Μπορεί να είχαμε πολλές προσδοκίες ως είθισται δηλαδή απλά και μόνο, από την Εθνική των Νέων στα κλασικά Ευρωμπάσκετ του καλοκαιριού και των υποδομών που έχουν το ενδιαφέρον τους για τους φανατικούς μπασκετικούς, αλλά τα μάτια μας πάνε στην μικρότερη. Η U20 δεν κατάφερε να φέρει μια διάκριση αν και με γνωστά ονόματα και μάλιστα έφτασε μια ανάσα από το μεγάλο κάζο του υποβιβασμού που έχουμε μην ξεχνάμε στα Ευρωμπάσκετ των μικρότερων Εθνικών και τελικά ίσα που έσωσε την παρτίδα.
Ομως η U18 μας αρέσει και την παρακολουθούμε.Και ήδη σε ένα δύσκολο όμιλο έκανε δύο καλές νίκες και πλέον θα παίξει την είσοδο στην οκτάδα και τον δρόμο για μετάλλιο στο χιαστί με την δυνατή Γαλλία. Η Εθνική αυτή όμως έχει δύο πραγματικά μεγάλα ταλέντα που δείχνουν καλύτερα απ όλους τους λίγο μεγαλύτερους. Και έτσι είδαμε και το ματς με την Κροατία που η ομάδα μας έδειξε τις κλασικές… ελληνικές αρετές με την σκληρή άμυνα και ας κάναμε τα εύκολα δύσκολα. Μιας και προηγηθήκαμε σε ένα ματς χωρίς αύριο σε ένα δύσκολο όμιλο με 25-10 και βρεθήκαμε με μια κακή 3η περίοδο και αστοχία στο τρίποντο να είμαστε στο ντέρμπι. Τελικά τέλος καλό όλα καλά αλλά κάποια ελληνικά κουσούρια ξεκινάνε από τις μικρές ηλικίες ως φαίνεται. Αλλά εδώ μην βιαζόμαστε, άλλωστε μιλάμε για μικρότερες ηλικίες και θα τα ξαναπούμε.
Θα περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το παιχνίδι με την Γαλλία. Αλλά μου αρέσει να βλέπω τους Ρογκαβόπουλο και Αρσενόπουλο που τα κάνουν όλα και… συμφέρουν. Μάλιστα αυτή η ομάδα δείχνει ομάδα των δύο αλλά δεν είναι έτσι αν και οι δύο αυτοί νεαροί είναι τα μεγάλα ονόματα και θα κάνουν καριέρα. Πλήρεις από τα 17 και 18 και το ερώτημα που θα επανέλθουμε είναι αν θα τους δώσουν χρόνο, αν θα τους δώσουν δανεικούς να παίξουν μπάσκετ ή θα χαθούν και αυτοί παρά το μεγάλο ταλέντο όπως τόσα άλλα παιδιά καθώς μπάσκετ επιπέδου παίζεις μόνο αν κολυμπήσεις στα βαθιά και όχι με τρίλεπτα που και που στα 20 και 22 στους “αιωνίους“. Ας δούμε με την Εθνική όμως αυτά τα παιδιά και τα υπόλοιπα. Εχει ενδιαφέρον η Εθνική εφήβων!