Ο Κώστας Πετρόπουλος μίλησε στον Σωτήρη Γεωργίου και στο περιοδικό “Πατρινόραμα” που κυκλοφορεί
Κώστας Πετρόπουλος, ή “Νουρέγιεφ” του μπάσκετ. Χόρευε όλους τους αντιπάλους του αλλά δεν τον άφησε ποτέ ο Απόλλωνας να πάει σε μια μεγάλη ομάδα και οι τραυματισμοί του έκοψαν την καριέρα.
Σπουδαίος και σαν προπονητής, μια μεγάλη προσωπικότητα του μπάσκετ και αγαπητός παντού. Ένας μεγάλος σκόρερ που δεν ξαναβγαίνει. Παραμένει μπασκετάνθρωπος και με αφορμή και το βιβλίο-αυτοβιογραφία που θα κυκλοφορήσει στην αρχή του 2024,είχαμε μια πολύ ωραία συζήτηση.
Άκρως μπασκετική. Και με πολλές ατάκες που θα γράψουν και με πολλές ιστορίες που δεν γνωρίζαμε. Ένας απολαυστικός Κώστας Πετρόπουλος ξεδιπλώνεται στις επόμενες σελίδες σαν πρόλογος για την βιογραφία του!
Ο Κώστας Πετρόπουλος αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στον Απόλλωνα Πατρών. Αγωνιζόταν στη θέση σμολ φόργουορντ και υπήρξε ένας από τους καλύτερους Έλληνες στη θέση αυτή. Στην Α΄Εθνική σημείωσε σε 4.255 πόντους και έχει αναδειχθεί δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1986 και τρίτος το 1987. Έχει αγωνιστεί με την Εθνική Ελλάδος σε 77 αγώνες σημειώνοντας 698 πόντους. Στον αγώνα του Απόλλωνα Πάτρας στο Αγρίνιο με αντίπαλο την τοπική ομάδα, που έγινε στις 4 Απριλίου 1976 για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και έληξε με σκορ 159-49 υπέρ των φιλοξενούμενων, ο Πετρόπουλος πέτυχε 93 πόντους.
Σαν προπονητής ξεκίνησε από τον Αρίωνα, μετά στην Ολυμπιάδα, την Απολλωνιάδα και στην Α’ Εθνική: Περιστέρι (1991-93), Απόλλωνας Πατρών (1993-95), Σπόρτιγκ (1996-98), Μαρούσι (1998-99). Από το 1988 έως το 1993 ήταν προπονητής της Eθνικής Παίδων, της Εθνικής Γυναικών το 1989, της Εθνικής Εφήβων το 1988 όπου κατέκτησε την 4η θέση στο πανευρωπαϊκό. Έχει διατελέσει και βοηθός στον πάγκο της Εθνικής Αντρών την περίοδο 1989-1990 κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό του 1989 και την 4η θέση στο παγκόσμιο του 1990. Το 1999 ανέλαβε πρώτος προπονητής της Εθνικής Αντρών όπου παρέμεινε μέχρι το 2001.
*Στις 4 Νοεμβρίου του 2019 το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Π.Ε.Α.Κ. Πάτρας αποφάσισε να δώσει στο κλειστό γυμναστήριο του Εθνικού Σταδίου Πάτρας (Κουκούλι) το όνομα του Κώστα Πετρόπουλου.
