Γράφει ο Γυρολόγος

19/10/2011
(11:35)
 

Γ’ ΟΜΙΛΟΣ
 
 

ΕΦΕΣ ΠΙΛΣΕΝ

Προπονητής:

Ουφούκ Σαρίτσα (από Μάρτη 2011, πριν βοηθός από 2008 στην Εφές)
 

Ήρθαν: Σαβάνοβιτς
(φόργουορντ, 12 π., 5 ρ., Βαλένθια), Κούγκο (σέντερ, 9 π., 4 ρ., Γαλατά Σαράϊ),
Μπαλμπάϊ (πλέϊ μέϊκερ, 4 π., 3 ασ., Τέξας), Μπάρατς (σέντερ, 11 π., 5 ρ., Κάχα
Λαμποράλ), Βούγιασιτς (περιφερειακός, 12 π., 2 ασ., Νιου Τζέρσεϊ), Ιλιάσοβα
(φόργουορντ, 10 π., 6 ρ., Μιλγουόκι, ), Κίνσεϊ (φόργουορντ, 8 π., 3 ρ., Φενέρ),
Μπατίστα (σέντερ, 7 π., 5 ρ., Κάχα Λαμποράλ), Ιλιέφσκι (πλέϊ μέϊκερ, 12 π., 4
ασ., Ολίμπια Λ), Σιρίν (φόργουορντ, 3 π., 1 ρ., Σάρλοτ NCAA)
 
Έφυγαν: Αρσλάν
(πλέϊ μέϊκερ, 6 π., 2 ασ., Γαλατά Σαράϊ), Νάχμπαρ (φόργουορντ, 10 π., 4 ρ.),
Ρακόσεβιτς (περιφερειακός, 13 π., 2 ασ., Ερ Αστέρας), Ντάντλεϊ (σέντερ, 6 π., 4
ρ., Μπεσίκτας), Ρόμπερτς (σέντερ, 8 π., 6 ρ., Λιέτουβος), Βισνιέφσκι (περιφερειακός,
8 π., 2 ασ.)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Τουντσερί (Ιλιέφσκι – Μπαλμπάι), Βούγιασιτς (Γκουλέρ), Σαβάνοβιτς (Κίνσεϊ), Ιλιάσοβα (Ακιόλ),
Μπάρατς (Μπατίστα – Κούγκο)
 
 

Ομάδα που ρίχνει κάθε χρόνο πολλά λεφτά για μεταγραφές και
φέρνει καλούς παίκτες, αλλά προκοπή δεν βλέπει αφού δεν κάνει πορείες, όντας
μία ομάδα που στηρίζεται σε μονάδες και δεν μπορεί να φτιάξει σύνολο. Το ίδιο
έπαθε και πέρσι όπου ξεκίνησε με στόχο να φτάσει στο Φάιναλ Φορ αλλά τελικά
έμεινε με την χαρά. Ωστόσο και φέτος δεν πτοήθηκε και ακολουθώντας το πνεύμα
και την φιλοσοφία που ακολούθησαν και οι περισσότερες τουρκικές ομάδες και
φέτος, έριξε και πάλι πολύ χρήμα για να πάρει ποιοτικούς και έμπειρους παίκτες
που κάνουν την διαφορά.

Πάντως με βάση την επένδυση της πήρε ρίσκο με την
επιλογή της να εμπιστευτεί την τεχνική της ηγεσία σε ένα δικός της παιδί μεν
αλλά άπειρο δε, όπως είναι ο Ουφούκ Σαρίτσα. Μην ξεχνάμε ότι φέτος το Φάιναλ
Φορ
γίνεται στην πόλη της, την Κωνσταντινούπολη και θέλει να δώσει τουλάχιστον
το παρόν. Στα φιλικά με ΠΑΟ και Ολυμπιακό που έδωσε προ ημερών άρεσε πολύ και
είδαμε πόσο δυνατή είναι. Στον άσο με Τουντσερί και Ιλιέφσκι είναι αρκετά
δυνατή και έχει παίκτες οι οποίοι μπορούν να οργανώσουν αλλά και να δώσουν και
σκορ.

Με την απόκτηση του Βούγιασιτς από το ΝΒΑ (μάλιστα δεν φεύγει και να
λήξει το λοκ άουτ) έχει βρει ένα σταθερό σκόρερ ο οποίος είναι μόνιμη απειλή
και έχει σουτ και διείσδυση, ενώ ο έτερος ΝΒΑερ ο Ιλιάσοβα που μαζί με τον
Σαβάνοβιτς φτιάνουν ιδανικό δίδυμο φόργουορντ, με τον Ιλιασόβα να είναι παίκτης
ο οποίος δεν είναι για να παίζει μέσα στην ρακέτα, αλλά τραβιέται πιο έξω και
ανοίγει διαδρόμους στην επίθεση και έχει και πολύ καλό σουτ ακόμα και από το
τρίποντο.

Έτσι οι Μπάρατς – Μπατίστα που ήρθαν από την Ισπανία και είναι εγγύηση
στο σέντερ θα έχουν ελεύθερο πεδία μέσα στην ρακέτα να παίξουν με πλάτη και
γενικά η Εφές θα είναι μία ομάδα με έφεση και στο επιθετικό ριμπάουντ.
Παραδοσιακά έχει τρομερή έδρα, το μεγάλο στοίχημα είναι ο προπονητής Σάριτσα ο
οποίος έχει γνώση και δουλεύει και επιπλέον ξέρει καλά την ομάδα και τα
εσωτερικά της αφού επί χρόνια ήταν βοηθός.

Έχει και την στήριξη από την
διοίκηση και έτσι αν καταφέρει να επιβληθεί στους παίκτες και να έχει καλό
κλίμα στα αποδυτήρια η τουρκική ομάδα θα παίξει ωραίο και πειστικό μπάσκετ
φέτος. θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να δέσει σαν ομάδα ακόμα, εντός έδρας θα
έχει αβάντες από τους γκρι, με την πίεση και του κόσμου, είναι από τις
αγαπημένες ομάδες φέτος που την πιστεύουμε.
 
 
 
 

ΣΑΡΛΕΡΟΥΑ

Προπονητής:

Τζιοβάνι Μπόζι (από 2009)
 

Ήρθαν: Βελς
(περιφερειακός, 8 π., 2 ρ., Εστουδιάντες), Κ. Γκριν (φόργουορντ, 11 π., 4 ρ.,
Οστάνδη), Σενγκέιλα (φόργουορντ 6 π., 4 ρ., Πέπινστερ)
 
Έφυγαν: Γκομίς
(πλέι μέικερ, 13 π., 3 ασ., Λιμόζ), Σαντιάγκο (σέντερ, 5 π., 3 ρ., Αρεκίμπο),
Λάλιτς (σέντερ, 5 π., 2 ρ., Τσιμπόνα), Μ. Γκριν (φόργουορντ, 10 π., 4 ρ.,
Ορλεάνη)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Μάλετ, Βελς (Χάμιλτον), Γκριν, Χιλ (Σενγκέιλα), Μπεγκίνς
(Ρίντικ)
 
 

