Δεν στέγνωσε η μελάνη, θα λέγαμε παλιότερα, αλλά στην… περίπτωσή μας δεν πρόλαβε να “πάρει ανάσες” το πληκτρολόγιο μας και μας δόθηκε η ευκαιρία να τα πούμε πολύ σύντομα από το τελευταίο μου άρθρο με θέμα τα ελληνικά Play offs (“Έχουμε play offs;“) , τα οποία διεξάγονται και αυτήν την εβδομάδα σε πέπλο απόλυτης επικοινωνιακής ησυχίας.
Την Τρίτη η επίσημη ανακοίνωση του ΕΣΑΚΕ έκανε λόγο για ραγδαία αύξηση των εισιτηρίων σε 173.018 την κανονική περίοδο 2012-’13 και συνολική αύξηση που ξεπερνά το 45% από πέρυσι. Καταρχάς δεν βλέπουμε τον αριθμό των περσινών εισιτηρίων, αλλά λες χαλάλι , μια μαθηματική πράξη είναι.
Το γιατί, άγνωστο, όπως άγνωστο είναι γιατί δεν δίνονται αναλυτικά οι συνολικοί αριθμοί των ομάδων και οι μέσοι όροι (μ.ο.) τους. Έστω, βρε αδερφέ, η πρώτη ομάδα, ή η πρώτη επαρχιακή, τέλος πάντων οι 5 πρώτες, κάτι.
Γιατί να δοθούν; Μα το είπαμε στις 30/03 (“Η ώρα των αλλαγών“) μέσα από τους αριθμούς της εφημερίδας “Πελοπόννησος“, που έδωσε στοιχεία από τα εισιτήρια της Basket League ΟΠΑΠ. Υπολογίζοντας τα στοιχεία από τις 19 αγωνιστικές του πρωταθλήματος της Α1 Εθνικής, ο Απόλλωνας έχει πουλήσει συνολικά 17.070 εισιτήρια και κατά μ.ο. διαθέτει 1.896 εισιτήρια.
Έχουμε και λέμε, από τη Superleague, του ποδοσφαίρου στοιχείο Α: Το 2012-’13 μ.ο. εισιτήριων: Κέρκυρα 523, Λεβαδειακός 1.103, Ξάνθη 1.444, Ατρόμητος 1.814 και πάει λέγοντας.
Η Α1 με 14 ομάδες φέτος (13 πέρυσι), αλλά και με 10 παιχνίδια χωρίς θεατές (από τέσσερα οι δυο “αιώνιοι” και από ένα ο Πανιώνιος και το Περιστέρι κεκλεισμένων των θυρών) και ο μέσος όρος στις 26 αγωνιστικές είναι 6.655 θεατές ανά αγωνιστική.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της επαγγελματικής ένωσης ποδοσφαίρου (Superleague), ο μέσος όρος των εισιτηρίων σε κάθε ομάδα είναι 4.903 εισιτήρια. Για να μην συγκρίνουμε διαφορετικά πράγματα (περισσότερες, ομάδες, περισσότερα παιχνίδια, μεγαλύτερα γήπεδα και πιο καινούργια, κτλ.), ας μείνουμε στα του ΕΣΑΚΕ.
Είναι φανερό ότι μετά από μια πτώση το 2011-’12 αλλά και το 2010-’11, το ελληνικό μπάσκετ οδεύει στην καλή τριετία, σε νούμερα της εποχής 2006 – 2009. Τα χρόνια εκείνα, στοιχείο Β: Τα νούμερα ήταν 174.192 (με Μακεδονικό και Ρέθυμνο στη λίγκα), 244.717 (με παρουσία ΑΕΚ, δύο ομάδων από την Πάτρα και δύο από τη Λάρισα), 259.992 (με Καβάλα και Τρίκαλα).
