Ανεξαρτήτως αποτελέσματος ή νίκης, η Εθνική μας ομάδα επέστρεψε μετά από καιρό στα παρκέ χαρίζοντας μόνο χαμόγελα με τη μεγάλη της εμφάνιση κόντρα στη Σλοβενία το βράδυ της Τετάρτης (2/8) στο πρώτο της φιλικό δείγμα γραφής εν όψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2023 στα τέλη του τρέχοντος Αυγούστου.
Ποια είναι τα κύρια σημεία από το χθεσινό όμως ματς που αξίζει να κρατήσει κανείς για τη συνέχεια του καλοκαιριού;
Ύψος πεντάδων
Μπορεί να έλειψε ο Γιάννης και ο Κώστας Αντετοκούνμπο, μπορεί να έγινε χρήση του big ball με Ντίνο Μήτογλου και Γιώργο Παπαγιάννη για δέκα περίπου λεπτά αλλά η Επίσημη Αγαπημένη έδειξε ενδεχομένως πιο ψηλή από ποτέ τα τελευταία χρόνια ακόμα και όταν έπαιζε με κοντά σχήματα κόντρα στη Σλοβενία.
Με μίξεις δημιουργών στην περιφέρεια όπως ο Ουόκαπ (1.93 μέτρα), ο Λούντζης (1.96 μέτρα) και ο Μποχωρίδης (1.96 μέτρα) αλλά και στα φτερά με παίκτες όπως ο Λαρεντζάκης (1.96 μέτρα), ο Ρογκαβόπουλος (2.02 μέτρα), ο Καλαϊτζάκης (2.00 μέτρα), ο Παπανικολάου (2.04 μέτρα) και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο (2.01 μέτρα) γίνεται αντιληπτό πως όσο επιθετικό ταλέντο και αν απουσιάζει συνολικά το αμυντικό ταβάνι μπορεί να τρυπήσει ξανά και ξανά.
Τρανό δείγμα γραφής ήδη από το πρώτο φιλικό τα 12 (6 + 6) κλεψίματα και τάπες αλλά και οι 12 πόντοι από τα 13 αντίπαλα λάθη.
Διαβασμένο παιχνίδι
Ελλείψει του απόλυτου αστέρα μας, του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που με την προσοχή που λαμβάνει από τις αντίπαλες άμυνες μπορεί πάντοτε να μεγαλώνει με την παρουσία του και μόνο το γήπεδο, η Εθνική παρουσιάστηκε αρκετά διαβασμένη στο φιλικό σαν επίσημο με την Σλοβενία έχοντας και μια αξιοπρόσεκτη μετάβαση στον τρόπο παιχνιδιού της από το πρώτο στο δεύτερο ημίχρονο -από κοινού φυσικά με τη σταθερή δομή του ήρεμου τέμπο χωρίς βιασύνες στο σετ παιχνίδι και την εξέταση των καλύτερων δυνατών επιλογών.
Στο πρώτο μέρος λοιπόν, η μπάλα περνούσε διαρκώς στο ζωγραφιστό με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και κυρίως με τους Παπαγιάννη και Μήτογλου. Ευθύνες αντίστοιχα πήρε και ο Αγραβάνης. Η Ελλάδα έτσι, ειδικά από τη στιγμή που ούτε είχε τους σουτέρ ούτε τη διάθεση να απειλήσει από μακρινή απόσταση με συνέπεια (5 τρίποντα στην 1η περίοδο) βρήκε κάποιες αρρυθμίες από νταμπλ τιμ ή κοψίματα στην πλάτη της άμυνας βρίσκοντας από κοντά εύκολους πόντους.
Η εκτόξευση ήρθε όμως στο δεύτερο ημίχρονο, με την Ελλάδα να ανοίγει το γήπεδο χάρις το σπουδαίο εκτελεστικά βράδυ του Παπανικολάου των 6/6 τριπόντων και με τους Ουόκαπ και Λούντζη να γεννούν συνέχεια επικίνδυνες καταστάσεις σπάζοντας την κατάλληλη στιγμή τη μπάλα στην περίμετρο, η Επίσημη Αγαπημένη μεταπήδησε από το 31% σε 13 τρίποντα στο 64% σε 14 τρίποντα έχοντας καλύτερο spacing μεταξύ των μονάδων της στο παρκέ -κάτι που προέκυψε από τον φόβο που προκάλεσε στον αντίπαλο.
Θα μπορέσει να συνεχίσει έτσι όμως και στα υπόλοιπα ματς, ανεπίσημα και επίσημα με έναν μόλις ικανό σουτέρ από γωνίες, τον Παπανικολάου, και αισθητό πρόβλημα στο ατομικό shot creation χωρίς τον Γιάννη που μπορεί να γεννήσει πολλούς χώρους αυτόματα όπως η Σλοβενία με τον Doncic; Πολύ δύσκολα…
Κακές επιστροφές
Αν και η αλήθεια είναι πως πολύ δύσκολα μπορεί να ανιχνεύσει κανείς σημαντικά αρνητικά στοιχεία για την ελληνική μηχανή σε αυτό της το ντεμπούτο στα φιλικά προετοιμασίας εν όψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αφού ακόμα και στην άμυνα ήταν πολύ καλύτερη από τους 91 πόντους που δέχθηκε κόντρα σε μια ομάδα που αφενός είχε τον ενδεχομένως πιο ασταμάτητο “κοντό” του κόσμου στο ενεργητικό της και αφετέρου πολλές απειλές, ακόμα και χωρίς τον Tobbey, από την περίμετρο, την οποία και κράτησε στο σετ παιχνίδι στους ούτε 70 πόντους επί της ουσίας καθώς οι 16 πόντοι εξ αυτών προήλθαν είτε από τη δική μας επίθεση (από τα 15 λάθη μας δηλαδή) είτε από την αδυναμία μας να πάρουμε το αμυντικό ριμπάουντ (9 πόντοι από 11 επιθετικά ριμπάουντ σε 31 χαμένα σουτ).
Όπως αναφέρθηκε όμως, οι ελληνικές επιστροφές από την επίθεση στην άμυνα ήταν κάκιστες και χρήζουν άμεσης βελτίωσης, με την Ελλάδα να επιτρέπει στη Σλοβενία 16 πόντους από δικά της λάθη και 12 στο ανοιχτό γήπεδο -σε ένα συνδυασμό φονικό σε περίπτωση που ο Doncic ήταν στα… γνωστά του μέτρα και σταθμά.