Ευρωλίγκα τέλος λοιπόν για φέτος για τον Παναθηναϊκό. Το μόνο στο οποίο όλοι συμφωνούν είναι ότι αυτό ήταν το φυσιολογικό απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Πέραν τούτου, μόνο διαφωνίες είναι ευδιάκριτες.

Πέτυχε ή απέτυχε στη φετινή ευρωπαϊκή του πορεία ο Παναθηναϊκός; Και πώς κρίνεται η επιτυχία ή αποτυχία; Χωράνε συγκρίσεις με το παρελθόν; Μετράνε μόνο τα αποτελέσματα ή μήπως και η προσήλωση στο πλάνο που “διαλαλήθηκε” από την αρχή της χρονιάς; Πολλά ερωτήματα και ακόμα περισσότερες απαντήσεις. Οι περισσότερες έχουν τη λογική τους, πέραν ορισμένων ακραίων. Ας τα δούμε λίγο ψύχραιμα.

Η πιο απλοϊκή μα και ακλόνητη επιχειρηματολογία του “πέτυχε”, περιλαμβάνει Δημήτρη Διαμαντίδη και μάλιστα εις διπλούν. Μία στην αφετηρία, όταν έθετε ως ρεαλιστικό στόχο την πρόκριση στο Top16. Και άλλη μία λίγο πρν το φινάλε, μετά τη σημαντική νίκη επί της ΤΣΣΚΑ, όταν έλεγε ότι “φέτος κάνμε υπέρβαση”.

Υπάρχουν όμως και ενισχυτικά στοιχεία της άποψης περί αξιοπρεπούς παρουσίας στην Ευρωλίγκα. Οπως μεγάλες και εμφατικές νίκες στην πορεία, με αποκορύφωμα αυτή επί της ΤΣΣΚΑ που ελάχιστοι την κατάφεραν στη σεζόν. Οπως η “εδραίωση” του επόμενου ηγέτη αυτής της ομάδας που λέγεται Νίκος Παππάς και που αυτοδικαίως κέρδισε ήδη την πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του. Οπως επίσης όμως και το “βάπτισμα” κυρίως του Χαραλαμπόπουλου αλλά και του Λούντζη στα πολύ βαθιά, κινήσεις που συνάδουν με το πλάνο που είχε εξαγγείλει η διοίκηση από το περασμένο καλοκαίρι.

Οι… αντιφρονούντες έχουν κι αυτοί τα επιχειρήματά τους. Προτάσσουν ότι ακόμα και αυτή η πρόκριση στα πλέι οφ ήρθε με άγχος και με ένα αποτέλεσμα άλλου αγώνα την τελευταία αγωνιστική. Οτι υπήρξαν πολλά παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός, κυρίως εκτός έδρας, ήταν ένας… κοινό θνητός που έδωσε δικαίωμα σε ομάδες να πανηγυρίσουν νίκες που κάποτε δε φαντάζονταν. Αυτό το “κάποτε” είναι και το επόμενο επιχείρημά τους. Τρίτη χρονιά χωρίς φάιναλ φορ, για μια ομάδα που αλλιώς τους είχε συνηθίσει.

Η σύγκριση με το παρλεθόν, μάλλον άδικη είναι. Ειδικά για φέτος που υπήρξε σαφής οριοθέτηση στόχου “φτιάχνουμε το μέλλον”. Τα σκαμπανεβάσματα μέσα στη χρονιά έχουν βάση και είχαν προκαλέσει δικαιολογημένη μουρμούρα. Μόνο που όπως πάντα το αποτέλεσμα μετράει. Το οποίο μπορεί να μην είναι θρίαμβος, αλλά είναι αξιοπρεπές. Ο Παναθηναϊκός έπιασε το ταβάνι του για φέτος. Οι ρεαλιστικές επιδιώξεις εκπληρώθηκαν. Το “τώρα” που ζει, μέχρι εκεί ήταν. Κι αν το “μετά” που έχει στοχευτεί, αποδειχθεί ότι βοηθήθηκε από αυτή τη χρονιά, τότε η αξία των “μουδιασμένων” εκτιμήσεων θα αυξηθεί στο μέλλον.