Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος συμπλήρωσε μια 4ετία στον Ολυμπιακό και αυτό από μόνο του συνιστά επιτυχία καθώς κανείς σχεδόν προπονητής και δη Έλληνας δεν στέριωνε εύκολα σε ένα τόσο απαιτητικό κλαμπ. Ο Έλληνας τεχνικός έκανε με επιτυχία το άλμα στην καριέρα του και ανέλαβε σε μια στιγμή επιτυχιών γενικά τον Ολυμπιακό και ένα δύσκολο φορτίο. Το διαχειρίστηκε αρκετά καλά και με αρκετά επίσης παράσημα. Μην ξεχνάμε ότι μπορεί να έφυγε όπως και ο προκατοχός του Μπαρτζώκας με… λαϊκή απαίτηση αλλά επί της ουσίας με την απαίτηση τίτλων εδώ και τώρα. Στην Ελλάδα μετράνε μόνο οι τίτλοι και τίποτα άλλο έστω και αν τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον σε μια μερίδα του κόσμου παρατηρείται μια αλλαγή συμπεριφοράς προς το καλύτερο.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι αν είναι επιτυχημένος ή αποτυχημένος στην παρουσία του στο λιμάνι ο Σφαιρόπουλος. Και εδώ είναι που μπαίνουν τα κριτήρια.Σαφώς με την τελευταία χρόνια να είναι αποτυχημένη και με δύο συνεχόμενα χρόνια χωρίς τίτλο και βασικά ένα κουραστικό μπάσκετ και γενικά αποτυχημένους ξένους,ήταν απίθανο να μείνει. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Σφαιρόπουλος οδήγησε τον Ολυμπιακό σε δύο τελικούς Ευρωλίγκα που τους έχασε όμως στην έδρα των μετέπειτα πρωταθλητών και πολύ ακριβότερων ομάδων. Και κατέκτησε και δύο τίτλους στην Ελλάδα στα πρώτα δύο χρόνια και πέτυχε και το ακατόρθωτο, να έχει επί παρουσίας του σχεδόν 50-50% σε νίκες στο ΟΑΚΑ η ομάδα του! Αυτό είναι νομίζω και το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σφαιρόπουλου στην θητεία του στο λιμάνι και το παράσημο που αφήνει. Ο Ολυμπιακός που όλο έχανε στο ΟΑΚΑ έμαθε να κερδίζει εκεί με τον Σφαιρό στο πάγκο. Γενικά έχει πολλά θετικά στον απολογισμό του ο Έλληνας τεχνικός.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι είναι από τους πιο καθαρούς προπονητές στο αλισβερίσι που παρατηρείται πολλές φορές με τους ατζέντηδες. Δεν “φόρτωσε” κανένα παλτό για εξυπηρετήσεις παρά το ότι έχει και στενό συγγενή ατζέντη. Κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει τίποτα ποτέ.
Κύριος με κάπα κεφαλαίο. Και δεν ενοχλούσε και ποτέ. Και την κριτική του θα άκουγε και δεν θα μανούριαζε με τους δημοσιογράφους. Εγώ τουλάχιστον που ασκώ πάντα σκληρή κριτική σε όλους δεν είχα κανένα παράπονο στο κομμάτι αυτό. Από εκεί και πέρα όμως έχει κάνει και τα λάθη του ο κόουτς. Και αυτά πλήρωσε. Κατά καιρούς είχε τη γκρίνια με την διαιτησία με τον ΠΑΟ και όχι μόνο αν και σε άλλα διαστήματα το απέφευγε.
Επίσης ο Σφαιρόπουλος πρέπει κάποια στιγμή να πει τι έγινε με τους τραυματισμούς. Ο Ολυμπιακός είναι σχεδόν μόνιμα “νοσοκομείο”. Ευθύνεται μήπως η προπόνηση; Μήπως ήταν πολύ σκληρές οι προπονήσεις; Δεν το ξέρω αυτό αλλά είναι αίνιγμα.
Ο Έλληνας τεχνικός στήριξε και στηρίχθηκε στο Ελληνικό στοιχείο. Ομως πλήρωσε τις κακές επιλογές εξ αυτού. Καθώς μεγάλο μέρος του μπάτζετ πήγαινε στους Έλληνες και έτσι έμεναν λίγα χρήματα για τους ξένους.Το αποτέλεσμα ήταν ο Ολυμπιακός να έχει κακές επιλογές γενικά για το επίπεδό του σε Αμερικανούς και ξένους.
