Κατά τη διάρκεια του Μουντομπάσκετ 2010 της Τουρκίας είχα μια ολιγόλεπτη συνάντηση, από αυτές που προκύπτουν συχνά στις διεθνείς διοργανώσεις, με υψηλόβαθμα στελέχη της FIBA σε κάποιον από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του επιβλητικού «Σινάν Ερντέμ» στην Κωνσταντινούπολη. Η συζήτηση έφτασε στο καλαντάρι και η πρόταση προς τους μεσήλικες παράγοντες συγκεκριμένη και ξεκάθαρη.

«Γιατί δεν ακολουθείτε τη φόρμουλα της UEFA, η οποία έχει υιοθετήσει από νωρίς νοκ άουτ αγώνες στο Τσάμπιονς Λιγκ και διοργανώνει τα Euro κάθε τέσσερα χρόνια, ώστε να μην εξουθενώνονται σωματικά οι ποδοσφαιριστές;», ήταν τα επιχειρήματα που πρόλαβα να προτάξω, προτού εισπράξω χαμόγελα απαξίωσης. Όχι απαραίτητα προς το πρόσωπό μου, τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή δεν το εξέλαβα έτσι, αλλά προς τους ιθύνοντες της UEFA, οι οποίοι… έλα μωρέ, τι να μας πουν και αυτοί απ’ τη ζωή τους;

Πόσο διαφορετική απάντηση θα μπορούσα να περιμένω ο αφελής; Όχι μόνο δεν είχαν σκεφτεί να αναπροσαρμόσουν το καλαντάρι, ώστε οι παίκτες –όσοι τουλάχιστον δεν κάνουν «skip» τις διοργανώσεις, αλλά αγωνίζονται ανελλιπώς για την πατρίδα τους- να… μην αφήσουν την τελευταία τους πνοή στο παρκέ, αλλά έπειτα από ελάχιστες ώρες, οι ίδιοι άνθρωποι ανακοίνωναν στους δημοσιογράφους την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της ευρωπαϊκής ζώνης της FIBA: 24 ομάδες στο Ευρωμπάσκετ 2011 της Λιθουανίας!

Και φτάνουμε στο σήμερα. «Μετά το Ευρωμπάσκετ αισθάνομαι εξουθενωμένος», παραδέχτηκε ο άσος του Παναθηναϊκού Ρόκο-Λένι Ούκιτς, ο οποίος αγωνιζόταν τραυματίας με την Εθνική Κροατίας και η ζημιά στους αχίλλειους τένοντες και των δύο ποδιών του απεδείχθη τόσο σοβαρή, ώστε θα χρειαστεί να μείνει εκτός δράσης για τουλάχιστον έξι εβδομάδες.

«Ο τραυματισμός μου στον αστράγαλο ήταν σοβαρότερος από ό,τι νόμιζαν όλοι», αποκάλυψε ο ηγέτης του Ολυμπιακού και της Εθνικής Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος έπαιζε με το πόδι… τούμπανο, ενώ και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης του Παναθηναϊκού αψήφησε τους πόνους, αγωνίστηκε στην κρίσιμη αναμέτρηση με την Ισπανία και έπαθε υποτροπή (θλάση β’ βαθμού) στον οπίσθιο μηριαίο.    

Ποιος από όλους εκείνους τους «φωστήρες», που αποφάσισαν να αυξηθούν οι αγώνες από εννέα σε ένδεκα και όχι μόνο αυτό, αλλά να διεξάγονται σε διάστημα 18 ημερών, θα αποζημιώσουν τώρα τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό; Η απάντηση είναι… ουδείς.

«Ολοι οι παίκτες που αγωνίστηκαν στο Ευρωμπάσκετ ήταν ασφαλισμένοι και σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς, μόνον εάν χρειαζόταν να γίνει διακοπή συμβολαίου στον σύλλογό τους λόγω τραυματισμού, θα καλύπταμε από κοινού το ποσό», υποστηρίζουν FIBA Europe και ΕΟΚ, έπειτα από σχετικό ερώτημα του Basketblog.gr.

Αφού, λοιπόν, δεν θα γίνει διακοπή στα συμβόλαια των άτυχων παικτών, οι οποίοι συνεχίζουν βασανιστικά την αποθεραπεία τους (ειδικά ο Ούκιτς, που αντιμετωπίζει το σοβαρότερο πρόβλημα από όλους) ούτε γάτα ούτε ζημιά! Προφανώς, το «We are Basketball», που χρησιμοποιεί ως «μόττο» η FIBA και ενστερνίζονται οι εγχώριες Ομοσπονδίες, καθιστά αληθινούς πρωταγωνιστές τους… παράγοντες. Οι οποίοι αν δεν αλλάξουν τακτική, θα συνεχίσουν να οδηγούν τους αθλητές στην καταστροφή και το μπάσκετ στο νεκροταφείο…