κ.Πετρόπουλε, αρχικά πως ήρθε η ιδέα για το βιβλίο που είναι και το θέμα επικαιρότητας για εσάς και τι περιμένουμε;
Είναι ένα βιογραφικό βιβλίο και η ιδέα ξεκίνησε από τον Κυριάκο τον Σκιαθά που έχει και φροντιστήρια, αλλά έχει ασχοληθεί και με τις εκδόσεις βασικά της ιστορίας, όπως για τις γυναίκες του 1821. Εγώ στην αρχή δεν το πίστεψα και πολύ αλλά είχε κάνει ήδη προεργασία. Και λέω θα βγει βιβλίο; Με τι ύλη; Και τελικά βγαίνει 320 σελίδες! Εγώ δεν ξέρω καν τον τίτλο! Αλλά θα ήθελα να έχει από τα αλώνια στα Ψηλαλώνια και μετά στα σαλόνια! Το βιβλίο θα είναι με αναφορές από τα παιδικά μου χρόνια. Όπως το πως ξεκίνησα. Ο πατέρας μου μας είχε φτιάξει ένα καλάθι από τα βαρέλια του τυριού στην αυλή μας! Αλλά δεν άντεχε μπάλα μπάσκετ και είχαμε πάρει ένα τόπι! Και επειδή ο αδελφός μου ήταν μεγαλύτερος και δυνατότερος, σκεφτόμουν πάντα πως θα κάνω την…μαλαγανιά να τον κερδίσω! Και έτσι έβγαλα και τις περίφημες κινήσεις μου. Μάλιστα υπάρχει όλο το ιστορικό. Εγώ είχα αγάπη για την Παναχαϊκή και πήγαινα πάντα στο γήπεδο περιμένοντας να με βάλουν μέσα μικρός. Είχα έρωτα με το ποδόσφαιρο. Ήταν έκπληξη για μένα πως έπαιξα μπάσκετ. Όπως επίσης έπαιζα βόλεϊ, στα 18-19. Με είχαν καλέσει και στην Εθνική. Καθώς έπαιζα τότε και μπάσκετ και βόλεϊ στον Απόλλωνα! Μπήκα να βοηθήσω στο βόλεϊ και τελικά ήμουν και εκεί πολύ καλός! Στο μπάσκετ μόλις μας έφεραν πορτοκαλάδες και γλυκά για να παίξουμε στον Απόλλωνα είπαμε αμέσως το “ναι” με τον αδελφό μου από την μικρή ομάδα που παίζαμε στην γειτονιά.
Παραμένετε πάντως πάντα ένας από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους. Πως ζείτε σήμερα, ποιά είναι η ημέρα του Κώστα Πετρόπουλου;
Ναι, είμαι αγαπητός γιατί δεν έχω πειράξει ποτέ κανέναν. Μάλλον με έχουν πειράξει θα έλεγα! Αλλά είμαι 70 χρόνια πλέον και σβήνω όλες τις έχθρες και θέλω ηρεμία και να αφοσιωθώ στο εγγόνι μου. Έχω τις δύο κόρες μου και τον γιό μου που είναι στην Δανία αλλά θα έρθει στην παρουσίαση. Είναι αλήθεια ότι πάντα ήμουν της οικογένειας άλλωστε. Η καθημερινότητά μου είναι να περπατώ πολύ, να ασχολούμαι με τον κήπο μου και φυσικά να βλέπω και πολύ μπάσκετ !
Σταματήσατε νωρίς το επάγγελμα του προπονητή. Δεν σας λείπει; Και κάνετε κάτι άλλο στο χώρο;
Από το 2006 που σταμάτησα την προπονητική επαγγελματικά, ασχολήθηκα με τις ακαδημίες στον Έσπερο,λίγο στον Απόλλωνα μετά. Αλλά γενικά μεγάλωσα. Πάντως έχουμε μια ιδέα τώρα μαζί με τον αδελφό μου και τον Νίκο τον Δίπλαρο να κάνουμε Ακαδημία μπάσκετ με την αιγίδα του Δήμου αλλά να μην πληρώνουν τα παιδιά. Και θα το ονομάσουμε κάτι σαν υποτροφίες με την επιλογή που θα γίνεται. Αυτό θα γίνει στο άμεσο μέλλον.