Είχε άριστη σχέση με τον αρχηγό της ομάδας Σπανούλη αλλά η υπερβολική εμμονή του να τον έχει απόλυτα ικανοποιημένο σε μεγάλη ηλικία κόστισε σε επιλογές ξένων. Και αυτό είναι ένα κομμάτι που απέτυχε.
Και μαζί ο Σφαιρόπουλος κρίνεται για το μπάσκετ που έπαιξε ο Ολυμπιακός.Η αλήθεια είναι ότι πάντως έχει κάνει και όμορφα παιχνίδια και σε πολύ δύσκολες έδρες. Συνολικά όμως έδωσε μεγάλο βάρος στην άμυνα, την τακτική και το διάβασμα και με την άνοδο της ηλικίας του Σπανούλη και τους τραυματισμούς κατά καιρούς του Πρίντεζη, έγινε η ομάδα κουραστική και προβλέψιμη. Με ένα κακό μπάσκετ,αργό και κουραστικό πολλές φορές με εμμονή στο πικ εν ρολ και μόνιμο πρόβλημα στο σετ παιχνίδι ειδικά όσο μεγάλωνε ο Σπανούλης. Που αν δεν είχε βάλει τα δύο τρίποντα στο ΟΑΚΑ προ 3 ετών ο Ολυμπιακός θα ήταν ακόμα πιο αποτυχημένος τα τελευταία χρόνια.
Θεωρώ ότι η αποτυχία με την Ζάλγκιρις φέτος με το πλεονέκτημα της έδρας, το χαμένο κύπελλο από την ΑΕΚ, η χειρότερη επίθεση στην Ευρωλίγκα και οι κακές επιλογές ξένων και το κουραστικό βασικά μπάσκετ με την εμμονή στο Σπανούλη σαν απόλυτο ηγέτη, κόστισαν την θέση στον Έλληνα τεχνικό. Με την σειρά του θα επικαλεστεί ότι ήταν άτυχη η ομάδα του με τους τραυματισμούς και ότι με το μπάτζετ που είχε δεν μπορούσε να κάνει και πολλές καλές επιλογές ξένων. Ισως και να περίμενε αυτή την κατάληξη. Από την άλλη πάντως είχε αρχές ο Ολυμπιακός,έκανε και μεγάλες νίκες (μέσα στην Φενέρ και την Μαδρίτη και το ΟΑΚΑ), είχε καλή γενικά άμυνα. Αλλά το αποτέλεσμα μετράει.
Ποιό είναι λοιπόν το απόφθευγμα; Ο Σφαιρόπουλος με Ευρωπαϊκά κριτήρια είναι επιτυχημένος και δεν θα έφευγε ποτε. Φτηνός ,με χαμηλό μπάτζετ,με τίτλους, με τελικούς Ευρωλίγκα και πάλεψε και στις δύο τελευταίες κακές χρονιές. Αν δούμε πως έμεναν χρόνια π.χ. στις ομάδες τους Πασκουάλ, Λάσο και ακόμα και ο Ιτούδης στην ΤΣΣΚΑ που δεν έχει αντίπαλο στα εγχώρια και με τεράστια μπάτζετ όλοι αυτοί, ο Σφαιρό θα ήταν για χρόνια ακόμα στο λιμάνι.
Αν εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και θες αποτελέσματα και τίτλους όπως ζητά ο κόσμος στην Ελλάδα ο Σφαιρόπουλος είχε κάθετη πορεία και απέτυχε παταγωδώς τελευταία. Αν πάμε πιο ώριμα σε συνάρτηση με μπάτζετ,πόσο κοστίζει ο ίδιος και τι μπάσκετ έπαιξε και τι επιλογές έκανε,η πλάστιγγα έγειρε προς την αποτυχία και όταν ένας προπονητής πρώτο ράφι όπως ο Μπλατ είναι διαθέσιμος,ορθώς κάνεις την αλλαγή σαν δίοικηση!
Oσο για την επόμενη μέρα του δεν θα είναι και εύκολη ιδιαίτερα. Καθώς ένας προπονητής πρώτης γραμμής δύσκολα βρίσκει ανάλογη δουλειά όταν μάλιστα δεν ανήκει στην ελίτ και αν δεν έχει καλό ατζέντη. Μάλιστα ο Σφαιρόπουλος θεωρείται κόουτς της κλασικής ελληνικής σχολής, δηλαδή της άμυνας και αυτό είναι ένα εμπόδιο σε μια εποχή που οι περισσότερες ομάδες στρέφονται στο αμερικανικό μοντέλο. Συνεπώς είναι δύσκολο να βρει ομάδα πρώτο ράφι και θα πρέπει να στραφεί σε άλλες κατευθύνσεις.