Ότι καλύτερο έχει να επιδείξει το βελγικό μπάσκετ τα
τελευταία χρόνια και έχει ήδη ένα χρόνο εμπειρία από την διοργάνωση στις πλάτες
της, αλλά είναι και πολύ έμπειρη ευρωπαϊκά αφού επί χρόνια αγωνιζόταν στο
Ούλεμπ Καπ όπου πολλάκις μάλιστα ήταν και η διοργανώτρια του Φάιναλ Φορ του.
Όπως θυμόμαστε και από πέρυσι έκανε ζημιές στην έδρα της (αποκλείστηκε με 3-7)
και είναι ιδιαίτερα μαχητική και πονηρή ομάδα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έδωσε
προκριματικά φέτος για να πάρει την πρόκριση και μάλιστα ήταν η οικοδέσποινα
του ομίλου και έκανε την μεγάλη έκπληξη αφού προκρίθηκε ενώ ήταν φαβορί η
ρωσική Κίμκι! Από το 2009 είναι στον πάγκο της σταθερά ο Τζιοβάνι Μπόζι, Βέλγος, ο οποίος είναι πολύ καλός και έξυπνος προπονητής για τα κυβικά της
ομάδας. Κράτησε τον κορμό της προκειμένου να έχει ομοιογένεια ξέροντας ότι θα
έδινε από νωρίς κρίσιμα επίσημα ματς, η μεγαλύτερη της μεταγραφή ήταν αυτή του
Γίρι Βελς, Τσέχος άσος των ισπανικών γηπέδων που τα τελευταία χρόνια πάντως
έχει πάρει την κατιούσα, αλλά για την Σαρλερουά είναι πολύτιμη μονάδα και
μπορεί να κάνει την διαφορά και σε μία θέση όπου είχε προβλήματα και κενά και
πέρσι.

Ο Γκριν που πήρε είναι ένας καλός φόργουορντ, ο οποίος είναι αθλητικός
παίκτης αλλά σε αυτό το επίπεδο είναι παίκτης του 6,5-7 μάξιμουμ. Έχασε τον
πλέι μέικερ Γκομίς, μία απώλεια πολύ σημαντική και σίγουρα καλύτερος παίκτης
από τον Μάλετ που θα ξεκινάει φέτος, ο Σαντιάγκο δεν βοήθησε πέρσι και έτσι δεν
στενοχωρήθηκε και πολύ που τον έστειλε και της στοίχιζε και αρκετά κιόλας.
Ομάδα που θα στηριχτεί στην ομαδική δουλειά και πνεύμα, έχει χημεία και
ομοιογένεια με το καλημέρα και έχει μπει νωρίτερα από τους περισσότερους σε
αγωνιστικό ρυθμό.

Υστερεί πάντως κατά πολύ σε ποιότητα και λύσεις έναντι των
περισσοτέρων αντιπάλων της, θέλει προσοχή στην έδρα της και φέτος όπου είναι
πιο σκληρή και σκοράρει και πιο εύκολα. Πλήγμα με τον Ζελαμπάλ που ήταν η
μεγάλη της μεταγραφή αλλά τραυματίστηκε και ήταν ο μοναδικός παίκτης που
μπορούσε να κάνει την διαφορά και είχε φτιάξει τα περισσότερα πλάνα της πάνω
του, αφού θα του έδινε τα κλειδιά του ηγέτη. Πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με
πέρσι, ίσως και λίγο αποδυναμωμένη.
 
 
 

ΜΑΚΑΜΠΙ

Προπονητής:
Ντέιβιντ Μπλατ (από 2010)
 

Ήρθαν: Σχέϊερ
(πλέϊ μέϊκερ, 13 π., 4 ρ., Ρίο Γκράντε ΝΒDL), Τζέϊμς (σέντερ, 13 π., 11 ρ.,
Χασαρόν) , Ν. Σμιθ (περιφερειακός, 14 π., 4 ρ., 
Μπενετόν), Φάρμαρ (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 5 ασ., Νιου Τζέρσεϊ), Οχαγιόν
(πλέϊ μέϊκερ, 9 π., 5 ασ., Χάποελ Ιερ), Παπαλουκάς (πλέϊ μέϊκερ,  6 π., 4 ασ., Ολυμπιακός)
 
Έφυγαν: Εϊντσον
(φόργουορντ, 10 π., 5 ρ., Μπαρτσελόνα), Καντίρ (φόργουορντ, 1 π., 1 ρ.), Γκριν
(σέντερ, 3 π., 2 ρ., Τεράμο), Πάργκο (πλέϊ μέϊκερ, 15 π., 5 ασ.), Πέρκινς (πλέι
μέικερ, 12 π., 4 ασ.)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Φάρμαρ (Οχαγιόν – Παπαλουκάς – Σχέϊερ),  Πνίνι (Σμιθ – Μπερνστάιν), Μπλούθενταλ,
Ελιάχου (Χέντριξ), Σχορτσιανίτης (Τζέιμς)
 
 

Πέρυσι έκανε πολύ καλή πορεία και έφτασε μέχρι τον τελικό,
όπου έπεσε πάνω στον ΠΑΟ όμως ο οποίος ήταν σε εξαιρετική κατάσταση και την
καθάρισε εύκολα σχετικά. Πάντως έμεινε ικανοποιημένη από την περσινή της χρονιά
και θέλει μία ανάλογη πορεία και φέτος. Πρώτα από όλα είναι από τα μεγαλύτερα
ονόματα της Ευρωλίγκα και έχει από τις πιο βαριές φανέλες.

Από τότε που πήρε
τον δικό της, τον Αμερικανοισραηλινό Ντέιβιντ Μπλατ δουλεύει με πλάνο και κάνει
σταθερά βήματα προόδου έχοντας πλάνο. Η “ομάδα του λαού” διαθέτει μία από τις
δυσκολότερες και πιο καυτές έδρες της Ευρώπης, το θρυλικό “Γιαντ
Ελιάου”, και έχει και καθαρά μπασκετικό κοινό το οποίο υποστηρίζει
φανατικά την αγαπημένη του ομάδα, αλλά είναι και πολύ απαιτητικό.

Κράτησε ένα
κορμό από πέρσι, αλλά έχασε τον Έιντσον που είναι σημαντική απώλεια, τον ήθελε
αλλά μπροστά στις σειρήνες της Μπαρτσελόνα δεν κέρδισε την μάχη, ενώ
αποδυναμώθηκε στον άσο χάνοντας τόσο τον Πάργκο όσο και τον Πέρκινς, δύο
παίκτες οι οποίοι πέρσι ήταν οι κινητήριοι μοχλοί της ομάδας. Ο Φάρμαρ που πήρε
από το Νιου Τζέρσεϊ είναι παίκτης με προσόντα, αλλά υπάρχει ένα θέμα ότι θα
χρειαστεί χρόνο και ειδικά στο ξεκίνημα μπορεί να έχει σκαμπανεβάσματα.

