Λεφτά υπάρχουν;

Στα πρώτα μου άρθρα, μέσα από αυτήν τη στήλη, έκανα μια μικρή αναφορά στο sports marketing και λίγο αργότερα μίλησα για πρώτη φορά για τον αθλητικό τουρισμό. Σήμερα θα εξηγήσουμε πως η συγκεκριμένη “καραμέλα” των media είναι ίσως μια μοναδική ευκαιρία αξιοποίησης από την πλευρά των ομοσπονδιών, για μια ομαλή πορεία του αθλητισμού μας.

Όλοι κάπου διαβάσατε ή ακούσατε προέδρους ομοσπονδιών να μιλάνε για περικοπές στους προϋπολογισμούς τους και αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων τους. Ταυτόχρονα, κάπου εκεί δίπλα σε όλα αυτά, θα υπήρχε και μια κατηγορία στον Υφυπουργό Αθλητισμού, Γιάννη Ιωαννίδη (προσοχή όχι Υπουργό, αν και μιλάμε για τον Ελληνικό Αθλητισμό, στην κοιτίδα του αθλητισμού την Ελλάδα), που ενώ δεν έχει λεφτά να διαχειριστεί, δεν δίνει λεφτά στις ομοσπονδίες (παράλογο;).

Φυσικά, δεν ακούτε αθλητές να διαμαρτύρονται γιατί δεν τους δίνουν οι ομοσπονδίες ούτε τα έξοδα μετακίνησης! Μιλάμε για ποσά των 2.000-3.000 ευρώ, να πάνε τον Ιούλιο στα Παγκόσμια πρωταθλήματα, ή στους Μεσογειακούς, να συμμετέχουν με τα χρώματα της Ελλάδας και να προσπαθήσουν να διακριθούν. Όλοι μιλάνε εκτός από τους ίδιους τους αθλητές και τις αθλήτριες. Άλλωστε είναι σύνηθες να μιλάνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές.

Ούτε ακούτε εταιρείες να βοηθούν αθλητές, μιας και, ή θα κάνουν κυρίως εκδηλώσεις για τη μάζα, στην παραλία ή στο Ζάππειο, κρατώντας τον κόσμο χαρούμενο, ή θα περιμένουν να έρθει η Ολυμπιακή χρονιά για να βοηθήσουν κάποιους αθλητές, που θα έχουν αντέξει έως τότε, αλλά θα είναι μετρημένοι στα δάκτυλα ενός χεριού. Όπως είχα ξαναγράψει για τρία χρόνια μέχρι την Ολυμπιακή χρονιά ούτε κολάν των 30 ευρώ δεν δίνουν σε Έλληνες πρωταθλητές…

Για να ξαναγυρίσουμε, όμως, στις Ομοσπονδίες, δεν αναζητώ το ποιοι δουλεύουν σε αυτές και τί κάνουν, ή αν έχουμε και ομοσπονδία κρίκετ και σοφτμπολ και διάφορα άλλα. Για αυτή ειδικά του κρίκετ, δεν διάβασα -και συγχωρέστε με αν κάνω λάθος- ούτε καν μια παραίτηση για τον παιδεραστή προπονητή της Εθνικής ομάδας, ο οποίος είχε και διεθνή παρελθόν (πατήστε εδώ).

Δεν σχολιάζω δηλώσεις του στυλ “έχουμε 9.000.000€ για μισθοδοσίες 335 εργαζομένων (δεν έχει σημασία ποιος έκανε τις προσλήψεις και γιατί, αλλά αρχίστε τις διαιρέσεις)”, ενώ το ζητούμενο είναι οι πρωταθλητές μας, οι αθλητές μας και οι εγχώριες διοργανώσεις. Ο κοινός παρανομαστής των περισσότερων που αναζητούν λύσεις είναι ΟΠΑΠ, αλλά είναι η μοναδική λύση;

Μέσα από το sports marketing, και συγκεκριμένα μέσα από τον Αθλητικό Τουρισμό, προσπαθώ να αναδείξω μια λύση όχι για να βγάλουν λεφτά οι ομοσπονδίες, όπως συνήθιζαν, αλλά να δώσουν λεφτά στον τόπο τους και να καλύψουν μέρος των εξόδων τους. Προχωράμε με τρία παραδείγματα και αρχίζουμε με το μπάσκετ.

