Ταρακουνήθηκε για τα καλά ο κόσμος του Αμερικανικού μπάσκετ από την πρόσληψη του 36χρονου μάγου του Μπάτλερ, Μπραντ Στίβενς, στον πάγκο ενός εκ των μεγαλύτερων “brands” του παγκόσμιου αθλητισμού, των Μπόστον Σέλτικς…
Exciting & refreshing!… Έτσι χαρακτηρίστηκε από την πλειοψηφία του τύπου της Βοστόνης η κίνηση του Ντάνι Έιντζ να δώσει το χρίσμα του 17ου προπονητή στην ιστορία των Κελτών, στον κόουτς των “Μπούλντογκς” του Μπάτλερ.
Απόφαση που προκάλεσε σοκ σε όλα τα επίπεδα και επισκίασε μέχρι και την αγορά των free agents στο αμερικανικό μπάσκετ. Προφανώς όταν ο Έιντζ μίλησε για ανανέωση “σε όλα τα επίπεδα”, το εννοούσε. Σε μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία της ομάδας μάλιστα. Χωρίς το “ξωτικό” Πολ Πιρς, χωρίς τον Κέβιν Γκαρνέτ και φυσικά τον Ντοκ Ρίβερς.
Ο Μπραντ Στίβενς αποτελεί το wonderkid της Αμερικανικής προπονητικής σκηνής, τη μετενσάρκωση του impossible is nothing. Η πορεία του Indianapolis native κόουτς με τους “Μπούλντογκς” έχει τα φόντα να γίνει κινηματογραφική επιτυχία μεγαλύτερη των “Hoosiers“.
Με ρεκόρ 166-49 στη θητεία του στο Μπάτλερ έγινε ο προπονητής με τις περισσότερες νίκες στην Division I στα 6 πρώτα χρόνια του στον πάγκο ομάδας. Ο νεότερος που έφτασε σε δύο συνεχόμενα φάιναλ-φορς. Πάνω από όλα αυτά όμως (ναι, πάνω…) είναι ο τρόπος που το διέπραξε. Το που στηρίχτηκε. Αυτό ήταν που έκανε το UCLA και το Illinois να πέσουν στα πόδια του και τη “μασωνική προπονητική στοά” να τον ετοιμάζει ως τον διάδοχο του Κόουτς – Κ στο Durham. Αυτό ήταν που γοήτευσε τους Σέλτικς και τον επέλεξαν να γίνει μέλος τους και να αποτελέσει τη συνέχεια της Boston Pride.
Προφανώς και η επιλογή του αποτελεί ρίσκο. Οι Σέλτικς γνωρίζουν πολύ καλά (με το πείραμα Πιτίνο την περίοδο 1997-’01) ότι η μετάβαση από τον μαγικό κόσμο του NCAA στον επαγγελματικό αθλητισμό είναι δύσκολη για έναν προπονητή, πόσο μάλλον σε αυτήν την ηλικία.
Το πρόγραμμα του Στίβενς στο Μπάτλερ χτίστηκε πάνω σε αρχές όπως η ταπεινοφροσύνη, το πάθος, η ενότητα, η διάθεση να υπηρετήσεις την ομάδα και η ευγνωμοσύνη. Άντε τώρα να τα πείς στον Ρόντο αυτά. Εδώ λοιπόν θα είναι το δύσκολο κομμάτι για τον Στίβενς. Σε μια λίγκα όπου ο προπονητής δεν είναι σταρ, ο παίκτης πληρώνεται καλύτερα και είναι το κεντρικό κομμάτι του οργανισμού, ο σεβασμός πολλές φορές εκλείπει.
Ο Έιντζ δήλωσε ότι έχει εμπιστοσύνη στο leadership του νέου του προπονητή θεωρώντας κατά τη γνώμη μου ότι το soft-speaking/hardworking στυλ του, θα φέρει ισορροπία στις διαπροσωπικές σχέσεις και θα ταιριάξει με την ομάδα. Άλλωστε πέρα από τα χρήματα ή την ηλικία, “everybody respects success…”.