Πίσω
του έχει παίκτες σαν τον Παπαλουκά ο οποίος πλέον έχει μεγαλώσει και δεν είναι
για πολλά λεπτά μέσα στο παρκέ και εξίσου ποιοτικά με ότι έχουμε συνηθίσει στο
παρελθόν, ενώ Οχαγιόν και Σχέϊερ δεν γεμίζουν το μάτι και πολύ. Είναι κοντά στο
Λάνγκφορντ της Κίμκι ο οποίος είναι σκόρερ και μιας και η Μακάμπι παίζει συχνά
με κοντά και ευέλικτα σχήματα είναι ένας παίκτης ο οποίος μπορεί να την
ανεβάσει και άλλο επίπεδο.

Ο Σχορτσιανίτης ήδη από πέρσι έδειξε πιο ώριμος από
ποτέ και αναγεννημένος και έτσι μέσα στην ρακέτα έχει μία εγγύηση τόσο σε άμυνα
όσο και σε επίθεση με τις περισσότερες ομάδες να μην μπορούν να τον
αντιμετωπίσουν, ενώ πολύ καλό είναι και το μπακ απ του, ο Τζέιμς που μπορεί να
έχει αρκετά λεπτά ποιοτικής συμμετοχής για να παίρνει ανάσες ο Σόφο. Υπερπλήρης
ομάδα στο 3-4 με παίκτες που μπορούν να απειλήσουν τόσο με σουτ όσο και μέσα
από την ρακέτα. Γενικά ομάδα πλήρης και φέτος και ποιοτική και με γεμάτο πάγκο
και έτσι δίκαια έχει βάλει ψηλά τον πήχη.
 
 

ΜΙΛΑΝΟ

Προπονητής:

Σέρτζιο Σκαριόλο (από Κίμκι)
 

Ήρθαν: Σκαριόλο
(προπονητής, Κίμκι), Κουκ (πλέϊ μέϊκερ, 12 π., 3 ασ., Βαλένθια), Φώτσης
(φόργουορντ, 9 π., 5 ρ., Παναθηναϊκός). Μπουρούσης (σέντερ, 12 π., 7 ρ.,
Ολυμπιακός), Χέρστον (φόργουορντ, 10 π., 3 ρ., Σιένα), Νίκολας (περιφερειακός,
10 π., 3 ασ., Μιλάνο), Ραντόσεβιτς (σέντερ, 10 π., 5 ρ., Τσιμπόνα), Ζιακέτι
(πλέϊ μέϊκερ, 8 π., 1 ασ., Ρόμα), Γκαλινάρι (φόργουορντ, 14 π., 5 ρ., Ντένβερ,
όσο ισχύει το λοκ άουτ στο ΝΒΑ),
 
Έφυγαν: Πίτερσον
(προπονητής), Γκριρ (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 3 ασ., Ουνίξ Καζάν), Τζάαμπαερ (πλέϊ
μέϊκερ, 10 π., 3 ασ.), Γκανέτο (φόργουορντ, 2 π., 1 ρ., Βαρέζε), Χόκινς
(περιφερειακός, 14 π., 4 ρ., Μπεσίκτας), Πεσέροφ (σέντερ, 8 π., 5 ρ., Άζοβμας),
Καρλ (περιφερειακός, 4 π., 3 ρ., Μοντεγκρανάρο), Μασιούλις (φόργουορντ, 8 π., 4
ρ.), Μορτέντε (πλει μέικερ, 6 π., 2 ασ.), Φίνλεϊ (πλέι μέικερ, 13 π., 4 ασ.),
Πετραβίτσιους (σέντερ, 5 π., 3 ρ.)
 


ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:

Κουκ (Φιλόι – Ζιακέτι), Νίκολας (Βιτζιάνο), Γκαλινάρι
(Χέρστον), Φώτσης (Μαντσινέλι), Μπουρούσης (Ραντόσεβιτς – Ρόκα)
 
 
 

Το Μιλάνο φέτος το καλοκαίρι, από εκεί που μέχρι το τέλος
της περσινής σεζόν έδειχνε ότι θα κινηθεί στα ρηχά, άλλαξε ρότα και τίναξε
σχεδόν την μπάνκα στον αέρα, με στόχο να καταφέρει να σπάσει την αυτοκρατορία
της Σιένα και να παλέψει για να φτάσει σε ένα Φάιναλ Φορ που είναι το μεγάλο
απωθημένο του.

Τα τελευταία χρόνια είναι η αλήθεια ότι πάντοτε έριχνε χρήμα και
έπαιρνε καλούς παίκτες, αλλά έμενε πάντοτε με την πίκρα στο τέλος, όπως και
πέρσι άλλωστε όπου τερμάτισε 3ο στο καμπιονάτο και στην Ευρωλίγκα
δεν μπόρεσε να περάσει ούτε τον πρώτο γύρο. Η μεγαλύτερη κίνηση πάντως που
έκανε και ίσως αυτή που θα κάνει την διαφορά την φετινή σεζόν είναι ότι πήρε
σοβαρό και έμπειρο προπονητή, όπως ο Σκαριόλο, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι
είναι και ο ομοσπονδιακός της εθνικής Ισπανίας.

Γιατί με προπονητές τύπου
Μπούκι, όπως πέρσι και πρόπερσι προκοπή δεν μπορούσε να δει και ήτα και λογικό.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι είναι Ιταλός ο Σκαριόλο και άρα ξέρει πράγματα και
καταστάσεις, αλλά εμπνέει και σεβασμό στους παίκτες αφού είναι τεχνικός με
πλούσιο βιογραφικό. Στις μεταγραφικές κινήσεις αποφάσισε να ψωνίσει ελληνικά
και κυρίως από τον ΠΑΟ και μάλιστα παίκτες πρώτης γραμμής, έμπειρους και
μπαρουτοκαπνισμένους στα δύσκολα.

Τέτοιος παίκτης είναι ο Φώτσης ο οποίος είναι
πιο ώριμος από ποτέ και έκανε πέρσι την διαφορά στους τελικούς με τον
Ολυμπιακό. Ενώ και ο Νίκολας που πήρε είναι παίκτης γεννημένος σκόρερ, ο οποίος
μπορεί να την έκανε και την καλύτερη του σεζόν στον Παναθηναϊκό πέρσι, αλλά η
αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να τον αναγεννήσει και να θυμίσει κάτι από τα
παλιά. Πάντως όντας χρόνια υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς έχει βελτιώσει πολύ
το παιχνίδι του και έγινε πιο πολυμορφικός και χρήσιμος παίκτης για ομάδες τοπ
επιπέδου.

Πήρε και τον Μπουρούση από τον Ολυμπιακό, ο οποίος επίσης ήθελε μία
αλλαγή στην καριέρα του και είναι ένα από τα καλύτερα σέντερ στην Ευρώπη και
από τους λίγους στην θέση του που απειλεί σοβαρά και έξω από την ρακέτα και
μπορεί να είναι αξιόπιστος μέχρι και από το τρίποντο. Φυσικά υπάρχει ο ΝΒΑερ
Γκαλινάρι
, πολύ ποιοτικός παίκτης και μία επιπλέον λύση, ενώ ο Κουκ είναι
πολύπειρος πλέι μέικερ, που αφοσιώνεται στα οργανωτικά του καθήκοντα αλλά
μπορεί να αποτελέσει και μία πηγή κινδύνου στην επίθεση. Και ο Χέρστον φυσικά
είναι μία καλή μονάδα.

