Ο Άρης θα είναι μια από τις ομάδες που θα μ αρέσει να βλέπω και να παρακολουθώ την πορεία της την φετινή σεζόν. Και αυτό καθώς δεν θα έχει αμερικανούς από το ..αεροπλανοφόρο που πέρασε από την Μεσόγειο ή από την ..Ομόνοια που πούλαγαν cd, αλλά θα στηριχθεί σε ελληνόπουλα και βασικά νεαρά παιδιά. Ο Αγγέλου στον πάγκο είναι από τους προπονητές που μπορεί να είναι ιδιόρυθμοι αλλά είναι δουλευταράδες και ας φωνάζει και γκρινιάζει πολλές φορές υπερβολικά. Ομως εξ ανάγκης μάλλον φέτος φτιάνει μια ομάδα που θα γουστάρεις να δεις και όπως λένε και οι φίλοι μου στην αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη “γίνε Άρης για να …γουστάρεις”!
Και μάλιστα ο φετινός Άρης επειδή δουλεύει από πέρσι μεθοδικά και έχει κρατήσει όλη σχεδόν την ομάδα και θα έχει νέα παιδιά γεμάτα διάθεση και πάθος, μπορεί να είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις και να διεκδικήσει ακόμα και την 3η θέση . Καθώς στην ομάδα που δεν μπορεί να κάνει μεταγραφές εκτός Ελλάδος λόγω των χρεών της όπως και πέρσι, ο μόνος ξένος θα είναι ο Χαντ. Από εκεί και πέρα ούτε κοινοτικοί πάσα του μανατζαραίου και πονηρών δουλειών, ούτε αμερικανοί από τα καράβια, ούτε τίποτα. Ελληνόπουλα και μόνο ελληνόπουλα και βασικά πιτσιρίκια. Παλιά καραβάνα ο Πελεκάνος μαζί με Χαρίση και Ασημακόπουλο και μετά η νέα γενιά.
Με ατραξιόν τον Αλεξάνταρ Βεζένκοφ που είναι το νέο μεγάλο πρότζεκτ αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να πάιξει στις ομάδες μας στις εθνικές αφού είναι κυπριακής και βουλγαρικής υπηκοότητας. Και ακόμα θυμάμαι τον Στέφανο Δέδα από την εποχή που ήταν στον Άρη και του έχω μεγάλη εμπιστοσύνη του Στέφανου, να μου λέει για ένα πιτσιρικά στα 15-16 τον Βεζένκοφ που θα αφήσει εποχή και θα πάιξει για πλάκα στο ΝΒΑ! Και ο νεαρός ήδη κερδίζει χρόνο συμμετοχής και βασικού καθώς ο Αγγέλου και αυτός ο χρόνος συμμετοχής ήταν που τον κράτησαν στην Ελλάδα και τον Άρη αντί να πάει στο καλό κολλέγιο το Χαβιέ στις ΗΠΑ που συμφώνησε μαζί του ή σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα που όμως πάει όποτε θέλει αφού υπάρχει ρήτρα 250χιλ ευρώ για την επόμενη σεζόν.
Πάντως ο Άρης μετά από χρόνια κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει από την εποχή των Παπανικολάου, Χρυσικόπουλου κτλ . Όταν δηλαδή δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να χτυπησει τους “αιώνιους” και έπρεπε να φτιάξει ελληνικές κατά βάση ομάδες και όχι να φέρνει τυχάρπαστους αμερικανοκοινοτικούς. Ετσι θα είχε κερδίσει και τον κόσμο του, θα είχε παιδιά να ματώνουν την φανέλα όπως γουστάρει και ο κόσμος της ομάδας και θα είχε αναδείξει και παιδιά και θα είχε κάνει και καλές πορείες. Αν αυτού πουλούσε τα αστέρια του (πχ Παπανικολάου) ή δεν τα αξιοποιούσε καν (πχ Χρυσικόπουλος) και δεν έδινε αξία στις υποδομές του που έβγαζαν συνέχεια νέα φιντάνια και είχαν μεγάλες διακρίσεις. Και όλα αυτά χωρίς να κάνει πρωταθλητισμό ώστε να δικαιολογείται μια σχετική τακτική από τις διοικήσεις του εκείνη την εποχή.
Με αυτά και με αυτά όμως η ευκαιρία ήρθε από πέρσι εξ ανάγκης μάλλον αλλά και η νέα δίοικηση δείχνει να στηρίζει αυτό το ελληνικό μοντέλο με στόχο την ανάδειξη των ταλέντων και βασικά των Βεζένκοφ και Μποχωρίδη που και αυτοί στα περασμένα χρόνια θα ήταν παρκαρισμένοι στον πάγκο. Και φυσικά υπάρχουν και άλλα παιδιά όπως ο Μούρτος και ο Λαρεντζάκης της Νέων (ήταν κοντά) όπως και ο ταλαντούχος Γκίκας από τον Φιλαθλητικό που έκανε τρομερή σεζόν πέρσι στην Α2 με 14π και 6 ας. Συνεπώς μπράβο στην δίοικηση του Άρη και τον Αγγέλου για την φιλοσοφία τους και ο κόσμος θα πρέπει να είναι δίπλα σε αυτή την προσπάθεια που σημασία δεν έχουν οι νίκες αλλά η μάχη στο παρκέ και η ανάδειξη των ταλέντων σε παίκτες πρώτης γραμμής.