Στην αρχική σας ερώτηση, όχι δεν το έχω μετανιώσει. Σταμάτησα νωρίς την προπονητική αλλά δεν μετάνιωσα Όταν γύρισα στην Πάτρα λέω να πάω στον Απόλλωνα και αν δεν πάει κάτι καλά να φύγω κτλ; Στα 55 μου λοιπόν είπα τελείωσε η προπονητική και έχω φτιάξει από τότε την ζωή μου όπως θέλω. Έκανα ένα καλό κύκλο. Από τον Απόλλωνα στο Μαρούσι στις χρυσές εποχές, Απόλλωνας,Περιστέρι,Εθνική. Χόρτασα, στην Εθνική είχαμε ατυχίες τότε το ’99. Θυμάμαι ακόμα με την Γερμανία που είμαστε στο +8 και χάσαμε με 3τρ του τρομερού Νοβίτσκι στο Ευρωμπάσκετ. Και τους έλεγα μην του δώστε βήμα, θα μας το βάλει από το κέντρο. Και τα φάγαμε. Τι να έκανα!
Κεφάλαιο προπονητές. Έχουμε τελικά σχολή Ελλήνων προπονητών στην Ευρώπη και ποιούς ξεχωρίζετε;
Ναι υπάρχει αυτό που λέμε Ελληνική σχολή προπονητών στην Ευρώπη. Έχουμε εξαιρετικούς προπονητές που έχουν εξελίξει και το άθλημα. Μπαρτζώκας,Σφαιρόπουλος,Ιτούδης για παράδειγμα. Αυτό δεν υπήρχε παλιά. Τον Σφαιρόπουλο τον είχε συνεργάτη στις Εθνικές ομάδες και έλεγα αυτό το παιδί θα προκόψει. Ετοιμάζαμε ένα παιχνίδι και μου έφερνε ο Γιάννης ολόκληρο βιβλίο για τον αντίπαλο! Του λέω Γιάννη πότε να το διαβάσω! Τρομερή δουλειά,εξαιρετικό παιδί ο Γιάννης. Και η αλήθεια είναι ότι σήμερα παίζει μεγάλο ρόλο το σκάουτινγκ. Εμείς τότε δεν είχαμε και ακούστε κάτι καλό. Ερχόταν ο Ντουξάιρ στην Εθνική μας και μας σχεδίαζε στο χαρτί για τον αντίπαλο και τον είχαμε βγάλει εμείς ζωγράφο! Υπάρχουν καλοί προπονητές νέοι στην Ελλάδα. Ο Καστρίτης έχει πάρει πτυχίο από την σχολή προπονητή που ήμουν εγώ της Γεν Γραμματείας για παράδειγμα, όπως και ο Γιατράς. Μου αρέσει πολύ επίσης ο Ηλίας ο Παπαθεοδώρου. Ο Φώτης ο Τακιανός που μάλιστα μια εποχή τον είχα προτείνει και στον Απόλλωνα εδώ αλλά δεν ευδοκίμησε.Ο Ζούρος επίσης φυσικά που τον είχα μαζί μου. Και πιο πίσω αν πάμε στις κατηγορίες. Ο Σκαραφίγκας πχ. Υπάρχουν δύο μοντέλα. Αυτοί που ξεκινάνε από το μηδέν και χτίζουν. Και αυτοί που έχουν όνομα και πρέπει να το διατηρήσουν. Ο προπονητής είναι σεβασμός,είναι το όνομα. Στην Ευρώπη υπάρχουν καλοί προπονητές. Ο Σάρας θα φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο. Έχει πολύ μπάσκετ μέσα του, έντονη προσωπικότητα. Τρομερή οργάνωση. Ο Ομπράντοβιτς είναι πάντα το πιο μεγάλο όνομα. Και ήταν το όνομα στην ομάδα. Ποιός να μιλήσει; Τώρα υπάρχουν ομάδες που ο παίκτης είναι πιο μεγάλο brand. Ίβκοβις παλαιότερα επίσης.