Όπως έχει φανεί και στο καμπιονάτο είναι ανέτοιμη ακόμα,
αφού δεν έχει κάνει επαρκή προετοιμασία, έχοντας πολλούς διεθνείς οι οποίοι
ακόμα είναι κουρασμένοι και θέλουν χρόνο επίσης. Είναι ομάδα που περιμένουμε να
έχει διάθεση στην άμυνα, αλλά δεν θα είναι και Σιένα, στην επίθεση έχει
πλουραλισμό και μπορεί να απειλήσει τόσο μέσα από το καλάθι, όσο και από την
περιφέρεια, αν και τα σουτ θα είναι το αγαπημένο της παιχνίδι. Ετοιμάζει νέο
γήπεδο, ο κόσμος θα στηρίξει την φετινή προσπάθεια, μπορεί να φτάσει μέχρι τους “8” και μετά ότι βγει. Ικανοποιημένη θα είναι άλλωστε αφού οι ομάδες δεν
γίνονται από την μία μέρα στην άλλη.
 
 

ΠΑΡΤΙΖΑΝ

Προπονητής:

Βλάνταν Γιοβάνοβιτς (από 2010)

Ήρθαν:
Τσακάρεβιτς (φόργουορντ, 12 π, 7 ρ, Ραντίνσκι), Λόου (πλέϊ μέϊκερ, 5 π, 2 ας,
Γκόλντεν Στέϊτ), Ραντούλιτσα (φόργουορντ, 10 π, 4 ρ, Άλμπα), Πέκοβιτς (σέντερ,
5 π, 3 ρ, Μινεσότα-όσο ισχύει το λοκ άουτ), Αντζουσιτς (πλει μέικερ, 6 π, 2 ας,
Χέμοφαρμ), Μάτσβαν (φόργουορντ, 5 π, 2 ρ, Μακάμπι)
 
Έφυγαν:
Γκιστ (σέντερ, 12 π, 6 ρ,), Τζαβάϊ (σέντερ, 10 π, 4 ρ, Ουνίξ ), Τζέρελς (πλέϊ
μέϊκερ, 10 π, 4 ας, Φενέρ), Βέσελι (φόργουορντ, 10 π, 4 ρ).
 

ΒΑΣΙΚΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ:

Λόου, Μιλοσάβιεβιτς (Μπόζιτς),  Κέσμαν (Τσακάρεβιτς – Λούσιτς),  Μάτσβαν – Ντέκιτς,  Πέκοβιτς (Ραντούλιτσα).
 

Κλασική σερβική ομάδα και βαρύ όνομα στην διοργάνωση, έστω
και αν τα τελευταία χρόνια δεν έχει πολλά χρήματα. Δεν παύει να είναι όμως μία
ομάδα σχολή η οποία παράγει ταλέντα τα οποία στην συνέχεια πρωταγωνιστούν στην
Ευρώπη και στα τοπ κλαμπ. Πολιτική οικονομικής λιτότητας ακολούθησε και φέτος, αλλά
με την Παρτίζαν ποτέ δεν μπορεί να αποκλείσεις την υπέρβαση αφού θυμόμαστε
πρόπερσι όταν την είχαν όλοι ξεγραμμένη που έφτασε μέχρι το Φάιναλ Φορ στο
Παρίσι.

Πάντως την φετινή σεζόν ξεκινά πραγματικά από την αρχή αφού ότι παίκτες
είχε που αποτελούσαν τον κορμό της την τελευταία 5ετία, πλέον τους έχει δώσει.
Αλλά και πέρσι που λέγαμε ότι άντε το πολύ να κάνει 1-2 νίκες στην πρώτη φάση,
όχι μόνο διέψευσε τους πάντες αλλά προκρίθηκε κιόλας από τον όμιλο. Με νέο
προπονητή φέτος, τον 38χρονο Βλάνταν Γιοβάνοβιτς, ο Βουγιόσεβιτς ο οποίος ήταν
αυτός που πιστώνεται το μεγαλύτερο μερίδιο για τα τελευταία κατορθώματα της
ομάδας είναι παρελθόν.

Ο Γιοβάνοβιτς μπορεί να μην είναι τόσο έμπειρος όσο ο
Βουγιόσεβιτς, μπορεί να μην είναι ούτε τόσο ικανός όσο ο προκάτοχος του, αλλά
σίγουρα κάτι θα έχει διδαχθεί από αυτόν αφού μέχρι πέρσι ήταν βοηθός του και
έτσι η ομάδα δεν πρόκειται να αλλάξει πολύ αγωνιστική ρότα. Πολύ δυνατή στο
σέντερ αφού συμφώνησε με τον Νίκολα Πέκοβιτς, τον οποίο ανέδειξε, για όσο
ισχύει το λοκ άουτ στο ΝΒΑ. Πάντως ο Μαυροβούνιος σέντερ δεν έκανε καλό Ευρωμπάσκετ και έδειξε με παραπανίσια κιλά και απροπόνητος, αλλά σίγουρα θα
είναι σε καλύτερη κατάσταση πλέον. Πολύ καλή θα είναι και στον άσο με τον Λόου
που πήρε από το Γκόλντεν Στέϊτ.

Διαθέτει μία από τις πιο δυνατές έδρες στην
διοργάνωση και ένα από τα πιο φανατισμένα κοινά στην Ευρώπη, με το γήπεδο να
είναι γεμάτο σε κάθε σχεδόν παιχνίδι. Αγωνιστικά περιμένουμε μία ομάδα η οποία
θα παίζει σκυλίσια άμυνα, θα είναι πολύ μαχητική και θα τα δίνει όλα μέσα στο
παρκέ από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Από ταλέντο δεν υστερεί είναι η
αλήθεια, αλλά είναι σχετικά άπειρη και νεανική ομάδα και πάλι σε μεταβατική
περίοδο, αλλά όπως είπαμε έχει παράδοση να ανδρώνει γρήγορα τους παίκτες της.
Επιθετικά θα ακουμπάει συχνά την μπάλα μέσα στο καλάθι, για όσο έχει τον
Πέκοβιτς τουλάχιστον, ενώ είναι ομάδα με καλούς σουτέρ και δεν θα διστάζει να
σουτάρει αρκετά και με καλά ποσοστά εντός έδρας ειδικά.

Τακτικά δεν ξέρουμε
πόσο έτοιμη θα είναι και σε τι επίπεδο, αφού στο συγκεκριμένο τομέα τα
προηγούμενα χρόνια, υπήρχαν παιχνίδια όπου έδινε σεμινάρια. Με τους δυνατούς θα
είναι ομάδα που λογικά μέσα από την άμυνα της θα προσπαθεί να καταστρέψει το
παιχνίδι τους και θα θέλει να πηγαίνει σε παιχνίδια, με πιο αργό τέμπο και πιο
χαμηλό σκορ. Η εφαρμογή μέσα στο παρκέ είναι άλλη ιστορία από την θεωρία όμως
και το έργο της θα είναι δύσκολο. Ενθουσιώδης ομάδα, που άμα την αφήσεις και
φέτος να πάρει τα πάνω της θα κάνει “κηδείες”.
 
