Γράφει ο Guru της Πάτρας
08/10/2011 (17:34)

ΑΒΕΛΙΝΟ

ΦΙΛΙΚΑ:
Καζέρτα    74-66
Σκαβολίνι    73-72
Μοντεγρανάρο    70-61
Καζέρτα    81-80
ΤΣΣΚΑ    59-97

Προπονητής: Φρανκ Βιτούτσι (από 2010)

Ήρθαν: Ν. Λόρμπεκ (περιφερειακός, 5 π, 1 ρ., Χιπούσκοα), Γκόλεματς (φόργουορντ, 8 π., 3 ρ., Κολοσσός)

Έφυγαν: Τόμας (φόργουορντ, 18 π., 8 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Μάρκους Γκριν (Λόουερς-Σπινέλι), Ντιν (Λόρμπεκ), Τζόνσον, Τρούτμαν (Γκόλεματς), Σβετσούκ

Παραδοσιακά μία ομάδα η οποία ειδικά τα τελευταία χρόνια ξεκινά με φιλοδοξίες και το ίδιο συμβαίνει και φέτος. Η Αβελίνο μην ξεχνάμε ότι έφτασε να παίζει ακόμα και στην ευρωλίγκα και στην κατάκτηση του κυπέλλου της Ιταλίας και θέλει να μείνει σε ανάλογο επίπεδο αφού και πέρυσι ήταν στην τετράδα και από τις κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος.

Φέτος έχει ελάχιστες αλλαγές σε σχέση με πέρυσι και πήρε μόνο τον Λόρμπεκ ουσιαστικά που δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά είναι απλά μία καλή προσθήκη και τον έμπειρο Γκόλεματς με θητεία στην Ελλάδα και που πέρυσι έπαιζε στον Κολοσσό της Ρόδου και έχασε μόνο τον Τόμας. Γενικά έχει ένα κορμό από πέρσι και έτσι θα έχει γρήγορα ομοιογένεια και μια ισορροπία στην ομάδα ενώ της βγαίνει το… στοίχημα με την παρουσία του άπειρου Φραντζέσκο Βιτούτσι  στον πάγκο που ήρθε από την Μπενετόν αλλά πρώτη φορά δούλεψε πέρυσι σαν χεντ κόουτς, αλλά απέδειξε ότι μπορεί να φέρει εις πέρας με επιτυχία την αποστολή του.

Ίσως έχει ένα πρόβλημα στο σέντερ ειδικά αν έχει τραυματισμούς και σε παιχνίδια όπου οι αντίπαλοι παίζουν πολύ με τους ψηλούς και η ίδια φορτώνεται με φάουλ. Η πεντάδα της πολύ καλή, ο πάγκος είναι απλά συμπαθητικός. Δυνατή έδρα και πιο έτοιμη από τους άλλους λόγω της χημείας και της… ίδιας ομάδας και φυσικά την υπολογίζουμε να δώσει μάχη για τετράδα. Ομάδα που μπορεί να παίξει καλή άμυνα, σουτάρει αρκετά από την περιφέρεια και από το τρίποντο, ακόμα και εκτός έδρας.

ΒΑΝΟΛΙ

ΦΙΛΙΚΑ:
Μιλάνο    71-88
Μπιέλα    70-85
Βαρέζε    78-79
Καζάλε    76-69
Βαγιαδολίδ    76-73

Προπονητής: Τόμο Μάχοριτς (από 2010)

Ήρθαν: Μπράντον Τόμας (φόργουορντ, 14 π.,  5 ρ., Μπραουνσβάϊνγκ), Ουέϊφερ (περιφερειακός, 3 π., 1 ρ., Βοστώνη),  Μπάβσιτς (σέντερ, 10 π., 6 ρ., Άρης), Ταμπού (πλέι μέικερ, 5 π., 2 ασ., Καντού), Τσιντσιαρίνι (περιφερειακός, 5 π., 2 ρ., Σκαβολίνι), Γκράχαμ (περιφερειακός, 14 π., 5 ρ., Σαν Χοσέ)

Έφυγαν: Ρόουλαντ (πλέϊ μέϊκερ, 14 π., 4 ασ., Μάλαγα), Ντρόζντοφ (φόργουορντ, 12 π., 6 ρ., Άζοβμας), Σέκουλιτς (φόργουορντ, 10 π., 7 ρ., Μουρθία), Φόστερ (περιφερειακός, 12 π., 3 ρ., Μπάγερν)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Τσιντσιαρίνι (Ταμπού-Ερκόλε), Μπράντον (Ουέιφερ), Μίλιτς, Πέρκοβιτς, Μπάβσιτς

Κατάφερε πέρσι να μείνει στην κατηγορία έστω και στο τέλος και με αγχωτικό για την ίδια τρόπο και αυτός είναι και ο στόχος της για φέτος, με την διαφορά ότι θα ήθελε να εξασφαλιστεί όσο πιο σύντομα γίνεται. Στον πάγκο της έμεινε ο έμπειρος Σλοβένος Τόμο Μάχοριτς, που είναι ένας καλός και έξυπνος προπονητής, λάτρης της άμυνας και της πειθαρχίας και θεωρείται έμπειρος σε αυτό το επίπεδο.

Η Βανόλι έχει καλή έδρα και σε αυτή θα στηρίξει πολλά στην φετινή προσπάθεια. Έκανε πολλές αλλαγές στο ρόστερ, ειδικά η απώλεια των  βασικών αμερικάνων της ίσως να της στοιχίσει αρκετά, ουσιαστικά όλη η περσινή πεντάδα είναι παρελθόν. Πάντως κινήθηκε έξυπνα στην επιλογή παικτών για να καλύψει τα κενά τους και πήρε πολλούς παίκτες με εμπειρία, αλλά ελάχιστους με γνώση του ιταλικού πρωταθλήματος, ενώ δεν δείχνουν να είναι και ανάλογης αξίας με τους περσινούς.

Η ομάδα λοιπόν θα χρειαστεί χρόνο για να μπορέσει να δέσει το νέο σύνολο και να βρει χημεία αλλά και ρόλους. Στο σκοράρισμα αναμένεται να έχει μεγαλύτερες δυσκολίες σε σχέση με πέρσι, της λείπει ο σκόρερ ηγέτης και φυσικά θα έχει αδυναμίες και στα σέντερ ο πότε θα αναγκάζεται να κάνει περισσότερο παιχνίδι από την περιφέρεια, αλλά στην άμυνα μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα.

Δείχνει να μην έχει χρήματα για περαιτέρω ενίσχυση που χρειάζεται, θα στηριχτεί στην άμυνα της λοιπόν και στην έδρα της όπως προείπαμε. Θα δώσει μάχη για παραμονή, μάλλον χειρότερη από πέρυσι, ειδικά στο ξεκίνημα τα προβλήματα της θα είναι μεγαλύτερα.

