Γιατί όχι; Μπορώ να πω ότι, παρά τον πακτωλό χρημάτων που έχουν διαθέσει πολλά ευρωπαϊκά κλαμπς για να ψωνίσουν από το πάνω ράφι, προσωπικά εκτιμώ πολύ το recruiting της Brose Baskets αυτό το καλοκαίρι, καθώς ο κόουτς Φλέμινγκ με λίγα σχετικά χρήματα έχει στελεχώσει σωστά το ρόστερ βάζοντας τις βάσεις να παρουσιάσει μια πολύ καλά δομημένη ομάδα τον χειμώνα.
Ο Κρις Φλέμινγκ έχει αλλάξει τον τρόπο δουλειάς και την κουλτούρα όσον αφορά το μπάσκετ στην πανέμορφη Βαυαρική πόλη, έχοντας φέρει την Brose Baskets στην κορυφή, δημιουργώντας το δικό του κατεστημένο στην Γερμανία.
Μην ξεχνάμε ότι ο Αμερικανός βρίσκεται στη χώρα από το 1994 (ως παίκτης) μέχρι σήμερα, κατακτώντας 4 σερί τίτλους μετά την υπογραφή του στο Μπάμπεργκ, σε ένα κλαμπ που έχει μάλιστα κατακτήσει τους 6 από τους 9 τελευταίους της λίγκας. Οργανισμός με winning mentality αν μη τι άλλο…
Στην Fleming-area, η βαυαρική ομάδα έχει αποδείξει ότι διαθέτει την τεχνογνωσία στην επιλογή καλών παικτών με χαμηλό κόστος. Τείνει μάλιστα να δημιουργήσει σχολή undersized ψηλών, έχοντας “βγάλει” προς τα έξω τους Χάινς, Σλότερ και Έλτον Μπράουν παλιότερα.
Όσοι φίλοι παρακολουθούν και το προσωπικό μου μπλογκ θα θυμούνται πόσο κολακευτικά είχα εκφραστεί πρόπερσι για τους πρωταθλητές Γερμανίας όταν είχαν ταιριάξει το baseline monster P.J. Tucker με τον Σούπουτ στα φόργουορντ, τον “στρατηγό” Ρόμπερτς (για κάποιο λόγο τότε θεωρούσα σίγουρο ότι οι ελληνικές ομάδες, ιδίως ο Παναθηναϊκός, θα κινηθούν για την απόκτηση του) με τον Τζούλιους -τη μπουμπουνάω και κοιμάμαι στο δρόμο- Τζένκινς στα γκαρντς και τους Σλότερ – Πλέις στο “5”, με μπαλαντέρ (στα “φτερά”) για να αλλάζει τα ύψη και τη φύση των lineups τον Κέισι Τζέικομπσεν.
Εκείνη η ομάδα έπαιξε κατά διαστήματα πολύ σπουδαίο μπάσκετ, αν και στην Ευρωλίγκα ουσιαστικά αυτοκτόνησε. Αντίθετα πέρυσι το πράγμα είχε μπερδέψει. Το ρόστερ είχε “φορτωθεί” με κομμάτια που δύσκολα θα έφερναν το μέγιστο αποτέλεσμα δουλεύοντας μαζί. Αν και έπιασαν τους στόχους τους, άργησαν να βρουν χημεία και δεν ικανοποίησαν με το μπάσκετ τους.
Φέτος το ρόστερ έχει στελεχωθεί πολύ προσεκτικά, με αθλητές για τους οποίους (πολύ βασικό) η ομάδα δείχνει να αποτελεί την “σωστή κατάσταση” για παίξουν καλό μπάσκετ. Είναι εύκολο να διακρίνεις το “ισχυρό κίνητρο” στις μονάδες που απαρτίζουν τη φετινή ομάδα του Φλέμινγκ.
Ο Αμερικανός υπέγραψε την τριάδα Ζακ Ράιτ – Τζαμάρ Σμιθ – Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς με λιγότερες από 800 χιλ. ευρώ και ανανέωσε τον Σαρόντ Φορντ για δύο χρόνια. Μετρημένες κινήσεις – προσθήκες δίπλα σε έναν κορμό παικτών που ο κόουτς δουλεύει στην πλειοψηφία του από την αρχή της θητείας του στο Μπάμπεργκ.
