Του Φώτη Δουκάκη
17/09/2011 (16:54)
Ενας από τους λόγους που λατρεύουμε το μπάσκετ, είναι ότι έχει τη “μαγική” ικανότητα να βγάζει στην επιφάνεια τον χαρακτήρα ενός παίκτη και ταυτόχρονα να τον κρύβει τόσο καλά που θα ορκιζόμασταν ότι δύο διαφορετικοί άνθρωποι εναλλάσονται στους ρόλους εντός και εκτός παρκέ. Ο Μίλος Τεόντοσιτς είναι από αυτούς που ανήκουν και στις δύο παραπάνω κατηγορίες και είναι… καταδικασμένος όπου παίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Ο Σέρβος γκαρντ, ανήκει στην ιδιαίτερη κατηγόρια ανθρώπων που “ζεις και πεθαίνεις μαζί του“. Ή θα τον λατρέψεις (μπασκετικά πάντα) ή όχι. Είναι ο παίκτης που αυτός θα καθορίσει την μοίρα της ομάδας και όχι η ομάδα την δική του. Ενώ έχει εξαιρετική πάσα, διαβάζει καταπληκτικά το παιχνίδι, θα προτιμήσει να σκοράρει και να είναι αυτός που θα δώσει την χαριστική βολή στην αντίπαλή ομάδα, πραγματοποιώντας την… φαντασιώση όλων εμάς που μικροί (μερικοί και μεγάλοι) ονειρευόμασταν να δίνουμε τη νίκη στην ομάδα μας με buzzer beater από μακρινή απόσταση, όπως αυτό…
Η αξία ενός παίκτη δεν φαίνεται μόνο στα μεγάλα σουτ, αφού κάποιοι μπορεί να επικαλεστούν την θεά Τύχη. Το ξεχωριστό με τον Τεόντοσιτς, είναι ότι μπορεί μόνος του να γυρίσει ένα παιχνίδι, φορώντας… αντιπυρικά γάντια την στιγμή που η μπάλα καίει, ενώ θα έίχε ενδιαφέρον να είχαν μετρηθεί με κάποιον παλμογράφο οι σφυγμοί του, όταν πραγματοποιούσε την εμφάνιση απέναντι στην Σλοβενία στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά κατι μας λέει ότι θα ήταν μάλλον φυσιολογικοί…
Όπως είναι φυσιολογικό δεν θα μπορούσε να έχει συνέχεια καλές βραδιές. Πρόσφατο παράδειγμα του πόσο σημαντικός είναι για την όποια ομάδα του είναι τα δύο τελευταία παιχνίδια του Ευρωμπάσκετ (με Ρωσία και με την Εθνική μας). Σε αυτά ο Τεόντοσιτς έκανε συνολικά 15 λάθη (εννέα και έξι αντίστοιχα) με αποτέλεσμα ισάριθμες ήττες με 10 πόντους διαφορά. Άλλωστε, ποιος είπε ότι η παρουσία γίνεται αισθητή μόνο με διαστημικές βραδιές;
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον Τεόντοσιτς είναι ο χαρακτήρας του. Αντιστάρ… μέχρι θανάτου, έχει αποτελέσει όνειρο κομμωτών, όμως δεν σκοπεύει ποτέ να αλλάξει το ατημέλητο στυλ στα μαλλιά του, αν και πολλές φορές του το έχουν προτείνει για καθαρά τηλεοπτικούς λόγους. Εκείνος, όχι μόνο δεν τους ακούει, αλλά αρκετές φορές μένει και αξύριστος για… να τους τη “σπάσει” ακόμα περισσοτερο.
Έτσι είναι ο Τεόντοσιτς. Είναι αυτός που δεν πήγε να παραλάβει το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της Ευρωλίγκα για το 2010 δηλώνοντας ασθένεια. Όμως θα… αρρώσταινε σοβαρότερα αν πήγαινε. Απλά δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του ατσαλάκωτο, μέσα σε ένα αυστηρό μάυρο κοστούμι.
Η ΤΣΣΚΑ ποντάρει πολλά πάνω του για να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν το πολικό ψύχος καταφέρει αλλαγές στον χαρακτήρα του Τεόντοσιτς, όμως το ερώτημα είναι άλλο. Το θέλουμε; Οπως αναφέραμε και παραπάνω είναι από τους λίγους που θα επιδιώκει πεισματικά αυτό που ονειρευόμασταν μικροι (και μεγάλοι) και το προβάραμε με τους φίλους μας σε όποιο ανοιχτό ή κλειστο γήπεδο βρισκόμασταν. Να είμαστε εμείς αυτοί που θα πάρουμε το παιχνίδι…