Η Ρεάλ Μαδρίτης στην κορυφή της Ευρώπης δίκαια, άξια και με όμορφο μπάσκετ. Η επίθεση κέρδισε την άμυνα καθώς η φιλοσοφία των δύο ομάδων στον μεγάλο χθεσινό τελικό (όπως και όλη την σεζόν) δικαίωσε την ομάδα του Λάσο και πανάξια κατέκτησε η Ρεάλ το 10ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της. Η Ρεάλ ήταν πιο έτοιμη, πιο αποφασισμένη, πιο συγκεντρωμένη για την κατάκτηση της κούπας. Ταλαιπωρήθηκε όσο καμία άλλη ομάδα με τραυματισμούς αλλά ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Ενισχύθηκε εκεί που έπρεπε γρήγορα και μεθοδικά. Ποτέ δεν γκρίνιαξε για τους τραυματισμούς και ποτέ δεν παρουσίασε αστείες δικαιολογίες για τις απουσίες κορυφαίων παικτών της. Στο Final Four από την Παρασκευή σε ημιτελικό και τελικό ήταν η καλύτερη ομάδα από τις 4 παίζοντας πειστικά και απλά. Πολλές φορές τα πολλά συστήματα και τα διάφορα τρικ τελικά μπερδεύουν παρά κερδίζουν. Απόλυτη επιτυχία για την ισπανική ομάδα που δεν ξεχνάμε πως τερμάτισε στην 5η θέση στην κανονική διάρκεια και στα playoffs αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό με μειονέκτημα έδρας . Σε ένα κολασμένο ΟΑΚΑ που στην πρώτη αναμέτρηση διασύρθηκε με 95-67 αλλά δεν το έβαλε κάτω και δεν τα παράτησε. Βρήκε δυνάμεις, είχε παίκτες ηγέτες να βγουν μπροστά και με το πλούσιο ταλέντο που έχει αυτή η ομάδα βήμα βήμα ανέβηκε στην κορυφή και στην κατάκτηση του τροπαίου. Η Ρεάλ λοιπόν η μεγάλη κερδισμένη και δίκαια η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Η Φενέρ από την άλλη ακριβή ομάδα αλλά αποδείχθηκε κατώτερη από αυτό που περιμένανε οι περισσότεροι. Επιτυχία που έφτασε ξανά σε τελικό (καθώς δεν γίνεται να το κερδίζει πάντα) αλλά αποτυχία που τον έχασε. Για μένα έλειπε ο Ούντο. Τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο. Η λογική λέει πως η τουρκική ομάδα θα συνεχίσει με το φουσκωμένο πορτοφόλι της να βρίσκεται στην ελίτ των ευρωπαϊκών ομάδων. Κόσμο έχει, προπονητή έχει λεφτά έχει.

Στην 3η θέση η μαχητική Ζαλγκίρις που πανηγύρισε έξαλα την χθεσινή νίκη της στο μικρό τελικό (ΔΕΝ πρέπει να διεξάγεται εκτιμώ) και ολοκλήρωσε επιτυχημένα την φετινή σεζόν της στην Ευρωλίγκα. Ομάδα με μεγάλα γράμματα, ομάδα του προπονητή, ομάδα που όλους μας καθήλωσε αρκετές φορές με το μπάσκετ που έπαιξε.  Ομάδα που δεν έχει μεγάλο μπάτζετ αλλά έχει οργάνωση, σχέδιο και μεγάλη καρδιά. Ο κόουτς Γιασικεβίτσιους ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος, έτοιμος να αφήσει ιστορία όχι πια ως παίκτης που αυτό το έχει καταφέρει αλλά σαν μεγάλος προπονητής.

Στην 4η θέση η ΤΣΣΚΑ. Απόλυτη αποτυχία για την ρωσική ομάδα όχι γιατί έχασε στον μικρό τελικό αλλά γιατί απλά δεν κέρδισε το τρόπαιο. Η μοίρα αυτής της ομάδας έτσι είναι γραμμένη καθώς πολλές φορές τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία και την επιτυχία. Αλλά οι απαιτήσεις ήταν, είναι και θα είναι μεγάλες στην ρωσική αρκούδα. Αποτυχία λοιπόν για την ομάδα του Ιτούδη που προβλέπω πολλές αλλαγές.

Εκτός από τις 4 ομάδες του Final Four είχαμε στο μαραθώνιο της φετινής Ευρωλίγκα άλλες 12 ομάδες που τις παρακολουθήσαμε και πάμε να δούμε από τη δική μας την πλευρά πως τα πήγε η καθεμία και κατά πόσο είναι στο συν ή πλην σε σχέση με αυτό που θέλανε και αυτό που πετύχανε!!!

