Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως το… «καμπανάκι» των Αμερικανών στην προσπάθειά τους για ανάκτηση της κυριαρχίας στο παγκόσμιο μπάσκετμπολ ήταν η ήττα τους στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας, την 1η Σεπτεμβρίου 2006, από την Ελλάδα. Τότε στις Η.Π.Α. δεν άκουσαν μόνο τους ήχους από το «συρτάκι» των Ελλήνων διεθνών, αλλά και τις αποδοκιμασίες από την πατρίδα τους. Είναι επίσης πολλοί αυτοί που θεωρούν ότι το ματς που άλλαξε τα δεδομένα μία και καλή ήταν ο τελικός των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο κόντρα στην Ισπανία, με τα εντυπωσιακά κατορθώματα του Κόμπι Μπράιαντ στο φινάλε του. Διότι στην Κίνα, οι άλλοτε αλαζόνες σταρ του ΝΒΑ κάθισαν και πάλι στον «θρόνο», μετά τις «σφαλιάρες» στα Παγκόσμια Κύπελλα του 2002 και του 2006 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004. Ωστόσο, ένας άνθρωπος που έζησε από μέσα την ανασύνταξη των Αμερικανών, που τους οδήγησε σε 63 διαδοχικές νίκες μετά την ήττα από την Ελλάδα και τους έφερε στην πρώτη θέση του βάθρου για 4η συνεχόμενη μεγάλη διοργάνωση (πρώτη χώρα που πετυχαίνει κάτι τέτοιο!), πιστεύει πως το καθοριστικό σημείο ήταν ανάμεσα στον ημιτελικό του 2006 και τον τελικό του 2008…
Ο Τόνι Ρονζόνε (φωτό, κάτω στο Gallery), άλλοτε σκάουτερ εξωτερικού των Ντιτρόιτ Πίστονς, ασίσταντ τζένεραλ μάνατζερ των Μινεσότα Τίμπεργουλβς και νυν διευθυντής μπασκετικού προσωπικού των Ντάλας Μάβερικς, ήταν παράγοντας της USA Team στο Πεκίνο το 2008 και στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, το 2010. Και προφανώς είναι ειδικός στο να μιλήσει για την αποστολή των Η.Π.Α. να ανακτήσουν τα πρωτεία τους. Ο κ. Ρονζόνε παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα «Bleacher Report», εξηγώντας πως κατά την δική του άποψη, το λεγόμενο «turning point» των Αμερικανών έγινε το 2007, στον αγώνα με τη Βραζιλία για τους Παναμερικανικούς Αγώνες του Λας Βέγκας. Οι Η.Π.Α. αποφάσισαν να παρατάξουν μία ομάδα με σταρ, όπως οι Κόμπι Μπράιαντ και ΛεΜπρον Τζέιμς (οι οποίοι στη συνέχεια έπαιζαν μόνο σε Ολυμπιακούς και όχι σε Μουντομπάσκετ), ώστε να δείξουν τη διάθεσή τους να επιστρέψουν στην κορυφή. Ο Ρονζόνε επισήμανε ότι «αυτό ήταν το καθοριστικό σημείο μας», αφού θυμήθηκε πως «ζητήθηκε από τον Κόμπι να μαρκάρει στην 1η περίοδο τον Λεάντρο Μπαρμπόσα, ο οποίος μέχρι εκείνο το σημείο ήταν ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά. Στην πρώτη μεταξύ τους φάση, ο Μπράιαντ ανάγκασε τον Βραζιλιάνο σε λάθος, αφού του χτύπησε τη μπάλα από τα χέρια και στη συνέχεια βούτηξε στο παρκέ για να την κλέψει! Όταν βλέπεις τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο να θυσιάζει το κορμί του στην αρχή ενός αγώνα για μία χαμένη μπάλα, καταλαβαίνεις ότι οι σπουδαίοι παίκτες μπορούν να παίξουν έτσι. Μπορούν να θυσιαστούν για το σύνολο και το κοινό καλό. Αυτή ήταν η φάση που άλλαξε τα πάντα…».
Λίγοι -εκτός της Εθνικής Η.Π.Α. φυσικά- έδωσαν σημασία τότε σε εκείνη τη φάση. Ο Κόμπι μπήκε στο παρκέ και προσέγγισε το παιχνίδι σαν να ήταν ένας 7ος Τελικός ΝΒΑ. Κοίταξε τον Μπαρμπόσα σαν ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν. Ο Βραζιλιάνος, αν και είχε ως εκείνο το ματς μ.ο. 27π., τελείωσε τον αγώνα με τους Αμερικανούς με 1/7 σουτ(!) και δεν σκόραρε σε καμία φάση εναντίον του Μπράιαντ!!! Αυτό που είχε σημασία για τον Τόνι Ρονζόνε ήταν πως «ενώ παίκτες σαν τον Κόμπι θα μπορούσαν να θεωρήσουν ότι θα νικήσουμε το ματς με τη Βραζιλία απλώς σκοράροντας περισσότερους πόντους από τον αντίπαλο, ήθελαν όλοι να αποδείξουν πως τα πάντα αρχίζουν από την άμυνα». Μάλιστα, ο πρώην παράγοντας της USA Team αποκάλυψε ότι ο κόουτς Σιζέφσκι μόνταρε αυτή τη βουτιά του Μπράιαντ και έφτιαξε ένα βίντεο το οποίο έδειχνε στους διεθνείς, εξηγώντας τους πως «σε αυτή την ομάδα δεν υπάρχει ”εγώ”. Είμαστε όλοι μαζί»! Η Αμερική στρογγυλοκάθισε στο πρώτο σκαλί του βάθρου το 2007 στους Παναμερικανικούς, το 2008 στο Πεκίνο, το 2010 στην Τουρκία, το 2012 στο Λονδίνο και πριν από 2 μέρες στην Ισπανία. Αλλά για να φτάσουν στις εικόνες θριάμβου, έχουν ακόμη θαρρεί κανείς σαν «εικόνισμα» εκείνη τη βουτιά του Κόμπι!