Η μεγάλη ώρα έφτασε λοιπόν και πάμε να δούμε τι έχουμε να περιμένουμε από την εθνική μας αλλά και γενικά στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας. Βασικά έχουμε μια διοργάνωση με πολλές και σημαντικές απουσίες. Δύο ομάδες, ΗΠΑ και Ισπανία είναι σε άλλο επίπεδο και διάσταση. Υπάρχουν περίπου 10 ομάδες που θα παλέψουν για το μετάλλιο και θα παίξει ρόλο και η τύχη. Και έχουμε μερικές πονηρές και μερικές που είναι ο σάκος του μποξ απλά…. Τι περιμένουνε από την Ελλάδα μας όμως; Η Ελλάδα είναι μια ομάδα που έρχεται από συνεχόμενες αποτυχίες και σωστά για μένα πήρε την wild card αν και ο στόχος μας είναι η οκτάδα. Αν δεν προκριθούμε όταν απλά για να γίνει αυτό πρέπει να βάλεις από κάτω Σενεγάλη και Φιλιππίνες, απλά δεν γυρίζεις καν πίσω …. Αν πας στα χιαστί και παλέψεις, κρατά καβάτζα. Αν προκριθείς στην οκτάδα είσαι επιτυχημένος και όλα αυτά παρακολουθώντας και την πορεία της ομάδας. Μιας ομάδας που έχει τρεις ΝΒΑερ αλλά το ρόστερ της δεν είναι τρομερό. Η Ελλάδα έχει ως επί το πλείστον πολλούς εξαιρετικούς -χρυσούς ρολίστες. Αλλά παίκτες με σοβαρές ελλείψεις και σε καμία περίπτωση πρωταγωνιστές. Γι αυτό άλλωστε πλην του απόντα κιόλας Σπανούλη , ποιός θα έκανε την διαφορά από τους δικούς μας σε μια άλλη εθνική ομάδας; Κανείς απλά! Η Ελλάδα βγάζει παιδιά με αθλητικά προσόντα (όχι τρομερά ) πλέον, με έμφαση στην άμυνα και την τακτική, παίκτες για ρόλους, αλλά όχι σκόρερ και όχι με ταλέντο (επιθετικό). Συνεπώς ας έχουμε χαμηλά την μπάλα. Η ομάδα είναι σε ανανέωση καθώς φεύγει η παλιά φουρνιά (μερικά χρόνια έχει ακόμα ο Σπανούλης αλλά όχι όπως ήταν) και πλέον έχουμε μια ομάδα με πολλά ταλέντα τακτικής που πρέπει να κουβαλήσουν το κάρο και επιθετικά….
Προπονητικά ο Κατσικάρης είναι μια καλή επιλογή. Νέος, εξελίξιμος, ανερχόμενος, σύγχρονος. Μ αρέσει η επιλογή του και μπορεί να γίνει πρώτης γραμμής και στην Ευρώπη καθώς ακόμα είναι ένας απλά καλός προπονητής και όχι …Πατ Ράιλι όπως τον βάφτισαν πολύ νωρίς οι φίλοι του δημοσιογράφοι… Και θα έχει και πίεση φέτος έστω σχετική γιατί για πρώτη φορά ο πήχης δεν είναι ψηλά με την δικαιολογία των απουσιών. Ο Κατσικάρης πάντως ξέρει πολλά παιδιά από την εποχή της ΑΕΚ, έχει καλό επιτελείο και έχει μια ομάδα που έχει κατεύθυνση και πάει να κάνει 4-5 πράματα σωστά και όχι 40 και ότι κάτσει… Οι παίκτες έχουν συγκεκριμένους ρόλους, η ομάδα προσπαθεί να είναι σοβαρή και πειθαρχημένη με αρχές στην άμυνα και συγκεκριμένα πράματα και πλάνα στην επίθεση που λείπει ο ηγέτης, ο σκόρερ και το πικ εν ρολ απόντος του Σπανούλη. Συνεπώς είμαστε μια ομάδα του 7 ,5 περίπου αλλά παίζουμε εκεί και είναι σημαντικό. Όμως δύσκολα θα βάλουμε και 75π καθώς δεν έχουμε ηγέτη, καλό πριν εν ρολ, σκορ από μακρυά και δεν τρέχουμε εύκολα αφού δεν έχουμε σίγουρο ριμπάουντ με το πρόβλημα στους ψηλούς. Εδώ προσθέτω ότι σωστά μπήκε στην 12αδα ο Γλυνιαδάκης καθώς ο Γιάνκοβιτς δεν μπορεί να παίξει πάνω από 2-3 λεπτά και αν έχεις ένα τραυματισμό ψηλού (πχ Μπουρούσης) θα έτρεχες και …δεν θα έφτανες! Λογικές λοιπόν κινήσεις από τον Κατσικάρη και στην 12αδα με εξαίρεση την διαφωνία μου για τον Φώτση που έχει την εμπειρία , το μακρινό σουτ και ειδικά από ψηλό αλλά και την τεράστια βοήθεια στο αμυντικό ριμπάουντ(με εμπειρία, χέρια , ύψος και ας είναι 4αρι).
