Ο Μενέλαος Σεβαστιάδης γράφει για το μεθοδικό “χτίσιμο” του Ολυμπιακού που έβαλε βάσεις πρόκρισης στη Μάλαγα και πλεονεκτήματος στην Πόλη πείθοντας με το πρόσωπο που παρουσιάζει, έχοντας ρόλους και… Σπανούλη.

Ο Ολυμπιακός το πήρε, δεν το “έκλεψε” το ματς στην Πόλη. Η Φενέρ επιχείρησε την “κλοπή”, αλλά δε γίνεται οι 2-3 να νικήσουν τους εννέα. Παρά φύσει θα ήταν, όπως είναι και αυτή η ομάδα που έχει στήσει και φέτος ο Ομπράντοβιτς. Με μεγάλους παίκτες, πολύ ταλέντο, αλλά χωρίς αρχή και τέλος. Και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν φτάνει ένας Ζήσης να τους συμμαζέψει ή, θα πρέπει να κλωνοποιηθεί για να προλάβει το τρένο η Φενέρ.

Το μόνο ανεξήγητο στο θριαμβευτικό πέρασμα του Ολυμπιακού από την Πόλη ήταν το ξεκίνημά του. Λογικό αν απλά χρειάστηκε τον χρόνο του να μπει στον αγώνα, παράλογο αν είχε “μετρήσει” αλλιώς τη Φενέρ και ένιωθε ότι έμπαινε να παίξει με ανώτερο αντίπαλο. Παράλογο και υποτιμητικό για τον εαυτό του που έχει φτιάξει ομάδα και χαρακτήρα για να μη φοβάται το παραμικρό. Σε καμία περίπτωση δε σημαίνει αυτό ότι δε θα χάσει, αλλά ποτέ δεν θα έχει χάσει… από πριν το τζάμπολ.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα με εννέα παίκτες. Από τους οποίους και οι… έντεκα πρόσφεραν. Οι δύο που έπαιξαν λίγο λόγω των τραυματισμών που προέκυψαν, Λαφαγιέτ και Πετγουέι έβαλαν λιθαράκι, οι εννέα άλλοι έβαλαν… κοτρώνες. Είναι μεγάλη κατάκτηση για έναν προπονητή να έχει τους παίκτες του έτοιμους για ό,τι, όσο και όποτε τους χρειαστεί. Και ευλογία φυσικά μεταξύ αυτών να υπάρχει και ο Σπανούλης. Οχι επειδή έβαλε το σουτ. Αμέτρητα τέτοια έχει βάλει στην καριέρα του, όπως κι έχει χάσει. Επειδή όμως πάντα θα τα πάρει αυτά τα σουτ. Θα ξέρουν όλοι ότι υπάρχει εκεί για τα πολύ ζόρικα, όπως θα υπάρχει και μετά ό,τι κι αν συμβεί. Για να πει “προχωράμε” είτε κόβοντας αχρείαστους πανηγυρισμούς, είτε σβήνοντας αχρείαστες απογητεύσεις.

Ο Ολυμπιακός νικώντας τη Μάλαγα στην πρεμιέρα, έβαλε υποθήκη πρόκρισης. Νικώντας σήμερα στην Πόλη, έβαλε υποθήκη πλεονεκτήματος. Πολλά και διάφορα μπορούν να γίνουν στα 11 παιχνίδια που μένουν. Αλλά ήδη έχει αρχίσει να ξεχωρίζει η ήρα απ’ το στάρι στον όμιλο. Η ΤΣΣΚΑ έχοντας περάσει δύο φορές με νίκες από την Τουρκία, ο Ολυμπιακός έχοντας περάσει από Μάλαγα και Τουρκία και πείθοντας με τη σοβαρότητά του ότι μπορεί να κρατήσει το ΣΕΦ με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες.

Είναι πολύ καλό αυτό που εμφανίζει στα γήπεδα ο Ολυμπιακός. Κι επειδή το κάνει συχνά, σημαίνει ότι δεν έτυχε, αλλά πέτυχε. Υπάρχει το εύλογο ερώτημα της διάρκειας, που δεν αφορά στον Ολυμπιακό αλλά στους πάντες. Λογικά κάπου θα “κρεμάσει” για μερικούς αγώνες κι εκεί μένει να δούμε αφ’ ενός αν θα του στοιχίσει αφ’ ετέρου για πόσο θα περάσει το φυσιολογικό του ντεφορμάρισμα. Επειδή όμως αυτό για την ώρα είναι… κακές σκέψεις, κρατάμε την ορατή πραγματικότητα που δικαιολογεί υψηλές βλέψεις. Οχι γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει ελλείψεις ή ελαττώματα, αλλά επειδή αυτά τα έχουν όλοι όμως ο Ολυμπιακός δείχνει να τα διαχειρίζεται πολύ καλύτερα.