Το πρώτο παιχνίδι των τελικών αποτελεί ήδη παρελθόν και ο Ολυμπιακός νίκησε εφέτος για τρίτη συνεχόμενη φορά τον ΠΑΟ στο πρωτάθλημα. Κανείς δεν στέφθηκε πρωταθλητής με 1-0 αλλά σίγουρα το πρώτο ροζ φύλλο τον γεμίζει με αυτοπεποίθηση για την συνέχεια. Μια αυτοπεποίθηση που ήταν κρυμμένη κάπου στα αποδυτήρια του Φαληρικού σταδίου, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ή οι παίκτες και ο προπονητής την είχαν αφήσει στο ξενοδοχείο της Λεωφόρου Συγγρού όπου και διανυκτέρευσαν το προηγούμενο βράδυ. Δεν εξηγείται αλλιώς το 0 στα 13 τρίποντα του πρώτου μέρους. Ούτε και σημαίνει ότι οι ερυθρόλευκοι ξέχασαν πως σουτάρουν αλλά σίγουρα ξέχασαν ότι στο δικό τους χέρι είναι η υπόθεση πρωτάθλημα.
Με άγχος που τους έκανε τα χέρια να ζυγίζουν διπλάσια και την μπάλα του μπάσκετ να μοιάζει με την μπάλα του φυλακισμένου με το ζόρι την έβαζαν στο καλάθι των «πράσινων». Και το 10-23 που έγραφε το ταμπλό υπέρ των φιλοξενούμενων έκανε όλους όσοι ήμασταν εκεί να τσιμπιόμαστε για να δούμε αν ζούμε σε ένα νέο εφιάλτη. Προσωπικά δεν αγχώθηκα αν θα πάρουμε το παιχνίδι αλλά για το αν αυτή η ομάδα θα καταφέρει να ξεπεράσει το κόμπλεξ των προηγούμενων ετών.
Το 18-0 σερί που έκανε ο Ολυμπιακός επανέφερε τις καρδιές όλων στην θέση τους και τους γηπεδούχους στην θέση του αφεντικού. Ο ΠΑΟ δεν έβλεπε το καλάθι με τίποτα και αν δεν ήταν ο Φώτσης στην αρχή και ο Διαμαντίδης στη συνέχεια και καθόλη την διάρκεια ο Μαυροκεφαλίδης τώρα θα μιλούσαμε για μια ιστορική τριαντάρα.
Όση ώρα έβλεπα τον Ολυμπιακό να γυρνάει το παιχνίδι από τους 13 πόντους που έχανε και να περνάει με 5 μπροστά έλεγα στον Μανώλη που καθόταν δίπλα μου τι θα γίνει αν μπουν και τα τρίποντα στο δεύτερο μέρος.
Με 6 στα 12 από τα 6.75 στην επανάληψη και με συγκινητικό για πρώτη φορά τον Ντάνστον σε αυτή τη σεζόν (είχα να τον δω να παίζει έτσι από τα παιχνίδια πέρυσι εναντίον της Ρεάλ) ο Ολυμπιακός και ο προπονητής του συνειδητοποίησαν ότι δεν παίζουν με τον ΠΑΟ των προηγούμενων ετών όπου με παίκτες όπως ο Γιασικεβίτσιους, ο Σισκάουσκας, ο Μπατίστ και Διαμαντίδης στα καλύτερά του αλλά και ο Ντρου Νίκολας και ο Πέκοβιτς και πολλοί άλλοι μπορούσαν να επιστρέψουν από οποιοδήποτε ματς που άλλη ομάδα θα το θεωρούσε τελειωμένο, αλλά κατάλαβαν ότι παίζουν με τον ΠΑΟ του Λουκά, του Βλαδίμηρου και του Μποχωρίδη που όσο κι αν πάλευαν δεν ήταν δυνατόν να τα βάλουν με το βάθος του πάγκου των γηπεδούχων και με έναν Κώστα Σλούκα που απέδειξε γιατί θεωρεί τον εαυτό του θιγμένο που δεν έχει τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής μετά τον Σπανούλη.
Κανένας Λαφαγιέτ δεν πρέπει να μπαίνει νωρίτερα από τον Σλούκα στο παρκέ και αυτό ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πρέπει να το συνειδητοποιήσει προτού είναι αργά. Και δεν μιλώ για την απώλεια του πρωταθλήματος αλλά για την απώλεια του ίδιου του παίκτη για άλλες πολιτείες.
