Ο Ολυμπιακός του Σφαιρόπουλου ανέκαθεν είχε την άμυνά του αγωνιστική… κορώνα στο κεφάλι του. Οποτε την “απαρνήθηκε” έπαθε ζημιές, με πιο πρόσφατη της περασμένης Πέμπτης στο ΣΕΦ. Οποτε την “φόρεσε” και την είχε και… καλογυαλισμένη, πέτυχε πράγματα. Οπως απόψε στο ΟΑΚΑ.
Η άμυνα του Ολυμπιακού απέναντι στα πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού στο πρώτο ματς ήταν αφύλακτη διάβαση. Σήμερα ήταν τείχος απροσπέλαστο. Ο Σφαιρόπουλος έβγαλε… από τη μύγα ξύγκι “διαβάζοντας” το βίντεο του πρώτου αγώνα και έκανε όλες τις διορθωτικές κινήσεις που έκρινε και που έπρεπε, όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα.
Ο Παναθηναϊκός, αν και κατά δήλωση του Πεδουλάκη περίμενε αυτές τις αλλαγές, πήγε να παίξει “καρμπόν” το πρώτο του παιχνίδι. Μόνο που αυτή τη φορά αφινιδιάστηκε αντί να αιφνιδιάσει. Ο καλοδιαβασμένος Ολυμπιακός τον έβγαλε εξ αρχής εκτός ρυθμού και έχοντας ο ίδιος ψυχραιμία και καθαρό μυαλό σε πολύ μεγάλη διάρκεια, έφτασε σε μια νίκη που άξιζε βάσει της εικόνας του αγώνα.
Ο δεύτερος συναρπαστικός τελικός των φετινών πλέι οφ που οδεύει προς σειρά που δύσκολα θα θυμηθούμε από το παρελθόν, μπορεί να μην είχε το θέαμα του πρώτου, αλλά σε στρατηγική και σασπένς σίγουρα ήταν ανώτερος. Οι δύο ομάδες ήταν πολύ κοντά στα 40 λεπτά, δεν υπήρξαν μεγάλες διαφορές, υπήρξαν όμως μεγάλες προσωπικότητες σε… δράση.
Ουδείς περιμένει ένα σουτ για να κρίνει τον Σπανούλη και τον Διαμαντίδη. Ενα κλικ στο διαδίκτυο φτάνει για να δούμε αμέτρητα τέτοια. Οσο να ‘ναι όμως, αυτό το φινάλε άρμοζε να γραφτεί από τους δυο τους. Οπως φυσικά άρμοζε και το προηγούμενο… 39λεπτο και βάλε να έχει και πάλι την υπογραφή του εκπληκτικού Γιώργου Πρίντεζη.
Ηταν αναμενόμενο ένα τόσο ψυχοφθόρο παιχνίδι σαν το σημερινό να το κρίνουν οι προσωπικότητες. Και ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες από τις δικές του σε καλή βραδιά. Διότι πέραν των δύο και ο Μάντζαρης ήταν στα γνωστά του στάνταρ και όχι αρνητικός σαν το πρώτο ματς και ο Λοτζέσκι έδωσε πολλά στην οργάνωση και ο Παπανικολάου έκανε ίσως την πιο ουσιαστική εμφάνισή του μετά την επιστροφή του.
Στον Παναθηναϊκό αντίθετα, υπήρξε έλλειμμα. Ο Καλάθης είχε σωστή αμυντική αντιμετώπιση και κινήθηκε στα ρηχά, ο Φώτσης έμεινε στο παρκέ 37 λεπτά και αυτό είναι παράδοξο, όση εμπιστοσύνη κι αν του έχει ο Πεδουλάκης. Το φυσιολογικό για τον Παναθηναϊκό είναι να μπερδευτεί όταν εν μέσω τέτοιων αγώνων επιχειρεί να αλλάξει όχι απλά φιλοσοφία αλλά και πρόσωπα που θα την υπηρετούν. Ραντούλιτσα και ουίλιαμς έχουν βγει εκτός κλίματος, Παππάς και Χαραλαμπόπουλος έχουν επιστρέψει, ο Φώτσης έχει αναβαθμιστεί, αλλά αυτά θέλουν χρόνο.
Ο Ολυμπιακός δίκαια ισοφάρισε, ανέκτησε την ψυχολογία και το πλεονέκτημα έδρας. Λόγω αυτού, δικαιούται εκ νέου το κάτι παραπάνω στα προγνωστικά για την εξέλιξη της σειράς, αν και με όσα είδαμε στα πρώτα ματς, όρκο κανείς δεν παίρνει. Ισως το μόνο στοίχημα που μπορεί να μπει είναι ότι οδεύουμε για αξέχαστους τελικούς στο αγωνιστικό μέρος και για πολιτισμνένους στο εξωαγωνιστικό. Μακάρι να μην αλλάξει αυτό.