ΒΑΡΕΖΕ

ΦΙΛΙΚΑ:
Καζάλε    85-83
Μοντεγκρανάρο 80-89
Σκαβολίνι    78-71
Βανόλι    79-78

Προπονητής: Κάρλο Ρεκαλκάτι (από 2010)

Ήρθαν: Γκανέτο (φόργουορντ, 2 π., 1 ρ., Μιλάνο), Γκάρι (φόργουορντ, 7 π., 3 ρ., Καζέρτα), Χαρτ (περιφερειακός, 20 π., 4 ρ., Τούσλα NCAA), Ντιαβαρά (φόργουορντ, 14 π., 5 ρ., Μπρίντιζι),

Έφυγαν: Σεραπίνας (περιφερειακός, 4 π., 2 ασ., Βόννη), Γκος (πλέϊ μέϊκερ, 15 π., 4 ασ., Βιλερμπάν), Ριγκέτι (περιφερειακός, 8 π., 3 ρ., Καζέρτα), Γκαλάντα (σέντερ, 8 π., 4 ρ., Πιστόϊα), Σλέι (φόργουορντ, 18 π., 7 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Στίπσεβιτς (Ρανίκο), Χαρτ, Ντιαβαρά (Γκανέτο), Κανγκούρ (Γκάρι), Φαγιάρδο (Ταλτς)

Η Βαρέζε είναι μία ιστορική ομάδα και με παράδοση στην λίγκα και με αρκετά δυνατή φανέλα. Την περσινή σεζόν είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και έκανε ένα τρελό σχεδόν πρωτάθλημα καθώς ξεκίνησε εντυπωσιακά και στην συνέχεια βρέθηκε να κινδυνεύει και με υποβιβασμό για να μπει τελικά στα πλέι οφ και να κλείσει σχεδόν επιτυχημένα την χρονιά της!

Στον πάγκο της κράτησε τον μεγάλο Κάρλο Ρεκαλκάτι, ο οποίος είναι τρομερά έμπειρος προπονητής, καλός στην δουλειά του και άριστος γνώστης του πρωταθλήματος. Η Βαρέζε έχει πολύ δυνατή έδρα, με τον κόσμο της να δίνει και δυναμικό παρόν και την ίδια να βρίσκει πιο εύκολα ρυθμό αλλά το μεγάλο ερωτηματικό είναι αν φέτος σε αντίθεση με πέρσι καταφέρει να έχει διάρκεια και σταθερότητα.

Κράτησε τον κορμό της από την περσινή ομάδα και ουσιαστικά δεν έχασε παίκτες όπου δεν μπόρεσε να αναπληρώσει τα κενά τους με εξαίρεση τους σκόρερ της Γκος και Σλέι. Πήρε τον Χαρτ από το NCAA που έχει τα προσόντα και τις ικανότητες να γίνει ηγέτης της ομάδας αλλά το θέμα είναι αν θα της βγει.

Από εκεί και πέρα οι υπόλοιποι παίκτες έχουν εμπειρία από το καμπιονάτο και καλά στοιχεία, και παρόλο που δεν είναι τα μεγάλα ονόματα μπορεί να δέσουν αρμονικά με τους υπολοίπους και να φτιάξουν ένα αρκετά δυνατό σύνολο που θα πετύχει το στόχο των πλέι οφ. Η μεγάλη μας επιφύλαξη είναι και φέτος οι διακυμάνσεις και οι περίεργες αγωνιστικές συμπεριφορές.

ΒΕΝΕΤΣΙΑ

ΦΙΛΙΚΑ:
Χέλιος Ντομζάλε    84-85

Προπονητής: Αντρέα Ματζόν (από 2010)

Ήρθαν: Μπόουερς (περιφερειακός, 10 π., 2 ασ., Καζέρτα), Φαντόνι (φόργουορντ, 12 π., 6 ρ., Καζάλε)

Έφυγαν: Γιανγκ (φόργουορντ, 17 π., 4 ρ.),  Χάρις (περιφερειακός, 10 π., 4 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κλαρκ, Μπόουερς, Φαντόνι, Σλέι (Αλεγκρέτι), Μπράϊαν

Η νεοφώτιστη  Βενέτσια κέρδισε την άνοδο στα δικαστήρια φέτος, αφού στην Ιταλία υπάρχει ένα τρελό σύστημα όπου επιτρέπει στις ομάδες που υποβιβάζονται να εξαγοράζουν έναντι 500 χιλιάδων ευρώ την παραμονή τους στην κατηγορία! Έτσι η Τεράμο που υποβιβάστηκε πέρσι το έπραξε και η Βενέτσια που είχε κερδίσει την άνοδο από την Α2 ήταν να μην ανέβει αλλά δικαιώθηκε στα δικαστήρια και νάτη στα μεγάλα σαλόνια.

Στο πάγκο της είναι ο γνωστός μας από την θητεία του στους πάγκους ελληνικών ομάδων (Πανιώνιο και Άρη), ο  Αντρέα Ματζόν που είναι ένας έμπειρος προπονητής. Η Βενέτσια μην ξέροντας λοιπόν σε ποια κατηγορία θα αγωνίζεται και άργησε και αποφάσισε να μην κάνει πολλές κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι.

Στόχος φυσικά δεν είναι άλλος από την παραμονή αλλά το έργο της θα είναι αρκετά δύσκολο, αφού το υλικό που έχει δεν είναι τίποτα το τρομερό. Πιο πολλά θα ποντάρει στον κορμό και την ομοιογένεια, καθώς και στην μαχητικότητα της, παρά στις μονάδες αφού δεν δείχνει να έχει παίκτη που να μπορεί να σηκώσει το βάρος του ηγέτη στις πλάτες του. Μέσα από την ομαδική δουλειά και την άμυνα και την έδρα θα δώσει την μάχη της συνεπώς αλλά δύσκολα θα τα καταφέρει.

ΒΙΡΤΟΥΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ

ΦΙΛΙΚΑ:
Καντού    56-60
Μπενετόν    70-77
Τεράμο    72-71
Μπιέλα    79-76
Μοντεγκρανάρο    84-87
Καζάλε    61-72

Προπονητής: Αλεσάντρο Φινέλι (από Ρέτζιο Εμίλια)

Ήρθαν: Μακ Ιντάϊρ (πλέϊ μέϊκερ, 7 π, 3 ασ., Μάλαγα), Γκίγκλι (σέντερ, 5 π., 3 ρ., Ρόμα), Ντάγκλας (περιφερειακός, 7 π., 2 ρ., Μιλγουόκι), Μορασίνι (περιφερειακός, 3 π., 2 ρ., Μπιέλα)

Έφυγαν: Λάρντο (προπονητής), Αμορόζο (φόργουορντ, 8 π., 5 ρ., Τεράμο), Κ.Σ. Ρίβερς (περιφερειακός, 17 π., 4 ρ., Λοκομοτίβ Κούμπαν), Κεμπ (περιφερειακός, 15 π., 4 ρ., Μπεσίκτας), Ουίνστον (φόργουορντ, 15 π., 5 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Μακ Ιντάϊρ, Κοπόνεν (Ποέτα), Ντάγκλας (Γκάλιους), Σανίκιτζε (Γκίγκλι), Χόμαν

Η ιστορική Βίρτους έχει βάλει ψηλά τον πήχη και φέτος, αλλά δεν είναι αδαής και ξέρει ότι δεν μπορεί να χτυπήσει την Σιένα που είναι η μόνιμη πρωταθλήτρια τα τελευταία χρόνια, αλλά ούτε και το Μιλάνο που φέτος έδωσε και πάλι ένα σκασμό λεφτά για να φτιάξει ένα σούπερ ρόστερ. Έτσι αν καταφέρει να μπει στην τετράδα που είναι ο  βασικός της στόχος τότε θα είναι επιτυχία.