Σημαντική ερώτηση. Ο κόσμος ρωτάει πάντα γιατί δεν βγαίνουν ταλέντα πια με το επιθετικό ταλέντο που είχατε εσείς παραδείγματος χάριν ;
Είναι πολύπλοκο το θέμα. Παίζει ρόλο ότι παίζουν επτά μη Έλληνες πια στις ομάδες. Πως να βγει έτσι ένα παιδί, πως να πάρει πρωταγωνιστικό ρόλο; Αν δεν μπεις στην φωτιά δεν γίνεσαι παίκτης. Είναι σαν να παίζεις χαρτιά χωρίς λεφτά! Χρειάζεται προπόνηση σε μεγάλη ομάδα αλλά και να παίζει. Ένα παιδί 15χρ δεν θα γίνει πρωταγωνιστής αν πάει σε τέτοια ηλικία στον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟ. Θα πρέπει να παίζει τέτοιες ηλικίες και στην Γ’ Εθνική ακόμα. Καθώς ακόμα και οι μικρομεσαίες ομάδες πλέον δεν δίνουν ευκαιρίες. Θα έπρεπε. Ο Αμερικάνος έρχεται, φεύγει και τον νοιάζει και πολύ. Την κατακραυγή της ήττας θα την φάει ο πιτσιρικάς. Ο Αμερικάνος δεν θέλει να κάνει καριέρα σε μια ομάδα, αλλά να έχει νούμερα για να πάει σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Άρα το ταλέντο πρέπει να είναι κάπου που παίζει και μετά θα έρθει ο μεγάλος σύλλογος. Έξω έχουν και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα αλλά τους δίνουν και ρόλους σε μικρές ηλικίες. Πάντως βλέπω γίνεται καλή δουλειά σε αρκετές ομάδες τώρα στην χώρα μας.
Τι είναι το σουτ τελικά και γιατί δεν έχουμε σουτέρ;
Πρώτα είναι χάρισμα και μετά προπόνηση. Παλιά δεν είχαμε τακτική. Τώρα εξελίχθηκε η προπονητική και έχω κάνει και μια έρευνα πάνω στο τζαμπ σουτ που με την προπόνηση το δουλεύεις. Όσο πιο σκληρός γίνεις σε μικρή ηλικία χάνεις την ευλυγισία στο σουτ. Βλέπεις σπουδαίες παίκτες σήμερα και δεν έχουν σουτ και ψάχνουν να μπουν μέσα αλλά οι ρακέτες είναι τσιμέντα σήμερα. Πάντως πάμε σήμερα στην εποχή του σουτ και πάλι καθώς οι άμυνες είναι πολύ οργανωμένες και ειδικά εδώ που έχουμε ζώνες και είδαμε πως έχει πρόβλημα και ο Αντετοκούνμπο στην Ευρώπη.
Κόουτς αλλάζει το μπάσκετ; Γινόμαστε ΝΒΑ;
Το ΝΒΑ γίνεται Ευρώπη! Δείτε πόσοι παίκτες Ευρωπαίοι είναι πρωταγωνιστές στο ΝΒΑ και ήδη αρχίζουμε και βλέπουμε και πιο χαμηλά σκορ. Παλιά όποιος έπαιζε άμυνα έβγαινε έξω! Μου αρέσει πολύ να βλέπω Ευρωλίγκα. Είμαι λάτρης. Η Ρεάλ είναι η καλύτερη ομάδα αλλά αχτύπητη δεν είναι. Αλλά και το ΝΒΑ έχει τρομερή οργάνωση και γι αυτό εξελίσσεται. Και ένα έμπειρο μάτι θα καταλάβει ότι πολλές φορές παίζουν ένα είδος ζώνης,με προσαρμογές δηλ. Στην Ευρώπη μ αρέσει η άμυνα με αλλαγές αλλά όχι συνέχεια. Η έμπειρη ομάδα θα την διαβάσει και θα βρει την άκρη. Εκεί είναι θέμα και του προπονητή και του παίκτη. Η προπόνηση παίζει μεγάλο ρόλο εδώ.