Σημειωτέον ότι πρώτη επαρχιακή ομάδα το 2007-’08 ήταν ο ΠΑΟΚ (32.059, πέρασε σε σύνολο μάλιστα τότε τον Ολυμπιακό 31.932, ήταν η δεύτερη ΚΑΕ πανελλαδικά πίσω από τον Παναθηναϊκό) και δεύτερη επαρχιακή ο Απόλλωνας Πάτρας με 25.558 (όταν μόνο σε 19 φέτος και όχι 26 παιχνίδια είχε 17.070).
Μπορεί οι καλοί φίλοι του basketplus να γκρινιάζουν για τα 104 εισιτήρια του ΠΑΟΚ στο ένα και μοναδικό παιχνίδι στα play off, αλλά κόπηκαν μόλις 168 εισιτήρια στον αγώνα πρωταθλήματος της Superleague, μεταξύ της Κέρκυρας και του Λεβαδειακού. Ενώ την ίδια αγωνιστική το Παναθηναϊκός – Πανιώνιος με 5.246 εισιτήρια θα μπορούσε κάλλιστα να είναι παιχνίδι του ΕΣΑΚΕ και όχι της Superleague.
“Σιγά τη διαφορά των εκατομμυρίων” θα μου πείτε… Όχι ακριβώς θα απαντήσω. Στα 2,4 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζονται τα ελάχιστα χρήματα μιας οποιαδήποτε ομάδος της Superleague. Σε αυτό το ποσό συμπεριλαμβάνονται και τα τηλεοπτικά, στα οποία η κατανομή γίνεται με το 40% ισομερώς, 30% βάσει εμπορικότητας (στο μπάσκετ έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί από το 2007) και 30% ανά βαθμολογική θέση.
Η χορηγία, όμως, του ΟΠΑΠ αγγίζει τα 13 εκατομμύρια ευρώ για όλες τις ομάδες (συνολικά 26 για δύο χρόνια), ενώ του μπάσκετ λήγει το 2014. Τα 40 εκατομμύρια, που χρειάζονται για να βγαίνουν τα κουκιά, φυσικά δίνονται από την NOVA, για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Βάζοντας και τον παρανομαστή τηλεόραση, λοιπόν, επομένως και τηλεθέαση στην κουβέντα μας, έχουμε τη NOVA με 370.000 συνδρομητές (180.000 ο ΟΤΕ), όταν το τελευταίο παιχνίδι των play off του μπάσκετ, την περασμένη εβδομάδα, σε καθημερινή ημέρα και σε ώρα εργάσιμη είχε 177.000 θεατές στην ΕΡΤ, βάσει της AGB και συνολικά όπως είχαμε γράψει έχουμε στο άρθρο “Το μπάσκετ πουλάει” πια διπλάσια νούμερα τηλεθέασης ακόμα και από το 2010!
Πόσα πρέπει να δώσει η NOVA, ή η ΕΡΤ, ή και οι δυο μαζί για το μπάσκετ, αυτό είναι άλλη κουβέντα, αλλά το ένα ευρώ ανά τηλεθεατή που όπως φαίνεται αντιστοιχεί στις ομάδες της Α1 δεν μοιάζει δίκαιο.
Φυσικά, το δελτίο του ΕΣΑΚΕ μας ενημέρωσε ότι το τηλεοπτικό συμβόλαιο έληξε με τις 12 ομάδες (πλην των δυο “μεγάλων“) και θα διαπραγματευτούν πάλι. Δεν μας είπαν, γιατί των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, ότι οι δύο “μεγάλοι” έχουν ανανεώσει -σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες- με γνωστή εταιρεία τηλεοπτικών δικαιωμάτων, κάνοντας το πακέτο των 12 ομάδων έρμαιο, για ακόμα μια φορά, στις διαθέσεις της μιας ιδιωτικής εταιρείας, με γνώμονα το κέρδος της και όχι το καλό του μπάσκετ, πόσο μάλλον το καλό των 12.