Κλείνει η μικρή παρένθεση και συνεχίζω. Μετά τον Σλούκα και τον Ντάνστον οι Λοτζέσκι και Πρίντεζης ήταν αυτοί που πέτυχαν καίρια πλήγματα στην άμυνα των πρασίνων ειδικά την στιγμή που ο κόουτς Μανωλόπουλος με συνταγή Πρίφτη είχε σχεδόν κόψει όλο το οξυγόνο από τους παίκτες του Ολυμπιακού και τους πήγαινε για στραγγαλισμό. Ζώνη και πάλι ζώνη αφού μέχρι στιγμής είναι η μόνη άμυνα που προβληματίζει τους φιναλίστ της Ευρωλίγκας.
Μην κοροιδευόμαστε. Η διαφορά κλάσης μεταξύ των δύο ομάδων είναι μεγάλη και πολύ δύσκολα αυτή η σειρά θα πάει σε πέντε παιχνίδια. Θαρρώ πως ο Ολυμπιακός θα τελειώσει την μπουγάδα ίσως και μέσα στο ΟΑΚΑ αφού το βάρος του να κάνει το 1-0 ήταν μεγαλύτερο απ’ ότι όλοι πιστεύαμε. Ακόμα και οι ίδιοι οι παίκτες.
Πάντως ο προπονητής του Ολυμπιακού πρέπει να βρει μια λύση για τη «ζώνη» αφού πάντα ο Ολυμπιακός μπλοκάρει καθώς και να ξαναδεί αρκετές φορές το ματς για να συνειδητοποιήσει γιατί δεν τάιζε νωρίτερα τους ψηλούς που έπαιζαν εναντίον του Μαυροκεφαλίδη και του Φώτση αφού ο Μόργκαν δεν λογίζεται ως παίκτης γι αυτό το επίπεδο ενώ και ο Νέλσον είναι καλός για καμιά μετακόμιση και όχι για να φορά την φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο Λουκάς έβγαλε όλο το παιχνίδι, ήταν ο κορυφαίος παίκτης του ματς ενώ κατ εμέ θα έπρεπε να φορτωθεί με φάουλ από τους Πρίντεζη. Χάντερ και φυσικά τον Ντάνστον. Μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Ο Ολυμπιακός πήρε σχετικά εύκολα ή μάλλον πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό 76-70 το πρώτο παιχνίδι σε ένα βράδυ που δεν έπαιξε εκκωφαντικό μπάσκετ οπότε η συνέχεια μάλλον φαντάζει πιο εύκολη.
Πάντως οι πράσινοι χωρίς Παππά, Γκιστ, Μπατίστα στάθηκαν στο παρκέ όχι μόνο με αξιοπρέπεια αλλά απέδειξαν ότι η φανέλα είναι ακόμα βαριά. Το αν θα ελαφρύνει στο άμεσο μέλλον δείχνει να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τον Ολυμπιακό.
Υ.Γ.
Ο Χριστοδούλου είναι ο κορυφαίος διαιτητής στην Ευρώπη αυτή την στιγμή. Με διαφορά. Ο Ψαριανός δεν είναι ότι δεν ήθελε να σφυρίξει καλά. Είναι ότι δεν μπορούσε. Για τον Καρακατσούνη καλύτερα να μην εκφραστώ.
Υ.Γ. 2
Ο Μανωλόπουλος μια χαρά κοουτσάρισμα έκανε και αυτό φάνηκε στις αλλαγές που έκανε στην διάρκεια του παιχνιδιού. Μπράβο του. Μεγάλες προοπτικές ανοίγονται μπροστά του. Καλά θα κάνει ο ΠΑΟ να μην ψαχτεί να φέρει άλλον αλλά να πάρει στον Σωτήρη 2-3 παίκτες από το πάνω ράφι. Νομίζετε ότι ο Ομπράντοβιτς που έμεινε εκτός τελικών από το Τούρκικο πρωτάθλημα καλύτερα θα πήγαινε σήμερα το ματς;
Υ.Γ. 3
Φιλική παραίνεση. Εκεί στην ΚΑΕ αναθεωρείστε τις τιμές των εισιτηρίων. Ειδικά στο παρκέ. 110 ευρώ στην base line για ένα ματς, σε αυτή την Ελλάδα που ζούμε είναι πολλά λεφτά. Ειδικά όταν στο προηγούμενο παιχνίδι με τον Άρη το ίδιο εισιτήριο στην ίδια θέση στοίχιζε 50 ευρώ. Γνωρίζω ότι η ζήτηση καθορίζει τις τιμές αλλά δεν σημαίνει ότι σε ενδεχόμενο 5ο τελικό θα πρέπει να πάει 200 ευρώ.
Υ.Γ. 4
Ανεξήγητο και χρήζει ψυχιατρικής διερεύνησης να κάνει επίθεση ο Ολυμπιακός και την στιγμή του σουτ να σκάνε “βόμβες” στο παρκέ και ενώ το παιχνίδι ήταν ακόμα στην αρχή του. Άβυσσος το μυαλό μερικών οπαδών τελικά.