Φινάλε πρωταθλήματος με τόσους ευχαριστημένους, δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κάποιος. Αυτή η… περίεργη αίσθηση όμως, αιωρείται στην Α1 μετά το χθεσινό (σχεδόν) φινάλε της , αφού υπολείπεται και ο αγώνας του Ολυμπιακού με το Ρέθυμνο. Οτι η μεγάλη πλειοψηφία  των ομάδων, ολοκλήρωσε με αίσθημα ικανοποίησης τις υποχρεώσεις του μέχρις αυτού του σημείου.

Ο ΕΣΑΚΕ σίγουρα χάρηκε που τελείωσαν και οι 14 ομάδες και χωρίς καμία να διαλύσει… εμφανώς. Το ότι υπήρξαν κάποιες που κρέμονταν από μια κλωστή, δεν απασχολεί την πάντα υπερήφανη διοίκηση Χαλβατζάκη, όσο δεν βγαίνουν λεπτομέρειες προς τα έξω. Ο ίδιος συνεχίζει να ζει στη νιρβάνα του, μιλάει για αύξηση εσόδων και φροντίζει επιμελώς να κρύβει τα εισιτήρια των αγώνων. Τα 50, 60, 70 εισιτήρια στα γήπεδα θα του… τσαλακώσουν το προφίλ. Οταν όμως, μπουν όλα μαζί στο “μίξερ”, μαζί με τα ντέρμπι ου γεμίζουν ΟΑΚΑ εις διπλούν, ΣΕΦ, Αλεξάνδρειο, η διαίρεση μπορεί να βγάλει και συν από πέρυσι. Και τότε ποιός θα θυμάται τα 50,60,70 εισιτήρια σε γήπεδα της Α1;

Ο θεατής σίγουρα χάρηκε που είδε πολλά ανταγωνιστικά παιχνίδια. Εστω κι αν η ποιότητα όλο και υποβαθμίζεται. Των παικτών σίγουρα που έρχονται στις ομάδες. Αυτών των ξένων των 1000 δολλαρίων τον μήνα που κάποτε δεν θα έμπαιναν ούτε ως θεατές στην Α1. Αλλά ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Τουλάχιστον μεταξύ τόσων μέτριων, δημιουργούνται συνθήκες ανταγωνισμού και όντως υπήρξαν και ενδιαφέροντα σε εξέλιξη παιχνίδια και, κυρίως, ενδιαφέρον σε εξέλιξη πρωτάθλημα. Φυσικά και καμία ψαλίδα με το δίδυμο των “αιωνίων” δεν έκλεισε, πάλι για… δύο πρωταθλήματα μιλάμε, αυτών και των υπόλοιπων, αλλά τουλάχιστον φαίνεται στον ορίζοντα η προσπάθεια Αρη και ΑΕΚ να πλησιάσουν και αυτό είναι ένα αισιόδοξο σημάδι.

Στις ομάδες τώρα, δύσκολα θα βρεις κάποια που να μιλήσει για παταγώδη αποτυχία, ακόμα και σ’ αυτές που υποβιβάστηκαν, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται. Η Καβάλα για παράδειγμα το ότι έκανε τέτοια αντεπίθεση επί Γιατζόγλου και το ότι από θεωρητικά καταδικασμένη στο φινάλε του πρώτου γύρου, έφτασε 2-3 αγωνιστικές πριν το τέλος να διατηρεί μαθηματικές ελπίδες, ήταν κάτι θετικό. Μάλλον το μεγαλύτερο ζητούμενο πλέον είναι το πού θα την δούμε να παίζει του χρόνου…

Ο Αρκαδικός άργησε να γίνει ομάδα… Α1 και γι’ αυτό επέστρεψε στην Α2 στο νήμα. Αν είχε φτιάξει νωρίτερα την ομάδα με την οποία τελείωσε το πρωτάθλημα θα ήταν πέριξ των πλέι οφ. Εμφανέστατη έλλειψη εμπειρίας που στοίχισε έναν υποβιβασμό. Μένει πικρία, δεν φαίνεται να μένει απογοήτευση. Βγάζουν πείσμα οι άνθρωποι εκεί, όλα δείχνουν ότι θα θελήσουν να επιστρέψουν άμεσα και να μείνουν.

