Εδώ είμαστε λοιπόν. Μιας και τα λέγαμε τα τελευταία χρόνια από το facebook μόνο διαδικτυακά, για τρεις εβδομάδες θα σχολιάζουμε εδώ το Ευρωμπάσκετ από το www.basketblog.gr μετά την σκέψη του φίλου μου του Άκη του Τσόλη και με την χαρά και των υπολοίπων παιδιών και του Γιώργο του Κογκαλίδη που κάναμε ωραία παρέα κάποια βράδυα και στην αγαπημένη μας ΕΡΑ ΣΠΟΡ μιλώντας μπασκετικά με τον δικό μας τρόπο.
Συνεπώς για 3 εβδομάδες που έχει το μενού Ευρωμπάσκετ και άρα έχουμε σημαντικό λόγο για κουβέντα, θα τα λέμε εδώ και γι αυτό στέλνετε από κάτω κανονικά και μέσω facebook (εδώ) τα σχολιά σας και τις ερωτήσεις για να βάζουμε τα καλαθάκια μας.
Ελλάδα λοιπόν και το ερώτημα είναι που πάμε φέτος; Πάμε για μετάλλιο αλλά κανείς δεν μας το εγγυάται… Σε ένα Ευρωμπάσκετ των απουσιών που περιμένουμε εκπλήξεις και διακυμάνσεις. Η Ελλάδα έχει μια καλή ομάδα.
Έχει φτιάξει σχολή, ελληνική σχολή και έχει ομάδα με εμπειρία, με προσωπικότητα, με φανέλα. Που ξέρει να πάιρνει πλέον μεγάλα ματς. Και έχει και μεγάλα ονόματα καθώς βρίσκει κανένας για παράδειγμα Σπανούλη σε άλλη ομάδα όταν πχ η Τουρκία που θέλει επίσης μετάλλιο έχει βασικό πόιντ το Αρσλάν;
Η Εθνική μας από την άλλη πλευρά βέβαια δεν δικαιούται να πανηγυρίζει πρόωρα καθώς έχει και αδυναμίες και δεν είμαστε καμιά ομαδάρα. Είμαστε μια ομάδα καλή με αυτά που είπαμε, με βάθος σχετικό και ειδικά στα φόργουορντ, αλλά και με αδυναμίες.
Για παράδειγμα αν έχουμε κανένα τραυματισμό στην περιφέρεια με τον επιρρεπή τελευταία Σπανούλη, τον γερόλυκο πλέον Ζήση ή κάποιον άλλο μένουμε από καύσιμα. Καθώς άντε βγάλε τουρνουά με 3 γκαρντ μετά και να βρεις καμία κόντρα διαιτησία και να τρως όλη την πίεση από το πρώτο λεπτό. Καθώς δεν έχουμε 3αρι να κατεβάζει την μπάλα εκτός αν ο Τρινκέρι έχει δει άλλο έργο και θέλει να κάνει γκαρντ εν μια νυκτί τον Παπανικολάου, τον Περπέρογλου ή τον Πρίντεζη!
Γιατί οκ και ο Καββαδάς αν τρέχει το γήπεδο μόνος την κατεβάζει την μπάλα… Αλλά πως και με τι πίεση και τότε τι κάνουν όλοι αυτοί; Επίσης στο 5αρι έχουμε αδυναμία καθώς δεν υπάρχει παίκτης που να παίζει με πλάτη και να απειλεί άμεσα με αυτό το στιλ.
Οι ενστάνσεις μου είναι γνωστές για τις επιλογές του Τρινκέρι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να του βγουν, ή ότι θα αποτύχει ή ότι δεν τον στηρίζουμε και με το παραπάνω. Αλλά η καλόπιστη κριτική είναι η δουλειά μας και όχι απλά να καταγράφουμε το γεγονός .
Ο Τρινκέρι είναι καλός προπονητής. Αλλά να τον δούμε σε πίεση. Πολύ επικοινωνιακός σε βαθμό που κουράζει κάποιες φορές αλλά δεν πειράζει. Ξέρει πολλά καντάρια μπάσκετ. Και έχει δείξει ότι κοουτσάρει πολύ καλά. Βέβαια άλλο Καντού και άλλο Ελλάδα. Και ο Πιανιτζάνι έφυγε από ολόκληρη Σιένα με πίεση εκεί και γύρισε από την Τουρκία σε λίγους μήνες νύχτα.