 
 

ΡΕΑΛ

Προπονητής:

Πάμπλο Λάσο (από Χιπούσκοα)
 

Ήρθαν: Λάσο
(προπονητής, Χιπούσκοα), Κάρολ (περιφερειακός, 19 π., 3 ρ., Γκραν Κανάρια),
Πότσιους (φόργουορντ, 11 π., 3 ρ., Ζαλγκίρις), Φερνάντεζ (περιφερειακός, 8 π.,
3 ασ., Πόρτλαντ-όσο ισχύει το λοκ άουτ),
 
Έφυγαν: Μολίν
(προπονητής), Πριγκιόνι (πλέϊ μέϊκερ, 6 π., 4 ασ., Κάχα Λαμποράλ), Βιντάλ
(φόργουορντ, 2 π., 1 ρ., Χιπούσκοα), Φίσερ (σέντερ, 6 π., 4 ρ., Μπιλμπάο),
Τάκερ (φόργουορντ, 9 π., 2 ρ., Ρόμα)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Ροντρίγκεζ (Γιούλ), Κάρολ, Φερνάντεζ (Πόσιους – Μίροτιτς),
Βελίτσκοβιτς (Σουάρεζ), Τόμις(Μπέγκτις – Ρέγες).
 

Σε μία μεταβατική περίοδο, αλλά με φιλοδοξίες, αφού όπως
φημολογείται στην Μαδρίτη περιμένουν του χρόνου τον Ζέλικο να πάρει το τιμόνι
της ομάδας πακέτο με τον Διαμαντίδη. Παρόλα αυτά την φετινή σεζόν αποφάσισε να
ρίξει βάσεις με κύριο στόχο να αλλάξει το κλίμα και την νοοτροπία που υπήρχε
μέχρι πέρσι όπου στον πάγκο της είχε τον Μεσίνα και το πέρασμα του εξελίχθηκε
σε μεγάλη αποτυχία.

Η φετινή “βασίλισσα” Ρεάλ Μαδρίτης ξεκινά νέο
πλάνο και με τον Ρούντι Φερνάντεζ που φέτος υπέγραψε για όσο ισχύει το λοκ
άουτ, αλλά έχει όρο για την  νέα σεζόν
για κανονική επιστροφή του! για τον πάγκο της εμπιστεύτηκε ένα πρώην δικό της,
που σίγουρα γνωρίζει καλύτερα τα εσωτερικά της ομάδας και είναι και αγαπητός από
τους παίκτες και μπορεί να κοντρολάρει τα αποδυτήρια, τον Πάμπλο Λάσο.

Ο Λάσο
μην ξεχνάμε ότι πλέον είναι πιο έμπειρος προπονητής και έχει κάνει βήματα
προόδου στην καριέρα του, με πολύ καλά δείγματα γραφής στην θητεία του στην
Χιπούσκοα. Είναι 44 χρονών, άρα νέος και με όρεξη για δουλειά, προπονητής που
θέλει οι ομάδες του να παίζουν άμυνα αλλά έχει τον τρόπο να το μεταφέρει καλά
στους παίκτες και όχι σαν ψυχαναγκαστικό έργο. Θέλει πειθαρχημένες τις ομάδες
του, αλλά συνάμα δίνει και την δυνατότητα να παίρνουν πρωτοβουλίες οι παίκτες
του και να ψάχνουν το κάτι παραπάνω σε λογικά πλαίσια όμως.

Επίσης δεν κόβει
την ομάδα του, όταν μπορεί να τρέξει τρέχει και όταν μπορεί να σουτάρει
σουτάρει χωρίς κανένα δισταγμό, κάτι που αρέσει και στους παίκτες του που
νοιώθουν πιο ελεύθεροι. Η Ρεάλ έχει ενισχυθεί σημαντικά φέτος. Στον άσο έχει
Ροντρίγκεζ που είναι καλός κουμανταδόρος καλός αμυντικός αλλά μπορεί να κάνει
σκοράρει κιόλας, ειδικά στις μπούκες και στην δημιουργία ρηγμάτων είναι καλός,
ενώ πίσω του είναι ο Γιουλ με τον οποίο μπορεί να συνυπάρξει κιόλας, αλλά
γενικά ο Γιουλ είναι καλύτερος σουτέρ και πιο απρόβλεπτος παίκτης.

Στο δύο έχει
τον Κάρολ ο οποίος έκανε εξαιρετική σεζόν πέρσι και είναι σκόρερ, ενώ στο τρία
είναι ο Φερνάντεθ ο οποίος ακόμα και για την Ρεάλ είναι πολυτέλεια, πολύπλευρος
παίκτης, εκρηκτικός και επιθετικός ενώ το σημαντικό είναι ότι δεν βλέπει την
συμμετοχή του φέτος σαν προπόνηση αλλά παίζει σοβαρά. Στο 4-5 είναι γεμάτη
ομάδα, ποιοτική αλλά όχι τρομερά πράγματα σε σχέση με άλλες ομάδες του επιπέδου
και των βλέψεων της, όμως μπορεί να έχει λύσεις και να κάνει δοκιμές και να
έχει εναλλακτικές κρύβοντας έτσι τις αδυναμίες των μονάδων της.

Φέτος λοιπόν
είναι πιο νεανική ομάδα, εξακολουθεί να δίνει έμφαση στην άμυνα, αλλά είναι πιο
γρήγορη, πιο επιθετική και έχει το στοιχεία ότι μπορεί να είναι και απρόβλεπτη
και με περισσότερες επιλογές. Το σημαντικό είναι ότι έχει καλό κλίμα και
διάθεση, θέλει Φάιναλ Φορ και δεν θα είναι μεγάλη έκπληξη αν τα καταφέρει
κιόλας.
 
 
 
 
 

Δ’  ΟΜΙΛΟΣ
 

ΠΡΟΚΟΜ

Προπονητής:
Τόμας
Πατσέτσας (από 2007)
 

Ήρθαν: Αλόνζο Γκι
(περιφερειακός, 8 π., 4 ρ., Κλίβελαντ), Μπλασινγκέϊμ (πλέι μέικερ, 14 π., 6
ασ., Ενέρτζα), Μοτεγιούνας (σέντερ, 10 π., 5 ρ., Μπενετόν), Μπράουν, Λαφαγέτ
(πλέι μέικερ, 10 π., 3 ασ., Μακάμπι Ασχόντ),
 
Έφυγαν: Βάρντα
(σέντερ, 8 π., 3 ρ., Ολίμπια Λ.), Μπαρέλ (φόργουορντ, 10 π., 5 ρ.,
Όλντενμπουργκ), Γιούιν (πλει μέικερ, 12 π., 3 ασ., Άζοβμας),
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Μπλασινγκέϊμ (Λαφαγέτ), Γκι, Ζαμόσκι (Μπράουν), Λαπέτα,
Χρίτσανιουκ (Μοτεγιούνας)
 
 

Η πολωνική ομάδα έχει κάνει σταθερά βήματα προόδου τα
τελευταία χρόνια και είναι από τις γνώριμες ομάδες στους ομίλους. Μάλιστα έχει
κάνει και σοβαρές επενδύσεις αρκετές σεζόν προκειμένου να έχει ανταγωνιστικές
ομάδες για αυτό το επίπεδο. Όμως από πέρσι, αλλά και φέτος, φαίνεται ότι όρεξη
για ξόδεμα και μεγάλα ανοίγματα, είτε δεν υπάρχει η διάθεση είτε δεν υπάρχει η
δυνατότητα να γίνουν.

