Λένε ότι ο τρίτος της ελληνικής Α1 είναι ο πρωταθλητής των… υπόλοιπων. Φέτος μπορεί να υπάρξει εξαίρεση. Γιατί ο Αρης ακόμα και τέταρτος να τελειώσει, το χειρότερο πια που μπορεί να του συμβεί, δικαιούται τιμές… πρωταθλητή. Κατάφερε πολλά φτάνοντας μέχρι τους ημιτελικούς του πρωταθλήματος και υποχρέωσε την ΑΕΚ σε ένα φινάλε – Βατερλό όσο κι αν η ζωή συνεχίζεται με αισιοδοξία που δικαιολογεί η παρυσία του Μάκη Αγγελόπουλου στο “κεφάλι”.
Για τον Αρη έτσι κι αλλιώς είχε αρχίσει να φαίνεται ένα φως στον ορίζοντα της επόμενης ημέρας με την εμπλοκή του Νίκου Λάσκαρη στα διοικητικά. Οσο επιφυλακτικοί κι αν πρέπει να είμαστε με επενδυτές στο ελληνικό μπάσκετ πριν τους δούμε σε διάρκεια, εδώ υπάρχουν αρκετά θετικά σημάδια που έχουν διακρίνει όσοι παρακολούθησαν από την αρχή την ιστορία και σταδιακά αρχίζουν να τις φέρνουν στην επιφάνεια.
Υπό αυτή την έννοια ακόμα κι αν τελείωνε απόψε η σεζόν, δεν θα ήταν καταστροφή. Ηδη ήταν επιτυχία ότι άντεξε μέχρι τέλους στην τέταρτη θέση της κανονικής περιόδου, αλλά άντε πες το αυτό στον Πρίφτη και τους παίκτες του. Αυτή η ομάδα έχει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του εξαιρετικού Ελληνα προπονητή. Οσο μειλίχιος άνθρωπος είναι, τόσο “ξεροκέφαλος” προπονητής είναι. Αυτό βέβαια μόνο κακό δεν είναι όπως αποδεικνύεται σε διάρκεια χρόνων πλέον.
“Τόσα έχω, μ’ αυτά θα ζήσω”, λέει πάντα χωρίς να γκρινιάξει. Θα πάρει κοντά του τον Πάσαλιτς και τον Σίμτσακ που τους εμπιστεύεται και του κάνουν τη δουλειά για χρόνια κι ας μην αρέσουν σε κάποιους αφού ξέρει ότι δεν έχει περιθώρια λάθους, άρα πρέπει σε όλες τις θέσεις του ρόστερ να έχει παίκτες που θα του προσφέρουν. Θα ψάξει τους ξένους του μέχρι… εξαντλήσεως και, κυρίως, θα τους στηρίξει όσο χρειαστεί και θα αποφύγει τις αλλαγές. Κι επειδή μέχρις εδώ οι δουλειές ακούγονται περισσότερο “διαχειριστικές”, εννοείται ότι ο άνθρωπος ξέρει και το μπάσκετ άριστα. Οχι, με το υλικό που έχει δεν θα αναλωθεί σε “φιοριτούρες” για να σπαταλάει δυνάμεις, να κάνει δυο – τρία φανταχτερά παιχνίδια και μετά να… ψάχνει να βρει πού τερμάτισε. Μπάσκετ με αρχές, μπάσκετ ουσίας, μπάσκετ με νίκες και νάτος ο Αρης στα ημιτελικά.
Ναι, Βεζένκοφ δεν είχαν πολλοί. Αλλά κάπου τον… δικαιούταν και τον σταρ ο Αρης των τριών ξένων των δύο κοινοτικών που ο ένας έλειπε απόψε, του αναβαθμισμένου Μούρτου, των δύο πιτσιρικάδων και πάει λέγοντας. Η μετάβαση του Αρη στην επόμενη, όπως φαίνεται πολύ πιο εύρωστη ημέρα, θα γίνει εν μέσω αγωνιστικής ευφορίας. Κι εκεί θα δούμε τι ισορροπίες θα κρατηθούν. Γιατί στην αναμπουμπούλα, αυτή προκαλείται και από τον ενθουσιασμό, είναι εύκολο να παρασυρθείς. Αλλά έχουν καιρό ακόμα, αφού η σεζόν συνεχίζεται με την παρουσία στα ημιτελικά.
Για την ΑΕΚ που τέλειωσε η χρονιά δεν τέλειωσε η… ζωή. Η σοβαρή διοίκηση που έχει αποκτήσει εδώ και λίγους μήνες δείχνει ότι έχει και την όρεξη και τα εφόδια να κάνει κινήσεις που θα την ανεβάσουν πολύ ψηλά. Επειδή όμως τις έκανε με το “καλημέρα”, δεν παύει να είναι μεγάλη αποτυχία η απουσία της ομάδας από την τετράδα. Σοβαρότατη απουσία ο Χέρστον, αλλά και πάλι με “πυρηνικά” πήγαινε να αντιμετωπίσει τον… ταπεινό Αρη. Πέραν του ότι έχασε τα κρίσιμα ματς στην κανονική περίοδο και μαζί το πλεονέκτημα έδρας που είναι απίθανο να μην της έδινε την πρόκριση, εμφανίστηκε τελείως ανέτοιμη και στον σημερινό τελικό. Να πίστεψαν κάποιοι μετά την 40άρα του Σαββάτου ότι προκρίθηκαν; Δύσκολο σε τέτοιο επίπεδο. Μάλλον είναι οι “φιοριτούρες” και η ουσία που λέγαμε παραπάνω…