Τα γρήγορα ντέρμπι σε μια σεζόν εξ ορισμού τον γηπεδούχο πιέζουν. Καμιά φορά, όμως, του φτιάχουν όχι απλά τη μέρα αλλά και μεγάλο μέρος της σεζόν. Διότι το να νιώθεις 17 Οκτωβρίου ότι με λίγη προσοχή ξεμπέρδεψες με το πρωτάθλημα μέχρι τους τελικούς, δεν είναι και μικρή περίπτωση. Κακά τα ψέματα, αλλά ο Ολυμπιακός κατάφερε και αυτό με τον σημερινό του θρίαμβο επί του θλιβερού Παναθηναϊκού, αφού με μια συνετή διαχείριση των αγώνων με τους… κοινούς θνητούς θα έχει αυτό το +25 κάβα ασφαλείας για τον δεύτερο γύρο. Και πλέον θα μπορέσει να αφοσιωθεί στην Ευρωλίγκα όπου υπάρχει… ανηφόρα και πρέπει να παρουσιάζει διαρκή βελτίωση για να φτάσει το συντομότερο δυνατόν εκεί που θέλει ο Σφαιρόπουλος. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε σήμερα διαστημικός, αλλά προφανώς και δεν είναι αφελείς για να μην έχουν καταλάβει τι συνοθύλευμα βρήκαν απέναντί τους. Και φυσικά τα μεγάλα θέματα του ντέρμπι, για τον Παναθηναϊκό προέκυψαν.

Για να αρχίσουμε όχι απλά από αυτόν που νίκησε, αλλά και από αυτόν που… έπαιξε μπάσκετ, επιβεβαιώνεται η πολύ μεγάλη προσθήκη που είναι για τον Ολυμπιακό αυτή του Ερικ Γκριν. Κανένας που παρακολουθεί μπάσκετ δεν… ψάρωσε από την κακή βραδιά του στη Μαδρίτη. Μπορεί να έχει κι άλλες τέτοιες, όμως, η συνολική του προσφορά στη λειτουργία του Ολυμπιακού είναι τεράστια. Ημίχρονο με τον Σπανούλη στο 0 και τον Ολυμπιακό στους 50. Μηδέν πόντους, διότι είχε ήδη 6 ασίστ. Τελικό με τον Σπανούλη στους 2 και τον Ολυμπιακό στους 88. Ο Αμερικανός δεν είναι μόνο χαρισματικός σκόρερ, προσφέρει μεγάλο εύρος επιλογών και… ανασών στον αρχηγό, αλλά παίζει και σε ταχύτητες που μπορούν να απορρυθμίσουν κάθε συντονισμένη άμυνα. Ισως αν προλάβει να οργανωθεί να έχει ζόρι επειδή δεν είναι κανα… θηρίο, αλλά δεν θα είναι και το πιο δύσκολο να προλαβαίνουν την έκρηξή του και την δυνατότητά του να αλλάζει κατεύθυνση.

Ο Ολυμπιακός προκαλεί πονοκέφαλο με τις δυνατότητες εκτέλεσης που έχει από την περιφέρεια. Μεγάλος πλουραλισμός, μεγάλη ευχέρεια και διαφορετικά σχήματα. Και πολύ μεγάλες ταχύτητες, πάρα πολύ μεγάλες, όπως και αθλητικά προσόντα. Πήρε 17 πόντους από αιφνιδιασμούς και 28 από επιθετικά ριμπάουντ ο Ολυμπιακός. Ξεπέρασε τη σχετικά γρήγορη φθορά των ψηλών από φάουλ επειδή δεν… χρειάστηκε και πολλές φορές να τους ξαναστείλει σε οργανωμένες καταστάσεις… Είναι χαρακτηριστικό ότι σε τέτοιο τέμπο, οι 17 προσπάθειες που πήρε ο εκπληκτικός και πάλι Πρίντεζης και οι 18 πόντοι που πέτυχε δεν… πολυφάνηκαν. Με την έννοια ότι ήταν τόσο εύκολοι, δεν τον ζόρισαν. Ηταν άλλη η ταχύτητα του σημερινού Ολυμπιακού, που κλείνοντας ξαναλέμε ότι σαφώς πρέπει να το χαρεί, αλλά όχι και να παρασυρθεί. Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν ήταν μέτρο σύγκρισης.

Για άλλα προϊδέαζε η αρχική σκέψη του Πεδουλάκη. Με Γκιστ και Σίνγκλετον μέσα, ήταν φανερό ότι ήθελε να ποντάρει στα αθλητικά προσόντα της δικής του ομάδας, να ανεβάσει ρυθμό, να χτυπήσει και στα μις ματς των πιο ψηλών γκαρντ έναντι του Σπανούλη. Μόνο που για να γίνουν όλα αυτά και άλλα πολλά φυσικά που θα χρειάζονταν στη διάρκεια του αγώνα, πρέπει να έχεις και μυαλό. Οχι ένα, αλλά και εφεδρικά. Ο Παναθηναϊκός είχε τον Καλάθη να ασφυκτιά, αφού φυσικά εκεί πάνω έπεσε όλο το βάρος του Ολυμπιακού και μετά το χάος. Ε, όλα τα άλλα ήταν θέμα χρόνου να εμφανιστούν. Και όταν αρχίζεις με σκέψη να τρέξεις τον αντίπαλο χτυπώντας με τους ψηλούς σου και άρον – άρον το γυρίζεις με αποκλειστική εντολή να πηγαίνει η μπάλα στον Μπουρούση σε σετ παιχνίδι, για να συγκρατήσεις λίγο την αναρχία, τότε σημαίνει ότι ο σχεδιασμός σου έχει πάει περίπατο από νωρίς και ποντάρεις μόνο στην κλάση κάποιων παικτών. Να είσαι Παναθηναϊκός και τρεις φορές σε ματς να μη μπορείς να βάλεις τη μπάλα σε παρκέ από επαναφορά, μαρτυρά τουλάχιστον σύγχυση. Οχι μόνο αυτό, αλλά ήταν οι πλέον ενδιεκτικές στιγμές απόγνωσης.

Την απουσία του Τζέιμς ουδείς την υποτιμά, αλλά γι’ αυτή την αγωνιστική τραγωδία που εμφάνισε απόψε ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να φταίει η απουσία ενός παίκτη. Πιο πολύ ίσως φταίει η απουσία… δύο παικτών. Των δύο αλλοδαπών που ο αγωνιστικός σχεδιασμός άφησε έξω για όλον τον πρώτο γύρο. Ο Παναθηναϊκός δεν πήρε κοινοτικούς, κάλυψε και τις έξι θέσεις μη κοινοτικών που θα έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί από τον δεύτερο γύρο, ξάνοντας ξεκάθαρο ότι ήθελε να έχει μία ομάδα από την αρχή στην δύσκολη Ευρωλίγκα και κρίνοντας ότι μπορούσε να διαχειριστεί το ρίσκο ενός μόνο παιχνιδιού στην Ελλάδα. Αυτό του πρώτου γύρου με τον Ολυμπιακό. Το οποίο όμως εξελίχτηκε σε μαρτύριο και είναι άγνωστο πώς θα ξεπεραστεί. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η προθήκη έστω ενός παίκτη που «ψήνεται» μπορεί να δορθώσει όλα τα προβλήματα που έβγαλε απόψε ο Παναθηναϊκός στο παρκέ. Τα οποία για να μην ξεχνιόμαστα τα είχε βγάλει και με τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο και με τη Ζαλγκίρις στην Ευρωλίγκα, αλλά εκεί ήταν άλλα τα μεγέθη και κάπως κουκουλώθηκαν…