Θυμόμαστε πέρσι ότι δεν έκανε καλές εμφανίσεις και ήταν
αρκετά αποδυναμωμένη όπου μετά βίας μπόρεσε να κάνει δύο νίκες στον όμιλο και
να αποκλειστεί πανηγυρικά, με τα περισσότερα παιχνίδια της να είναι εύκολη λεία
για τον αντίπαλο. Και φέτος ο πήχης είναι πολύ χαμηλά και θέλει απλά
αξιοπρεπείς εμφανίσεις και μερικές νίκες, ειδικά εντός έδρας για να πέσει με
όσο πιο ψηλά γίνεται το κεφάλι.

Δεν έχασε πολλούς παίκτες και έτσι έχει ένα κορμό
από πέρσι, οι Αμερικάνοι όμως που πήρε δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο και δεν
μπορούν να κάνουν την διαφορά. Ο Μπλασινγκέϊμ είναι παίκτης ο οποίος έχει το
μυαλό του περισσότερο στην επίθεση και λιγότερο στα οργανωτικά του και αμυντικά
του καθήκοντα, ο Γκι δεν είναι σταθερός σκόρερ και παίκτης που μπορείς να
στηριχτείς ότι θα έχει συνέπεια επιθετικά, στο 3-4 είναι καλή, αλλά όχι αρκετά
καλή και με αρκετά ερωτηματικά όσο έχει να κάνει με την σταθερότητα της, στο 5
είναι σκληρή.

Στην επίθεση λοιπόν την περιμένουμε να έχει δυσκολίες και να
φτάνει με δυσκολία τους 65 π. όπως φάνηκε και από τα δύο της παιχνίδια που έχει
δώσει στην VTB λίγκα όπου νίκησε 68-53 την Αζόβμας και έχασε 79-66 στην
Κούμπαν. Ο Πατσέτσας που έχει στο πάγκο, ξέρει καλά την ομάδα και τις δυνατότητες
του, αλλά υστερεί σε εμπνεύσεις και κοουτσάρισμα, αφού είναι κολλημένος σε ένα
πλάνο και δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε ιδιαίτερες συνθήκες σε ένα παιχνίδι.

Η
φιλοσοφία πάντως είναι η ίδια, δυνατή άμυνα δηλαδή, σε ορισμένες περιπτώσεις
ειδικά εντός έδρας μέχρι και σκληρή, όμως και εδώ θα υπάρχουν φορές όπου
βασικοί παίκτες θα παραμελούν τα αμυντικά τους καθήκοντα και γενικά θα δούμε
μία ομάδα με πολλά σκαμπανεβάσματα και νεκρά διαστήματα στα παιχνίδια της, όπου
θα έχει σταθερό πρόβλημα στο σκοράρισμα όπως προείπαμε.
 
 
 

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Προπονητής:
Τσάβι
Πασκουάλ (από 2008)
 

Ήρθαν: Εϊντσον
(φόργουορντ,10 π., 5 ρ., Μακάμπι), Ραμπασέδα (περιφερειακός, 9 π., 3 ρ.,
Φουενλαμπράδα), Χουέρτας (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 6 ασ., Κάχα Λαμποράλ), Ουάλας
(σέντερ, 10 π., 7 ρ., Γκραν Κανάρια)
 
Έφυγαν: Ρούμπιο
(πλέϊ μέϊκερ, 5 π., 4 ασ., Μινεσότα ), Μπαζίλε (πλέϊ μέϊκερ, έχασε την σεζόν
λόγω τραυματισμού, Καντού), Άντερσον (φόργουορντ, 10 π., 3 ρ.), Μόρις
(φόργουορντ, 6 π., 3 ρ.), Γκριμάου (φόργουορντ, 5 π., 2 ρ., Μπιλμπάο), Λάκοβιτς
(πλέϊ μέϊκερ, 5 π., 1 ασ., Γαλατά Σαράϊ)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Χουέρτας (Σάντα), Ναβάρο (Ραμπασεντά), Μάϊκλ
(Έντσον – Ίνγλις), Λόρμπεκ (Βάσκεζ), Πέροβιτς (Ουάλας – Ν’ Ντονγκ)
 
 

Μετά από το περσινό φιάσκο όπου δεν μπόρεσε να φτάσει ούτε
στο Φάιναλ Φορ που διοργάνωνε μέσα στο σπίτι της, αφού έπεσε πάνω στον ΠΑΟ και
αποκλείστηκε δίκαια, όντας μάλιστα το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του
τροπαίου, φέτος ξεκινάει και πάλι σαν το νούμερο ένα φαβορί για τον τίτλο.
Μάλιστα δεν δίστασε να βάλει και βαθιά το χέρι στην τσέπη ούτως ώστε να
δυναμώσει και άλλο μία πλήρης ούτως ή άλλως ομάδα. Ξόδεψε 10 εκατομμύρια ευρώ
για να πάρει τον Χουέρτας από την Κάχα προκειμένου να καλύψει το κενό του
Ρούμπιο και σίγουρα ο Χουέρτας είναι καλύτερος παίκτης από τον υπερτιμημένο Ισπανό
διεθνής γκαρντ, Ρούμπιο.

Πήρε τον Έιντσον από την Μακάμπι ο οποίος σε όλες
σχεδόν τις ομάδες της Ευρώπης πιθανότατα θα ξεκίναγε βασικός, αλλά στην Μπάρτσα
μάλλον θα έρχεται συνήθως από το πάγκο, μιλάμε για πολυτέλεια δηλαδή. Πήρε τον
Ουάλας από την Γκραν ο οποίος έκανε πολύ καλή χρονιά πέρσι και γέμισε και άλλο
την ρακέτα της έχοντας σέντερ που μπορούν να κάνουν αρκετά καλά τις ίδιες
δουλειές αλλά προσφέρουν ο καθένας και την διαφορετικότητα στο παιχνίδι της
ομάδας ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιχνιδιού.

Έχει τον Ναβάρο, ο οποίος
είναι παικταράς, έκανε σούπερ Ευρωμπάσκετ και είναι πιο ώριμος και μεστός από
ποτέ. Στα πάουερ φόργουορντ με Λόμπεργκ και Βάσκεζ είναι πλήρης, ξεφορτώθηκε
παίκτες τύπου Λάκοβιτς και Μπαζίλε που δεν είχαν πλέον τίποτα χρήσιμο να της
δώσουν, έγινε πιο νεανική ομάδα και ακόμα πιο γρήγορη ομάδα. Μπορεί να κάνει
σκορ από την περιφέρεια, μπορεί να εκμεταλλευτεί τα πολλά ψηλά κορμιά και
γρήγορα συνάμα που έχει, μπορεί να χτυπήσει μέσα από την ρακέτα, μπορεί να
τρέξει, μπορεί να διαλύσει τις περισσότερες άμυνες στο 5 εναντίον 5, μπορεί να
κάνει σε θεωρητικό επίπεδο ότι θέλει.

