Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην σερβική “Mozzartsport” o Neven Spahja εξέφρασε πλήρως την αντίθεσή του με την ύπαρξη των νατουραλιζέ στις Εθνικές ομάδες, χρησιμoποιώντας μάλιστα ως επιχείρημα την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου, όταν κι οι εν λόγω παίκτες δεν ξέρουν να τον τραγουδήσουν. Αρχικά ξεκίνησε την τοποθέτηση μιλώντας για τον νατουραλιζέ της χώρας του (Kροατία) Jaleen Smith, o οποίος έχει ανεβάσει επίπεδο το σύνολο του Mulaomerovic.

Ακόμη αναφέρθηκε και στην Εθνική μας ομάδα, λέγοντας πως τα παιχνίδια τα παίρνουν μόνοι του ο Γιάννης κι ο Ντόρσεϊ, ενώ αναρωτήθηκε για το τι νόημα έχει αυτό. Βέβαια αυτό το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ήταν εντελώς άστοχο, αφού ο Dorsey έχει Ελληνίδα μητέρα, ενώ τα αδέρφια Αντετοκούνμπο μεγάλωσαν στην χώρα μας και σε κάθε ευκαιρία έχουν δείξει την αγάπη τους γι’ αυτήν. Τέλος μίλησε και για την Εθνική Σερβίας, για την οποία εξέφρασε τον θαυμασμό του, αφού είναι η ταυτότητα μιας σχολής μπάσκετ, την στιγμή που επεσήμανε ότι δεν θα θέλει να δει κάποιον ξένο στους “πλαβί”.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του:

«Είμαι ενάντια των ξένων στις Εθνικές ομάδες. Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει καμία βάση. Αλλά αν όλοι: το κοινό, τα Μέσα ενημέρωσης και οι παίκτες έχουν αποφασίσει ότι πρέπει να παίξει κάποιος ξένος, τότε εντάξει», τόνισε αρχικά ο έμπειρος τεχνικός

«Βλέπω ότι η Ελλάδα παίζει με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ που κερδίζει μόνος με τον Γιάννη. Αν αυτός είναι ο στόχος της Eθνικής ομάδας, εντάξει, αλλά είμαι εναντίον του», σχολίασε άστοχα για την Εθνική μας ο Spahja

«Η εθνική ομάδα είναι στην πραγματικότητα η ταυτότητα μιας σχολής μπάσκετ, ενός έθνους και ενός πολιτισμού… Αν η Σερβία έφτανε σε αυτό το στάδιο για να πολιτογραφήσει έναν ξένο, τότε εγώ και οι ομοϊδεάτες μου θα συνθηκολογούσαμε. Ελπίζω ειλικρινά να μην συμβεί.

Αυτό μπορεί να είναι απαραίτητο για ορισμένες εθνικές ομάδες, στις οποίες δυστυχώς είμαστε και εμείς (Κροατία). Δεν καταφέραμε να βγάλουμε πλέι μέικερ για 15-20 χρόνια. Αλλά ελπίζω ειλικρινά ότι η Σερβία, ως δύναμη του μπάσκετ, δεν θα το επιτρέψει ποτέ», τόνισε για την Εθνική Σερβίας, ενώ έκλεισει την συνέντευξή του:

«Είναι αστείο για μένα όταν παρακολουθώ την παρουσίαση Εθνικών ομάδων, όπου παίζονται Εθνικοί Ύμνοι πριν από το παιχνίδι και η κάμερα περνάει από τον παίκτη, ο οποίος δεν ξέρει καν πώς να μιλήσει τη γλώσσα, ούτε ξέρει τις λέξεις του ύμνου…Γι’ αυτό έχουμε συλλόγους. Ας παίξουν εκεί πέντε, επτά, οκτώ ξένοι, ωστόσο, οι εθνικές ομάδες είναι Εθνικές ομάδες για κάποιο λόγο»