Η προσπάθεια τους τελευταίου δεκαλέπτου και κυρίως των πέντε τελευταίων λεπτών του Ολυμπιακού απέναντι στην ΤΣΣΚΑ δεν είναι ακριβώς «παρηγοριά στον άρρωστο» ή στον ηττημένο για να ακριβολογούμε. Αφ’ ενός επειδή ο Ολυμπιακός είναι πολύ μεγάλο μέγεθος για να… χαίρεται αν κοντράρει εξίσου μεγάλους αντιπάλους, αφ’ ετέρου επειδή στην φετινή μαραθώνια διαδικασία της Ευρωλίγκας τα… στραβά σου πρέπει να κοιτάς και εκεί να στέκεσαι.
Είναι δεδομένο ότι ο Σφαιρόπουλος θα φωνάξει για τα 30 λεπτά που προηγήθηκαν στο ματς και δεν θα συγχαρεί για το φινάλε. Θα μιλήσει για μια χαμένη ευκαιρία και για ένα κακό αποτέλεσμα και όχι για μια εμφάνιση… προοπτικής. Και μετά θα καθίσει με τους συνεργάτες του να πουν και τα υπόλοιπα.
Οι δύο ήττες του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα είχαν μια διαφορετική εικόνα. Στην Μαδρίτη έπαιξε 5 άσχημα λεπτά και έχασε με 18. Απόψε έπαιξε 5 καλά λεπτά και έχασε με 6, βλέποντας στην ουσία το ματς να κρίνεται στο επιθετικό ριμπάουντ του Χάινς. Το δια ταύτα ήταν το ίδιο. Δύο ήττες από τις δύο τοπ λέβελ ομάδες που έχει αντιμετωπίσει μέχρι τώρα στη διοργάνωση. Κι αν της Μαδρίτης μπορεί να θεωρηθεί «φυσιολογική» και λόγω έδρας, η αποψινή είναι ένα στραβοπάτημα εντός. Ναι, από την ΤΣΣΚΑ που είναι καλύτερη από πέρυσι. Αλλά λογικά ο Ολυμπιακός θέλει να θεωρεί εαυτόν ομάδα πρώτης γραμμής και τετράδας, άρα δεν μπορεί να «αποδέχεται» εντός έδρας ήττες.
Ο άποντος Λοτζέσκι ήταν ένα παρά φύσιν στοιχείο, ειδικά επειδή τα δύο από τα τρία σουτ που έκανε ήταν βγαλμένα από σωστές επιθέσεις και με καλύς συνθήκες. Αυτό είναι που θα συμβεί μια βραδιά. Το ότι ο Μπιρτς παραμένει όμως σταθερά ο πιο αξιόπιστος σέντερ του Ολυμπιακού και ότι ο Γιανγκ ακόμα είναι εκτός ρυθμού δεν είναι της μιας βραδιάς. Στον Ολυμπιακό περιμένουν πολύ καιρό πια, εμπιστεύονται, στηρίζουν αλλά προκοπή δεν βλέπουν από τον Αμερικανό. Είναι εμφανής η παραφωνία σε μια καλοστημένη μηχανή αυτή που υπάρχει στο πεντάρι.
Απόψε υπήρξαν κι άλλες που λογικά θα αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού. Το «ας… οργιάσουν οι Σπανούλης και Πρίντεζης αρκεί να εξαφανιστούν οι άλλοι» που… φώναξε η ΤΣΣΚΑ λειτούργησε. Και επειδή θα υπάρξουν κι άλλες πολύ καλές άμυνες απέναντι στον Ολυμπιακό στην πορεία, θέλει αντιμετώπιση αυτή η ιστορία. Οπως θέλει και δουλειά η αμυντική λειτουργία στην περιφέρεια, αφού όσο εύκολο είναι να λέμε «εξωπραγματική» την τρίποντη ευστοχία της ΤΣΣΚΑ τόσο εύκολο είναι και να λέμε ότι τους… άφησαν και τα έβαλαν.
Ο Ολυμπιακός «μετρήθηκε» στα πιο δύσκολα που θα βρει φέτος μπροστά του και δεν βρέθηκε ακριβώς ελλιπής. Δεν βρέθηκε όμως και… διαρκής. Οι 75 πόντοι, με τους 24 της τελευταίας περιόδου να είναι εν μέρει και… ηρωικοί, ήταν μια προσγείωση από τα «φαντεζί» σκορ που είχαν προηγηθεί. Μένουν τα ερωτήματα του πόσοι θα ήταν με ένα καλό ημίχρονο, για να μην πάμε σε ολόκληρο αγώνα και κυρίως του κατά πόσο έχει ο Ολυμπιακός τον τρόπο του απέναντι στις ομάδες του… ραφιού που και ο ίδιος λογίζεται ότι ανήκει.