Ο Κόροιβος απέφυγε στο φινάλε το… χρυσό βατόμουρο. Αν έπεφτε, θα ήταν με διαφορά η μεγάλη αποτυχία της χρονιάς. Τη γλίτωσε, όμως και πολλά θα καλυφτούν. Δεν ξεχνιέται το εντυπωσιακό του ξεκίνημα στη σεζόν, δεν ξεχνιέται και η εντυπωσιακή του καθίζηση στη συνέχεια. Χρονιά – μάθημα πρέπει να ήταν η φετινή αφού δε έγινε χρονιά – πάθημα. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν και πώς θα αξιοποιήσουν τις εμπειρίες και τις δυσκολίες που ξεπέρασαν.

Το Λαύριο μάλλον με άνεση παίρνει Οσκαρ… πρωτομεφανιζόμενου της φετινής Α1. Ομάδα που φτιάχτηκε στο… και πέντε όταν της είπαν ότι θα παίξει στην Α1. Ομάδα που έκανε διάνα στις επιλογές παικτών, όμως και ειδικά οι ξένοι της ήταν μια όαση στους… άγραφους που εμφανίστηκαν. Ομάδα που έπαιξε όμορφο και ακομπλεξάριστο μπάσκετ. Πήγαινε στην έδρα του δυνατού, δεν την ένοιαζε αν θα φάει 60-70 διαφορά. Το κέφι τους έκαναν. Ωραία νότα στο πρωτάθλημα, ήταν κάτι το διαφορετικό.

Ο Απόλλωνας ήταν μια από τις “άοσμες” ομάδες του φετινού πρωταθλήματος. Πήγε σε αλλαγή προπονητή που του έδωσε ενθουσιασμό και αποτελέσματα, έπαιξε ένα διάστημα καλό μπάσκετ κάνοντας και καλές επιλογές παικτών ειδικά με τον Ντίλαρντ, ήρθε μετά ο αποκλεισμός του θεριακλή αρχισκόρερ του και ουσιαστικά τελείωσε η χρονιά. Ούτε κινδύνευσε, ούτε στα πλέι οφ μπήκε, ούτε θα έχουμε πολλά συνταρακτικά για να τον θυμόμαστε φέτος. Στόχος επιτεύχθηκε και πάμε γι’ άλλα.

Τα Τρίκαλα εντάσσονται χωρίς δεύτερη σκέψη στους αγωνιστικά πετυχημένους. Με ένα σωρό σοβαρά οικνομικά προβλήματα, με παίκτες να… εξαφανίζονται χωρίς δεύτερη σκέψη και παρ’ όλα αυτά να γίνονται πετυχημένες αντικαταστάσεις, αλλά με την ομάδα να μην μπορεί να βρει σταθερό κορμό, όχι μόνο σώθηκαν, αλλά έπαιξαν και καλό μπάσκετ. Γήπεδο με κόσμο, ωραία εικόνα συνολικά, μόνο που κι εδώ το μέλλον φαντάζει αβέβαιο και ήδη φημολογούνται διάφορες… διεργασίες στο διοικητικό κομμάτι.

Το Ρέθυμνο μέτρια πράγματα, δεν έκανε κάποια υπέρβαση. Πήρε νωρίς Αμερικανούς όπως αρέσκεται να κάνει, ενθουσιάστηκε ότι βρήκε “λαβράκια”, έτρεχε μετά να τους αλλάξει για να βρει… κανονικούς παίκτες, είχε και ατυχίες. Πάνω από το μισό πρωτάθλημα ήταν μέτριο και παρακάτω, όταν τελικά σταθεροποίησε μια σύνθεση θύμισε το κατά παράδοση φαντεζί Ρέθυμνο, έκανε μερικές καλές νίκες, μπήκε οριακά στα πλέι οφ, θα βγει σύντομα από αυτά και θα αρχίσει να ψάχνει τα επόμενα… λαβράκια στις ΗΠΑ.

