Δε ξέρουμε τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Κούρο Σεγκούρα όταν στο καθοριστικότερο σημείο του αγώνα του Ιωνικού με τον Άρη, αποφάσισε να αποσύρει στον πάγκο τον Ιωσήφ Κολοβέρο. Μετά από φάση κιόλας που ο νεαρός γκαρντ είχε ευστοχήσει σε έμμεσο τρίποντο. Είχαν προηγηθεί άλλες εμπνεύσεις όπως η επιμονή σε ένα χειριστή στην πίεση του Άρη. Και φυσικά η παραδοσιακή τεχνική ποινή που δέχεται σε κάθε αγώνα.
Αν το έχει για γούρι ας το αλλάξει πάντως. Δεν κάθεται. Και προφανώς αν τα παραπάνω τα έκαναν ο Τσίκληρας ή ο Γιαπλές (οι συνεργάτες του δηλαδή) θα τους είχαμε «κρεμάσει στα μανταλάκια». Οι δηλώσεις του («έχουμε κάνει πολλές αλλαγές») είναι εκτός τόπου και χρόνου και φανερώνουν την πεποίθησή του ότι δεν ευθύνεται ο ίδιος για τίποτα. Η ομάδα του έχει να νικήσει από τις 12 Δεκεμβρίου πάντως και δε μπορεί να ευθύνεται το Alou Fun Park που βρίσκεται δίπλα.
Ο Άρης (του εκπληκτικού Κάουαν) βρήκε την ευκαιρία κι απάντησε με 8-0 από το σημείο που ο Ιωνικός πέρασε με συν 4. Και μάλιστα το 8-0 έγινε με τέσσερα λέι απ σε καταστάσεις αμυντικής ανισορροπίας. Η έξοδος του Κολοβέρου αποσυντόνισε πλήρως τον Ιωνικό κι έστρωσε το δρόμο στον Άρη για μια πολύτιμη νίκη. Ο Καστρίτης, παρά τα προβλήματα φάνηκε περισσότερο διαβασμένος και με παίκτες που τον πιστεύουν.
Μοιραία η «χρυσή αλλαγή» του Σεγκούρα, μια έμπνευση μάλλον ανεξήγητη (βλέπαμε τον αγώνα με παρέα στο ημίχρονο του ντέρμπι της Β’ Εθνικής ανάμεσα σε Έσπερο και Παπάγου και τσιμπάγαμε ο ένας τον άλλον) ήταν η «γκάφα» της αγωνιστικής.
Το Σάββατο η Λάρισα έδειξε ότι πλέον είναι ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ομάδα. Οι προσθήκες που έκανε στο ρόστερ της είναι πολύ ποιοτικές, την έχουν δυναμώσει απίστευτα και βέβαια θεωρώ ότι ακόμα κι αν η ΑΕΚ δεν είχε απουσίες, ο αγώνας δεν θα ήταν εύκολος (και πάλι) για εκείνη. Οι Θεσσαλοί, με τον Θόδωρο Ριζούλη να αγαπάει και να στηρίζει την ομάδα έμπρακτα, έχουν πολύ καλή ομάδα και κατά τη γνώμη μου δικαιούνται να κοιτούν ακόμα και πλέι οφ.
Και βέβαια πολύ μεγάλο μερίδιο αυτής της εξαιρετικής εικόνας ανήκει στον Φώτη Τακιανό.
Όπως και ο Κολοσσός δικαιούται να κοιτάζει την τετράδα. Το έχω ξαναγράψει και το πιστεύω ότι οι Ροδίτες παίζουν εξαιρετικό μπάσκετ, μυαλωμένο και είναι δουλεμένη ομάδα. Αυτό φάνηκε με τον τρόπο που απάντησαν στην αφόρητη πίεση του Απόλλωνα στο τέλος (επίσης μια ομάδα με ταυτότητα προπονητή) με επιθέσεις «τετραγωνισμένες» και με διάβασμα όλων των καταστάσεων στην άμυνα των γηπεδούχων.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Ηλία Καντζούρη γι’ αυτή την υπέροχη ομάδα που παρουσιάζει (δεύτερη χρονιά) με εμφανή την προπονητική επίδραση. Αλλά και στον Απόλλωνα που επίσης είναι πολύ αξιόλογη όπως και καλοδουλεμένη ομάδα.
Τους δύο αγώνες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, δεν τους αναλύσεις και ιδιαίτερα. Ο νωχελικός για 30 λεπτά, Παναθηναϊκός, χρειάστηκε ένα καλό τέταρτο δεκάλεπτο για να νικήσει τον Ηρακλή που έκανε δεύτερη σερί καλή εμφάνιση μετά τον αγώνα με το Περιστέρι (που ουσιαστικά κρίθηκε στο σουτ).
Παρεμπιπτόντως στο Περιστέρι έχουν χτυπήσει φλέβα χρυσού με τον Τόμας Γκιέλο. Είναι πολύ σημαντικός σε όλους τους αγώνες της ομάδας.
Ο Ολυμπιακός έκανε επιμέρους 60-18 (!!!) στο δεύτερο ημίχρονο ώστε να νικήσει πολύ άνετα (101-58) το Λαύριο που φέτος έχει πορεία αντιστρόφως ανάλογη από την περσινή. Όχι από πλευράς αποτελεσμάτων αλλά σε ό,τι αφορά την εικόνα του. Με τρεις σερί ήττες και 8 στους τελευταίους 9 αγώνες δεν το λες και τόσο καλό.
Πάντως η μέχρι τώρα εικόνα της ομάδας δεν είναι αυτή που θα δικαίωνε τις προσδοκίες για είσοδο στα πλέι οφ. Υπάρχουν πολλές ομάδες που παίζουν καλύτερα.