Ο Τρινκέρι δεν έχει δουλέψει ποτέ με βεντέτες, ποτέ με πίεση και ποτέ σε μεγάλη ομάδα. Θα τον δούμε. Πάντως όπως έλεγαν οι εκτιμήσεις είναι άνθρωπος που κοιτά μόνο τους ρόλους μπασκετικά και την δουλειά του κάθε παίκτη. Δεν είναι κακό αυτό. Ας μην έπαιρνε πχ τον Βασιλειάδη που πάντως δεν καταλαβάινω πως δεν χωράει παίκτης των 15π στην ισπανική λίγκα, στην Εθνική Ελλάδος.
Ας έπαιρνε κάποιο γκαρντ ακόμα, καθαρό γκαρντ. Αν δεν έχουμε τραυματισμό, Οκ, δεν θα φανεί το λάθος αυτό. Δεν πήρε τον Βουγιούκα που παίζει και πλάτη και απειλεί face to face και στο κομμάτι αυτό είναι από τους καλύτερους ψηλούς. Πήρε τον Καββαδά λόγω όγκου λέει. Τον Καββαδά που δεν είχε ανάλογη εξέλιξη πέρσι και βάρυνε απότομα και δεν έπαιζε καν στον Πανιώνιο καλά καλά.
Και με την λογική αυτή ας παίρναμε όπως εύστοχα είπε και ο Τσόλης, τον θηριώδη πχ Ραλλάτο που έπαιζε μπάσκετ σε μικρές κατηγορίες και σπρώχνει και νταλίκα και γι αυτό σε λίγο θα είναι ο πρώτος Έλληνας αθλητής στο NFL στις ΗΠΑ!
Τέλος πάντως επιλογές είναι αυτές, δεν είναι σαφώς μπασκετικά εγκλήματα, αλλά ξένισαν λίγο σε σχέση με την αρχική εκτίμηση. Με τα φιλικά δεν ασχολούμαι όχι γιατί όποτε μας βολεύει είναι οδηγός και όποτε όχι δεν λένε την αλήθεια. Δείχνουν πράματα τα φιλικά αλλά κρύβουν και αδυναμίες. Ισορροπία θέλει η αναλυσή τους.
Η Ελλάδα παίζει και καλά και άσχημα. Για παράδειγμα φοβάμαι πάλι την ζώνη και το άγχος και εκεί δεν ξέρω τις αντιδράσεις τεχνικά του Τρινκέρι καθώς δεν μ άρεσε και πολύ η αναπτυξή μας και λείπει ένας τρεχαλατζής τύπου Καλάθη πχ και με έξω τον Σπανούλη πάμε σε μπάσκετ ντάμπα ντούμπα των 20” οπότε θα περιμένουμε το μακρινό σουτ και ότι κάτσει. Συνεπώς πρέπει όπως λέμε και στον τίτλο να πάμε στο Ευρωμπάσκετ προσγειωμένα. Καλοί είμαστε αλλά όχι σούπερ. Μας βολέυουν οι μεγάλες απουσίες των άλλων ομάδων αλλά αυτό δεν μας εξασφαλίζει το μετάλλιο.
Μας βολεύει ότι δεν βρίσκουμε την Ισπανία μαζί μας αντίπαλο στο χιαστί αλλά εκεί πρέπει να είμαστε σοβαροί. Και ίσως αυτή την φορά πρέπει να προσέξουμε πολύ τα ματς στους πρώτους ομίλους για να είμαστε 2οι πίσω από την Ισπανία. Και να αποφύγουμε Γαλλία και Λιθουανία που δεν είναι αχτύπητοι αλλά είναι δύσκολοι αντίπαλοι και ειδικά σε νοκ άουτ.
Γιατί η Σερβία χωρίς Τεόντοσιτς είναι ομάδα στα μέτρα μας και όπως είναι οι όμιλοι αυτοί που διασταυρώνουμε στα χιαστί δεν τρομάζουν. Συνεπώς με ένα καλό ματς στο χιαστί πας για μετάλλιο. Αλλά σαφώς κοιτάμε και την γενική εικόνα καθώς και να χάσουμε ένα ματς έστω το χιαστί αν έχουμε παίξει καλό μπάσκετ δεν θα πρέπει να βάζουμε τις φωνές..
Μπάλα είναι… Πάμε λοιπόν!