Ιδιοκτήτης της παραμένει ο ιδιόρρυθμος Σαμπατίνι, ο οποίος όμως δεν έχει ρίξει πολλά χρήματα φέτος ή για να το πούμε καλύτερα όχι τόσα όσα έριχνε άλλες χρονιές για να φέρει μεγάλα ονόματα στην ομάδα. Εξαίρεση μόνο αποτελεί ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ, ο Κόμπε Μπράιαντ που είναι το μεγάλο θέμα στην Μπολόνια, την Ευρώπη και τον μπασκετικό πλανήτη, τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

Και αν τελικά ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ όσο διαρκεί το λοκ άουτ, υπογράψει όπως είναι πολύ κοντά στη Βίρτους Μπολόνια, τότε θα είναι το μεγαλύτερο μπαμ όλων των εποχών στην Ευρώπη και φυσικά θα έχει τεράστια οικονομικά οφέλη στην ιταλική ομάδα!

Πάντως και χωρίς τον Κόμπε η Βίρτους έχει ένα πολύ καλό και ανταγωνιστικό σύνολο και αυτό καθώς πήρε τον Μακ Ιντάϊρ και τον Ντάγκλας του Μιλγουόκι που είναι καλός παίκτης και σε καλή ηλικία και είναι δύο παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά τόσο στο καμπιονάτο το οποίο ξέρει απέξω και ανακατωτά ο πρώτος αλλά και στην Ευρωλίγκα.

Έχασε τους Κεμπ και Ουίνστον, που ήταν δύο από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς της ομάδας πέρσι, αλλά τα κενά τους καλύφθηκαν, το μεγάλο ερωτηματικό είναι ο νέος προπονητής Φινέλι ο οποίος δεν έχει δείξει τίποτα το ιδιαίτερο μέχρι στιγμής και είναι ένα στοίχημα για την ομάδα και πόσο θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στην πίεση και σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Πάντως η Βίρτους έχει δυνατή έδρα και βάθος στο ρόστερ με εξαίρεση τα σέντερ της που είναι και το αδύνατο σημείο της και το σημείο που θα προσπαθήσουν να την χτυπάνε όλοι οι αντίπαλοι. Καλή, μας αρέσει, αν και κρατάμε επιφυλάξεις λόγω προπονητή και ψηλών.

ΚΑΝΤΟΥ

ΦΙΛΙΚΑ:
Τουρκ Τέλεκομ    66-56
Βίρτους Μπολόνια    60-56
Μιλάνο    68-70
Καζάλε    65-58
Καζάλε    75-54

Προπονητής: Αντρέα Τριντσιέρι (από 2009)

Ήρθαν: Τσιντσιαρίνι (περιφερειακός, 7 π., 2 ασ., Μοντεγκρανάρο), Παραχούσκι (σέντερ, 11 π., 5 ρ., Ρίγα), Λάϊτι (περιφερειακός, 13 π., 3 ασ., Οχάϊο Στέϊτ),  Μπαζίλε  (πλέϊ μέϊκερ, έχασε την σεζόν λόγω τραυματισμού, Μπαρτσελόνα)

Έφυγαν: Γκριν (φόργουορντ, 12 π., 5 ρ., Σίγκμα), Ταμπού (πλέι μέικερ, 5 π., 2 ασ., Βανόλι).

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Μπαζίλε (Μαζαρίνο-Μπράντλει), Λάϊτι (Μαρκοσβίλι), Μίτσοφ (Τσιτσιαρίνι), Λόνεν (Όρτνερ), Σκέκιτς (Παραχούσκι-Μαρκονάτο)

Η περσινή μεγάλη έκπληξη του πρωταθλήματος όπου έφτασε μέχρι τον τελικό κόντρα στην Σιένα στο πρωτάθλημα, όπου όπως ήταν φυσικό δεν άντεξε για την ολοκληρωτική υπέρβαση. Μία Καντού η οποία είναι μία μικρογραφία της Σιένα, δηλαδή ομάδα με πειθαρχία στο παιχνίδι, που στηρίζεται στην εκπληκτική της και σκληρή της άμυνα και που σουτάρει χωρίς να έχει ενδοιασμούς και παίζει γενικά πολύ έξυπνα και εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες της.

Στον πάγκο της παραμένει όπως είναι λογικός ο  νεαρός αλλά ανερχόμενος Αντρέα Τριντσιέρι. Μην ξεχνάμε ότι θα παίζει φέτος στην Ευρωλίγκα. Πολλά χρήματα για μεγάλες κινήσεις δεν υπήρχαν ούτε φέτος, αλλά και να υπήρχαν ίσως να έκανε μόνο μία μεγάλη κίνηση η ομάδα αφού δεν θα ήθελε να χαλάσει την συνταγή της επιτυχίας πέρσι και να μπει σε άλλες λογικές και μονοπάτια τα οποία δεν θα γνώριζε.

Θα ακολουθήσει λοιπόν την ίδια συνταγή με πέρσι, δυνατή έδρα και άμυνα, που δύσκολα δέχεται πάνω από 65 π. και είδαμε πόσο δύσκολα έχασε στο τέλος φέτος πριν λίγες μέρες από την Σιένα στον τελικό του Σούπερ Καπ! Με τις κινήσεις που έκανε μπορεί να μην κέρδισε τις εντυπώσεις αλλά ουσιαστικά είναι ενισχυμένη και απέκτησε και βάθος στις επιλογές της από τον πάγκο, όπου χρειαζόταν πάση θυσία για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα διπλά παιχνίδια. Τα συνεχή ταξίδια και τα δύο ματς την εβδομάδα μπορεί να την επηρεάσουν σε ένα βαθμό, αλλά περιμένουμε και φέτος να είναι από τις πιο αξιόπιστες ομάδες στο πρωτάθλημα.!

