Η νίκη επί της πιο “παρατημένης” ομάδας στην Ευρωλίγκα ήταν και απαραίτητη και δεδομένη για τον Παναθηναϊκό. Ο τρόπος που θα ερχόταν αυτή ήταν ένα ζητούμενο το οποίο όταν αποκαλύφθηκε δεν μπορεί παρά να ικανοποίησε.
Χαριτολογώντας θα λέγαμε ότι άρχισε η… απόσβεση της απόκτησης Τζεντίλε που ουσιαστικά τελείωσε την Αρμάνι για φέτος, αλλά αφ’ ενός επειδή οι Ιταλοί ήταν που τον έδιωξαν, αφ’ ετέρου επειδή οι χωρίς ανάσα υποχρεώσεις των ομάδων δεν σηκώνουν… χαριτωμενιές, πάμε στα ουσιώδη.
Ο Παναθηναϊκός είναι εμφανές ότι βρίσκεται σε μια διαρκή διαδικασία προσαρμογής αλλά και εξέλιξης, βελτίωσης. Αυτή δεν προβλέπεται να ολοκληρωθεί άμεσα, αφού έχει να βάλει στη μηχανή κι ένα βαρύ γρανάζι σαν τον Τζεντίλε, αλλά όσο είναι βελτιωτική διαδικασία και δεν έχει μπερδέματα, τα πειράματα κρίνονται πετυχημένα.
Απόψε έγινε για πρώτη φορά ορατό και σε.. αγύμναστους οφθαλμούς το γιατί ο Πασκουάλ έβγαλε από το πρωτάθλημα έναν έμπειρο, ουσιαστικό αποτελεσματικό και συνολικά άκρως ποιοτικό παίκτη σαν τον Ρίβερς για να βάλει μέσα στον Τζέιμς. Ο… αυτοτραυματισμένος Αμερικανός αναμενόταν με ανυπομονησία, γενικώς. Από άλλους ως αυτός που θα έδινε ανάσες στον Καλάθη, από άλλους ως αυτός που θα ανέβαζε ταχύτητα τον Παναθηναϊκό.
Να τον πεις αντι – Καλάθη, με την… ευρεία έννοια, είναι τραβηγμένο. Δεν ζει και για να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του ο Τζέιμς. Να τον πεις… συν – Καλάθη όμως, ταιριάζει καλύτερα. Οι δυο τους “κουμπώνουν” άψογα. Ο ρυθμός που τους βολεύει είναι ο ίδιος, μαζί παρασύρουν και την ομάδα σε ένα παιχνίδι που το αποδίδει σωστά και κατά πώς φαίνεται, ο Πασκουάλ χτίζει πάνω σε αυτό το δίδυμο.
Ο Παναθηναϊκός από την ημέρα κιόλας της αλλαγής προπονητή μπήκε σε παράξενη διαδικασία, πάντα τέτοια είναι όταν καλείται να επαναπροσδιορίσει μια ομάδα όλο της το σχέδιο αφού αλλάζει…. σχεδιαστή. Οταν δε, αυτή η αλλαγή ακολουθείται από άλλες σημαντικές όπως προσθήκες σαν του Τζέιμς και ακόμα περισσότερο από του Τζεντίλε που δεν είχε καν… μυρίσει αποδυτήρια, το πράγμα περιπλέκεται.
Ο Πασκουάλ βλέπει την τράπουλα που έχει στα χέρια του να έχει αμέτρητα χαρτιά, αυτό προκαλεί την αισιοδοξία ότι θα βρεις και τους τζόκερ, αλλά προκαλεί και τον… πονοκέφαλο του να τα βάλει τα χαρτιά στη σωστή σειρά. Οι ρόλοι πρέπει να ξαναμοιραστούν, οι ισορροπίες να διατηρηθούν κι αυτό ποτέ δεν είναι εύκολο όταν μιλάμε για τόσο μεγάλες αθλητικές προσωπικότητες… συσσωρευμένες. Το καλό στην περίπτωση του Παναθηναϊκού είναι ότι αυτή η δύσκολη διαδικασία διενεργείται εν μέσω νικών. Και επειδή πάντα το αποτέλεσμα μετράει, αποφεύγεται ο χειρότερος δυνατός σύμβουλος μιας ομάδας, η γκρίνια της αποτυχίας. Ο Παναθηναϊκός ξεμακραίνει σταθερά από το γκρουπ των ομάδων που θα δώσουν μάχη πρόκρισης και… αφοσιώνεται σε αυτό που θα παλέψει για το πλεονέκτημα έδρας. Στην δε κορύφωση της μάχης, στο δεύτερο μισό, λογικά θα είνα πλήρης και μονταρισμένος. Οπότε…