Το απόγευμα της Πέμπτης (20/1), ο Shams Charania σόκαρε τον κόσμο του ΝΒΑ αναφέροντας εν ολίγοις πως ο Lonzo Ball έχει υποστεί μερική ρήξη μηνίσκου στο δεξί του πόδι -ενώ λίγο αργότερα, ο Adrian Wojnarowski τόνισε πως όλα δείχνουν χειρουργείο, το οποίο θα θέσει εκτός μάχης τον άσο των Chicago Bulls για 4 με 6 εβδομάδες, ένα χρονικό όριο που ορίζεται με 28 έως 42 ημέρες ή με το μάξιμουμ των 19 παιχνιδιών.
Δεν είμαστε πλέον στον Οκτώβριο, δεν είμαστε λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Είμαστε στα τέλη Ιανουαρίου, ένα χρονικό όριο όπου ορίζει πολύ πιο σκληρά την έλλειψη του αποφοίτου του UCLA για ένα τόσο λαμπρό διάστημα όπως αυτό των 19 ματς -με τους 1ους αυτή τη στιγμή «Ταύρους» να απέχουν μόλις 4 ήττες από την 4η θέση, 2 νίκες από την 5η θέση αλλά και μόλις 3 από την 7η και τη μάχη για την είσοδο στην postseason μέσω του Play In!
Όπως έχουμε τονίσει, η Ανατολή φέτος δεν αστειεύεται.
Και δεν θα έχει όρεξη και με τις προσπάθειες του Billy Donovan να καλύψει το απίθανα τεράστιο κενό του 24χρονου combo guard.
Σε περίπου 20 ημέρες από σήμερα (στις 10/2), η trade deadline του ΝΒΑ θα φτάσει και στο Chicago, το οποίο θα αναγκαστεί να ρυθμίσει διαφορετικά τα πλάνα του σε σχέση με αυτό που είχε σχεδιάσει νωρίτερα.
Η κυριότερη πηγή ανησυχίας μέχρι πρότινος δεν ήταν άλλη από την κάλυψη του κενού «έλλειψη σουτέρ» αλλά και του «έλλειψη κορμιών στα forwards», με ονόματα όπως ο Jerami Grant των Detroit Pistons να ακούγονται πολύ έντονα για την αρμάδα του Illinois.
Ωστόσο πλέον, οι προτεραιότητες ενδέχεται να αλλάξουν, με την απουσία του Zach LaVine -δεν θα χάσει ακόμα πολλά παιχνίδια- αλλά και ποιοτικών/ έμπειρων shots creators να καλεί το front office να εξετάσει το σενάριο απόκτησης ενός ή δύο ικανών δημιουργικών σκόρερ, με τον Goran Dragic να φαντάζει μια ιδανική προσθήκη -κυρίως αν βρεθεί στους waivers (αμείβεται με 19.2 εκ. δολ. φέτος/ ελεύθερος του χρόνου).
Το πρόβλημα του υπάρχον ρόστερ σε αυτόν τον τομέα δεν είναι άλλο από το γεγονός πως ο DeMar DeRozan έχει εξελιχθεί σε έναν άτυπο PG, τον παίκτη δηλαδή που αφενός έχει συνεχώς τη μπάλα στα χέρια του και αφετέρου ρυθμίζει το επιθετικό παρόν για τον ίδιο και τους συμπαίκτες του, με τους Ayo Dosumnu και Coby White να έχουν εξελιχθεί περισσότερο σε floor spacers και δευτερεύοντες σκόρερ στο πλευρό τόσο του πρώην παίκτη των San Antonio Spurs όσο και της big 3 γενικότερα.
Το μακρινό σουτ πάντοτε θα παραμένει η βασική προτεραιότητα ενός συνόλου που εκτελεί κυρίως αμαρκάριστα σουτ, κάτι που μπορεί μέχρι στιγμής να πηγαίνει καλά (1οι σε ευστοχία, τελευταίοι σε προσπάθειες), αλλά όσο σφίγγει ο ζυγός των Playoffs, δύσκολα θα συνεχιστεί η ίδια ευστοχία (39% σε 30 σουτ) -ένα σημείο όπου ο Ball είναι πλέον εξαιρετικός με 42% σε 7 τρίποντα ανά βραδιά (43% σε 5.5 catch n shoot/ 50% από γωνίες).
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός πως η επιστροφή του Alex Caruso δίνει μετά από καιρό πνοή στην αμυντική ανάπτυξη των Bulls, μιας ομάδας που φαντάζει κολεγιακή γενικότερα (νιάτα, κλέψιμο στην πρώτη πάσα, πιεστική άμυνα στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης, αρκετό transition), αλλά η απουσία ενός παίκτη ο οποίος οδηγεί την ομάδα του στο να δέχεται μόλις 107 πόντους ανά 100 κατοχές (5η καλύτερη επίδοση) όσο βρίσκεται στο παρκέ είναι τρομερά σημαντική (κατά 4 πόντους χειρότερη η άμυνα του Chicago από τότε που δεν παίζει ο Ball)…
Σε αυτό το σενάριο, ένα ιδανικό fit δεν θα ήταν άλλο από την απόκτηση του Cory Joseph (παίζει στους Pistons, άρα δεν θα υπάρχουν ιδιαίτερες ανταλλακτικές απαιτήσεις), ενός μπαρουτοκαπνισμένου παίκτη που έχει τεράστια εμπειρία από ανταγωνιστικά ρόστερ τόσο στο San Antonio όσο και στο Toronto και την Indiana, με την μεστότητα, το know how και τις ελάχιστες απαιτήσεις του να είναι μια πανοπλία ασφάλειας για τις ανάγκες των Bulls στον 1.5 μήνα που θα είναι δίχως τον πρώην παίκτη των New Orleans Pelicans.