Το Ευρωμπάσκετ φέτος θα διεξαχθεί στη Σλοβενία. Στη χώρα αυτή των 2.000.000 κατοίκων, τί άραγε προσδοκά η Ομοσπονδία να δώσει στον τόπο; Μα, φυσικά, τί άλλο πέρα από χρήματα και ανάπτυξη μέσα από τους αγώνες. Πώς; Δείτε το παρακάτω πινακάκι:

Εδώ να προσθέσουμε ότι επιπλέον περίπου 6.100.000 ευρώ θα δοθούν από την Ε.Ε. για την ανακατασκευή των γηπέδων (τί νομίζατε ότι μόνο οι Έλληνες παίρνουν κονδύλια;). Θα υπάρξουν πάνω από 100.000 διανυκτερεύσεις (όταν στη Θεσσαλονίκη μιλάμε για επέλαση των Τούρκων επισκεπτών, με 45.000 διανυκτερεύσεις όλο το 2012), θα δουλέψουν πάνω από 5.000 άνθρωποι για τη διοργάνωση, θα υπάρξουν πάνω από 1.000 εθελοντές, τουλάχιστον 1.200 δημοσιογράφοι για να δουν 90 παιχνίδια, τα οποία θα μεταδοθούν σε πάνω από 162 χώρες.

Αν όλα αυτά δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη και προβολή (τουριστικά) μιας “χώρας” των 2 εκατομμυρίων ανθρώπων, τότε τί συμβάλλει;

Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι οι Σλοβένοι έχουν και αρκετό χιούμορ (δείτε απλά τη fanpage της διοργάνωσης, για να το αντιληφθείτε), αλλά και είναι εξαιρετικά δημιουργικοί (δείτε μια συνεργασία για αγορά βιβλίων, μαζί με οποιοδήποτε εισιτήριο του Ευρωμπάσκετ).

Η διεξαγωγή αθλητικών γεγονότων συμβάλλει και οικονομικά στην ενίσχυση των ομοσπονδιών, αλλά και στον ίδιο τον τόπο. Η παρακάτω φωτογραφία δεν είναι από το Μαϊάμι και τους τελικούς του ΝΒΑ, αλλά από το Ηράκλειο Κρήτης.

Tο αγωνιστικό πρόγραμμα για τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο από το site της ITF (International Tennis Federation), αναφέρει τρία τουρνουά στην Ελλάδα. Σε κάθε ένα από αυτά θα επισκεφθούν τη χώρα μας πάνω από 300-400 άτομα (αθλητές, γονείς, προπονητές κτλ) από διάφορες χώρες του κόσμου.

Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας τένις, Σπύρος Ζαννιάς, έχει καταφέρει να βοηθήσει και την ομοσπονδία του, αλλά και τα σωματεία που την αποτελούν, σιγά σιγά. Δεν σημαίνει αυτόματα ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα, αλλά σίγουρα είναι σε καλό δρόμο. Ξένοι αθλητές, με συνοδεία προπονητών, γονέων ή φίλων, πηγαίνουν σε μεγάλα τουρνουά, ώστε να αποσπάσουν κάποιους βαθμούς και να βοηθηθούν στην παγκόσμια κατάταξη.

Κάτι αντίστοιχο θα γίνει και στην Πελοπόννησο. Ξένοι αθλητές θα έρθουν να προσθέσουν πόντους στη βαθμολογία τους ενόψει και Ολυμπιακών Αγώνων…

Αθλητικός τουρισμός είναι το Navarino Bike Festival, ο μοναδικός αγώνας ΜΤΒ (mountain bike) στην Ελλάδα το 2013, γιατί θα έχει τη δυνατότητα να φέρει ξένους αθλητές στην Πελοπόννησο, αλλά και ερασιτέχνες ποδηλάτες να τρέξουν σε επαγγελματική πίστα.