Ποιόν θεωρείται κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών και την γνώμη σας για τον Γιάννη. Και τελικά είναι η εποχή του προπονητή ή του σταρ στο παρκέ;
Λάρι Μπερντ. Ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών. Μετά ο Τζούλιους Έρβινγκ. Μετά ο Τζόρνταν καθώς οι προηγούμενοι έκτισαν για να γίνει ο Τζόρνταν. Σήμερα είναι και η εποχή του προπονητή. Εδώ θα πάμε λίγο στην ηθοποιία. Πριν βγουν οι σκηνοθέτες είχαμε τους μεγάλους ηθοποιούς. Μετά ήρθαν οι σκηνοθέτες και όλοι ασχολούνται με το ποιός παίζει πχ στην ταινία του σκηνοθέτη. Κάτι ανάλογο γίνεται και στο μπάσκετ. Ο Γιάννης έχει βελτιώσει το σουτ και αν φτάσει στο 40% στο τρίποντο θα είναι μακράν ο κορυφαίος. Αλλά και πάλι είναι ο κορυφαίος παίκτης σήμερα στον κόσμο.
Πως σας έβγαλαν Νουρέγιεφ; Και σήμερα θα είσαστε πάλι κορυφαίος σκόρερ;
Ασφαλώς αν είχαμε και εμείς τα σημερινά μέσα προπόνησης θα ήμασταν άλλο επίπεδο. Πάλι 40 θα βάζαμε (γέλια)! Το ταλέντο είναι πάντα σημαντικότερο. Χαλάγανε τα παπούτσια μας και πηγαίναμε στο βουλκανιζατέρ.Ανοιχτό γήπεδο. Γι’ αυτό γίναμε καλοί μπασιματάκηδες. Γιατί δεν ξέραμε που θα πάει η μπάλα με τον αέρα. Με παιζανε τρεις άμυνα και σουτ δεν μπορούσα με τον αέρα και έτσι σκαρφίστηκα αυτό που έκανα να κολλάω την μπάλα πίσω από την πλάτη. Και δεν το βλέπω σήμερα αυτό. Είναι έμφυτο μάλλον. Κάπως έτσι βγήκε και το Νουρέγιεφ που νομίζω το έβγαλε πρώτος ο Γιώργος ο Αναστασόπουλος με βάση ότι τους χόρευα! Κολακευτικό για μένα πολύ! Υπάρχει ένα σάιτ που αξιολογεί τους παλιούς παίκτες με τα σημερινά κασέ και με είχαν στο 1,5εκ. Ναι,με στεναχωρεί από την άποψη των χρημάτων για να έχεις μια καλύτερη ζωή. Αλλά Δόξα τω Θεώ είμαστε καλά.
Όλοι έχουν απορία πως δεν πήγατε σε ένα μεγάλο όνομα και αγωνιστήκατε όλη την καριέρα σας στον Απόλλωνα.
Τότε ήταν η εποχή που σου καρφώναν το δελτίο στο τοίχο και έτσι δεν έφυγα ποτέ. Με στενοχωρεί ότι δεν πήγα σε μια άλλη μεγάλη ομάδα Είχε έρθει ο Παναθηναϊκός όταν ήμουν μικρός ακόμα και μίλησαν στον πατέρα μου και τους είπε ότι θέλω το απέναντι χωραφάκι και του είπαν χαρακτηριστικά μόνο αυτό; Από μικρός φαινόμουν. Είχα προπονητή τον Γιώργο τον Αμερικάνο στην Εθνική και με βάζει στο τέλος και βάζω 8 συνεχόμενους πόντους και κερδίσαμε από -7 και έτσι άρχισαν να με μαθαίνουν όλοι! Και πιο πριν με ήθελε με τον αδελφό μου τον Τάκη η ΑΕΚ. Και μετά πάλι υπήρχε ενδιαφέρον αλλά ο Απόλλωνας δεν με έδινε, έλεγαν η σημαία, η σημαία!
‘Αλλος Κώστας Πετρόπουλος θα βγει;
Με την πλαστικότητα την δική μου και την έφεση στο σκορ δεν το βλέπω. Αλλά είναι άλλο και το μοντέλο του μπάσκετ πλέον και είναι δυνατοί οι παίκτες σε άλλους τομείς. Το μπάσκετ έχει πάει στην δύναμη,την αθλητικότητα και τη ταχύτητα”.
