Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει την Εθνική ομάδα και την πορεία της
Ασφαλώς η αποτυχία με την επιτυχία είναι συνήθως πάνω σε μια κλωστή και η απόσταση πολύ κοντινή. Η ομάδα μας δια του αποτελέσματος απέτυχε καθώς αν και με το πληρέστερο ρόστερ των τελευταίων 15 ετών, χωρίς ουσιαστικές απουσίες, έχοντας τον καλύτερο παίκτη του κόσμου και έναν από τους κορυφαίους κόουτς στην Ευρώπη, ήταν στα φαβορί για μετάλλιο και πρώτο φαβορί για τις στοιχηματικές. Στο Eurobasket των εκπλήξεων όμως δεν μπόρεσε να φτάσει καν στην τετράδα γιατί απέτυχε απλά στο κρίσιμο δεύτερο χιαστί με την οικοδέσποινα Γερμανία. Και η ήττα στο πρόγραμμα είναι αλλά και το αποτέλεσμα είναι αυτό που κρίνει την επιτυχία ή όχι μιας ομάδας. Κατά τα άλλα είναι επιτυχία ότι ζεστάθηκε πάλι το κλίμα, υπήρχε διάθεση και όρεξη από όλους και υπάρχει μέλλον.
Το ερώτημα φέτος με την παρουσία μετά από 3 χρόνια του Γιάννη και σαν πιο ώριμος από ποτέ, όντας κορυφαίος παίκτης του κόσμου πια, είναι τι μπάσκετ μας ταιριάζει. Το κλασικό ελληνικό μπάσκετ με διάβασμα, άμυνα, τακτική; Ή το αμερικάνικο με τους τρεις Αντετοκούνμπο και τον Ντόρσεϊ; Στην ουσία πήγαμε στο δεύτερο μοντέλο που ταιριάζει και στην φιλοσοφία Ιτούδη. Όμως δεν πέτυχε. Καθώς μπορεί να είχαμε την καλύτερη επίθεση του τουρνουά (92.3π) αλλά παραδοσιακά η ομάδα μας πετύχαινε με την άμυνα. Και χάσαμε πάλι στο κρίσιμο χιαστί που δείχνει κατάρα για εμάς. Και αυτή την φορά δεν χάσαμε από την επίθεση αλλά από την άμυνα. Και αυτή την φορά είχαμε με την βοήθεια και του Ντόρσεϊ αλλά και του ώριμου παιχνιδιού του Γιάννη σκορ από το τρίποντο, αλλά δεν βρήκαμε ποτέ ισορροπία άμυνας επίθεσης και είχαμε πολλά νεκρά διαστήματα.
Η εικόνα μας δεν ήταν ποτέ καλή. Μεγάλα νεκρά διαστήματα και όταν ήταν φρέσκος ο Γιάννης απλά με την κλάση του έκανε την διαφορά. Μερικά πεντάλεπτα καλής άμυνας αλλά και προβληματικής πολλές φορές με αποκορύφωμα το ματς με την Γερμανία. Με την μέτρια Κροατία χάσαμε διαφορά 19π και αγχωθήκαμε να κερδίσουμε σε θρίλερ. Με την Ιταλία από +16π στην 4η περίοδο (!) έγινε θρίλερ. Με τις μέτριες Τσεχία και Ουκρανία από +10 χάναμε και με 7-8π. Και με την πρώτη αγκομαχήσαμε να περάσουμε. Βρήκαμε μερικούς τρόπους να βρούμε λύσεις στις στατικές άμυνες που μπλοκάρεται (όχι όπως παλιά όμως) ο Γιάννης, αλλά πληγωθήκαμε και εκεί στο κρίσιμο ματς με την Γερμανία με το 20-1 σε 6′ στην 3η!
Ο Ιτούδης παρουσίασε μια ομάδα με σύγχρονο μπάσκετ αλλά εκ του αποτελέσματος απέτυχε. Τα μεγάλα κενά και ο τρόπος που χάναμε διαφορές δείχνουν λάθη διαχείρισης. Η κάκιστη άμυνα με επιμονή στο παιχνίδι με αλλαγές (που μας διέλυσαν οι διαβασμένοι Γερμανοί) και η επιμονή του σε χαμηλά σχήματα όταν δεν τράβαγαν αλλά και το κοουτσάρισμα με… αλαζονεία εμμένοντας στα λάθη του, τον κρίνουν ως αποτυχημένο στο πάγκο όταν έχεις λόγω της αξίας του απαιτήσεις δικαιολογημένα. Σίγουρα έχει και θετικά όπως ότι αυτή την φορά δεν είχαμε πρόβλημα στο σκορ ουσιαστικά, στο τρίποντο και αξιοποιήσαμε τον Γιάννη αρκετά. Θα έπρεπε για μένα να χρησιμοποιήσει περισσότερο και τους άλλους Αντετοκούνμπο.
Στην βαθμολογία των παικτών ο Γιάννης συγκλονιστικός. Πρώτος σε πάθος, όρεξη, διάθεση, τρομερές μάχες στην άμυνα, στην επίθεση αισθητά βελτιωμένος και ατομικά στις σετ άμυνες. Κρίμα για την υπερπροσπαθειά του. Παράδειγμα για μίμηση καθώς είναι και ο σούπερ σταρ!
Ο Θανάσης έψαχνε θέση και έπρεπε όμως να πάρει περισσότερο χρόνο καθώς επίσης είναι μέγας μαχητής και έχει τρομερή ενέργεια.
Τον Κώστα δεν τον πίστευε και λόγω τραυματισμού ο Ιτούδης και δεν τον έβαλε καλά καλά. Λάθος για μένα.
Σλούκας – Καλάθης έκαναν μέτριο τουρνουά καθώς είχαν σοβαρό πρόβλημα στην άμυνα. Μοιράστηκαν τον χρόνο, έπαιξαν και μαζί αλλά δεν έκαναν την διαφορά (10π, 3ας ο Σλούκας – 8π, 5ας ο Νικ).
Ο Παπαγιάννης είχε πρόβλημα στην άμυνα και δικαιολογία την απουσία από την προετοιμασία.
Ο Λαρεντζάκης αποκάλυψη καθώς ήταν ο αρχηγός με τον Γιάννη στην άμυνα και στην ψυχή. Αλλά έβαλε και σουτ (4/4 τρ με την Γερμανία).
Ο Ντόρσεϊ άρχισε φουριόζος, αλλά δεν τελείωσε καλά και οι 13π παραπλανούν λίγο. Σίγουρα όμως έδωσε λύσεις εκεί που είχαμε πρόβλημα και είναι απαραίτητος για το μέλλον.
Ο Λούντζης έπαιξε ελάχιστα.
Ο Αγραβάνης πάλεψε και είχε ως περιμέναμε 6π -4ρ.
Ο Παπανικολάου έκανε ένα κλασικό καλό τουρνουά αλλά με ταβάνι. Θετικότατος όμως με 7π και 5ρ και 9/27τρ.
Ο Παπαπέτρου δείχνει ότι έχει χάσει το καλό του πρόσωπο (4π μ.ο με 19΄ συμμετοχής και μόλις 3/15τρ)!