Ο Σωτήρης Γεωργίου με καθαρό μυαλό σχολιάζει τον αποκλεισμό της Εθνικής μας
Σοκ και δέος λοιπόν στο Βερολίνο. Όχι ακριβώς βέβαια. Γιατί είχαμε πει ότι η Γερμανία είναι για μένα ομάδα τετράδας και βάλε, είχαμε πει ότι δεν μας ταιριάζει και δεν την ήθελα. Μάλιστα το πρωί μιλώντας και με τον πρόεδρο του Απόλλων Π. Γιάννη Κόντη και παλιό κορυφαίο διαιτητή και συζητώντας μαζί του για τα περί διαιτησίας του Ευρωμπάσκετ, είπα ξεκάθαρα ότι δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα κερδίσουμε. Θα έχουμε να πούμε πολλά για την συνέχεια. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε επίσης αυτό που έλεγα καιρό ότι δεν μου αρέσει η Ελλάδα όπως παίζει και δεν μου άρεσε η διαχείριση Ιτούδη. Και επίσης λέγαμε ότι έτσι είναι τα Ευρωμπάσκετ. Κάνεις ένα κακό παιχνίδι και σπίτι! Ναι σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με τους προκατόχους του, αλλά ο Ιτούδης είναι. Περιμένεις να κάνει την διαφορά που δεν έκανε. Η Ελλάδα απέτυχε. Ασφαλώς και έχοντας το καλύτερο ρόστερ από το 2009 έπρεπε να πάει στο βάθρο, έστω στην τετράδα. Δεν πήγε, το αποτέλεσμα κρίνει τα πάντα. Καθώς δεν υπήρχαν μεγαθήρια όπως η παλιά Ισπανία και έμεινε εκτός και η Σερβία!
Μας χαλάει ο τρόπος και όχι ακριβώς η ήττα. Παιχνίδι είναι το μπάσκετ και συμφωνώ εδώ με τον Ιτούδη. Και παίζει και ο άλλος. Αλλά να κάνουμε κόουτς αυτά που πρέπει εμείς και μετά παίζουν και οι άλλοι. Η Γερμανία δεν είναι έκπληξη να μας κερδίσει καθώς έχει μια πολύ καλή ομάδα με βασικούς στο ΝΒΑ όταν εμείς έχουμε εκεί μόνο τον σούπερ και συγκλονιστικό Γιάννη. Είχαν και την έδρα, άρα μια χαρά ομάδα και δεν ήταν τυχαίο ότι είχαν καθαρίσει Γαλλία και Λιθουανία. Συνεπώς δεν με ενόχλησε τόσο ότι χάσαμε, όσο ο τρόπος που χάσαμε. Δεν γίνεται να παίζεις χιαστί για τα μετάλλια και να τρως 100 π. για πλάκα. Και δεν λέω ότι δεν τα δώσαμε όλα, μόχθησαν οι παίκτες δεν έχω παράπονο. Όμως απέτυχες στο σχεδιασμό. Τρως με το καλημέρα 7/8τρ στα 5′ και τρως και 20-1 πάλι με το καλημέρα στο .
Κόουτς Ιτούδη δεν είχες πάρει χαμπάρι τι γινόταν; Μεγάλος κόουτς ο Ιτούδης αναμφίβολα. Αλλά και η μπασκετική εμμονή σε απόψεις του και μπασκετική αλαζονεία πληρώνεται ακριβά. Και όταν είσαι μεγάλος κόουτς από αυτό κρίνεσαι και άλλωστε γι αυτό είσαι στο πάγκο μιας Εθνικής ομάδας. Δεν έκανε χάρη ο Ιτούδης στην ομάδα μας και άρα κρίνεται. Και αυστηρά γιατί είναι μεγάλος κόουτς. Αλλά απέτυχε παταγωδώς. Η ευθύνη ανήκει βασικά σε αυτόν γιατί η Ελλάδα δεν έπαιξε ποτέ άμυνα στο τουρνουά εκτός από κάτι πεντάλεπτα και είχε τραγικά μπλακ άουτ. Επίσης δεν είχαμε ταίριασμα της Αμερικάνικης σχολής λόγω Γιάννη και των άλλων παιδιών με το ελληνικό μπάσκετ (διάβασμα, τακτική, άμυνα).
Επίσης αγωνιστικά παίζει αλλαγές στην άμυνα με μια ομάδα που όλοι σουτάρουν και έχουν καλύτερα κορμιά. Για παράδειγμα είχαμε πει εμείς ότι ο Σρέντερ θα μας περνά σαν σταματημένους! Και αφού μας κάνουν πλάκα επιμένει! Και επιμένει σε χαμηλά σχήματα με τέτοια κορμιά. Παίζαμε με τρεις κοντούς και οι άλλο είχαν τον θηριώδη Βάγκερ να σε εκτελεί σαν ρολόι από το τρίποντο. Ε, αφού δεν σου βγαίνει αλλάζεις τακτική κόουτς. Δεν πας με το έτσι θέλω να κερδίσεις με τον τρόπο σου.
Ξεκινάμε δεύτερο ημίχρονο και πάμε σε χαμηλά σχήματα με Παπανικολάου-Παπαπέτρου. Οκ, πήγε να κερδίσει από την επίθεση ο Ιτούδης. Αλλά βλέπεις ότι έχουν περισσότερο ταλέντο οι άλλοι εκεί τελικά και μέρα έχουν και έδρα έχουν! Καθόλου τυχαία δεν ήταν τα τρίποντα που φάγαμε λοιπόν καθώς έτσι είναι το σύγχρονο μπάσκετ. Προσφορά μας με τον τρόπο που παίξαμε ήταν και όσο ο γίγαντας Γιάννης είχε δυνάμεις αντέξαμε και επιστρέψαμε με την επίθεση στο α’ μέρος. Μετά ο Γιάννης κουράστηκε, έπαιξαν και ζώνη και πάπαλα. Και εμείς αντί να πάμε με αμερικανικές πεντάδες ή με ελληνικό πατροπαράδοτο μπάσκετ, πήγαμε με αλχημείες και εμμονές.
Τέλος πάντων. Αποτύχαμε, τέλος. Παιχνίδι είναι Οκ, δεν χάλασε ο κόσμος αλλά δεν σημαίνει ότι δεν τρέχει και τίποτα. Τρομερός τέλος μην ξεχάσω ο Λαρεντζάκης. Θέλεις τέτοια παιδιά για την ψυχή που πάντα έχει ρόλο. Και κάτι ακόμα. Όταν έλεγα ότι Σλούκας – Καλάθης σε επίπεδο ΝΒΑ δεν υπάρχουν και ότι δεν είναι πρωταγωνιστές με γελάγανε κάποιοι. Ωραία να λέμε παικταράδες όλους τους δικούς μας, αλλά ωραία και η αλήθεια. Χρυσοί ρολίστες σε υψηλό επίπεδο είναι τα παιδιά. Και όλοι στην ομάδα μας πλην Γιάννη. Απλά για να προσγειωνόμαστε για λίγο. Δεν γίναμε ομάδα με τις άλλες σημασίες της λέξεως και αποτύχαμε!