Λένε για τους παίκτες στο μπάσκετ ότι σημασία δεν έχει ποιος αρχίζει ένα ματς, αλλά ποιος το τελειώνει. Είναι μια απάντηση στα περί αρχικής πεντάδας, σε ένα άθλημα που οι αλλαγές είναι απεριόριστες και εννοεί ότι στο τέλος χρειάζεσαι μέσα τους δυνατούς.

Σε ό,τι αφορά τις ομάδες τώρα, εξυπακούεται ότι έχει σημασία πώς τελειώνουν τα ματς, αλλά μερικές φορές και το πώς τα αρχίζουν, δείχνουν πολλά. Η Εθνική είχε ως προηγούμενο ματς τη μεγάλη νίκη με ανατροπή επί των γηπεδούχων Κορατών. Είχε μια μέρα ρεπό, που είναι ανθρωπίνως φυσιολογικό να φέρει μια χαλάρωση. Είχε και αντίπαλο που δεν τον λες θηρίο. Μπήκε όμως στο ματς, σα να έπαιζε τελικό, με την αδρεναλίνη στα ύψη και αντιμετωπίζοντας το ματς και τον αντίπαλο σα να ήταν τελικός απέναντι σε μεγαθήριο.

Το εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο που έκανε η ομάδα σε ό,τι αφορά συστήματα και επιλογές ίσως και να ωχριά μπροστά στη νοοτροπία της. Νοοτροπία πολύ μεγάλης ομάδας, πολύ μεγάλων παικτών, όπως και είναι δηλαδή. Νοοτροπία που σε οπλίζει με σιγουριά, γιατί και το μπάσκετ που παίζουν είναι σωστό, πρακτικό, αποτελεσματικό. Ακόμα και το ρελαντί του δεύτερου ημιχρόνου, που από αρκετούς εκτιμήθηκε ως «αδικαιολόγητη χαλάρωση», από έναν πρωταγωνιστή εκτιμήθηκε αλλιώς. «Πολύ επαγγελματική συμπεριφορά φίλε. Δεν είχε νόημα να τους… σκοτώσουμε σε ένα απλό ματς ομίλου που ξέραμε ότι το είχαμε ήδη καθαρίσει». Κι όπως λένε, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Αν και συνήθως νομίζει ότι τα ξέρει. Ο κόσμος.

Αυτό που δε συμπλήρωσε, είναι ότι αύριο υπάρχει όχι απλά παιχνίδι με πολύ πιο δυνατό αντίπαλο, τη Σλοβενία, αλλά είναι και μεσημεριανό. Στις 3 η ώρα τοπική, 4 για την Ελλάδα, οι διεθνείς θα βρίσκονται στο τζάμπολ. Απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει τρεις ώρες περισσότερης ξεκούρασης. Και όποιος ξέρει τα βασικά για το τι σημαίνει αυτό σε αθλητισμό του υψηλότερου επιπέδου και για καθημερινά ματς, καταλαβαίνει. Όπως καταλαβαίνει τι σημαίνει για τη συνήθεια του οργανισμού το ότι οι Σλοβένοι θα παίξουν για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα την ίδια ώρα, ενώ οι δικοί μας για πρώτη φορά στο τουρνουά μεσημέρι.

Όχι, κανείς δεν… κλάφτηκε για το πρόγραμμα. Η προσήλωση στο στόχο είναι σε βαθμό… παρωπίδας. Οποια ώρα κι αν τους… πετάξεις στην αρένα, έτοιμοι θα εμφανιστούν. Δε σημαίνει αυτό ότι θα νικήσουν τους πάντες. Αλλά σίγουρα ότι δεν θα τους δούμε ποτέ να παραδίδονται ή, να ψάχνουν δικαιολογίες για κάτι στραβό.

Παρεμπιπτόντως και για λόγους… αρχείου, ας κλείσουμε με το πώς μεταφράζεται σε ωρολόγιο πρόγραμμα αυτό το «3 η ώρα παιχνίδι». Η πρωινή προπόνηση που υπήρχε για 9-10, τα καθιερωμένα σουτάκια, παραπέμφτηκε στις καλένδες. Διότι θα απιατούσε αφύπνιση στις 7.30, με τον ύπνο να μην έρχεται πριν τις 3-4 το πρωί μετά από αγώνα. Οι παίκτες θα ξυπνήσουν αργότερα, θα φάνε ένα γερό πρωινό στις 10.30, θα δουν την τακτική σε βίντεο θα… ξανατσιμπήσουν στις 12.30 αφού πρέπει να έχουν ενέργεια στο ματς αλλά δε μπορούν να φάνε και κανονικό γεύμα γιατί στις 13.15 υπάρχει η αναχώρηση για το γήπεδο. Το λες και δύσκολο το πρόγραμμα. Όπως λες όμως και μεγάλο το κίνητρο. Μια νίκη επί των Σλοβένων θα είναι η μαθηματική πρωτιά στον όμιλο με όσα αυτή συνεπάγεται. Πόσα; Ε, ας νικήσουμε με το καλό και τα αναλύουμε αύριο.