Προσεγγίζοντας την αγωνιστική φιλοσοφία του κόουτς Στίβενς σε συνάρτηση πάντα με αυτό που αποκαλούμε Boston basketball (αναφορικά με την παράδοση και το DNA του οπαδού) καταλήγουμε στο ότι -εφόσον ξεπεράσει τον σκόπελο των διαπροσωπικών σχέσεων- μπορεί να αποτελέσει το perfect fit για τον οργανισμό.
Ο 36χρονος κόουτς μπαίνει σε μια κατάσταση με πολλά θετικά για αυτόν, αναλαμβάνοντας ένα τεράστιο brand που μόλις ξεκινά το δικό τουrebuilding, γεγονός που αυτόματα τον απαλλάσσει από την πίεση να νικήσει άμεσα και του δίνει κέρδος χρόνου ώστε να μπορέσει ομαλά να περάσει τα “θέλω του” και έπειτα να ξεκινήσει να “παράγει”. Μεγάλη υπόθεση!
Ο Στίβενς είναι ένας προπονητής που στηρίζει το αγωνιστικό του οικοδόμημα στο αμυντικό κομμάτι και δουλεύει πολύ ώστε να παρουσιάσει μια ζυγισμένη/ισορροπημένη επίθεση που θα μοιράζει τη μπάλα στηριζόμενη στην καλή της κυκλοφορία. Θεωρείται expert στην ανάλυση του αντιπάλου δίνοντας μεγάλη έμφαση στη στατιστική. Ξέρει να διαβάζει και να προετοιμάζει.
Στη Βοστόνη παραλαμβάνει ένα ρόστερ που θα πρέπει να ξαναχτίσει σταθερές στο παιχνίδι του. Με μια πρώτη ματιά, έχει στη διάθεση του έναν TOP-5 PG (Ρόντο) και έναν εξαιρετικό σκόρινγκ-φόργουορντ (Γκριν) για να βάλει τα θεμέλια. Το backcourt των Ρόντο – Μπράντλεϊ έχει τις προδιαγραφές να ασκήσει μεγάλη πίεση πάνω στη μπάλα, τακτική που πιθανόν να αποτελέσει την ραχοκοκαλιά στην άμυνα που θα παρουσιάσουν οι καινούργιοι Σέλτικς.
Ο κορμός των Λι, Σάλιντζερ, Μπας, Ουάλας μπορεί να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση. Σκληρό και έξυπνο μπάσκετ με έμφαση στις κατοχές, αυτή ήταν είναι και θα είναι η ταυτότητα των Σέλτικς και με τον Στίβενς υπάρχει ταύτιση. Βλέποντας βέβαια λίγο πιο μακροχρόνια (ο κόουτς υπέγραψε 6ετες έναντι 22εκ. δολαρίων) καταλαβαίνουμε ότι το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του ρόστερ θα είναι μεγάλο. Ήδη στον αέρα πλανάτε η φήμη ότι το μέλλον του Ρόντο είναι αμφίβολο και ο Έιντζ δε θα πει όχι σε κάτι πιο φρέσκο.
Οι Σέλτικς θα έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν την επόμενη 5ετία εννιά first rounders στο ντραφτ, ενώ ήδη έχουν τον πιο σοβαρό λόγο να πιστεύουν ότι μέσα στην επόμενη διετία θα είναι το φαβορί για να υπογράψουν τον Γκόρντον Χέιγουορντ των Τζαζ, πνευματικό παιδί του Στίβενς.
Ανεξάρτητα από την αμφισβήτηση για την λειτουργικότητα της επιλογής του Έιντζ με τον Μπραντ Στίβενς, η κατεύθυνση της ανανέωσης και η πνοή φρεσκάδας που φέρνει ένας διανοούμενος νεαρός προπονητής στον οργανισμό έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Σας υπογράφω, ότι για τους απανταχού μύστες του αθλήματος ανά τον πλανήτη, η Βοστόνη πιθανόν να αποτελεί ήδη το πιο ιντριγκαδόρικο πρότζεκτ στο σύνολο του αμερικανικού μπάσκετ για τη νέα σεζόν. Δεν είναι και λίγο…