ΚΑΖΕΡΤΑ

ΦΙΛΙΚΑ:
Αβελίνο    66-74
Μοντεγκρανάρο    71-75
Αβελίνο    80-81
Ρόμα    69-70

Προπονητής: Στέφανο Σακριπάντι (από 2009)

Ήρθαν: Κιορτσάρι (πλέϊ μέϊκερ, 6 π., 5 ασ., Μενόρκα), Στιπάνοβιτς (σέντερ, 14 π., 7 ρ., Λιέγη), Α. Σμιθ (φόργουορντ, 18 π., 9 ρ., Καρσίγιακα), Κόλινς (πλέϊ μέϊκερ, 13 π., 4 ασ., Σκαβολίνι), Φλέτσερ (σέντερ, 12 π., 7 ρ., Τεράμο), Ριγκέτι (περιφερειακός, 8 π., 3 ρ., Βαρέζε), Εφετζούκου (περιφερειακός, 12 π., 2 ασ., Βέντσπιλς)

Έφυγαν: Γκάρι (φόργουορντ, 7 π., 3 ρ., Βαρέζε), Ντι Μπέλα (πλέϊ μέϊκερ, 12 π., 2 ασ., Μοντεγκρανάρο), Ε. Ουϊλιαμς (σέντερ, 13 π., 6 ρ., Αστάνα), Τ. Τζόουνς (φόργουορντ, 14 π., 9 ρ., Σκαβολίνι), Ερέ (περιφερειακός, 14 π. , 3 ρ., Ομπραντόϊρο), Μπόουερς (περιφερειακός, 10 π., 2 ασ., Βενέτσια), Κόζαρεκ (περιφερειακός, 8 π., 2 ρ., Σοπότ),

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κόλινς (Κιορτσάρι ), Ριγκέτι (Εφετζούκου), Ντούρνεκαμπ, Σμιθ, Φλέτσερ (Στιπάνοβιτς)

Μετά από την περσινή κάκιστη σεζόν όπου βρέθηκε να μάχεται ακόμα και για την παραμονή της φέτος αποφάσισε να αλλάξει σελίδα και έτσι έκανε σαρωτικές αλλαγές στο ρόστερ της προκειμένου να φτιάξει ένα νέο σύνολο και σίγουρα πιο αξιόπιστο και με μεγαλύτερη διάρκεια από το περσινό.

Πάντως ο Στέφανο Σακριπάντι που θεωρείται από τους καλούς και ανερχόμενους τεχνικούς στην Ιταλία έμεινε στον πάγκο και δεν χρεώθηκε αυτός αλλά οι παίκτες την περσινή κακή πορεία της ομάδας, αλλά φέτος ξέρει καλά ότι αν η ομάδα εμφανίσει ανάλογη εικόνα τότε το καλοκαίρι, αν όχι νωρίτερα θα μείνει άνεργος.

Δεν έκανε μεγάλες μεταγραφές αν και δεν πήρε άσχημους παίκτες αφού ειδικά οι Κόλινς και Φλέτσερ ήταν πρωταγωνιστές στις ομάδες τους και με άριστη γνώση και εμπειρία από το ιταλικό πρωτάθλημα. Πάντως όπως και να το κάνουμε η ομάδα θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να βρει χημεία και ρόλους, αφού δεν υπάρχει βασικός κορμός από πέρσι για να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο με το παρόν.

Θα είναι ομάδα που θα στηριχτεί πολύ στο πλέι μέικερ της και το σέντερ της, ειδικά στην επίθεση, περιμένουμε βελτίωση και πιο αποτελεσματική άμυνα, θα είναι από τις ομάδες που είναι σοβαρές υποψήφιες για τα πλέι οφ φέτος.

ΚΑΖΑΛΕ ΜΟΝΦΕΡΑΤΤΟ

ΦΙΛΙΚΑ:
Βαρέζε    83-85
Καντού    58-65
Καντού    54-75
Βανόλι    69-76
Σκαβολίνι    90-92
Βίρτους Μπολόνια    72-61

Προπονητής: Μάρκο Κρέσπι (από 2006)

Ήρθαν: Ματ Τζάνινγκ (περιφερειακός, 11 π., 4 ρ., Ρίο Γκράντε NBDL), Τεμπλ (περιφερειακός, 3 π., 1 ρ., Σάρλοτ), Ντάνιγκαν (σέντερ, 12 π., 8 ρ., Καλέβ), Τραπάνι (φόργουορντ, 15 π., 7 ρ., Μπόστον Κόλετζ)

Έφυγαν: Χίκμαν (πλέϊ μέϊκερ, 18 π., 4 ασ., Σκαβολίνι), Φαντόνι (φόργουορντ, 12 π., 6 ρ., Βενέτσια)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Τζάνινγκ, Τεμπλ (Πιέριτς), Μουλαβεντούρα (Τραπάνι), Ναμάκα, Ντάνιγκαν

Δύσκολη χρονιά περιμένει την νεοφώτιστη Καζάλε Μονφεράτο που είναι η πρωταθλήτρια της Α2 και πήρε δίκαια το εισιτήριο για τα μεγάλα σαλόνια έχοντας μια καλή ομάδα. Κράτησε στο πάγκο της για προπονητή τον έμπειρο Μάρκο Κρέσπι, ο οποίος ξέρει πολύ καλά την ομάδα αφού την κοουτσάρει από το 2006.

Είχε την σημαντική απώλεια του βασικού της περιφερειακού του Χίκμαν, αλλά γενικά δεν άλλαξε πολύ τον κορμό της, επέλεξε να πάει όμως σε προσθήκες παικτών από κολλέγια και όχι σε παίκτες με εμπειρία από το καμπιονάτο. Ήθελε παίκτες με αθλητικά προσόντα και περισσότερο επιθετικούς, αλλά έχει πάρει ένα ρίσκο αφού δεν ξέρει αν και πόσο γρήγορα θα προσαρμοστούν. Γενικά θα είναι μαχητική ομάδα ειδικά εντός έδρας, θα παλέψει απλά για την παραμονή της.

ΜΙΛΑΝΟ

ΦΙΛΙΚΑ:
Βανόλι    88-71
Μπενετόν    78-72
Καντού    70-68
Μάλαγα    65-79
Σαραγόσα    62-53

Προπονητής: Σέρτζιο Σκαριόλο (από Χίμκι)

Ήρθαν: Σκαριόλο (προπονητής, Κίμκι) , Κουκ (πλέϊ μέϊκερ, 12 π., 3 ασ., Βαλένθια), Φώτσης (φόργουορντ, 9 π., 5 ρ., Παναθηναϊκός). Μπουρούσης (σέντερ, 12 π., 7 ρ., Ολυμπιακός), Χέρστον (φόργουορντ, 10 π., 3 ρ., Σιένα), Νίκολας (περιφερειακός, 10 π., 3 ασ., Μιλάνο), Ραντόσεβιτς (σέντερ, 10 π., 5 ρ., Τσιμπόνα), Ζιακέτι (πλέϊ μέϊκερ, 8 π., 1 ασ., Ρόμα), Γκαλινάρι (φόργουορντ, 14 π., 5 ρ., Ντένβερ, όσο ισχύει το λοκ άουτ στο ΝΒΑ),

