συναλλαγές, στους μισθούς. Παντού. Ακόμα και στα ακίνητα και στις καταθέσεις. Ένας φόρος που θα πηγαίνει απευθείας όμως στην Τρόικα και την αποπληρωμή των τόκων και του χρέους. Έχει υπολογίσει κανείς πόσα χρήματα διακινούνται την μέρα;
Πως έχουμε τον ΦΠΑ, φτιάχνουμε κάτι αντίστοιχο που το ονομάζουμε διαφορετικό και σε πολύ μικρότερο ποσοστό. Αλλά αφορά τα πάντα. Και τα ενοίκια και την εφημερίδα, τα πάντα. Έτσι ακόμα και στους μισθούς για παράδειγμα και στις συντάξεις ξέρει ο άλλος ότι θα χάσει, αλλά σου λέει εδώ είναι έκτακτος φόρος. Διαφέρει η ψυχολογία που παίζει πάντα μεγάλο ρόλο. Και ξέρεις που πάνε τα λεφτά.
Μόνο από μισθούς και συντάξεις το κράτος εισπράττει χοντρικά στο χιλιάρικο 120 ευρώ το άτομο που σημαίνει 600εκ. Αν βάλουμε επιχειρήσεις μέσα και κάθε άλλη συναλλαγή μιλάμε για πρόχειρους υπολογισμούς σε νούμερο που μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 2 δις το χρόνο! Σε μια τριετία έξι δις για πλάκα δηλαδή και με άλλη ψυχολογία, το σημαντικότερο. Και ξέρεις που πάνε τα λεφτά.
Όλα αυτά συν το να κάνουμε μεταρρυθμίσεις και αποκρατικοποιήσεις ζημιογόνων εταιρειών που μπορεί να αποφέρουν μείωση του ετήσιου χρέους κατά τουλάχιστον 2-5 δις, δεν απαιτούν άλλες παρεμβάσεις στην τσέπη του απλού και φτωχού λαού και μπορούν να ξαναβάλουν την χώρα σε μια αναπτυξιακή πορεία χωρίς μέχρι να γίνει πραγματικότητα αυτό να χύνεται άλλο αίμα με οποιαδήποτε μορφή (από αυτοκτονίες μέχρι καταθλίψεις και εξαθλίωση που έφεραν τα μνημόνια με τους λάθους χειρισμούς και αποφάσεις συνδυαστικά). Αλλά για όλα αυτά απαιτείται πολιτική βούληση καθαρή και χωρίς εξαιρέσεις για ημετέρους και επιχειρηματίες φιλαράκια…!