Κολοσσός και Κηφισιά αν δεν… έσπασαν, σίγουρα έπιασαν το ταβάνι τους. Οι Ροδίτες μπήκαν στα πλέι οφ έχοντας δείξει σταθερά μια καλή εικόνα, δυνατή ομάδα, συμπαγής, δύσκολη για κάθε αντίπαλο. Πήρε αποτελέσματα, είχε σημεία αναφοράς. Η Κηφισιά θύμισε την… προπέρσινη, ξεπέρασε ανώδυνα την απώλεια του Μαυροειδή που ήταν στήριγμα στον αρχικό σχεδιασμό, έδειξε πράγματα, πήρε νίκες, πήρε την έκτη θέση που είναι καθ’ όλα τιμητική.

Ο ΠΑΟΚ θα ήθελε τετράδα, αλλά έφτασε να ρισκάρει ακόμα και τα πλέι οφ έστω και μαθηματικά, πριν τελικά τερματίσει πέμπτος. Μεγάλα σκαμπανεβάσματα, μεγάλα σερί ηττών και νικών, “μετρημένες” κινήσεις λόγω μετρημένων οικονομικών, λίγοι ξένοι, κατάφερε να εντάξει Βασιλειάδη και Σχορτσανίτη που του έδωσαν ισχύ και έκλεισε καλά την κανονική περίοδο. Επειδή βέβαια μιλάμε για ΠΑΟΚ, θέλει μια υπέρβαση στα πλέι οφ για να μην κλείσει μια χρονιά που δεν θα θυμάται κανένας.

Η ΑΕΚ δεν έχει σταματήσει να εκπλήσσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο φέτος. Οπως επίσης δεν έχει σταματήσει και να παίρνει παίκτες. Τραγικά στημένη στο ξεκίνημα, αλλαγές στο ρόστερ που δεν εξηγούνταν ούτε… μεταφυσικά, βρήκε κάποια στιγμή την ηρεμία της με την έλευση του Ζντοβτς, άρχισε να προοδεύει, έκανε μεγάλα παιχνίδια, τερμάτισε τέταρτη που δεν το λες επιτυχία, αλλά δείχνει απειλητική εν όψει πλέι οφ. Μεταβατική σεζόν σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό ότι ο πήχης έχει μπει ψηλά για τα επόμενα χρόνια.

Ο Αρης… κύριος σε όλα. Ομάδα με όλα τα γράμματα κεφαλαία, καλές επιλογές παικτών, καλό σύνολο, καλά αποτελέσματα. Γεμάτο Αλεξάνδρειο, αίσθηση σιγουριάς από την διοίκηση Λάσκαρη, όλα στον σωστό δρόμο. Τρίτος με το σπαθί του, θέλει και κάτι καλό στα πλέι οφ για να κλείσει εντυπωσιακά μια ήδη απόλυτα πετυχημένη χρονιά και να συνεχίσει τον δρόμο του προς την επιστροφή και την εδραίωσή του στα ψηλά Ελλάδας και Ευρώπης όπως λέει το πλάνο.

Ο Παναθηναϊκός θα ήθελε το πλεονέκτημα έδρας, αλλά φινάλε με μια ήττα δεν είναι αποτυχία. Συνυπολογίζοντας την παρουσία του στο κύπελλο που το πήρε και στην Ευρώπη που είναι στα πλέι οφ δικαιούται να πει… δικαίωμα. Αλλαγμένος με τις προσθήκες μεσούσης της σεζόν σίγουρα θέλει με πάθος το πρωτάθλημα το οποίο αν έρθει θα του κάνει σούπερ πετυχημένη τη σεζόν. Για την ώρα, άλλα είναι στο μυαλό του, τα ευρωπαϊκά.

Ο Ολυμπιακός βάζοντας ως λογική υπόθεση εργασίας ότι θα νικήσει το Ρέθυμνο, πέτυχε το πρώτο ζητούμενο, να πάρει την πρωτιά και το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας. Πέρασε τις… λαχτάρες του σε ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ και Αλεξάνδρειο, αλλά βρήκε τον τρόπο να κρατήσει. Το “πρέπει” για το πρωτάθλημα είναι τεράστιο μετά την απώλεια του κυπέλλου και την αποτυχία στην Ευρώπη, αφού πλέον έμεινε με έναν και μοναδικό στόχο για φέτος. Εχει τον χρόνο του να ηρεμήσει και να δείξει αν μπορεί να “σώσει” τη χρονιά.