Εφυγαν: Πίτερσον (προπονητής), Γκριρ (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 3 ασ., Ουνίξ Καζάν), Τζάαμπαερ (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 3 ασ.), Γκανέτο (φόργουορντ, 2 π., 1 ρ., Βαρέζε), Χόκινς (περιφερειακός, 14 π., 4 ρ., Μπεσίκτας), Πεσέροφ (σέντερ, 8 π., 5 ρ., Άζοβμας), Καρλ (περιφερειακός, 4 π., 3 ρ., Μοντεγκρανάρο), Μασιούλις (φόργουορντ, 8 π., 4 ρ.), Μορτέντε (πλει μέικερ, 6 π., 2 ασ.), Φίνλει (πλέι μέικερ, 13 π., 4 ασ.), Πετραβίτσιους (σέντερ, 5 π., 3 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κουκ (Φιλόι-Ζιακέτι), Νίκολας (Βιτζιάνο), Γκαλινάρι (Χέρστον), Φώτσης (Μαντσινέλι), Μπουρούσης (Ραντόσεβιτς- Εζε- Ρόκα)

Μετά και από την περσινή της αποτυχία όπου όχι μόνο δεν κατάφερε να ρίξει την Σιένα από το θρόνο της, αλλά δεν μπόρεσε ούτε στους τελικούς να αγωνιστεί φέτος δεν πτοήθηκε και έριξε και πάλι πολύ χρήμα για να φτιάξει ένα σύνολο από παίκτες με εμπειρία, τίτλους και παραστάσεις που θα την οδηγήσουν στην κορυφή.

Ο Αρμάνι έμεινε χορηγός της και δεν λυπήθηκε στο χρήμα, αλλά η πιο σημαντική κίνηση που έκανε είναι ότι πήρε επιτέλους σοβαρό προπονητή ο οποίος μπορεί να διαχειριστεί καλά το υλικό του και να κάνει καλή δουλειά και φυσικά μιλάμε για τον Σέρτζιο Σκαριόλο. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και πάλι πήρε μία ντουζίνα σχεδόν παίκτες και έδιωξε άλλους τόσους.

Πάντως η αλήθεια είναι ότι φέτος έβαλε ακόμα πιο ψηλά το πήχη και δίκαια αφού οι κινήσεις ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακές και πιο δαπανηρές από πέρσι. Πήρε τους δικούς μας Φώτση και Μπουρούση αλλά και τον Νίκολας, επίσης οι Κουκ και Χέρστον είναι δύο παίκτες με εμπειρία και που μπορούν να δώσουν πολλές λύσεις στην φετινή ομάδα αλλά και τον ΝΒΑερ Γκαλινάρι όσο ισχύει το λοκ άουτ. Γενικά έχει εξαιρετικό ρόστερ, ωραίο γήπεδο και κόσμο, αλλά θέλει χρόνο αφού άλλαξε όλη η ομάδα! Αν δεν πάει τουλάχιστον τελικό φέτος τότε δεν θα πάει ποτέ που λέει ο λόγος…

ΜΠΙΕΛΑ

ΦΙΛΙΚΑ:
Μοντεγκρανάρο    86-80
Βανόλι    85-70
Ρόμα    79-75
Βίρτους Μπολόνια    76-79
Μπενετόν    79-76

Προπονητής: Μάσιμο Κανσελιέρι (από 2010)

Ήρθαν: Χρυσικόπουλος (φόργουορντ, 2 π., 2 ρ., Άρης), Ντραγκίσεβιτς (σέντερ, 9 π., 5 ρ., Άλμπα), Μιράγιες (σέντερ, 8 π., 6 ρ., Χιπούσκοα), Πάλεν (πλέι μέικερ, 20 π.., 4 ασ., Κάνσας),

Εφυγαν: Σόσα (πλέϊ μέϊκερ, 14 π., 5 ασ., Μοντεγκρανάρο), Σούτον (σέντερ, 9 π., 8 ρ., Τσιμπόνα), Εκπέριτζιν (σέντερ, 4 π.,  4 ρ., Γκραν Κανάρια), Σλότερ (περιφερειακός, 10 π., 5 ρ., Μονς), Μορασίνι (περιφερειακός, 3 π., 2 ρ., Βίρτους Μπολόνια)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Πάλεν, Κόλεμαν (Σοράνια), Χρυσικόπουλος (Ταβερνάρι), Νταγκίσεβιτς, Μιράγες (Γιούρακ)

Η περσινή χρονιά δεν ήταν και η καλύτερη της μιας και η Μπιέλα κινδύνεψε με υποβιβασμό και θέλει να ξεχάσει μια για πάντα αυτή την χρονιά αφού μιλάμε για μια ομάδα που έχει μάθει να διεκδικεί πλέι οφ σχεδόν κάθε σεζόν και να κάνει καλές και πειστικές εμφανίσεις. Φέτος πάντως δεν είχε αλλαγή προπονητή και κράτησε στο πάγκο της τον άπειρο Μάσιμο Κανσελιέρι που δεν άρεσε και πολύ πέρυσι.

Ομάδα που θα στηριχτεί και φέτος στην έδρα και εμπειρία της, έκανε αρκετές κινήσεις μεταγραφικά χωρίς όμως να ξεχωρίσει κάποια και είναι και άγνωστο αν θα της βγει ο Αμερικανός Πάλεν που πήρε, που είναι παίκτης με έφεση στο σκοράρισμα και με καλά αθλητικά προσόντα αλλά σίγουρα θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής. Η Μπιέλα πάντως φημίζεται ότι ανακαλύπτει λαβράκια από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού

Πήρε επίσης τους έμπειρους Ντραγκίσεβιτς και Μιράγιες και τον δικό μας, τον Ελληνα Λίνο Χρυσικόπουλο. Όπως είπαμε ήδη δεν έχει κανένα τρομερό ρόστερ και υστερεί σε ποιότητα, γενικά μέτρια ομάδα, δεν έχει γεμάτο και ποιοτικό πάγκο και υπάρχει ένας προβληματισμός ενώ δεν υπάρχουν και πολλά χρήματα για επιπλέον ενίσχυση που χρειάζεται. Περίεργη ομάδα, την προσέχουμε ειδικά στην αρχή και φέτος δείχνει ότι θα δώσει μάχη για την παραμονή της, αλλά επειδή είναι έμπειρη ομάδα που πρωταγωνιστεί και σε εκπλήξεις δεν την υποτιμάμαι.