Από εκεί και πέρα η Ελλάδα με τον Καλάθη μπορεί να έχει και ψηλές πεντάδες. Αλλά και πάλι στην περιφέρεια λείπει το εύκολο καλάθι , η διείσδυση με τελείωμα και το πριν εν ρολ. Πάντως ο Καλάθης είναι βελτιωμένος και στο σετ μπάσκετ ενώ σωστά ο Βασιλειάδης που είναι ο μοναδικός μας σχετικά κλασικός σουτέρ μας θέλει χρόνο. Πάντως Μάντζαρης και Σλούκας δεν πατάνε καλά και ειδικά χωρίς τον Σπανούλη είναι 50% κάτω με τον πρώτο να μην παίζει και άμυνα πια όπως παλιά και η καριέρα του κατεβαίνει αντί να ανεβαίνει και πρέπει να προσέξει.
Στο 3αρι ο Παπανικολάου με τον αέρα του ΝΒΑ δεν έχει σκορ κλασικά ενώ ο Αντετοκούμπο ψάχνεται ακόμα να δει τι θέση θα παίξει, να μάθει τακτική κτλ αλλά έχει τρομερά αθλητικά προσόντα και μπορεί να κάνει 2-3 ατομικές φάσεις(μις ματς και ανοιχτό γήπεδο). Στους ψηλούς σε φόρμα είναι ο Πρίντεζης και κάνει καλό δίδυμο με τον Μπουρούση αλλά έχουμε πρόβλημα στην αμυντική λειτουργία σε καταστάσεις πιν εν ρολ. Ο Βουγιούκας βάζει μπροστά αλλά πίσω είναι ακόμα χειρότερος, ο Γλυνιαδάκης είναι για 3-4 ‘ σε ειδικές συνθήκες με αργά βαριά σέντερ (πχ Τόμιτς) και ο Καιμακόγλου χρήσιμος για να κλείνει τρύπες αλλά γίνεσαι πιο προβλέψιμος μαζί του στην επίθεση.
Με όλα αυτά η Ελλάδα θα παλέψει για κάτι καλό. Αλλά θα έχει πρόβλημα σκορ και θα πάνε τα ματς με την συνέπεια της βασικά στην συνολική της και όχι ατομική της άμυνα, στην κόψη του ξυραφιού και όλα είναι πιθανά. Καθώς έχουν απουσίες οι αντίπαλοι. Κερδίζεις Σενεγάλη(χειρότερη από Νιγηρία και πλέον είμαστε υποψιασμένοι με τους Αφρικανούς) και Φιλιππίνες και πας στην επόμενη φάση αλλά θες και μια καλή νίκη με Κροατία, Αργεντινή ή Π.Ρίκο (το πιο βατό σενάριο) για να μη πέσεις στο χιαστί στην Ισπανία, φας 30 και πας σπίτι νωρίς. Με μια νίκη θα βρούμε Βραζιλία, Σερβία ή Γαλλία και έχουμε τύχη για οκτάδα. Αν και θεωρώ δύσκολη την Βραζιλία που έχει την τρομερή φροντ λάιν που υστερούμε εμείς, με τους Σπλίτερ , Βαρεχάο και Νενέ.
Πάμε γενικά στο Μούντο. Οι ΗΠΑ χωρίς χημεία αφού πρώτη φορά μαζεύτηκαν όλοι αυτοί οι παίκτες, με τους διαφορετικούς κανόνες(ευρωπαϊκούς) και χωρίς τα μεγάλα της αστέρια και με μέτριους ψηλούς και αν δεν είναι καλά ο Ρόουζ στον άσο, θα έχει πρόβλημα . Η Ισπανία δεν έχει έμπειρο προπονητή, αλλά είναι ήρεμη και οικοδέσποινα και με τρομερό ρόστερ με πρωταγωνιστές ΝΒΑερς. Δεν έχει το κλασικό 3αρι αλλά πάει σε χαμηλά σχήματα βασικά ή ψηλά (με τον Κλαβέρ). Πάντως έχει περιφέρεια της Ρεάλ με Γιουλ , Ροντρίγκεθ και Ρούντι. Τους εξαιρετικούς ΝΒΑερς Καλντερόν και Ρούμπιο και τον Ναβάρο σαν 6ο παίκτη πλέον(ηλικία, τραυματισμοί) για το σουτ! Τρομερή φροντ λάιν με τους δύο Γκαζόλ και τον θηριώδη Ιμπάκα και μετά Κλαβέρ(επίσης ΝΒΑ) και Ρέγες! Μάχη για το χρυσό!