Τελικά το μπάσκετ είναι άθλημα των κοντών ή των ψηλών;
Θα είμαι διπλωμάτης. Βάλε πέντε κοντούς ή ψηλούς. Δεν γίνεται! Θέλεις και τους δύο. Αλλά πλέον έχουμε πάει στο δίμετρο 2άρι,στο 2.05μ στο 3άρι. Φρούριο δηλαδή που το έλεγε παλιά ένας Γιουγκοσλάβος προπονητής που έπαιζε με τέσσερις ψηλούς έχοντας την ιδέα του κάστρου! Γυρνάμε στα παλιά τελικά”!
Πως βλέπετε τους αιώνιους στην Ευρωλίγκα φέτος;
Ο Ολυμπιακός έχει ένα πολύ καλό προπονητή. Θα παίξει σκληρή άμυνα, είναι σκληρός κόουτς ο Μπαρτζώκας. Θα είναι διαβασμένη η ομάδα του από την προετοιμασία και την προπόνηση. Ο Αταμάν είναι επίσης σπουδαίος προπονητής αλλά προσωπικότητα. Όταν παίρνεις τίτλους είσαι όπως λέμε στρατηγός. Τα γαλόνια! Στον Ολυμπιακό λείπει ένας χαρισματικός παίκτης με σκορ. Το έκανε σε μεγάλο βαθμό ο Βεζένκοφ που δεν τον περίμενα να έχει τέτοια εξέλιξη και μου έβγαλε τα μάτια! Έχει τρομερό αθλητικό εγωισμό και δεν πήγε έτσι στο ΝΒΑ! Σαφώς και οι δύο ομάδες μας μπορούν να πάνε στο Φάιναλ Φορ όμως!
Για την Εθνική μας και τον Σπανούλη;
Τον Σπανούλη τον είχα παίκτη στο Μαρούσι και στις Εθνικές ομάδες. Ένα παιδί που δεν το έβαζε ποτέ κάτω. Έκανε τόσο φόκους. Έδειξε τα στοιχεία από το Μαρούσι αλλά μετά εκτοξεύθηκε. Και σαν προπονητής εξελίσσεται. Πολλές φορές πράγματι όταν ήσουν μεγάλος παίκτης σου μπαίνει στο μυαλό να κάνουν οι παίκτες σου ότι έκανες. Το είχα πάθει και εγώ και έλεγα τι κάνει αυτός τώρα (γέλια).Αλλά ο Βασίλης έχει τρομερό θέλω, αγαπάει το μπάσκετ. Θα μπορούσε να κάθεται με την οικογενειά του αλλά είναι συνέχεια με το μπάσκετ. Και θέλω πολύ να πετύχει ο Βασίλης.
Για τις ομάδες της Πάτρας;
Ο Απόλλωνας φέτος αν την γλιτώσει θα είναι θαύμα! Κατά καιρούς έχω κάποιες συζητήσεις για να βοηθήσω αλλά εγώ έχω αποσυρθεί από την προπονητική. Επίσης με ρωτάτε για τις ακαδημίες. Έχει πολλά παιδιά η ομάδα αλλά δεν είναι εύκολο να βγει σήμερα ένας παίκτης για να είναι έτοιμος για τα μεγάλα σαλόνια. Και ο Προμηθέας κάνει μια καλή προσπάθεια στην σωστή κατεύθυνση με τα φυτώρια. Σαφώς χωράνε δύο ομάδες στην ίδια πόλη. Γενικά το μπάσκετ της Πάτρας είναι σε καλό επίπεδο.
Και μια ευχή για το νέο έτος;
Πάνω από όλα υγεία και ειρήνη στον κόσμο. Βλέπω τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη και βάζω τα κλάματα. Ένα κράτος 2000 χρόνια, σεβάσου το ρε φίλε. Δεν έχω τίποτα με το Ισραήλ. Αλλά μια λωρίδα είναι και λέω, πως μπορεί Θα βρεθεί όμως λύση, είμαι αισιόδοξος. Αλλά όχι και με τρομοκρατικές πράξεις, Χαμάς κτλ. Και το μπάσκετ μπροστά και να σωθεί ο Απόλλωνας!
Πηγή: Patrinorama Magazine