ΜΟΝΤΕΓΚΡΑΝΑΡΟ

ΦΙΛΙΚΑ:
Μπρίντιζι    70-73
Βαρέζε    89-80
Μπιέλα    80-86
Καζέρτα    75-71
Αβελίνο    61-70
Βίρτους Μπολόνια    87-84
Σκαβολίνι    79-84

Προπονητής: Σαρόν Ντρούκερ (από 2011 Μάρτη)

Ήρθαν: Σόσα (πλέϊ μέϊκερ, 14 π., 5 ασ., Μπιέλα), Νίτσεβιτς (σέντερ , 6 π., 3 ρ., Μπενετόν), Ντι Μπέλα (πλέϊ μέϊκερ, 12 π., 2 ασ., Καζέρτα), Μπράνερ (φόργουορντ, 8 π., 6 ρ., Μπενετόν), Κιρκσέϊ (φόργουορντ, 10 π., 6 ρ., Σεβίλλη), Καρλ (περιφερειακός, 4 π., 3 ρ., Μιλάνο), Ζορόφσκι (πλέι μέικερ, 14 π., 3 ασ., Τεράμο), Μακ Νιλ (πλέι μέικερ, 20 π., 5 ασ., Ρίο Γκράντε NBDL)

Έφυγαν: Τσιντσιαρίνι (περιφερειακός, 7 π., 2 ασ., Καντού), Τούλσον (φόργουορντ, 8 π., 2 ρ., Αλιάγα), Μαεστράντζι (πλέϊ μέϊκερ, 7 π., 2 ασ., Ρόμα), Τάκερ (φόργουορντ, 12 π., 7 ρ., Μπάμπεργκ), Σαρόν Φορντ (σέντερ, 15 π., 10 ρ., Μπάγερν)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Μακ Νιλ( Ζορόφσκι), Ντι Μπέλα (Καρλ), Κιρκσέι (Αντονούτι), Μπράνερ (Ιβάνοφ), Νίτσεβιτς

Φέτος έχουμε νέα εποχή για την Μοντεγκρανάρο η οποία πρώτα από όλα άλλαξε έδρα και πόλη και θα αγωνίζεται στην Ανκόνα, μία κίνηση που έγινε για καθαρά εμπορικούς λόγους! Στο πάγκο της έμεινε ο Ισραηλινός Σαρόν Ντρούκερ ο οποίος είναι γνώριμος στο ελληνικό κοινό από την θητεία του στον Άρη, ο οποίος ανέλαβε τις τύχες της ομάδας πέρσι προς τα τελειώματα και φέτος του δόθηκε η ευκαιρία να φτιάξει την ομάδα όπως θέλει ο ίδιος και να την μοντάρει από την αρχή.

Όπως ήταν λογικό και έχοντας ήδη εικόνα από πέρσι και από επίσημα παιχνίδια ήξερε πολύ καλά τι του έκανε και τι όχι από το υπάρχον ρόστερ και όπως αποδείχθηκε λίγα του άρεσαν και έτσι προχώρησε σε σαρωτικές σχεδόν αλλαγές, φτιάχνοντας ουσιαστικά μία νέα ομάδα. Η αλήθεια είναι ότι οι επιλογές του είναι πολύ καλές και πολύ στοχευμένες και η ομάδα απέκτησε φέτος πέρα από ποιότητα και βάθος στις επιλογές στο πάγκο.

Έχασε παίκτες όπως οι Μαεστράντζι, Σαρόν και Φορντ που ήταν κομβικοί πέρσι αλλά δεν άρεσαν και πολύ στον Ντρούκερ. Η περιφέρεια της ομάδας αφήνει πολλές υποσχέσεις για φέτος, αφού έχει παίκτες που μπορεί να απειλήσουν τόσο με το σουτ όσο και με ντράιβ και να δημιουργήσουν ρήγματα. Ο Ισραηλινός είναι καλός προπονητής, έχει ένα ιδιόρρυθμο στυλ, αλλά δουλεύει και έχει πλάνο.

Μία από τις αδυναμίες της ομάδας είναι οι ψηλοί της οι οποίοι είναι αργοί και είναι πολύ πιθανό να βλέπουμε την Μοντεγκρανάρο να αγωνίζεται πολύ συχνά με κοντά και γρήγορα σχήματα. Μπορεί να διεκδικήσει πλέι οφ και να είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις!

ΜΠΕΝΕΤΟΝ

ΦΙΛΙΚΑ:
Μιλάνο    72-78
Βίρτους Μπολόνια    77-70
Μάλαγα    62-90
Μπαγερν    90-61
Μπιέλα        76-79

Προπονητής: Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς (τελευταία φορά Μιλάνο 2007)

Ήρθαν: Τζόρτζεβιτς (προπονητής), Μέκελ (πλέϊ μέϊκερ, 10 π., 6 ασ., Γκιλμπόα) , Μουρ (περιφερειακός, 18 π., 5 ρ., Περντιού), Μολντοβεάνο (σέντερ, 20 π., 8 ρ., Αμέρικαν Γιουνιβέρσιτι), Μπεσίροβιτς (περιφερειακός, 2 π., 1 ρ., ΤΣΣΚΑ), Σκαλαμπρίνι (σέντερ, 2 π., 2 ρ., Σικάγο Μπουλς), Άντριεν (σέντερ, 2 π.,  2 ρ., Γκόλντεν Στέιτ),

Έφυγαν: Ρέπεσα (προπονητής), Μάρκοβιτς (περιφερειακός , 5 π., 3 ασ., Βαλένθια), Σμιθ ( περιφερειακός, 14 π., 5 ρ., Μακάμπι), Νίτσεβιτς (σέντερ , 6 π., 3 ρ., Μοντεγκρανάρο), Μπράνερ (φόργουορντ, 8 π., 6 ρ., Μοντεγκρανάρο), Μοτεγιούνας (σέντερ, 13 π. 4 ρ., Πρόκομ) , Γουντ (πλέι μέικερ, 12 π., 3 ασ., Άλμπα), Σκίνερ (σέντερ, 8 π., 4 ρ.).

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ:
Μουρ (Μπουλέρι), Μέκελ (Μπεσίροβιτς), Τζεντίλε, Άντριεν (Μολντοβεάνο), Σκαλαμπρίνι,

Ο βασικός χορηγός της ομάδας η εταιρεία Benetton δηλαδή μπορεί να έμεινε στην ομάδα, παρά την φημολογία όλη την περσινή σεζόν ότι θα αποχωρούσε το καλοκαίρι αλλά το μπάτζετ της ομάδας φέτος έπεσε αισθητά και γενικά ο σύλλογος από το Τρεβίζο είναι ένα ερωτηματικό για το τι θα κάνει και που θα φτάσει φέτος.

Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε η επιλογή του προπονητή, όπου έδωσε τα κλειδιά στον γνωστό μας Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς που όμως έχει να δουλέψει από το 2007(!) όταν καθόταν τότε στο πάγκο του Μιλάνο και είναι μία περίεργη προσωπικότητα και αρκετά αμφιλεγόμενος ως προς τις ικανότητες του ως κόουτς.

Επίσης έκανε μεταγραφικές κινήσεις που είναι δίκοπο μαχαίρι και μπορεί να πιάσουν αλλά μπορεί και να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα στην φετινή ομάδα σε συνδυασμό και με τον προπονητή αφού κινήθηκε και πήρε γυρολόγους του ΝΒΑ σε μεγάλη ηλικία ή νεαρούς που δεν έχουν ιδιαίτερες περγαμηνές και ικανότητες και επιπλέον δεν κράτησε σχεδόν κανένα παίκτη από την περσινή ομάδα προκειμένου να έχει μία βάση για να πατήσει και να βρει όσο πιο γρήγορα γίνεται χημεία και ρυθμό.

