Πρεμιέρα στην Α1 λοιπόν με τρεις ταχύτητες αλλά παλιά…. Ισως και 4 αλλά βασικά με τρεις. Καθώς θα έχουμε τους δύο “αιώνιους”, τους τρεις μεγάλους που όμως δεν έχουν τα λεφτά των πρώτων και μετά σχεδόν όλες τις άλλες ομάδες μαζί. Μια Α1 που έχουμε ακούσει ότι είναι ανταγωνιστική τα τελευταία χρόνια αλλά επί της ουσίας όπως έχω ξαναπεί, δεν συμφωνώ καθώς έχει πέσει απλά το επίπεδο πάρα πολύ και πιο κάτω δεν πάει με αποτέλεσμα όταν όλοι να έχουν μπάτζετ 200-300χιλ αγωνιστικά, είναι λογικό να είναι στο ίδιο επίπεδο και να βλέπουμε θρίλερ και ανατροπές. Στο μόνο που συμφωνώ καθώς βλέπουμε ελάχιστους καλούς Αμερικανούς για όσους μεγάλωσαν μπασκετικά στην χρυσή εποχή του 90′ , είναι ότι οι ελληνικές ομάδες είναι μπασκετικές με καλούς γενικά προπονητές και πολύ τακτική και θυμίζει η Α1 κολεγιακό μπάσκετ και πρωτάθλημα καθώς πολλοί παίκτες γίνονται εδώ καλύτεροι. Από εκεί και πέρα όμως η μείωση του επιπέδου φέρνει την ανταγωνιστικότητα και όχι η αύξηση της.
Φέτος με την είσοδο επιχειρηματιών και σε άλλα μεγάλα ονόματα υπάρχει ελπίδα για πιο δυνατό πρωτάθλημα αλλά η ψαλίδα των 5 πια από τους άλλους ανοίγει. Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός έχει κλυδωνισμούς από τον αποκλεισμό και ήττα στο πρώτο Κλάσικο εντός από τον ΠΑΟ αλλά δεν υπάρχει θέμα αλλαγών ακόμα και με ήττα στο ΟΑΚΑ. Είναι φανερό όμως ότι τον πόνεσε η απώλεια του Σλούκα, ότι θέλει παίκτη στο 3-4 και ότι πρέπει να περιορίσει την εξάρτηση από τον Σπανούλη που μεγαλώνει. Ο τίτλος θα είναι ανοιχτός καθώς ο ΠΑΟ έβαλε και ποιότητα όπως παλιά και έβαλε και στον πάγκο του βαρύ όνομα (Τζόρτζεβιτς).
Από εκεί και πέρα έχουμε την δεύτερη ταχύτητα. Οι τρεις παλιοί μεγάλοι επιστρέφουν. Η ΑΕΚ με τον Μάκη Αγγελόπουλο, είναι ένα επίπεδο πιο πάνω, αλλά παίζει μπάσκετ παλιάς κοπής. Ο Σάκοτα έπρεπε να είναι τεχνικός διευθυντής και να πάρει νέο προπονητή (πχ Βετούλα). Πάντως θα είναι στην μάχη για την 3η θέση με τον Άρη που κάνει σοβαρά βήματα με τον επενδυτή Λάσκαρη που δεν πετά όμως τα χρήματα, του αλλά προχωρά πρώτα σε εξυγίανση, πολύ σωστά. Ο Άρης δεν θα έχει πολλές διαφορές με πέρσι όπως και ο ΠΑΟΚ που με εξαίρεση την επιστροφή του Βασιλειάδη που κάνει τη διαφορά δεν ανέβασε το μπάτζετ καθώς ξεχρεώνει ακόμα και ο Ιβάν Σαββίδης απλά βοηθά. Ο Σούλης Μαρκόπουλος εγγύηση και αυτές οι ομάδες θα παλέψουν για την 3η θέση και την τετράδα.
Από εκεί και πέρα το σοβαρό και δουλεμένο Ρέθυμνο και η επίσης σοβαρή Κηφισιά που έκανε καλές κινήσεις παίρνοντας και νεαρούς Έλληνες θα είναι λογικά στην επτάδα και τα πλέι οφ που θα μείνει μαι θέση. Όλες οι άλλες ομάδες θα είναι στο ίδιο καζάνι. Ο Απόλλωνας της Πάτρας αποδυναμώθηκε και χωρίς Βετούλα θα είναι πολύ χειρότερος σε όλα και θα κινδυνέψει. Τα Τρίκαλα με λίγα χρήματα ελπίζουν πάλι στην εμπειρία και στο μαγικό ραβδάκι του κόουτς Φλεβαράκη. Ο Κόροιβος πολλές αλλαγές, όπως και ο Κολοσσός, δεν θα είναι όπως πέρσι. Αλλά λογικά θα σωθούν καθώς οι τρεις νεοφώτιστοι δεν μου αρέσουν. Εμπειρία και καλό κοουτς, αλλά φτηνό ρόστερ έχει η Καβάλα που έχει περισσότερες ελπίδες. Το Λαύριο που πήρε την θέση του ΚΑΟΔ τελευταία στιγμή είναι ομάδα Α2, ακόμα και ο Αρκαδικός αντίθετα με τις εκτιμήσεις δεν έβαλε χρήμα, έχει άπειρο κόουτς και έχασε τον κορμό του που τον ανέβασε και δύσκολα θα σωθεί .