Σίγουρα αυτή η εξέλιξη απωθεί και τον ΟΤΕ από οποιαδήποτε διάθεση διεκδίκησης και στερεί από τις ομάδες ακόμα μια προσφορά στο τραπέζι. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι οι 12 ΚΑΕ, ή ο ΕΣΑΚΕ αν θέλετε, είναι ήδη εγκλωβισμένοι σε ένα βαλιτσάκι με συγκεκριμένο αριθμό χρημάτων και την ιδιωτική εταιρεία παρέα με τους δυο “μεγάλους” να συμπληρώνουν δίπλα από το ποσό των τηλεοπτικών δικαιωμάτων τη φράση “για το καλό του ελληνικού μπάσκετ…”.
Τι άποψη έχουν για όλα αυτά οι Άρης, Πανιώνιος, ΠΑΟΚ, Πάτρα, Ρέθυμνο; Εισιτήρια και τηλεθεάσεις σίγουρα είναι δυο βασικά στοιχεία για να καθορίσουν την εμπορικότητα των ομάδων στην Α1. Αν δεν δημοσιοποιούνται όλα αυτά, πώς γνωρίζουμε, ή για την ακρίβεια πώς ΟΙ ΙΔΙΕΣ οι επαγγελματικές εταιρείες προσδιορίζουν την εμπορική τους αξία, ώστε να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο, μέσα από την τηλεόραση για παράδειγμα;
Σαφέστατα εμπορικά καθορίζονται και από άλλους παράγοντες, όπως η ιστορία μιας ομάδος, το brand (όπως λέμε), αν έχει γήπεδο, η περιοχή που δραστηριοποιείται κτλ. Το είπε χαρακτηριστικά και στην συνέντευξη τύπου ο Βαγγέλης Αγγέλου, η εκδήλωση για τον ΘΕΟ Νίκο Γκάλη άλλαξε την ψυχική διάθεση των παικτών του Άρη και κυνήγησαν το θαύμα στις αναμετρήσεις με τον Πανιώνιο, με τεράστια ψυχικά αποθέματα και παρά τις μεγάλες αγωνιστικές αδυναμίες σε σχέση με τον αντίπαλο τους.
“Ευτυχήσαμε να μας το δώσει αυτό το νόημα η εκδήλωση για τον Νίκο Γκάλη. Το είδα στα μάτια των παικτών την επόμενη μέρα στην προπόνηση. Η ιστορία μιας ομάδας είναι η βάση, η κολόνα, το μπετόν της“.
Τυπικά οι αριθμοί είναι λάθος αν και δείχνουν καλοί, αλλά η ουσία είναι ότι το μπάσκετ ανεβαίνει, το παρακολουθούν περισσότεροι Έλληνες, πηγαίνουν περισσότεροι φίλαθλοι στο γήπεδο και δεν δείχνει να είναι -ούτε κατά διάνοια- κοντά σε αυτό που ζουν οι ομάδες ποδοσφαίρου.
Καθημερινά άρθρα και εκπομπές διαπλοκής, σκανδάλων, καταγγελιών και κυρίως μείωση εισιτηρίων. Την περίοδο 2010-’11 το πρωτάθλημα της SuperLeague είχε μέσο όρο εισιτηρίων 6.424, την περσινή χρονιά έπεσε στα 4.931 και φέτος στα 4.903! Η διαφορά αυτή, λογικά, σε σχέση με τα υπόλοιπα 50 πρωταθλήματα των χωρών μελών της UEFA, κατατάσσει την ελληνική λίγκα στην τελευταία θέση της σχετικής λίστας, όπως και το 2011-’12.
Αντίθετα το ελληνικό μπάσκετ , όχι μόνο κυριαρχεί στην Ευρώπη, αλλά εξαπλώνεται και προς την Ασία με γοργούς ρυθμούς. Η πρώτη ανακοίνωση ήρθε από την Ευρωλίγκα (πατήστε εδώ), όταν ο Βασίλης Σπανούλης ανακηρύχτηκε αγαπημένος παίκτης των Κινέζων θεατών της Ευρωλίγκα.
Φυσικά, η Ευρωλίγκα θεώρησε (στο ίδιο δελτίο Τύπου), ότι το γεγονός πως έπαιξε ένα φεγγάρι συμπαίκτης του Γιαο Μινγκ ήταν αρκετό να τον οδηγήσει στην πρώτη θέση και όχι η απόδοση του, το υψηλό επίπεδο της ελληνικής ομάδος, ή άλλοι παράγοντες.