Ξοδεύουν άραγε οι τουρίστες αυτοί; Οι τουρίστες με ποδήλατο ξοδεύουν κατά μέσο όρο 353 ευρώ ανά ταξίδι, ενώ ο ευρωπαϊκός ποδηλατικός τουρισμός υπολογίζεται στα 54 δισ. ευρώ ετησίως.

Για το κομμάτι προβολής του τόπου που φιλοξενεί τέτοιες αθλητικές εκδηλώσεις, δεν αναφέρθηκα εκτενώς, γιατί έχω κάνει αρκετές αναφορές στις νέες τεχνολογίες και στα social media.

Ξέρετε πόσες φωτογραφίες μοιράζονται κάθε μέρα; Περίπου 500.000.000 φωτογραφίες (!), σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών Kleiner Perkins Caufield Byers. Οι περισσότερες, μάλιστα, μέσω κινητού, όπως π.χ. στο Instagram με 40 εκατομμύρια. Όλα αυτά χωρίς κόστος από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.

Συμπέρασμα: Το wifi σήμερα, σε τουριστικούς προορισμούς ή στα γήπεδα, πρέπει να λογίζεται ως έξοδο διαφήμισης και να παρέχεται δωρεάν.

Το αν είναι κοινωνικό αγαθό ο αθλητισμός, δεν είναι καν ερώτημα. Ότι υπάρχουν ομοσπονδίες, όπως π.χ. της κολύμβησης, που βοηθούν τους αθλητές, ναι υπάρχουν. Έχουμε, όμως, το 70% των Ελλήνων να ασχολούνται με τον αθλητισμό και τον τουρισμό, να μας ενημερώνουν καθημερινά όλα τα ΜΜΕ ότι είναι η σανίδα σωτηρίας της χώρας.

Εμείς λοιπόν λέμε για άλλη μια φορά ότι ο συνδυασμός αυτών των δυο μπορεί όντως να είναι επωφελής για τη χώρα και τους ανθρώπους της.

Ο αθλητισμός στην Ελλάδα πρέπει να είναι κοινωνικός στόχος και η επιβίωσή του είναι -σε καιρούς κρίσης- απαραίτητη. Η ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού έρχεται δεύτερη σε προτεραιότητα, άλλωστε έχουμε ένα απίστευτο χάρισμα να ξεχωρίζουμε σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, ή μήπως είναι η μοίρα μας να γεννά αυτή η χώρα πρωταθλητές;

Υ.Γ.: Για το θέμα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων στο μπάσκετ και την κατάληξη τους στη NOVA, έχω εκφραστεί στο παρελθόν. Με κάποιους αρθρογράφους στο site συμφωνώ και με κάποιους, διαφωνώ.

Όλοι συμφωνούν στο εξής: δεν θα βάλουν ΝΟVΑ για να δουν το μπάσκετ, δεν αντέχουν οικονομικά. Καμία καφετέρια ή bar δεν θα βάλει δεύτερη οθόνη για να δείχνει μπάσκετ, όλα θα δείχνουν ποδόσφαιρο.

Αυτό το γεγονός, όσο καλά και να είναι τα λεφτά των 12 ΚΑΕ, αν είναι, δεν συνιστά επιτυχία. Επιτυχία δεν λογίζεται η επίτευξη μιας συμφωνίας, πόσο μάλλον επειδή κλείστηκε νωρίς (ο πρώτος που θα ζητήσει την κόρη μου σε γάμο την παίρνει) και χωρίς να συμφωνηθεί πόσα παιχνίδια θα δείξει η τηλεόραση (θα το διαπραγματευτούν αργότερα είπε ο πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ).

Επιτυχία δεν είναι όταν το μπάσκετ είναι πρώτο σε δημοτικότητα άθλημα και εσύ κλείνεις τηλεοπτική συμφωνία με λίγο αυξημένα οικονομικά έσοδα από πέρυσι και στο 1/20 από τα χρήματα του ποδοσφαίρου, πόσο μάλλον όταν στοιχεία όπως τα εισιτήρια μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ έχουν έρθει πολύ κοντά ( βλέπε Λάθος αριθμοί).