Γκαβέλ (o MVP των τελικών, είναι απίστευτη η επιρροή που ασκεί στο παιχνίδι της ομάδας και η βελτίωση στην ποιότητα του παιχνιδιού μετά τη χρονιά του στον Άρη), Γκόλντσμπερι (φέρνει ισορροπία στο παρκέ σαν μπακ-απ “1”, πουλέν του Φλέμινγκ από την Άρτλαντ, ξεκινά την 6η του χρονιά στους πρωταθλητές), δύο από τους καλύτερους νέους Γερμανούς σέντερ, τον Ζιρμπς (Euroleague material, πολύ καλός) και τον Νιούμαν (92αρης), τον Κάρστεν Τάντα (role player στην περιφέρεια, στα 25 του μετράει ήδη 5.5 χρόνια στην ομάδα) και φυσικά τον φονιά Κέισι Τζέικομπσεν.
Παιδιά που παίζουν χρόνια μαζί υπό τον ίδιο προπονητή, έχοντας δουλέψει στο πρόγραμμα του και αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με το κλαμπ. Σοφά ο Φλέμινγκ έβαλε το athleticism και τα δυνατά πόδια του Ράιτ δίπλα στον Γκαβέλ, ενισχύοντας την περιφερειακή γραμμή με έναν πολύ ταλαντούχο off guard όπως ο πρώην “Σέλτικ” Τζαμάρ Σμιθ (εξαιρετικός σουτέρ, έχει ποιότητα, μπορεί να αποτελέσει “κλέψιμο”, μπράβο στη Μπάμπεργκ) και δίνοντας τη μεγάλη ευκαιρία επιστροφής στον Βελίσκοβιτς σε τοπ επίπεδο (η Brose Baskets μοιάζει πολύ καλύτερη κατάσταση για τον Σερβό από την Ουνικάχα).
Πολύ προσεγμένες κινήσεις που μπορούν να δώσουν ώθηση στην ομάδα. Σίγουρα κολακευτικό επίσης το γεγονός ότι ένας από τους βασικούς τους στόχους για τη φροντκόρτ, Μπρέντ Πέτγουεϊ, υπέγραψε στον πρωταθλητή Ευρώπης.
Η δουλειά του Φλέμινγκ είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Πρόκειται για οffensive minded κόουτς, που όμως δουλεύει αρκετά και το αμυντικό κομμάτι. Η διαφορά είναι ότι ο ίδιος είναι πηγαίο ταλέντο στην επιθετική ανάπτυξη μιας ομάδας. Πολλές φορές έχω κάτσει και βλέπω στο βίντεο παιχνίδια του και ομολογώ ότι έχω εντυπωσιαστεί από τις εμπνεύσεις την ποικιλία και την απλότητα των plays του ενταγμένα σε μια επιθετική φιλοσοφία με ρεαλισμό και αμεσότητα στην έκφραση.
Ο 43χρονος Αμερικανός “τρέχει” μια βoffense η οποία εξασφαλίζει στη Brose Baskets συνεχή κίνηση στο μισό γήπεδο, χρησιμοποιώντας πολλά back και flare screens τα οποία παράγουν ευκαιρίες για πόντους από cuts.
Αυτό που οφείλω μάλιστα να πιστώσω στον κόουτς Φλέμινγκ είναι ακόμα και σε διαστήματα που η ομάδα του παίζει με καθαρά αμυντικές πεντάδες ή σε παιχνίδια που η παραγωγικότητα της είναι χαμηλή, στην επίθεση δε μοιάζει ποτέ “ξύλινη“. Έχει ιδέες, έχει κίνηση και βγάζει μάτι ότι δουλεύει πολύ το κομμάτι των συνεργασιών βασιζόμενη πάντα στις ευκαιρίες που δημιουργεί η συνεχής κίνηση στο μισό γήπεδο.
Έχω πει και στο παρελθόν ότι η Γερμανία είναι η επόμενη ημέρα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ για αυτό και η Ευρωλίγκα παλεύει ενδελεχώς να ξεκλειδώσει την αγορά της, ειδικά τώρα με τον γίγαντα που λέγεται Μπάγερν Μονάχου.
Γενικότερα όμως στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι οι ομάδες τους θέλουν πολύ δουλειά και κινήσεις ώστε να εισάγουν την τεχνογνωσία του winning basketball. Σε αυτό η Mπάμπεργκ είναι πολύ μπροστά από τον ανταγωνισμό έχοντας δημιουργήσει μια “μικρή Σιένα” στη Βαυαρία, η οποία έχτισε με συνεχείς τίτλους το δικό της κατεστημένο απέναντι στις ομάδες των μεγάλων αστικών κέντρων.
Και κυρίως δουλεύοντας σωστά σε βάθος χρόνου και με υπομονή. Φέτος τους πιστεύω πολύ. Ίσως ήρθε η στιγμή για να δείξουν το κάτι παραπάνω στην Ευρωλίγκα, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Για να δούμε…