Εθνική περηφάνεια αυτή την εβδομάδα και όχι ασφαλώς για την νίκη του ΠΑΟΚ ή την 4αρα του Ολυμπιακού και τα σχετικά…. Ή και την ισοπαλία της ΑΕΚ στην Σκωτία. Οκ, μπράβο στις ποδοσφαιρικές ομάδες αλλά δεν θα σκάσουμε κιόλας και αν αποτύχουν… Ακριβοπληρωμένοι είναι όλοι, λυμένα έχουν όλα τα προβλήματά τους…
Εμείς οι υγιείς φίλαθλοι και εγώ προσωπικά γουστάρω να βλέπω τους αθλητές μας στον στίβο, στο τένις, τα ομαδικά σπορ με το πόλο και τα σχετικά. Αυτά τα αθλήματα που φέρνουν κάθε χρόνο χρυσά και τους πρωταγωνιστές που συνήθως βάζουν από την τσέπη τους για να κάνουν αυτό που τους αρέσει, τους μαθαίνουμε ανήμερα και τέλος. Την επόμενη κιόλας είναι αόρατοι για τα media και φυσικά οι δημοσιογράφοι οι περισσότεροι, δεν ξέρουν καν τα ονόματά τους και τις φάτσες τους.
Στο εξωτερικό βέβαια είναι πρωτοσέλιδο ακόμα και η ποδηλασία και έχουν ολοσέλιδα αφιερώματα καθημερινά. Στην Ελλάδα κατά το γνωστό: “δώστε την τσόντα στον λαό”(!), έχουμε το .. όπιο του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, του ακραίου οπαδισμού, του φανατισμού. Για να πουλάνε οι εφημερίδες και τα σάιτ και να πέφτει μεροκάματο ένθεν και ένθεν…
Ναι, υπάρχουν και εξαιρέσεις… Αλλά το σύνολο του Τύπου στην Ελλάδα είναι ποτισμένο με όλα τα παραπάνω και κανείς δεν παίρνει το ρίσκο να πράξει το σωστό επειδή δε θα πουλάει και θα του βάλουν χέρι και θα μείνει άνεργος ή θα αναγκαστεί να κλείσει το Μέσο του. Με την νοοτροπία ενός λαού την φτιάχνεις εσύ κάνοντας το σωστό με όποια θυσία.
Αλλά αν μια εφημερίδα έχει πρωτοσέλιδα τον Τεντόγλου και την Στεφανίδη και από μια σελίδα τένις, στίβο, πόλο κτλ πως θα πάρει χορηγία από τον μεγάλο τον πρόεδρο που θέλει τα αλάνια του να τρέχουν πίσω του; Θα μου πείτε μα πλέον δεν πουλάνε. Με 2 και 5χιλ πωλήσεις είναι για να κλέινει η κάθε εφημερίδα.Το …ποίημα και η φάμπρικα μεταφέρθηκαν πλέον στα σάιτ.
Το ερώτημα είναι τι κάνουμε ατομικά. Είμαστε φίλαθλοι ή οπαδοί; Η συντριπτική πλειοψηφία είναι οπαδοί και μάλιστα με την κακή πλευρά του οπαδού. Εδώ δεν πάνε καλά καλά στα παιχνίδια των πανάκριβων ομάδων τους αν δεν είναι ντέρμπι ή δεν έχουν σημασία. Πάνε στο γήπεδο πέντε λεπτά πριν την σέντρα και το τζάμπολ. Δεν είναι ένα απόγευμα ή βράδυ εξόδου το γήπεδο. Δεν είναι διασκέδαση. Βέβαια δεν έχουμε και τις ανάλογες γηπεδικές υποδομές σε πολλές περιπτώσεις. Εδώ στην άρση βαρών πήραμε Ευρωπαϊκούς τίτλους και γέμιζε το ΣΕΦ και στα Πανελλήνια πρωταθλήματα δεν πήγαιναν καλά καλά οι γονείς των αθλητών.
Χάρηκα πολύ για τον 20χρονο Τεντόγλου που πήρε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό στίβου στο Βερολίνο. Για την Στεφανίδη και την Κυριακοπούλου που πήραν στο επί κοντώ τις πρώτες δύο θέσεις. Για τα παιδιά με τα μετάλλια στην κολύμβηση.Για το τένις που ο Τσιτσιπάς έκανε το μπαμ της 10ετίας και κέρδισε τον μεγάλο Τζόκοβιτς.Για την Σάκαρη που νίκησε την Ουίλιαμς.
Παιδιά όλα που βάζουν από την τσέπη τους και δεν ξέραν οι περισσότεροι την υπαρξή τους. Αντίθετα ξέρουν καλά και τον τελευταίο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή και μπασκετμπολίστα που πολλές φορές κάνει και τον μάγκα. Και που προκαλεί πολλές φορές με τον τρόπο ζωής του.
Θα έπρεπε όλες οι εφημερίδες και τα σάιτ να έχουν αυτα τα παιδιά πρωτοσέλιδα αυτές τις μέρες και όχι τα ποδοσφαιρικά… Τι σχέση μπορεί να έχει ένα μετάλλιο σε ένα Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με έναν που παίρνει 1 μύριο για να κλωτσάει την μπάλα όσο καλά και αν το κάνει αυτό; Και όμως ο κόσμος τρέχει στις μπάλες και σαν μάζα φέρνει κέρδη στα media… Και πάμε ακόμα πιο κάτω, με τον φίλαθλο στην Ελλάδα ειδικά να είναι έιδος προς εξαφάνιση.