Ο Αρης λογικά θα περάσει στην επόμενη φάση του Eurocup, ακόμα κι αν επέστρεφε από το Καζάν με ήττα. Ο ΠΑΟΚ λογικά δεν θα περάσει στην επόμενη φάση του Eurocup, ακόμα κι αν έφευγε χθες από το παρκέ νικητής έναντι της Μπεσίκτας. Μόνο που κανέναν από τα δύο αυτά αποτελέσματα δε γίνεται να αντιμετωπιστεί με την ψυχρή λογική των αριθμών.
Το “κάτι καλό γίνεται” ήταν μια εύκολη διαπίστωση για τον Αρη από την ώρα της εμπλοκής στα κοινά του Νίκου Λάσκαρη. Ειδικότερα δε, από την ώρα που πέρασε ικανός χρόνος για να πειστούν και οι πλέον δύσπιστοι ότι το αφεντικό της ΚΑΕ δεν ήταν… κομήτης αλλά ήρθε για να μείνει και να δημιουργήσει κάτι μεγάλο.
Το καθοριστικό κρας – τεστ έγινε το καλοκαίρι, όταν έπρεπε να στηθεί η ομάδα της τρέχουσας σεζόν. Ηταν βέβαιο ότι γύρω από… φρέσκο χρήμα στην πιάτσα θα επιχειρούσαν να μαζευτούν κάθε λογής “κοράκια” για να τσιμπολογήσουν. Οπερ και εγένετο σε αρκετές περιπτώσεις σύμφωνα με το ρεπορτάζ. Οχι οι άμεσοι συνεργάτες και άνθρωποι εμπιστοσύνης του Λάσκαρη, αλλά πλήθος άλλων που θέλησαν να σπρώξουν όσο πιο πολύ μπορούσαν τους δικούς τους στον νέο (και με προοπτική μεγάλου), Αρη.
Ο Λάσκαρης έκανε το αυτονόητο, που όμως δεν είναι πάντα και το εύκολο. Αντιστάθηκε. Είχε καταλάβει ότι παρέλαβε μια ομάδα με έναν από τους καλύτερους Ελληνες προπονητές στο τιμόνι και σίγουρα ικανό να δημιουργήσει εκ του ασφαλούς το “αύριο”, έχοντας αυτή τη φορά και περισσότερα υλικά εφόδια στα χέρια του. Τον εμπιστεύτηκε, και τον ίδιο τον Πρίφτη και την κρίση του και τώρα όλοι μαζί απολαμβάνουν τους καρπούς.
Οτι ο Αρης θα πάει καλά φέτος μοιάζει σαν δεδομένο από νωρίς. Επειδή μάλλον απίθανο είναι να πάρει το πρωτάθλημα ή το Eurocup όμως, το ζητούμενο είναι να “μεγαλώσει”. Να αρχίσει να πλησιάζει το κανονικό του μέγεθος. Και με τον Λάσκαρη να πετυχαίνε την επιστροφή της ομάδας σε σημαντική ευρωπαϊκή διοργάνωση, τέτοιες νίκες σαν τη χθεσινή, τον εδραιώνουν εκεί, τον κάνουν ξανά θέμα συζήτησης. Είναι πολύ σημαντικό, ίσως και το μόνο σημαντικό για φέτος, να πατήσει σταθερά και πάλι ο Αρης στο υψηλό επίπεδο του αθλήματος, εντός κι εκτός συνόρων. Οταν γίνουν σταθερά βήματα στην αρχή του δρόμου, είναι βέβαιο ότι θα έρθουν και τα υπόλοιπα, τα αγωνιστικά μεγαλεία.
Στον ΠΑΟΚ σχεδόν όλα τα αντίθετα συμβαίνουν. Το “σχεδόν” πάει στο ότι και εκεί, σε ό,τι αφορά τις ομοιότητες, ανανεώθηκε η αυτονόητη εμπιστοσύνη στον Σούλη Μαρκόπουλο και έγινε και η “ηχηρή” μεταγραφή του Κώστα Βασιλειάδη. Μόνο που όλα τα υπόλοιπα οδηγούν στην υποψία ότι οι δύο αυτοί άνθρωποι επιλέχτηκαν σαν… κυματοθραύστες για τη φουρτούνα που ερχόταν.
Δεν υπάρχει αντίρρηση στο ότι η οικονομική εξυγίανση που “τρέχει” είναι άκρως πιο σημαντική από μια αγωνιστική επιτυχία. Αρκεί βέβαια αυτή τη φορά η εξυγίανση να γίνει και να… μείνει γιατί δεν είναι μακρινό το παράδειγμα της προηγούμενης όταν πολύ σύντομα ξαναδηιουργήθηκαν χρέη.
Ο στόχος όμως ποτέ δεν έγινε ξεκάθαρος το περασμένο καλοκαίρι. Αντίθετα, αφέθηκε να… σέρνεται η φήμη ότι ο Ιβάν Σαββίδης ουσιαστικά θα έπαιρνε στα χέρια του το μπάσκετ με αναπόφευκτα τα όνειρα που ακολούθησαν για ενίσχυση, μεταγραφές, αγωνιστικά μεγαλεία. Και την ώρα της κρίσης, άρχισαν να αποκτούνται κάποιοι Σέρβοι παλιοί γνώριμοι των ελληνικών γηπέδων και σίγουρα όχι σε κατάσταση να ηγηθούν ομάδας με υψηλές βλέψεις, ίσως όχι και να πιάνουν θέση στο ρόστερ της. Η ομάδα άρχισε χωρίς έστω έναν Αμερικανό, την εποχή που διαρκώς αυξάνονται οι αθλητικές απαιτήσεις στο μπάσκετ και όταν εν τέλει αυτός αποκτήθηκε, μετά τις πρώτες απογοητεύσεις, άρχισε μεν να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, αλλά δεν παύει να είναι ελάχιστος μπορστά στις συνολικές απαιτήσεις που υπάρχουν.
Ο Μαρκόπουλος είπε ξεκάθαρα χθες ότι λεφτά για ψηλό, καλό ψηλό που να μπορεί να βοηθήσει δηλαδή, δεν υπάρχουν και ουσιαστικά έλεγε ξεκάθαρα το “ξέρουμε πόσα χρειαζόμαστε, αλλά δε μπορούμε να τα έχουμε”. Τι μπορούν να έχουν; Μια… έκτακτη γενική συνέλευση που στο άκουσμά της, λίγο μετά τη βαριά ευρωπαϊκή ήττα με την απογοητευτική εμφάνιση, μόνο νέα ερωτηματικά προκάλεσε.
Θα μπει ο Σαββίδης; Θα βάλει τον γιο του; Θα βοηθήσει στα χρέη; Θα επεκταθεί και σε άλλα; Δεν θα γίνει τίποτα και θα συνεχίσει έτσι η ομάδα; Κι αν συνεχίσει έτσι, αλήθεια πού μπορεί να πάει; Διότι οι ασάφειες του καλοκαιριού, έκαναν πολλούς να μιλάνε φωναχτά για τρεις υπερ – ενισχυμένες ομάδες, δίπλα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Μόνο που ο ΠΑΟΚ του 0-3 στην Α1, του 1-2 στο Eurocup, των συνολικά προβληματικών εμφανίσεων και των φανερά μεγάλων απαιτήσεων ενίσχυσης, μάλλον… πελάγωσε με όσα συνέβησαν το διάστημα που προηγήθηκε και σίγουρα δεν δυνάμωσε.