Η δεύτερη είδηση ήρθε από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος κινείται σαφέστατα πιο γρήγορα, που σύναψε πριν λίγες ημέρες και συνεργασία με εταιρεία μάρκετινγκ στην Κίνα, προκειμένου να προωθηθεί σε μια αγορά εκατομμύριων.
Ποiος έμεινε πίσω στις εξελίξεις; Μα φυσικά ο ΕΣΑΚΕ. Τα ελληνικό πρωτάθλημα θα έπρεπε -έστω και δωρεάν- να δοθεί στη συγκεκριμένη αγορά μετά από αυτά τα νέα, αν όχι από την είδηση της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής ομάδας μπάσκετ της Κίνας από Έλληνα προπονητή, τον Παναγιώτη Γιαννάκη.
Ο φίλαθλος κόσμος διψάει για μεγάλες αναμετρήσεις και καινούρια πρόσωπα στο παγκόσμιο μπάσκετ και το ελληνικό έχει -νομίζουμε πια- το… μαγικό φίλτρο να βγάζει τέτοιους παίκτες. Από τον Παπαλουκά (πρώτο σε πωλήσεις το ΝΙΚΕ παπούτσι του στην Ευρώπη!), στον Διαμαντίδη (υπήρξε χρονιά που ο Παναθηναϊκός έκανε sold out σχεδόν σε όλες τις εκτός έδρας αναμετρήσεις της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας), στον Σπανούλη τώρα και στην κινέζικη αγορά.
Όπως έχω ξαναγράψει, αν ο Ολυμπιακός του ποδοσφαίρου εισπράττει 11 εκατομμύρια ευρώ από το Champions League, χωρίς να φτάσει καν στα ημιτελικά όχι να κατακτήσει το αντίστοιχο κύπελλο, τότε και οι δυο “μεγάλοι” του ελληνικού μπάσκετ πρέπει να αλλάξουν την Ευρωλίγκα, ή να μην βρίσκονται μέσα σε αυτή. Ευτυχώς για όλους μας το ΜΠΑΣΚΕΤ βρίσκεται και αναπτύσσεται σε όλη την υφήλιο.
Υ.Γ.: Νέο ποτό από το θεό της μπασκετικής πλάκας Σακιλ. Από τη μεγαλύτερη εταιρεία με παγωμένο τσάι στην Αμερική, ΣΟΔΑ ΣΑΚΙΛ ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΒΑΝΙΛΙΑ!
Υ.Γ.1: Το ίδρυμα Livestrong θα συνεχίσει να κάνει τα κίτρινα βραχιολάκια, αλλά η ΝΙΚΕ σταματά τη στήριξή της στο τέλος του χρόνου, σύμφωνα με τον KeJuan Wilkins. Μια από τις κορυφαίες καμπάνιες όλων των εποχών τελειώνει, με τη ΝΙΚΕ να έχει φτιάξει περίπου 87 εκατομμύρια βραχιολάκια (!), ενώ μόνο πέρυσι πούλησε αντικείμενα του ιδρύματος αξίας 150 εκατομμυρίων δολαρίων! Ίσως τώρα εξηγείται γιατί άργησε να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο ντόπινγκ του γνωστού ποδηλάτη.
Υ.Γ.2: Ψιλά γράμματα για τις εταιρείες, αλλά η επιτυχία έχει και κόστος. Η γνωστή και ξακουστή σε όλους μας Red Bull ξοδεύει το 33% των ετησίων εσόδων της στο μάρκετινγκ, όταν οι υπόλοιπες εταιρείες δαπανούν από 10 έως 13%. Να σας το μετατρέψουμε σε αριθμούς; Από τα 6,7 δις των εσόδων το 2012, τα 2,2 δις πήγανε στο μάρκετινγκ και περίπου ένα 20% (440 εκατομμύρια) σε αθλητικά γεγονότα και χορηγίες αθλητών.
Follow me on twitter @mantzourakis