Τώρα τι να γράψω για ένα ματς χωρίς κανένα ενδιαφέρον; Οκ, ο Παναθηναϊκός κέρδισε άνετα την Μπάγερν εντός καθώς στο ΟΑΚΑ βρίσκει ψυχολογία και διάθεση. Σε μια κάκιστη χρονιά όπως και για την Μπάγερν βέβαια που και αυτή είχε απουσίες.
Ο ΠΑΟ πάντως αν και δεν άρχισε καλά(21-27),έπαιξε καλή άμυνα στην συνέχεια και έδειξε ότι η χρονιά δεν είναι πεταμένη. Δεν πετά λευκή πετσέτα και ετοιμάζεται για τους τελικούς στην Α1 με τον Ολυμπιακό. Ούτε καν για το ντέρμπι της Παρασκευής στο ΣΕΦ. Αλλά για τους τελικούς σε δύο μήνες που θέλει να είναι αξιοπρεπής και ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται μέχρι τότε.
Ο Σερέλης έχει κερδίσει τους πάντες με την μεθοδικοτητά του και σοβαροτητά του. Και βασικά κέρδισε πάικτες που είχαν… χαθεί με τον Ράντονιτς που χειρότερα δεν γινόταν να τα έχει κάνει.
Ο Παπαγιάννης εκανε σούπερ ματς πάλι με 24π και το απίστευτο 3/3τρ! Αυτό μου δείχνει βέβαια οτι ετοιμάζει βαλίτσες για ΝΒΑ αν συνυπολογίσουμε και το ότι άλλαξε ατζέντη. Ο Γκριγκόνις επίσης “αναστήθηκε” με τον Σερέλη και ο Μαντζούκας παίρνει το 20λεπτο που χρειάζεται για να εξελιχθεί και του χρόνου λογικά θα πρέπει να είναι το μπακ του βασικού αμερικανού στην θέση που αποκλείω να είναι ο Ουίλιαμς που πάλι ήταν κακός(5π)σε όλα τα επίπεδα. Ο Τόμας έβαλε 3τρ αν και δεν παίζει στην Ελλάδα ενώ κακός ήταν και ο Μπέικον που δεν πήρε φάσεις (μόλις 4σ).
Πάλεψαν βασικά στηνάμυνα οι Έλληνες και σημαντικότο 13/23τρ με πλουραλισμό. Και φυσικά οι 21 ασίστ με τον Λι να έχει 11. Οπως έλεγα την πάσα πρέπει να σκέφτεται και όχι το σουτ που είχε 0/5δ!
Θετικό οι 21 ασίστ και αρνητικό οι 10 χαμένες βολές(15/25)αλλά και τα 27-36ρ με 12 επιθετικά της Μπάγερν. Και φυσικά ότι είχε διάρκεια ο ΠΑΟ και περιορίζει στο μέτρο του δυνατού σε μια χαμένη σεζόν τα πολλά άπ ντάουν.