Είναι πάντως ομάδα με ιστορία και βαρύ όνομα, ξεχωρίζει ο Μέκελ από το Ισραήλ. Δυνατή έδρα, στόχος λογικά τα πλέι οφ, τα τελευταία χρόνια ήταν ομάδα που στηριζόταν στην σκληρή άμυνα και σούταρε πολύ από το τρίποντο φέτος την αναμένουμε ακόμα πιο επιθετική, για την άμυνα δεν είμαστε και τόσο σίγουροι, γενικά ομάδα αίνιγμα ή που θα κάνει εξαιρετική πορεία και θα εκπλήξει ή που θα πατώσει.

ΡΟΜΑ

ΦΙΛΙΚΑ:
Μπιέλα    75-79
Τεράμο    68-88
ΤΣΣΚΑ    65-77
Καζέρτα    70-69

Προπονητής: Λίνο Λάρντο (από Βίρτους Μπολόνια)

Ήρθαν: Λάρντο (προπονητής, Βίρτους Μπολόνια), Τάκερ (φόργουορντ, 9 π., 2 ρ., Ρεάλ), Σλόκαρ (σέντερ, 10 π., 6 ρ., Μανρέσα), Μαεστράντζι (πλέϊ μέϊκερ, 7 π., 2 ασ., Μοντεγκρανάρο), Σμιθ (πλέι μείκερ, 6 π., 3 ασ., Νετάνια),

Έφυγαν: Φιλιπόφσκι (προπονητής, Ολίμπια Λ), Ουάσιγκτον (πλέϊ μέϊκερ, 13 π., 3 ασ., Τουρκ Τέλεκομ), Ζιακέτι (πλέϊ μέϊκερ, 8 π., 1 ασ., Μιλάνο), Τραορέ (σέντερ, 10 π., 5 ρ., Λοκομοτίβ Κούμπαν), Γκίγκλι (σέντερ, 5 π., 3 ρ., Βίρτους Μπολόνια), Τσαρλς Σμιθ (περιφερειακός, 13 π., 4 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
: Μαεστράντζι (Σμιθ), Τάκερ (Γκόρντιτς), Ντατόμε (Ντέντοβιτς ), Ντάσιτς, Σλόκαρ (Κροσαριόλ)

Η Ρόμα τα τελευταία χρόνια έχει δαπανήσει εκατομμύρια ευρώ αλλά προκοπή δεν είδε και μάλιστα κάθε χρόνο σχεδόν ήταν από τις απογοητεύσεις του καμπιονάτο, αφού ήταν μία ομάδα χωρίς διάρκεια και θύμα αρνητικών εκπλήξεων. Φέτος αποφάσισε να μην δαπανήσει τα χρήματα προηγούμενων ετών και να κάνει περικοπές αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν έχει και την ευρωλίγκα φέτος.

Στα θετικά ότι ο πρόεδρος της ο Κλαούντιο Τότι ήταν να αποχωρήσει αλλά τελικά έμεινε ένα ακόμα χρόνο. Στην θέση του γενικού διευθυντή ο γνωστός μας Αντονέλο Ρίβα! Προχώρησε σε αρκετές ανακατατάξεις στο ρόστερ της και στο πάγκο της έκανε για μία ακόμα φορά αλλαγή προπονητή προσλαμβάνοντας τον Λίνο Λάρντο από την Μπολόνια, ο οποίος είναι ένας προπονητής που ούτε ενθουσιάζει αλλά δεν απωθεί κιόλας, αλλά θα μπορούσε να έχει επιλέξει κάτι καλύτερο για την συγκεκριμένη θέση που ειδικά για την ομάδα της Ρώμης είναι σαν ηλεκτρική καρέκλα.

Είδε με ικανοποίηση παίκτες νεαρούς που κράτησε φέτος να κάνουν πολύ καλό ευρωμπάσκετ όπως οι Ντάσιτς, Ντέντοβιτς και Γκόρντιτς , πήρε τον βασικό πλέι μέικερ της εθνικής Ιταλίας τον Μαεστράντζι και τον δεινό σκόρερ Τάκερ από τη Ρεάλ Μαδρίτης ο οποίος είναι παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά στην επίθεση και να γίνει ο ηγέτης της, αρκεί να βρει τον παλιό του καλό εαυτό. Δείχνει ενισχυμένη αλλά θέλει χρόνο στόχος η τετράδα βασικά, είναι αρκετά πιθανό να τα καταφέρει.

ΣΙΕΝΑ

ΦΙΛΙΚΑ:
Τεράμο    90-69
Ολυμπιακός    79-75
Σάσαρι    64-54

Προπονητής: Σιμόνι Πιανιτζάνι (από 2007)

Ήρθαν: Άντερσεν (σέντερ, 3 π., 2 ρ., Νέα Ορλεάνη), Ντε Χουάν Σάμερς (φόργουορντ, 4 π., 1 ρ., Ντιτρόϊτ), Γιοξίμοβιτς (περιφερειακός, 7 π., 3 ρ., Ιγκοκέα)

Έφυγαν: Χέρστον (φόργουορντ, 10 π., 3 ρ., Μιλάνο), Ράκοβιτς (σέντερ, 8 π., 3 ρ., Ζαλγκίρις), Ακιντέλε (σέντερ, 3 π., 2 ρ., Πριμόριε), Γιάριτς (πλέι μέικερ, 6 π., 2 ασ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Μακάλεμπ (Ζήσης), Καουκένας (Καραρέτο-Γιοξίμοβιτς-Αραμπόρι), Σάμερς (Μος), Λαβρίνοβιτς (Στόνερουκ), Άντερσεν (Ρες-Μικελόρι)

Η μόνιμη πρωταθλήτρια Ιταλίας τα τελευταία χρόνια και που ξεκινάει και φέτος με πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της και είναι το μεγάλο φαβορί. Κράτησε όλο της τον κορμό και τον δικό μας τον Νίκο Ζήση, φυσικά στο πάγκο της παραμένει ο δημιουργός αυτής της ομάδας ο Σιμόνι Πιανιτζάνι.

Το μεγάλο της όπλο θα είναι και φέτος η τρομερή ομοιογένεια και πειθαρχία που έχει σαν ομάδα και φυσικά η άμυνα της που είναι το Α και το Ω σε αυτή την Σιένα. Θυμόμαστε και πέρσι όπου έχασε πολλά βασικά στελέχη της ότι με αυτά τα συστατικά έκανε εξαιρετική πορεία στην Ευρωλίγκα εκεί που κανείς δεν το περίμενε και έφτασε μέχρι το Φάιναλ Φορ.

Φέτος έκανε πολύ λίγες κινήσεις, μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού αλλά απέκτησε τον Άντερσεν από το ΝΒΑ, μία πολύ σημαντική προσθήκη αφού με αυτή δείχνει να βρίσκει ποιότητα και στο σέντερ που είχε χρόνιο πρόβλημα. Σκληρή άμυνα που παίζει σε κάθε φάση σχεδόν στα όρια του φάουλ, πολύ δυνατή και καυτή έδρα, ομάδα που σουτάρει από το 1 μέχρι το 5 από το τρίποντο, αλλά πάντοτε με καλές προϋποθέσεις, χημεία θα είναι τα συστατικά της επιτυχίας και την φετινή σεζόν.

