Όσοι διάβασαν το κείμενο πρωί ανήμερα του αγώνα ήξεραν ότι θα δουν τιτανομαχία. Ένας αγώνας επιπέδου ΝΒΑ μάλιστα μετά την πρώτη άνοστη περίοδο με το…παιδικό 11-13 καθώς στην συνέχεια το επιμέρους σκορ είναι 83-75 σε τρεις περιόδους! Κοινώς ματσάρα σε όλα τα επίπεδα. Σε ένταση που θύμιζε ΝΒΑ, σε ανατροπές, σε τρίποντα, σε θέαμα, σε σκορ ,σε όλα. Σαν να έβλεπες τελικό. Και θρίλερ πάνω απ’ όλα. Η παράδοση συνεχίστηκε τελικά επίσης καθώς οι γηπεδούχοι στο 5ο και καθοριστικότερο μας στις σειρές που είναι στο 2-2 έχουν 14/14! Και ο Ολυμπιακός 3/3. Βασικά ήταν τόσο καταπληκτικό το παιχνίδι που δεν έχω πολλά να πω. Δίκαια ο Ολυμπιακός στο αγαπημένο του Βελιγράδι που αν και αουτσάιντερ εκεί όλα γίνονται καθώς κανείς άλλος δεν τρομάζει και είναι Ολυμπιακός! Έχουμε καιρό όμως να τα πούμε αυτά. Δίκαια όμως θα πέρναγε αν πέρναγε και η Μονακό.
Ήταν μια σούπερ σειρά με ισοδύναμες ομάδες. Και επειδή είχε γίνει εύκολα εκατέρωθεν το 1-1 στο ΣΕΦ περίμενα ως και έγινε θρίλερ. Απρόσμενα με τόσο υψηλό σκορ καθώς βοήθησε το άγχος των σταρ να βγουν μπροστά (σε συνδυασμό και με ελεύθερο πεδίο από τις βοήθειες στα ..ονόματα) οι παίκτες που δε παίρνουν πολλές προσπάθειες. Ο Ολυμπιακός κρατάμε ότι δεν κέρδισε από το σήμα κατατεθέν του την άμυνα αλλά από την επίθεση. Και πάλι με ανατροπή όπως και σε άλλα ματς δείχνοντας ηρεμία αν και βρέθηκε πίσω με διψήφιες διαφορές.
Και ενώ δέχθηκε σπίτι του 35 ολόκληρους πόντους στην 2η περίοδο!
Ο Σάσα Ομπράντοβιτς έκανε κάποια λαθάκια όπως ότι χρεώθηκαν οι περιφερειακοί του με φάουλ και δεν τους προφύλαξε καλά και δεν έβαλε περισσότερο τον αθλητικό Χαλ με τον Μαρτίν να κάνει καλό παιχνίδι απέναντι στον αργό Μοτιεγούνας. Και δεν πήγε σε χαμηλό σχήμα με τον Μπέικον στο “4” και έτσι ήταν βαριά η ομάδα και αργή στην άμυνα με 36′ (!) τον Τόμας στην θέση αυτή. Στην Μονακό αν κάτι έλλειψε αυτό ήταν η εμπειρία αλλά σίγουρα όλοι είναι ευχαριστημένοι αφού αν και πρωτάρα ήταν τρομερή και θα πρωταγωνιστεί τα επόμενα χρόνια αν κρατήσει το απίστευτο δίδυμο Τζέιμς-Μπέικον. Ο Μπαρτζώκας πήγε πάλι με χαμηλά σχήματα με δύο χειριστές και βρήκε πρωταγωνιστές περιφερειακούς ανά δεκάλεπτο και από έναν. Ο Μακίσικ κράτησε στο -11 τον Ολυμπιακό με 15 σχεδόν συνεχόμενους πόντους στην 2η περίοδο και μετά έπαιξε λίγο. Ο Γουόκαπ αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστή στην 2η περίοδο που ξεθάρεψε! Και ο Σλούκας που ήταν άφαντος και άσφαιρος για τρεις περιόδους, το πήρε προσωπικά και σκοράρισε όλους σχεδόν(τους 12 από τους 15) τους πόντους του στην 4η και κρισιμότερη περίοδο. Σημεία κλειδιά το… 4ποντο του Βεζένκοφ για το 72-72 στο 31′,τα 4φ του Τζέιμς στο 32′ και το άστοχο τρίποντο Τζέιμς και καπάκι εύστοχο Σλούκα για το 89-83 στο 38′! Και το μόλις ένα λάθος στο β΄ μέρος του Ολυμπιακού!
Η Μονακό δεν είχε την καλή της άμυνα καθόλου για τρεις περιόδους και το πλήρωσε. Και για τις δύο ομάδες τα έδωσαν όλοι όλα. Ο Μάρτιν στην επιστροφή του καθοριστικός. Ο Ντόρσει πολύ πάθος και κρίσιμα καλάθια, ο Παπανικολάου τρομερό πάθος. Ο Ολυμπιακός κέρδισε αν και έφαγε13/31τρ και η Μονακό είχε μόλις 8 λάθη.
Αν το έλεγες πριν όλοι θα περίμεnαν νίκη Μονακό με 10π με αυτά τα νούμερα. Αλλά όπως εγώ διαφωνώ, οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Άστοχος ο Μπέικον, συγκλονιστικός Τζέιμς και με παιχνίδι σε καλούπι αν και είχε μόλις 2/10τρ.