Το αποτέλεσμα μετράει λένε στον αθλητισμό αν και η αλήθεια είναι ότι μετράει η προσπάθεια και πως προσπαθείς για την επιτυχία. Πάντως εν προκειμένω για την εθνική μας ομάδα το αποτέλεσμα είναι θετικό καθώς εξασφαλίσαμε την 1η θέση στον γκρουπ μας και πάμε άνετοι στην 2η φάση αλλά μην ξεχνάμε ότι ένα κακό ματς στα χιαστί αρκεί για να χαλάσει το γλυκό. Και έτσι έγινε και πέρσι στο Μούντο με την Σερβία. Φέτος θα πάμε οκτάδα άνετα καθώς έχουμε εύκολη διασταύρωση και για να πάμε εκεί ακόμα και αν χάναμε από την οικοδέσποινα και σχεδόν στο επίπεδο μας Κροατία, δεν ήταν δύσκολο και θα χρειαζόταν να παίξουμε στο 60-70%. Για να πας όμως τετράδα πρέπει να παίξεις στο 80-90% και η διαφορά από το 60 στο 80% πχ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Άλλωστε δεν είχαμε και κανένα δύσκολο όμιλο. Και η εθνική μας μέχρι τώρα δεν άρεσε με τα μετριότατα φέτος Σκόπια και απλά άνοιξε με τον πάγκο της την διαφορά πλασματικά στο τέλος, έκανε ένα μεγάλο ματς με χαρακτήρα με την δυνατή Κροατία, ένα τρομερό πρώτο μέρος με την πονηρή Γεωργία που της βγήκαν τα σουτ(9/12 στο α’ μέρος) και ανάλογα με την μέτρια αλλά δουλεμένη Σλοβενία που χωρίς τον σκόρερ Γκόραν Ντράγκιτς δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά είναι ομάδα με την σημασία της λέξεως. Όπως έχω πει από την αρχή όλα για την Ελλάδα θα κριθούν στο χιαστί το δεύτερο καθώς στο πρώτο δεν θα έχουμε θέμα και μιας και είχαμε εύκολους ομίλους και διασταυρώσεις το κλειδί που θα κρίνει τα πάντα είναι το παιχνίδι στο δεύτερο χιαστί στην οκτάδα.
Συνολικά η εθνική μας όμως έχει και θεματάκια να λύσει. Και όχι εντελώς άδικα και ο Κατσικάρης δέχεται κριτική. Για παράδειγμα προβληματίζει το ότι παρουσιάσαμε άσχημες γενικά τρίτες περιόδους. Ακόμα και σε αυτό δεν φταίει ο Κατσικάρης, δεν έχει εγκλιματιστεί ο Αντετοκούνμπο που έχει δικαιολογία ότι άλλη θέση παίζει στο ΝΒΑ και άλλη εδώ και άλλο μπάσκετ εκεί και άλλο εδώ που στο σετ μπάσκετ δεν έχει το σουτ που δεν το έχει δουλέψει καθόλου ενώ μου δείχνει και λίγο ψηλωμένος. Ακόμα το δίδυμο Καλάθη-Σπανούλη δεν έχει βρει την τέλεια συνεργασία. Μ αρέσει η σταθερότητα του κουφού που έδωσε όγκο στο σέντερ και κάνει καλό δίδυμο με τον Μπουρούση. Δεν είναι καθόλου καλό όμως το γεγονός ότι υστερούμε στην ατομική περιφερειακή άμυνα και κάναμε πχ ήρωα τον Μπλάζιτς, αν είναι δυνατόν με 27π στο ματς με τους Σλοβένους. Και το πρόβλημα αυτό το είχαμε και σε περασμένες διοργανώσεις. Και πρέπει να προσέξουμε επίσης ότι ο μόνος που μπορεί να παίξει ατομική άμυνα είναι ο Μάντζαρης που έχει παροπλισμένο ο Κατσικάρης. Ο Έλληνας τεχνικός δεν κάνει καλή διαχείριση σε αρκετά θέματα.
Αρχικά έχουμε θεωρητικά υπεροπλία στο 3αρι αλλά με την Σλοβενία πχ έπαιξε ο Παπανικολάου μηδέν, ο Αντετοκούμπο 13΄και ο Περπέρογλου 7΄! Συνεπώς ενώ λέμε πως θα χωρέσουν όλοι μαζί, τώρα πήγαμε στο να παίζουν όλα τα 3αρια μας 20΄συνολικά σε ένα σημαντικό αγώνα και τα χαμηλά σχήματα με τρεις κοντούς να είναι 20΄! Μια μεγάλη ομάδα δεν κυνηγά συνεχώς τις κινήσεις του αντίπαλου κόουτς έστω και αν ο Παπανικολάου είναι ντεφορμέ ειδικά στην επίθεση. Αλλά οι άλλοι δύο; Και όταν έχουμε φάει σχεδόν 30π σε 12′ στο δεύτερο μέρους από τους μέτριους χωρίς Γκόραν Ντράγκιτς Σλοβένους, δεν έπρεπε να παίξει και το δίδυμο του Μάντζαρη με τον Παπ για τον λόγο αυτό; Και η διαχείριση στην περιφέρεια δεν είναι καλή. Ο καλύτερος αμυντικός μας ο Μάντζαρης έχει παίξει σύνολο σε 4 ματς μόλις 8′(!) όταν με τον Σπαν ήταν σούπερ δίδυμο στην Ευρωλίγκα. Και ο ιδανικός σε αλλαγή ρυθμού Σλούκας έπαιξε λίγο με τους Σλοβένους ενώ ο Ζήσης που σαφώς είναι άξιος θαυμασμού καθώς τα δίνει όλα και κάθε χρόνο είναι παρών, παίζει 21′ μ.ο! Όμως ο Ζήσης είναι σε άλλη ταχύτητα πλέον και η εθνική μας δεν μπορεί να τρέξει εύκολα με τον Νίκο να είναι για ειδικούς πια ρόλους για λίγα λεπτά.
Με όλα αυτά έχω την αίσθηση ότι ακόμα ψάχνουμε τον Παπανικολάου και την προσαρμογή του Αντετοκούμπο που δεν μπορεί να κάνει την διαφορά μην κρυβόμαστε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ακόμα και φυσικά προβληματιζόμαστε στο 3αρι μας και όταν είναι εκτός ο Πρίντεζης είμαστε αργοί και δύσκαμπτοι και στο 4αρι με τον βαρύ Καϊμακόγλου που ειδικά με τον Κουφό δεν ταιριάζουν καθόλου. Μέσα σε όλα είναι μπερδεμένη η περιφέρεια, πρέπει να βρούμε λύσεις στην ατομική άμυνα και να γίνουμε πιο ευέλικτοι. Οι ελπίδες μας και για χρυσό είναι υψηλές πάντως καθώς καμία ομάδα δεν εντυπωσιάζει και έτσι δεν χρειάζεται να γκρινιάζουμε κιόλας αφού και άλλοι μεγάλοι παίζουν ακόμα χειρότερα όχι απλά από εμάς που δεν παίζουμε και άσχημα και στο τέλος με την άμυνα μας έχουμε σημείο αναφοράς. Αλλά στα κρίσιμα μεγάλα χιαστί κλειδί για να πάμε στους 75π και να κερδίσουμε είναι ο Σπανούλης και αν έχουμε πάνω από 8τρ που έχουμε σταθερά έλλειψη κλασικού σουτέρ πρόβλημα όταν καίει η μπάλα. Ως εκ τούτοι δεν χάνουμε την αισιοδοξία μας αλλά διακρίνουμε και τις παγίδες μας.