Πάντως προσέχουμε ειδικά στο ξεκίνημα επειδή είχε αρκετούς διεθνείς παίκτες ακόμα δεν έχει ρυθμό και φρεσκάδα, κάτι που φάνηκε και από το Σούπερ Καπ Ιταλίας που έπαιξε πριν από μία εβδομάδα κόντρα στην Καντού με την οποία είχε αρκετές δυσκολίες. Στο καμπιονάτο θα είναι και πάλι στον τελικό, όπου μαζί με το Μιλάνο λογικά θα παλέψει για τον τίτλο και θα έχει το πρώτο λόγο και στο φετινό τίτλο του πρωταθλητή.

ΣΚΑΒΟΛΙΝΙ

ΦΙΛΙΚΑ:
Βαρέζε    71-78
Αβελίνο    72-73
Καζάλε    92-90
Μοντεγκρανάρο 84-79

Προπονητής: Λούκα Νταλμόντε (από 2009)

Ήρθαν: Χίκμαν (πλέϊ μέϊκερ, 18 π., 4 ασ., Καζάλε), Τ. Τζόουνς (φόργουορντ, 14 π., 9 ρ., Καζέρτα), Γουάϊτ (φόργουορντ, 20 π., 5 ρ., Σάσαρι)

Εφυγαν: Σάκοτα (φόργουορντ, έχασε την σεζόν πέρυσι, Οστάνδη), Κόλινς (πλέϊ μέϊκερ, 13 π., 4 ασ., Καζέρτα), Τσιντσιαρίνι (περιφερειακός, 5 π., 2 ρ., Βανόλι), Αλμοντ (περιφερειακός, 8 π., 3 ρ., Τσερκάσι), Αλεξαντρόφ (σέντερ, 9 π., 3 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Χϊκμαν (Καβαλιέρο), Χάκετ, Γουάϊτ, Τζόουνς (Φλαμίνι), Κουζίν (Λιντέκα)

Η ιστορική Σκαβολίνι πέρυσι έκανε μια μέτρια χρονιά και έμεινε εκτός πλέι οφ και έτσι το καλοκαίρι υπήρχε απογοήτευση και προσπάθεια να εντοπιστούν τα λάθη και τα σημεία που έπρεπε να διορθωθούν προκειμένου φέτος να πάει καλύτερα. Μιλάμε άλλωστε για ομάδα που έχει μεγάλη ιστορία αλλά εδώ και μία 10ετία και βάλε έχει χάσει τον εαυτό της και προσπαθεί να βγει και πάλι στον αφρό αλλά μάταια.

Δεν υπάρχουν και τα πολλά χρήματα, αλλά το Πέζαρο είναι μπασκετούπολη μην ξεχνάμε. Συνεχίζει με τον ίδιο προπονητή, άρα η αγωνιστική της φιλοσοφία δεν πρόκειται να αλλάξει και πολύ και περιμένουμε έτσι και φέτος μία ομάδα η οποία θα στηριχθεί στο τρίποντο και την έδρα και θα παίζει σχετικά γρήγορο μπάσκετ για να διεκδικήσει τα πλέι οφ που είναι και ο στόχος της.

Δεν έκανε πολλές αλλαγές φέτος σε αντίθεση με πέρυσι, η κίνηση που ξεχωρίζει είναι αυτή της απόκτησης του Γουάϊτ από την Σάσσαρι που είχε ακουστεί και για τον Παναθηναϊκό φέτος το καλοκαίρι που είναι ένας παίκτης που παράγει και σκοράρει πόντους. Θα έχει μια περιφέρεια που θα σκοράρει αρκετά, βελτιώθηκε και ο διεθνής ιταλός Κουζίν που αγωνίζεται ως σέντερ και έτσι δυναμώνει και γίνεται και πιο επικίνδυνη μέσα στην ρακέτα. Μπορεί ακόμα και πιο ψηλά από πλέι οφ.  

ΣΑΣΑΡΙ

ΦΙΛΙΚΑ:
Αστάνα    79-76
Παρτίζαν    81-76
Σιένα    54-64
Βαγιαδολίδ    89-75

Προπονητής: Μέο Σακέτι (από 2009)

Ήρθαν: Χόσλεϊ (φόργουορντ, 11 π., 5 ρ., Μπανταλόνα), Ντίνερ (περιφερειακός, 14 π., 3 ασ., Τεράμο), Μπένσον (σέντερ, 17 π., 10 ρ., Όκλαντ), Μετρεβέλι (σέντερ, 3 π., 2 ρ., Ρίμινι)

Έφυγαν: Γουάϊτ (φόργουορντ, 20 π., 5 ρ., Σκαβολίνι), Χάντερ (σέντερ, 15 π., 8 ρ.), Τσαλδάρης (φόργουορντ, 10 π., 4 ρ.), Χούμπαλεκ (σέντερ, 8 π., 5 ρ.)

ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Τ. Ντίνερ, Ν. Ντίνερ, Χόσλεϊ, Βανούζο, Μπένσον (Πλίσνιτς-Μετρεβέλι)

Ομάδα που πέρυσι ήταν νεοφώτιστη αλλά έκανε εξαιρετική πορεία τερματίζοντας στην 6η θέση και κερδίζοντας έτσι την είσοδο της στα πλέι οφ. Φέτος θέλει να έχει πάλι μια ανάλογη πορεία καθώς έχει καλό ρόστερ, αλλά και μία σημαντική απώλεια, αυτή του σκόρερ Γουάϊτ και ελπίζει ότι με τον Ντίνερ και με τον Χόσλεϊ που πήρε θα καλύψει τους πόντους σε κάθε ματς.

Επίσης παρελθόν από την ομάδα αποτέλεσε τόσο ο Χάντερ όσο και ο δικός μας, Τσαλδάρης. Ο Σακέτι όπως ήταν λογικό έμεινε και φέτος στο πάγκο και έτσι η αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας δεν πρόκειται να αλλάξει και περιμένουμε και φέτος να παίζει πολύ επιθετικό μπάσκετ και δείχνει να είναι ενισχυμένη στην περιφέρεια της σε σχέση με πέρσι.

Δεν πρέπει να λησμονούμε άλλωστε ότι είχε την καλύτερη επίθεση στο καμπιονάτο, ομάδα που τρέχει και σουτάρει αρκετά και διαθέτει και πολύ δυνατή έδρα, αλλά και εκτός δεν αλλά αγωνιστική φιλοσοφία και μην ξεχνάμε ότι είναι και πιο έμπειρη και πιο ξεψαρωμένη φέτος. πάνω κάτω είναι στα ίδια κυβικά με πέρσι, ο μόνος προβληματισμός είναι ο πάγκος της και ειδικά στην θέση του πάουερ φόργουορντ όπου δεν έχει αρκετές και ποιοτικές λύσεις και θα χρειαστεί να κάνει αλχημείες για να καλύψει την αδυναμία της αυτή.

ΤΕΡΑΜΟ