Έχει την πολυτέλεια να μπορεί να βγάζει
βασικούς παίκτες και να μην φαίνεται η απουσία του, να πειραματίζεται μέσα στο
παιχνίδι με διαφορετικά σχήματα ανάλογα με τις περιστάσεις και τις συνθήκες. Το
μεγάλο της μείον είναι ο προπονητής της, Πασκουάλε, που μπορεί να είναι πιο
ώριμος αλλά δεν έχει πείσει ότι έχει βελτιωθεί και εξελιχθεί και πολύ από τότε
που πρωτοανέλαβε την ομάδα. Στα θετικά πάντως ότι τον θέλουν οι παίκτες και
έτσι το κλίμα είναι καλά. Πάντως η Μπάρτσα δεν έχει κάνει την προετοιμασία που
θα ήθελε και είναι ανέτοιμη ακόμα, όπως φάνηκε και με την πρόσφατη ήττα της από
την Σεβίλλη στο πρωτάθλημα. Αν δεν τα κάνει μούσκεμα ο Πασκουάλε, είναι το
απόλυτο φαβορί για τον τίτλο φέτος.
 
 
 

ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪ

Προπονητής:
Οκτάι
Μαχμούντι (από 2010)
 

Ήρθαν: Αρσλάν
(πλέϊ μέϊκερ, 6 π., 2 ασ., Εφές Πίλσεν), Οζέρ (σέντερ, 12 π., 5 ρ., Μπεσίκτας),
Αλντεμίρ (φόργουορντ, 8 π., 8 ρ., Καρσίγιακα), Γκόρντον (περιφερειακός, 6 π., 3 ρ., Ολυμπιακός), Λάκοβιτς (πλέϊ μέϊκερ,
5 π., 1 ασ., Μπαρτσελόνα), Σονγκάϊλα (σέντερ, 2 π., 1 π., Φιλαδέλφεια),
Πασούλια (σέντερ, 5 π., 5 ρ., Ατλάντα) 

Έφυγαν: Ράντσικ
(σέντερ, 7 π., 4 ρ., Άζοβμας), Κούγκο (σέντερ, 9 π., 4 ρ., Εφές Πίλσεν),
Τζόνσον (πλέι μέικερ, 12 π., 3 ασ., Αστάνα)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Λάκοβιτς (Αρσλάν), Γκόρντον (Σιπ), Σούμπερτ, Σονγκάϊλα,
Άντριτς (Οζέρ)
 
 

Μία από τις τουρκικές ομάδες οι οποίες έριξαν πολύ χρήμα και
φέτος προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές στην διοργάνωση. Η Γαλατά δίνει το
παρόν στους ομίλους αφού κατάφερε και προκρίθηκε από τα προκριματικά στον όμιλο
του Βίλνιους όπου έκανε την έκπληξη και άφησε εκτός της οικοδέσποινα Λιέτουβος
η οποία πέρα από ότι έπαιζε εντός έδρας ουσιαστικά ήταν και πιο έμπειρη από
αυτό το επίπεδο. Η Γαλατά είναι μία ομάδα η οποία βρίσκεται σταθερά στην
Τουρκία στην σκιά των Φενέρ και Εφές και κάνει χρόνια τώρα προσπάθεια για να
μπορέσει να τις ξεπεράσει.

Δεν φείδεται χρημάτων μάλιστα αφού πέρα από τις πολύ
καλές κινήσεις που είχε κάνει το καλοκαίρι, μετά από την πρόκριση της στους
ομίλους αποφάσισε να ενισχυθεί και άλλο με την απόκτηση του ΝΒΑερ σέντερ
Πασούλια και να δυναμώσει και άλλο μέσα στην ρακέτα. Έχει πάρα πολύ καλό
προπονητή και φέτος, μιας και ο Μαχμούντι έμεινε στο πάγκο, ο οποίος είναι πολύ
έμπειρος, λάτρης της άμυνας και της πειθαρχίας και είναι το απόλυτο αφεντικό
στην ομάδα και χαίρει του σεβασμού των παικτών και της διοίκησης.

Πήρε τον
Λάκοβιτς από την Μπαρτσελόνα, ο οποίος είναι ένας παίκτης με τρομερές
παραστάσεις από την διοργάνωση, πολύ έμπειρος και που μπορεί να βοηθήσει, αλλά
παρά την ηλικία του παραμένει τρελός και απρόβλεπτος παίκτης, που μην ξεχνάμε
ότι έχει μεγαλώσει και ο χρόνος του δεν μπορεί να είναι 30λεπτα γιατί δεν θα
αντέξει. Ο Αρσλάν που έχει από πίσω του είναι ένας συμπαθητικός παίκτης που
μπορεί να τον ξεκουράζει. Στο δύο ίσως έχει το μεγαλύτερο κενό, αφού ο Γκόρντον
που πήρε από τον Ολυμπιακό, ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είναι τίποτα το
ιδιαίτερο, ένα παίκτης που κάνει πολλά πράγματα υποφερτά αλλά δεν είναι για να
κάνει την διαφορά.

Κράτησε τον Σούμπερτ στο τρία ο οποίος είναι πολύ καλός
παίκτης και μπορεί να κάνει σταθερά σκορ και να απειλεί από την περιφέρεια, στο
4-5 είναι πολύ δυνατή και με λύσεις ειδικά μετά από την προσθήκη του Πασούλια,
με την οποία γέμισε την ρακέτα στην άμυνα ειδικά. Ομάδα που θα αμύνεται πολύ
καλά, θα κερδίζει τις μάχες των ριμπάουντ, θα είναι σκληρή και μαχητική και θα
μπορεί και να σκοράρει. Ειδικά εντός έδρας την περιμένουμε ακόμα πιο ανταγωνιστική
και επειδή είναι και σε ένα βατό όμιλο, ελπίζει δίκαια και σοβαρά σε πρόκριση.
 
 
 
 

ΣΙΕΝΑ

Προπονητής:

Σιμόνι Πιανιτζάνι (από 2007)
 

Ήρθαν: Άντερσεν
(σέντερ, 3 π., 2 ρ., Νέα Ορλεάνη), Ντε Χουάν Σάμερς (φόργουορντ, 4 π., 1 ρ.,
Ντιτρόϊτ), Γιοξίμοβιτς (περιφερειακός, 7 π., 3 ρ., Ιγκοκέα)
 
Έφυγαν: Χέρστον
(φόργουορντ, 10 π., 3 ρ., Μιλάνο), Ράκοβιτς (σέντερ, 8 π., 3 ρ., Ζαλγκίρις),
Ακιντέλε (σέντερ, 3 π., 2 ρ., Πριμόριε), Γιάριτς (πλέι μέικερ, 6 π., 2 ασ.)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Μακάλεμπ (Ζήσης), Καουκένας (Καραρέτο – Γιοξίμοβιτς – Αραμπόρι),
Σάμερς (Μος), Λαβρίνοβιτς (Στόνερουκ), Άντερσεν (Ρες – Μικελόρι)
 
 

Η μόνιμη πρωταθλήτρια Ιταλίας και μία από τις πιο σοβαρές
και πειθαρχημένες ομάδες στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρυσι έφτασε
μέχρι και το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα και ήταν από τις εκπλήξεις. Το μεγάλο της
μυστικό είναι ότι παρόλο που δεν πρόκειται για μία ομάδα από τα πιο ακριβά
ρόστερ και πιο γεμάτα στην διοργάνωση, έχει ένα προπονητή τον Πιανιτζιάνι ο
οποίος ξέρει να δουλεύει πολύ καλά και να καταφέρνει να παίρνει με διάρκεια και
συνέπεια το μάξιμουμ από την ομάδα του τόσο μέσα σε ένα παιχνίδια όσο και στο
βάθος της σεζόν.

