Ο Βασίλης Σπανούλης όπως αναμενόταν θα κλείσει την καριέρα του στο λιμάνι, εκεί δηλαδή που επέλεξε να πάει το καλοκαίρι του 2010, σε μια απόφαση πολύ δύσκολη και.. ζόρικη. Δεν είναι εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο από πολλές απόψεις. Χρειάζεται να αντέξεις στην πίεση, να έχεις προσωπικότητα αλλά κυρίως να πετύχεις! Διότι αν δεν πετύχεις αντιμετωπίζεις τον κίνδυνο να σε απαρνηθούν τελικά και οι δύο αιώνιοι!
Ο Σπανούλης όμως, διαθέτει τεράστια προσωπικότητα, αναμφισβήτητη αξία ως παίκτης, ηγετικές ικανότητες και εγωισμό. Χωρίς αυτά δεν θα ήταν τόσο εύκολο το πέρασμα από την μία πλευρά στην άλλη. Μην ξεχνάτε ότι ο Σπανούλης πήγε στον Ολυμπιακό ως πρωταθλητής με τον Παναθηναϊκό και όχι ως 2ος. Και θέλει πολλά κότσια για να πάρεις μια τέτοια απόφαση και να αντέξεις τόσο μεγάλη πίεση.
Αυτά όμως είναι (προ)ιστορία πλέον καθώς ο Σπανούλης έχει καθιερωθεί στην συνείδηση των περισσοτέρων (κατόπιν δικής του επιλογής βεβαίως) ως ηγέτης του Ολυμπιακού και ως ο πλέον κορυφαίος παίκτης στην σύγχρονη ιστορία του.
Επί ηγεσίας Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου, μέχρι το καλοκαίρι του 2010 όταν ο Σπανούλης κατηφόρισε στον Πειραιά, ο Ολυμπιακός είχε 1 Κύπελλο Ελλάδας, μια συμμετοχή σε φάιναλ φορ Ευρωλίγκας όπου έχασε στον τελικό από την Μπαρτσελόνα. Από την στιγμή που οι πρόεδροι έφεραν στον Πειραιά τον Σπανούλη, ο Ολυμπιακός μετρά δύο τρόπαια Ευρωλίγκας, τρία πρωταθλήματα και ένα κύπελλο Ελλάδας, ένα διηπειρωτικό ενώ ακόμα έλαβε μέρος σε δύο τελικούς φάιναλ φορ, το 2015 και το 2017. Και τις δύο φορές απέκλεισε την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό αλλά και τις δύο έχασε στον τελικό από τους γηπεδούχους, Ρεάλ και Φενέρμπαχτσε αντίστοιχα.
Πολλοί πιθανότατα θα πουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια ο Ολυμπιακός δεν πήρε κανένα τρόπαιο. Ισως να πουν ότι θα μπορούσε, στην οχταετία του Σπανούλη, να έχει πάρει περισσότερα. Όλα είναι συζητήσιμα. Αλλά το συμπέρασμα δεν αλλάζει και σίγουρα ο Σπανούλης άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια και σαφώς ενίσχυσε το brand του στην Ευρωλίγκα.
Μόνο έναν παίκτη μπορώ να θυμηθώ στην ιστορία του Ολυμπιακού που άλλαξε τόσο πολύ την ιστορία της ομάδας. Εκείνον που είχε φτάσει στο ΣΕΦ περίπου 20 χρόνια πριν από τον Σπανούλη και παρέα με τον Γιάννη Ιωαννίδη και υπό την διοικητική ηγεσία του Σωκράτη Κόκκαλη (από το μπάσκετ είχε αρχίσει την ενασχόλησή του με τα κοινά του Ολυμπιακού) έβγαλε τον Ολυμπιακό από το…Παπαστράτειο, τον απογείωσε στο ΣΕΦ κι από τα πέτρινα χρόνια τον έβγαλε στην Ευρωλίγκα το 1992: Ο λόγος φυσικά για τον Ζάρκο Πάσπαλι, εκείνον που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε που έσπασε το δίπολο Αρη- ΠΑΟΚ και το ’93 έφτασε στον τίτλο.
Ο Ζάρκο Πάσπαλι οδήγησε τους Πειραιώτες στην Ευρωλίγκα το 1992 κι από τότε ο Ολυμπιακός μετρά 27 συνεχόμενες παρουσίες στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, όσες καμία άλλη ομάδα.
Με τον Σπανούλη έφτασαν στο πρωτάθλημα το 2012 (μετά από 15 χρόνια) και σε δύο σερί Ευρωλίγκες (2012 και 2013).
Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άλλοι παίκτες που είχαν τόσο μεγάλο impact στην ιστορία του Ολυμπιακού.