Καλή ομάδα η Τσεχία αλλά ομαδάρα η Ελλάδα που όταν έβαλε ενέργεια στην άμυνα με το σχήμα του Ιτούδη, πήρε «φτερά» και πέταξε προς τους 8 του Ευρωμπάσκετ. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης

Απέναντι σε έναν πολύ σκληρό και ποιοτικό αντίπαλο, τα πράγματα ήταν δύσκολα όπως ακριβώς περιμέναμε. Τα είχαμε γράψει πριν τον αγώνα ότι η Τσεχία είναι ένας αντίπαλος που μας υποχρεώνει σε εγρήγορση, αξίζει το σεβασμό και μας εμποδίζει από το να σκεφτόμαστε πρόωρα τους Γερμανούς στον προημιτελικό. Εντάξει, τώρα μπορούμε να σκεφτούμε τον αγώνα με την Γερμανία.

Μετά από μια σκληρή αναμέτρηση κι αφού οι Τσέχοι έβγαλαν το λάδι της ελληνικής ομάδας με την πολύ καλή τους παρουσία, την άριστη τακτική τους και φυσικά τους αυτοματισμούς (32 ασίστ οι 17 από τον Σατοράνσκι) και τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας στο τρίποντο (47%). Με τα ψηλά κορμιά κατάφεραν να «χτίσουν» τείχος στην άμυνά τους, απέναντι στον Γιάννη. Και κατάφεραν να πάνε τον αγώνα σε σετ παιχνίδι, γνωρίζοντας ότι αν η Εθνική ομάδα κατάφερνε να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο τότε δε θα υπήρχε απολύτως καμία τύχη για εκείνους.

Oι τέσσερις πόντοι του Γιάννη στο πρώτο μέρος, συνδυαστικά με τους μόλις 2 πόντους στο «ανοιχτό γήπεδο» αλλά και τους 45 που πέτυχαν εύκολα οι Τσέχοι, δημιουργούσαν μια ανησυχητική εικόνα. Οι αντίπαλοι είχαν καταφέρει να επιβάλλουν το ρυθμό τους. Απλώς να υπενθυμίσουμε ότι μέχρι τον αγώνα με την Τσεχία, η Ελλάδα έπαιρνε τους 21 από τους 91 πόντους της από τον αιφνιδιασμό.  Οι 41 πόντοι του ημιχρόνου από ελληνικής πλευράς δεν ήταν λίγοι. Το παθητικό των 45 ήταν πολύ.

Μέχρι το 30’ τα προβλήματα έδειχναν τεράστια. Κι εκεί ο Δημήτρης Ιτούδης αποφάσισε να προχωρήσει με το σχήμα που έμελλε να είναι καθοριστικό για την εξέλιξη της αναμέτρησης. Δύο φόργουορντ (Παπανικολάου και Παπαπέτρου), ο Λαρεντζάκης και ο Σλούκας στους γκαρντ και ο Γιάννης στο 5. Η Εθνική ομάδα έβγαλε περισσότερη ενέργεια στην άμυνα, ο Λαρεντζάκης και ο Παπαπέτρου έδωσαν λύσεις, η τσέχικη άμυνα άνοιξε και ο Γιάννης άρχισε να βρίσκει διαδρόμους. Μέχρι και 2’23’’ πριν το τέλος, ο Γιάννης είχε 0/6 τρίποντα.

Μέχρι τη λήξη έγραψε 2/2 και καθοριστικά. Το πρώτο έκανε το σκορ 86-78 και το δεύτερο 91-83, με 31’’ για το τέλος. Η χαριστική βολή. Στην τελευταία περίοδο (κι εδώ είναι τα μαντάτα) η Τσεχία έκανε 6 λάθη (η Ελλάδα κανένα) ενώ στα προηγούμενα 30 λεπτά είχε όλα κι όλα επτά! Η ελληνική ομάδα που πέτυχε 31 πόντους στην τελευταία περίοδο (με 5/12 τρίποντα ενώ ως τότε είχε 7/25) έκανε 4 κλεψίματα ενώ στα προηγούμενα 30 λεπτά είχε τρία όλα κι όλα!

Συνολικά πήρε 31 πόντους από τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο, τους 19 στην τελευταία περίοδο (τι λέγαμε για Παπαπέτρου και Λαρεντζάκη;). Οι Τσέχοι που έπαιζαν στο όριο του φάουλ είδαν ότι δε μπορούσαν πλέον να συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό καθώς οι διαιτητές άρχισαν να σφυρίζουν τις επαφές. Κι άργησαν, θα πω εγώ.  Η Ελλάδα έφτασε τους 94 πόντους και συνέχισε την πολύ καλή παραγωγή της στο Ευρωμπάσκετ αν και πέτυχε μόλις 5 πόντους στον αιφνιδιασμό (τους τρεις στην τελευταία περίοδο). Όμως πήρε 19 πόντους από τα λάθη του αντιπάλου και άλλους τόσους από επιθετικά ριμπάουντ.

Και πλέον ακόμα μια μάχη είναι μπροστά μας. Το επόμενο εισιτήριο είναι για την είσοδο στο «χορό» των μεταλλίων. Η οικοδέσποινα Γερμανία είναι σκληρή ομάδα, με πολλά κορμιά, έχει ποιότητα και παίζει επίσης στο όριο του φάουλ. Είναι ακόμα ένας τελικός. Τρεις έμειναν μέχρι το χρυσό.