Φέτος αν και αρχικά μείωσε το μπάτζετ, έκανε καλές κινήσεις
και αποφάσισε να κάνει την οικονομική για την ίδια υπέρβαση, με την απόκτηση του
ΝΒΑερ Άντερσεν, με τον οποίο όμως φαίνεται να λύνει το χρόνιο πρόβλημα της στην
θέση του σέντερ. Όχι μόνο πήρε ένα πολύ ποιοτικό παίκτη, που μπορεί να
απειλήσει κοντά στο καλάθι, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι απειλεί παραπάνω
από αξιοπρεπώς και μακριά από την ρακέτα, αλλά πήρε και ένα παίκτη ο οποίος
ξέρει καλά την Ευρωλίγκα και ταιριάζει γάντι στην φιλοσοφία της ομάδας αφού δεν
βαρυγκωμά και δεν βλέπει σαν αγγαρεία την άμυνα.

Από εκεί και πέρα διατήρησε
τον βασικό της κορμό από πέρσι και έτσι ομοιογένεια, ο Μακάλεμπ έρχεται από ένα
σούπερ Ευρωμπάσκετ στην Λιθουανία και δείχνει ότι φέτος θα είναι ακόμα
καλύτερος από πέρσι, όπου είχε και προβλήματα τραυματισμών, ο Καουκένας επίσης
είναι πολύ καλός στο 2, το δίδυμο Λαβρίνοβιτς και Άντερσεν στο 4-5 μπορεί να
κάνει πράγματα και θαύματα στην μέρα του, αφού είναι και οι δύο πολυπρόσωποι
παίκτες. Συμπαθητική και στην θέση 3, ενώ έχει καλό πάγκο και φέτος. Φυσικά δεν
περιμένουμε να αλλάξει κάτι στην αγωνιστική της φιλοσοφία.

Όλα ξεκινάνε και
τελειώνουν στην άμυνα, όπου ειδικά εντός έδρας θα γίνεται πιο σκληρή, έχει καλή
έδρα με φανατικό κοινό, ομάδα με πειθαρχία και πλάνο στο παιχνίδι της, θα είναι
πάντοτε πολύ καλά διαβασμένη, ενώ και επιθετικά θα σουτάρει αρκετά και μπορεί
να κάνει και σκορ. Έχει εμπειρία, είναι λίγο μουδιασμένη ακόμα, αλλά είναι
λογικό μιας και είναι στο ξεκίνημα, άρα λοιπόν δείχνοντας ενισχυμένη σε σχέση
με πέρσι δίκαια έχει βάλει και πάλι τον πήχη ψηλά. Όμως προσέχουμε ότι φέτος ο
ανταγωνισμός και ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος.
 
 
 

ΟΥΝΙΞ ΚΑΖΑΝ

Προπονητής:

Ευγένι Πασούτιν (από 2010)
 

Ήρθαν: Τζαβάϊ
(σέντερ, Παρτίζαν), Ζεβροσένκο (σέντερ, 4 π., 3 ρ., Κίμκι), Ουίλκινσον (σέντερ,
15 π., 6 ρ., Λοκομοτίβ Κούμπαν), Γκολόβιν (περιφερειακός, 5 π., 2 ασ., Νίζνι),
Γκουμπάνοφ (σέντερ, 8 π., 4 ρ., Δυναμό Μ.), Ντόμερκατ (περιφερειακός, 15 π., 3
ρ., Σπάρτακ Αγ Πετρ), Γκριρ (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 3 ασ., Μιλάνο) 

Έφυγαν: Λάμπε (σέντερ, 18 π., 7 ρ., Κάχα Λαμποράλ),
Ρίζβιτς (σέντερ, 6 π., 4 ρ., Άζοβμας), Πόποβιτς (πλέϊ μέϊκερ, 12 π., 4 ασ.,
Ζαλγκίρις), Πάντιους (φόργουορντ, 4 π., 2 ρ., Λοκομοτίβ Κούμπαν), Μινάρντ
(περιφερειακός, 8 π., 3 ρ., Άζοβμας), Βράνιες (σέντερ, 4 π., 2 ρ., Πετροχίμι)
 

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Γκριρ (Λιντέι),
Ντόμερκατ (Σαμοιλένκο), Μακ Κάρθι, Ουίλκινσον (Βερεμένκο), Τζαβάι (Ζεβροσένκο)
 
 

Η Ουνίκς Καζάν είναι μια ρωσική ομάδα η οποία τα τελευταία
χρόνια έχει κάνει σοβαρές επενδύσεις, προκειμένου να είναι ανταγωνιστική, αλλά
το θέμα είναι ότι την έχουμε συνηθίσει και η ίδια το ίδιο να παίζει στο Ούλεμπ
Καπ
και όχι στην Ευρωλίγκα, όπου οι δύο διοργανώσεις από επίπεδο ανταγωνισμού
είναι η μέρα με την νύχτα σχεδόν.

Πάντως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι
ανταγωνιστική και δεν μπορεί να ονειρεύεται πρόκριση από τον όμιλο για φέτος.
έχει κάνει και πάλι σοβαρή επένδυση προκειμένου να φτιάξει ένα αξιόμαχο και
ποιοτικό ρόστερ, αλλά το μεγάλο της μειονέκτημα είναι ότι δεν έχει εμπειρία από
την διοργάνωση. Κράτησε στον πάγκο της τον Πασούτιν ο οποίος είναι εξελίξιμος
προπονητής, δουλεύει αρκετά και ξέρει πολύ καλά το άθλημα και μην ξεχνάμε ότι
έχει θητεύσει δίπλα στον Μεσίνα και έχει μάθει αρκετά πράγματα από το πώς
δουλεύουν και πως πρέπει να παίζουν οι μεγάλες ομάδες.

Ο Πασούτιν λοιπόν είναι
όπως είναι λογικό λάτρης της άμυνας και της πειθαρχίας. Δεν είχε σημαντικές
απώλειες ή για να είμαστε πιο ακριβείς τους βασικούς παίκτες που έχασε φρόντισε
να τους αντικαταστήσει με άλλους ισάξιους ή και καλύτερους. Για παράδειγμα
έχασε τον Λάμπε και τον Πόποβιτς αλλά στην θέση τους πήρε τους Γκριρ, Τζαβάι,
Ουίλκινσον