Τον πήχη τον βάζει το άθλημα στους αρμόδιους, τον βάζουν οι φίλαθλοι και οι αριθμοί. Εάν η ΕΡΤ έφταιγε για τη μη προβολή του αθλήματος, ο ΕΣΑΚΕ τί έκανε; Τα γράψαμε και τα είπαμε όλοι όσοι αγαπάμε το άθλημα όχι μόνο εδώ, αλλά και σε διάφορες γωνίες του ιντερνέτ. Τώρα φταίει η ΕΡΤ μόνο για την μη προβολή του μπάσκετ;

Για όσους πανηγυρίζουν για την ΝΟVΑ, θυμίζω τις περικοπές πριν λίγα χρόνια, σε μια άψογη δημοσιογραφική ομάδα της NOVA και τη στελέχωσή της με ποδοσφαιρικούς (κοντέψαμε να ακούσουμε και το κόρνερ σε κάποιους αγώνες στην Ευρωλίγκα), την παράλληλη μετάδοση με αγώνες ποδοσφαίρου, τις διαφημίσεις την ώρα που παιζότανε το παιχνίδι, κτλ κτλ.

Το καθετί έχει δυο όψεις, όπως και η κάθε συμφωνία. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε το άσπρο, μαύρο. Το σίγουρο είναι όπως είπε και ο Γιάννης Μαυρόπουλος, στέλεχος του sports marketing team μας, ότι πάλι χάνουμε το big picture, που είναι η ολική στρατηγική για το μάρκετινγκ του πρωταθλήματος.

Η μεγαλύτερη μου χαρά σε αυτό το site είναι ότι δεν φοβόμαστε ποτέ να πάρουμε θέση, σε πολλά θέματα, ακόμα και εάν διαφωνούμε μεταξύ μας. Το συγκεκριμένο θέμα το αγγίξαμε μόνο εμείς τόσο πολύ, όταν όλοι οι άλλοι ασχολούνταν με τις ανακοινώσεις των δυο “αιωνίων“.

Είναι η επιλογή μας η ΜΗ προβολή της βίας. Μάλιστα, έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε για τις υπόλοιπες ΚΑΕ όταν οι ίδιες δεν το κάνουν, με γνώμονα ΜΟΝΟ το καλό του μπάσκετ. Δεν μας είπε κανείς γιατί ο ΠΑΟΚ παίρνει περισσότερα λεφτά από τον Πανιώνιο, που έχει περισσότερη τηλεθέαση από αυτόν, ή από την Πάτρα, που έχει περισσότερο κόσμο από την ασπρόμαυρη ΚΑΕ.

Λογίζεται σαν επιτυχία η συμφωνία με τη ΝΟVΑ, όταν με το κλείσιμο της ΕΡΤ, προσωρινά ή μη, έτρεξαν ΣΚΑΪ και Αντέννα να πάρουν δικαιώματα; Και εάν από όλα αυτά δεν περιμένουμε κάτι, θα μπορούσαμε από το λεύκωμα για τα 20 χρόνια του ΕΣΑΚΕ, που δόθηκε με ανάθεση, να το προωθούσε η λίγκα από τα μπασκετικά site, ή να το μοίραζε -έστω- σε φιλάθλους, ώστε να δημιουργήσει μια σχετική ζήτηση και όχι να μοιράζεται μεταξύ ημών.

Υ.Γ.2: Επανερχόμαστε στο κεντρικό μας θέμα και όσους έχουν διάθεση να δουν τους πίνακες με τις επιχορηγήσεις, τους παραθέτουμε πιο κάτω. Μακάρι να είχαμε και ένα πίνακα υπαλλήλων ανά ομοσπονδία και τα έτη που εργάζονται σε αυτές, καθώς και έναν αριθμό απασχολούμενων αθλητών ανά ομοσπονδία.