Πάμε στις άλλες ομάδες. Η Λιθουανία παίζει και άμυνα φέτος με τον έμπειρο Καζλάουσκας στον πάγκο και τρομερό δίδυμο ψηλών με Βαλανσιούνας-Μοτεγούνας(δίδυμοι πυργοι) από το ΝΒΑ. Αλλά τρομερό πρόβλημα στο πόιντ με την ξαφνική απουσία και του Καλνιέτις και δεν είναι πλέον πρώτο φαβορί για το χάλκινο. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία χωρίς τον ηγέτη και σκόρερ Πάρκερ, θα παλέψει με τη άμυνα και την χημεία και τα αθλητικά προσόντα αλλα δεν θα πάει ψηλά με προβλημα στο σκορ αφού λείπουν και σχεδόν όλοι οι ΝΒΑερ σέντερ της! Η Σερβία περίεργη, ικανή για όλα αλλά δεν με πείθει ο Τζόρτζεβιτς στον πάγκο και ότι πάει για μετάλλιο με τους Τεόντοσιτς-Κρίστιτς που δεν παίζουν άμυνα ούτε στο πλέι στέισον! Η Αργεντινή θα βάζει 80-90π για πλάκα με την τρομερή της χημεία και με τους Σκόλα-Νοτσιόνι (η καλύτερη επιθετική φροντ λάιν μετά των Ισπανών)και τον σούπερ Πριτζιόνι στον άσο, αλλά χωρίς Τζινόμπιλι-Ντελφίνο δεν έχει καν πάγκο, είναι λειψή και δεν παίζει άμυνα με τρομερά μεγάλο μ.ο ηλικίας. Δύσκολα θα προχωρήσει ψηλά. Η Τουρκία σε ανανέωση με μεγάλες απουσίες και χωρίς πλέι μέικερ (που πας με Τουντσερί-Αρσλάν που δεν παίζουν ούτε καν στην Ελλάδα και είναι στα 35!).
Μ αρέσει η Βραζιλία με Μπαρμπόζα-Χουέρτας στην περιφέρεια και την τρομερή φροντ λάιν που λέγαμε , αρκεί να ξεπεράσει το χαρακτηρισμό του λούζερ και ότι δεν έχει πάγκο και 3αρι(έχουν όμως και οι άλλοι απουσίες). Ανάλογα μ αρέσει και η Κροατία που μπορεί την έκπληξη με τρομερά ταλαντούχο και γεμάτο ρόστερ αλλά επίσης πρέπει να ξεπεράσει το χαρακτηρισμό του λούζερ . Μπορεί να πάει ψηλά όμως. Από τις άλλες ομάδες έχουμε το κλασικό επιθετικογενές Π.Ρίκο με Μπαρέα-Αρόγιο στην περιφέρεια και εκρηκτικό αλλά χωρίς άμυνα και τακτική μπάσκετ που θα κάνει αλλά θα πάθει και ζημιές. Η Αυστραλία χωρίς τους ΝΒΑερς Μπόγκουτ και Μιλς δύσκολα θα πάει ψηλά παρά τα κορμιά της και την εμπειρία της. Η Σλοβενία με τον Ζντοβς στον πάγκο θα παίζει άμυνα, θα παλεύει με βαρόμετρο τον ΝΒΑερ Ντράγκιτς , αλλά δεν έχει ψηλούς (που πας με τον Σλόκαρ!) και κάνει ανανέωση. Η Ουκρανία είναι τρομερά δουλεμένη ομάδα με τον μεγάλο Φρατέλο στον πάγκο αλλά δεν σκοράρει και δεν έχει ηγέτες (ο νατουραλιζέ Τζέτερ βαρόμετρο) αλλά δεν τρώει καν 65-70π και μην ξεχνάμε αν και χωρίς ονόματα πάλεψε σε φιλικό με την Ισπανία(71-63!). Νέα Ζηλανδία και Φινλανδία θα χαρούν το μπάσκετ με την επίθεση και μπορεί να κάνουν ζημιές. Η Δομηνικανή Δημοκρατία χωρίς τον Καλιπάρι πλέον στον πάγκο και τον ΝΒΑερ σέντερ Χόρφορντ δύσκολα θα πάει για πρόκριση. Προσέχουμε και στις Φιλιππίνες τον σέντερ Μπλάτσε των Νετς(15π) αλλά δεν έχουν τίποτα άλλο. Και ότι το Μεξικό πήρε δυο κούπες στα αντίστοιχα Ευρωμπάσκετ και κύπελλα τα δύο τελευταία χρόνια στην Λατινική Αμερική με τον ΝΒΑερ σέντερ Αγιόν. Οι άλλες ομάδες σάκος του μποξ απλά….