Ο Ολυμπιακός τερμάτισε 3ος στην κανονική διάρκεια και αυτό ήταν επιτυχία καθώς μπορεί να μην εντυπωσίασε αλλά με το βάρος της φανέλας και την εμπειρία του κατάφερε να είναι ψηλά στο βαθμολογικό πίνακα. Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα. Η χειρότερη επίθεση της διοργάνωσης από όλες τις ομάδες, προβλέψιμο σύνολο, στατικό και με έλλειψη φαντασίας και δημιουργίας. Είχε προβλήματα με τραυματισμούς αλλά είχε κακό σχεδιασμό από την αρχή της σεζόν και ποτέ ο κόουτς Σφαιρόπουλος δεν πήρε αυτά που περίμενε από τους παίκτες του κυρίως τους ξένους. Κανείς παίκτης σε αυτή την ομάδα δεν έπαιξε για τον προπονητή που λέμε και αυτό ήταν στα αρνητικά των ερυθρόλευκων. Συνολικά εκτιμώ πως η σεζόν είναι στο ίσο προς αρνητικό καθώς είχε πλεονέκτημα έδρας αλλά δεν το εκμεταλλεύτηκε. Δεν άξιζε για κάτι παραπάνω σε σχέση με το μπάσκετ που έπαιξε.

Ο Παναθηναϊκός στην λήξη της κανονικής περιόδου τερμάτισε 4ος αλλά βρήκε τοίχο από Μαδρίτη μεριά και δεν μπόρεσε να βρεθεί ούτε φέτος στο Final Four. Πολλά τα προβλήματα του προέδρου των πρασίνων με τον εκτελεστικό διευθυντή της Ευρωλίγκα (μεγάλες μάχες με δηλώσεις και πρόστιμα) και ουσιαστικά εκεί χάθηκε το παιχνίδι. Με ένα καλό ψηλό στην αρχή της σεζόν η ομάδα του Παναθηναϊκού θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση και κατάσταση και ίσως τώρα μιλούσαμε για άλλα πράγματα. Εκμεταλλεύτηκε όλη την σεζόν την έδρα του αλλά εκτός έδρας ήταν μέτριος, αδύναμος και πραγματικά αγνώριστος. Έκανε πολύ κακές ήττες από ομάδες πολύ μικρότερου βεληνεκούς. Δεν μπορούσε να διαχειριστεί το άγχος του σε κρίσιμα σημεία και η κόντρα Γιαννακόπουλου-Μπερτομπέου τον έβλαψε τόσο αγωνιστικά αλλά και παρασκηνιακά.

Από τις υπόλοιπες ομάδες η Μπασκόνια έφτασε στο ταβάνι της σε σχέση με το ρόστερ που έχει, η Κίμκι που είναι ακριβή ομάδα περίμενε κάτι καλύτερο αλλά αυτό δεν ήρθε ποτέ, η Μάλαγα τόσο μπορεί καθώς δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για κάτι καλύτερο, η Μακάμπι και πάλι απογοήτευσε καθώς ήταν μέτρια χωρίς συνοχή και με αρκετά προβλήματα, η Βαλένθια η περσινή πρωταθλήτρια Ισπανίας ήταν άτυχη με πολλούς τραυματισμούς και «ξεφούσκωσε» από την περσινή εκπληκτική σεζόν, η Μπάμπεργκ ήταν πιο αδύναμη και εμφανώς επηρεασμένη από τους πολλούς παίκτες που φύγανε, ο Ερυθρός Αστέρας μέτριος έως κακός καθώς ήταν αδύναμος και με αρκετά οικονομικά προβλήματα, η Μπαρτσελόνα μεγάλη απογοήτευση καθώς μια ομάδα με τέτοιο βεληνεκές και οικονομική ευμάρεια δεν νοείτε να βρίσκεται τόσο χαμηλά με μέτριο μπάσκετ και πολύ γκρίνια, το Μιλάνο και πάλι χάλια όπως κάθε χρόνο που σπαταλάει πολλά χρήματα αλλά το αποτέλεσμα είναι κακό, και τέλος η Εφές που φέτος είχε πολλές φιλοδοξίες αλλά δεν της βγήκε τίποτα, απογοήτευσε και δίκαια τερμάτισε στην τελευταία θέση.

 

Αυτά για φέτος από την αγαπημένη μας Ευρωλίγκα που φέτος μας χάρισε συγκλονιστικές στιγμές, και στοιχηματικά μας δικαίωσε τις περισσότερες φορές, καθώς από την αρχή της σεζόν το ποσοστό επιτυχίας συνολικά αγγίζει το 80% με αποδόσεις άνω του 1.8 και σχεδόν 9 στις 10 φορές πλήρωσε η πρόταση διπλασιασμού.

Από πλευράς μου θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους σας για την στήριξη και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε, να ευχαριστήσω τους υπεύθυνους του Basketblog.gr που με σεβαστήκανε και χωρίς καμία παρέμβαση μου δώσανε την ελευθερία να λέω και να γράφω αυτά που βλέπω και πιστεύω, να είστε σίγουροι πως τα καλύτερα έρχονται καθώς τα πρωταθλήματα τώρα βρίσκονται στο τέλος τους και ευκαιρίες για καλά ταμεία θα υπάρξουν και εμείς εδώ θα είμαστε να βρούμε τα καλύτερα για να γεμίσουμε το πορτοφόλι μας.

 

ΥΓ. “Δεν υπάρχει γλυκύτερο πράγμα από το να έχει κανείς αναπαυμένη τη συνείδηση του. Φτερά νιώθει μέσα του, πετάει”  Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

ALEX